Αυτός που πήρε ένα κομμάτι Ιστορίας!
Όταν ο Χάρης Λυμπερόπουλος άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο, πήρε κι ένα κομμάτι Ιστορίας μαζί του. Το έσφιξε γερά στη χούφτα του και το κράτησε για το μεγάλο ταξίδι. Του άξιζε. Πάλεψε γι’ αυτό. Άντεξε γι’ αυτό. Μάτωσε γι’ αυτό. Δεν ξέχασε ποτέ και όταν ήρθε η ώρα έφυγε με ένα πολύτιμο βάρος στην καρδιά και στην ψυχή. Ο Χάρης Λυμπερόπουλος ανήκει στους ευλογημένους αυτής της ζωής, της επόμενης, της προηγούμενης… Όταν δεν αφήνεις τον χρόνο να περάσει και με τον τρόπο σου τον σταματάς -έστω για λίγο- τότε είσαι ευλογημένος, τυχερός και γεμάτος πληγές που επιβεβαιώνουν το ανθρώπινο μέγεθος. Δεν υπάρχουν όρια σε αυτό το πλάσμα που λέγεται «άνθρωπος» και ο Χάρης Λυμπερόπουλος το έδειξε με τον καλύτερο τρόπο. Δεν έκανε κάτι ηρωικό, υπεράνθρωπο, μαγικό. Όχι. Απλώς δούλεψε σκληρά και μόχθησε για να είναι στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή. Στις κρίσιμες στροφές της Ιστορίας ήταν εκεί και έβλεπε, κατέγραφε, έγραφε, έψαχνε και υπερασπιζόταν την αλήθεια και τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα. Κατάφερε να δώσει σχήμα και λόγο στον διακριτικό, υπομονετικό, σιωπηλά ανθεκτικό, άνθρωπο και σαν να έπρεπε να ανταποδώσει ο χρόνος τον αντάμειψε με 98 χρόνια ζωής! Τέτοιοι άνθρωποι πάντα έχουν κάτι να πουν και η κόρη του Κατερίνα φρόντισε να μας προσφέρει κάτι από την πλούσια ζωή του. Το βιβλίο «Χάρης Λυμπερόπουλος. Κοντά στον αιώνα. Συνομιλώντας με τον πατέρα μου» (Εκδόσεις Πατάκη) είναι η βιογραφία του και αξίζει να το διαβάσετε. [Ευχαριστούμε τη συγγραφέα και τις εκδ. Πατάκη για την παραχώρηση του φωτογραφικού υλικού]
Η εικόνα που κράτησαν τα μάτια!
Η Κατερίνα Λυμπεροπούλου έγραψε ένα βιβλίο που τιμά τον πατέρα της και το κρυμμένο κομμάτι της Ιστορίας μας. Όταν αποφάσισε να συνομιλήσει μαζί του ήξερε ότι δεν θα ήταν μόνη. Ο Χάρης Λυμπερόπουλος φέρνει στον αναγνώστη τον Μεσοπόλεμο, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Εμφύλιο, τη δικτατορία 1967-74, τη Μεταπολίτευση και τα χρόνια της «Αλλαγής» με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο απ’ αυτόν που είχαμε συνηθίσει. Η κουβέντα κόρης-πατέρα αγγίζει τον μέσο άνθρωπο, αυτόν που καταφέρνει σχεδόν τα πάντα με αθόρυβο τρόπο, με λίγα λόγια, δίχως βρισιές, μακριά από τους καπνούς και τα επικίνδυνα μέρη της κοινωνίας. Μέσα από τη συνομιλία των δύο αναδεικνύεται το μεγαλείο του ταπεινού ανθρώπου που έμαθε να εργάζεται και να στέκεται όρθιος. Κάτω από τους τροχούς της Ιστορίας δεν μπαίνουν μόνο οι ήρωες και οι αντιήρωες, αλλά και αυτοί που δέχονται σιωπηλά -και αντέχουν- το άχρονο ατσάλι. Τέτοιος ήταν ο Χάρης Λυμπερόπουλος και την ταπεινή του αλήθεια μας έδωσε η Κατερίνα Λυμπεροπούλου. Το βιβλίο «Χάρης Λυμπερόπουλος. Κοντά στον αιώνα» έχει φτιαχτεί από το πιο γερό υλικό: την εικόνα που κράτησαν τα μάτια!
