Ο κιθαρίστας των Mother of Millions στο Gazzetta: «Υπάρχει δίψα για ζωντανά events κι όχι από την οθόνη ενός laptop» (vids)

Οι Mother of Millions με τη ξεχωριστή παρουσία τους ετοιμάζονται για δύο live, ένα στις 5 Μαΐου στο Eightball στη Θεσσαλονίκη και ένα στις 13 Μαΐου στο Gagarin στην Αθήνα. H ιστορία τους ξεκινά το 2008 και βασίζεται σίγουρα στις μουσικές τους επιρροές, στις οποίες συναντάς συγκροτήματα οπως οι Porcupine Tree, οι Tool και οι Pink Floyd, αλλά και τις μπάντες που όρισαν τον όρο progressive metal παγκοσμίως.

Οι Mother of Millions πρωτοστάτησαν στην άνοιξη της Progressive metal ελληνικής σκηνής, με τις κυκλοφορίες τους να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των καλύτερων δίσκων που έφτασαν στα πικάπ και τα ηχεία των fans του είδους τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. To ντεμπούτο τους, Human κυκλοφόρησε το 2014 κι έλαβε εξαιρετικές κριτικές από το σύνολο σχεδόν του μουσικού τύπου. Το 2017 ακολούθησε το Sigma, πριν το Αrtifacts βρει τη θέση που του αξίζει στην κορυφή της λίστας των πιο εμπνευσμένων albums του 2019.

Στο παρελθόν έχουν μοιραστεί τη σκηνή με συγκροτήματα όπως οι Leprous αλλά και οι Devin Townsend Project και ενώ κατέγραψαν και δύο ευρωπαϊκές περιοδείες όπου και απέσπασαν πλήθος κολακευτικών σχολίων κι εντυπωσιακών reviews. Το 2019 δυστυχώς αποτέλεσε χρονιά για restart, καθώς η απώλεια του keyboardιστα και αδερφικού φίλου τους, Μάκη Τσαμκόσογλου τους έδωσε δύναμη και έμπνευση για να συνεχίσουν το έργο που τόσο αγαπούσε.

Με νέο υλικό στις αποσκευές τους, μετά από 3 χρόνια, οι Mother of Millions συνεχίζουν το μουσικό τους ταξίδι μέσα από την κυκλοφορία του EP, Orbit το οποίο και θα παρουσιάσουν για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό το βράδυ της Παρασκευής 13 Μαΐου στο Gagarin 205, σε μια συναυλία που τόσο το συγκρότημα όσο και οι φίλοι του πρόσμεναν καιρό. Special guests θα είναι οι Church of the Sea οι οποίοι θα παρουσιάσουν το εξαιρετικό doom-gaze υλικό τους. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον το τι έχει να πει στο Gazzetta ο κιθαρίστας της μπάντας Κώστας Κωνσταντινίδης.

- Mother of Millions. Γιατί αυτό το όνομα; Σημαίνει κάτι για εσάς;

Πέρα από το εύηχο στο οποίο συμφωνήσαμε όλοι - και είναι δύσκολη η ομοφωνία στα συγκροτήματα - το λουλούδι με την εκλαϊκευμένη ονομασία Mother of Millions, αναπαράγεται ανεξέλεγκτα κι είναι τοξικό για την πανίδα. Η αναγωγή των ιδιοτήτων αυτών στο πεδίο των ιδεών μας άρεσε πολύ σαν σκέψη. Μια ιδέα δηλαδή που αναπαράγεται με ταχύτητα και έχει μια τοξικότητα, αποσαθρώνει κάτι δεδομένο και συμβάλλει στην εξέλιξη.

- Το βιογραφικό σας κάνει λόγο για επιρροές από μπάντες όπως οι Tool. Πως προσδιορίζετε εσείς όμως μουσικά τη μπάντα σας και τι ταυτότητα δίνετε, εάν το κάνετε; Εάν δηλαδή δίνετε συγκεκριμένα μια ταυτότητα.

Κρατάμε το progressive σαν τίτλο, ακριβώς γιατί ο ακροατής -συνήθως- δεν είναι προκατειλημμένος στο τι θα συναντήσει. Progressive είναι οι Tool, οι Yes, οι Genesis, οι Pink Floyd, οι Leprous, ο Devin Townsend. Λίγα τα κοινά στον ήχο τους, ίσως μοιάζουν περισσότερο στη νοοτροπία, στην αντιμετώπιση του έργου ώς σύνολο. Δεν αισθανόμαστε πως υπηρετούμε ένα ιδίωμα κι αυτό μας δίνει δημιουργική ελευθερία, μας αφήνει το περιθώριο να ακουστούμε τελείως διαφορετικοί σε κάποια δουλειά.

- Η μουσική και τα τραγούδια σας είναι υπό μια έννοια ένας συνδυασμός βαριάς ατμόσφαιρας αλλά και μελωδικών φωνητικών. Πως τα συνδυάζετε;

Δεν το πολυεπεξεργαζόμαστε. Αν μια ιδέα λειτουργεί, μας πηγαίνει 'μόνη της'. Στα Sigma και Artifacts το concept προϋπήρχε της σύνθεσης, οπότε αυτό οδήγησε κάπως τη φόρτιση, μας βοήθησε να δημιουργήσουμε πχ στο Artefact μια ατμόσφαιρα πιο τελετουργική. Αντίστοιχα λειτουργεί στα περισσότερα κομμάτια. Αν κάτι μας δυσκολεύει πολύ, μπαίνει στο συρτάρι με τις ιδέες και το πιάνουμε μετά από ένα διάστημα.

- Τι να περιμένουμε από το επερχόμενο live σας;

Στα επερχόμενα live μας, 5 Μαΐου στο Eightball στη Θεσσαλονίκη και 13 Μαΐου στο Gagarin στην Αθήνα, παρουσιάζουμε το νέο μας EP με τίτλο 'Orbit', μαζί με κομμάτια από την δισκογραφία μας, στο πληρέστερο ίσως setlist που έχουμε φτιάξει.

- Υπάρχει κάποιο live με απρόοπτα ή live που να σας έμεινε αξέχαστο;

Αξέχαστα ήταν τα πρώτα μας live στο εξωτερικό, με τα επακόλουθα που ήταν ο λίγος ύπνος, η διαρκής κίνηση, αλλά ταυτόχρονα και η απουσία πραγματικής κούρασης.

- Πόσο σας επηρέασε η απώλεια του φίλου και συνεργάτη σας Μάκη και τι άλλαξε για εσάς αυτό το γεγονός;

Ακόμα διαχειριζόμαστε την απουσία του Μάκη, σε ό,τι έχει να κάνει με τις ισορροπίες μεταξύ μας ή σε σχέση με τις ιδέες στη σύνθεση, κι ένα σωρό άλλα πράγματα που θα συζητούσαμε όλοι μαζί, πέρα από το πόσο μας έχει στοιχίσει σε προσωπικό επίπεδο. Το νέο EP προέκυψε ακριβώς ως ανάγκη για κάτι πιο άμεσο, για κάτι που θα μιλάει για εμάς, για τη διαχείριση της απώλειας με τη μορφή του μοιράσματος με τον κόσμο. Με τη σύνθεση του ομότιτλου τραγουδιού συγκροτήθηκε το Orbit ως EP και κυκλοφορεί στις 6 Μαΐου από τη ViciSolum.

- Πόσο διαφορετικό βλέπετε το κοινό σε σχέση με την προ covid εποχή;

Θα είναι οι πρώτες μας εμφανίσεις σε post-covid -αν μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε έτσι ακόμα- εποχή, αλλά κρίνοντας από άλλα live, συνυπάρχει ένα μούδιασμα με μεγάλη δίψα για ζωντανά events κι όχι από την οθόνη ενός laptop ή κινητού.

- Τι θα θέλατε να αλλάξει στην ελληνική μουσική σκηνή; Επίσης τι θα θέλατε να αλλάξει στην κοινωνία;

Η ελληνική μουσική σκηνή αποτελείται από ανθρώπους που δουλεύουν, ως επί το πλείστον, πολύ σκληρά για να καταφέρουν να ακουστούν, από μια αφετηρία ιδιαίτερα δύσκολη. Ξεκινώντας από την κατάσταση της μουσικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα, και φτάνοντας ως την πλήρη απουσία κρατικής στήριξης προσπαθειών που παράγουν νέο πολιτισμό, η νέα δημιουργία είναι ένας δρόμος πολύ δύσκολος και με πολλές θυσίες. Η κοινωνική αλλαγή τώρα, είναι μια τεράστια συζήτηση, μέσα από την οποία περνάνε και οι απαντήσεις για τον πολιτισμό. Αν μπορούμε να το πούμε με μια φράση: Θα ήταν πολύ καλύτερος ο κόσμος αν ιεραρχούνταν η συλλογική ανάγκη, έναντι του ιδιωτικού κέρδους. Εάν ιεραρχούσαμε τη συλλογική ανάγκη έναντι του ιδιωτικού κέρδους.

- Ως μπάντα αναμφίβολα παρακολουθείτε τις εξελίξεις και ανά τον κόσμο. Πως νιώθετε για τον πόλεμο στην Ουκρανία;

Όπως για κάθε πόλεμο είτε έχουμε διαβάσει για αυτόν και είτε έχουμε φωνάξει εναντίον του τον καιρό που αυτός συνέβη. Πως δεν πρέπει ποτέ να συνηθίζουμε τη βαρβαρότητα. Να εξεγειρόμαστε κάθε φορά που αντίπαλα συμφέροντα, για δικό τους όφελος, εκτοπίζουν κι εξοντώνουν ολόκληρους λαούς. Όπως συνέβη στο Ιράκ, στη Συρία, όπως κατ' εξακολούθηση συμβαίνει στην Παλαιστίνη, και τώρα στην Ουκρανία.