Η αθλητική δημοσιογραφία του οφείλει πολλά
Ο Χάρης Λυμπερόπουλος υπήρξε πρωτοπόρος της αθλητικής δημοσιογραφίας. Η τολμηρή, διορατική, ματιά στο επάγγελμα του προκάλεσε αλλαγές στον τρόπο που αυτό ασκούνταν. Η καταγραφή των αθλητικών γεγονότων, το ρεπορτάζ, πέρασαν από τη σφαίρα του απαιτητικού σε αυτή του επίπονα δημιουργικού. Για τον Χάρη Λυμπερόπουλο δεν αρκούσε η παρουσίαση εξακριβωμένων πληροφοριών. Η φαντασία, το ένστικτο, η ανάγνωση της στιγμής και οι προκλήσεις του μέλλοντος καθόρισαν την επαγγελματική του συμπεριφορά και σε μεγάλο βαθμό τον χώρο της αθλητικής δημοσιογραφίας. Με τον τρόπο του επέβαλλε τον σεβασμό που αναλογούσε στο αθλητικό ρεπορτάζ και του έδωσε άλλο αέρα και πνοή. Δεν ήταν μόνο το τεκμηριωμένο ρεπορτάζ και ο σεβασμός στα πρόσωπα που χαρακτήριζαν τη δουλειά του, αλλά και η μόνιμα ανικανοποίητη ανάγκη του για ανανέωση. Γι’ αυτό και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι χωρίς αυτόν ο αθλητικός Τύπος δεν θα ήταν όπως τον ξέρουμε. Ο Χάρης Λυμπερόπουλος ήταν αυτός που άλλαξε τη φυσιογνωμία του σε μεγάλο βαθμό και σε αυτόν πιστώνεται το αθλητικό, τετρασέλιδο, ένθετο στην «Απογευματινή».
Η δουλειά της Κατερίνας Λυμπεροπούλου μόνο εύκολη δεν ήταν. Πέρα από τη χρονοβόρα και κοπιαστική απομαγνητοφώνηση, έπρεπε να ταξινομήσει ένα πολύ μεγάλο υλικό που δεν αφορούσε μόνο αθλητικά γεγονότα. Η ζωή και ο επαγγελματικός βίος του Χάρη Λυμπερόπουλου αντανακλούν και σημαντικά κοινωνικά, πολιτικά, γεγονότα της Ελλάδας. Παράδειγμα, στη σελίδα 47 μαθαίνουμε πώς έγινε τελικά η γερμανική εισβολή στη χώρα μας, τι έκαναν εκείνες τις πρώτες στιγμές οι κάτοικοι. Τα χρόνια του στις εφημερίδες «Αθηναϊκή», «Απογευματινή» είναι ξεκάθαρη εικόνα του πολιτικού κλίματος της εποχής. Και φυσικά αρκετές άγνωστες πτυχές του ελληνικού αθλητισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συμμετοχή του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972 στο Μόναχο. Η αφήγηση του Λυμπερόπουλου μας αποκαλύπτει γιατί τελικά δεν έλαβε μέρος στον τελικό των 100μ. Μεγάλο ενδιαφέρον έχει και το παρασκήνιο γύρω από τον αγώνα του Παναθηναϊκού με τη Νασιονάλ για το Διηπειρωτικό Κύπελλο το 1971. Φυσικά, δεν μπορούμε να μη σταθούμε στη μεγάλη επιτυχία της αποκλειστικής συνέντευξης με τον στρατάρχη Τίτο! Η αφήγηση της Λυμπεροπούλου κυλά ευχάριστα, διαθέτει συνοχή και μέσα από τις εύστοχες ερωτήσεις-απαντήσεις αναδεικνύεται η προσωπικότητα του τιμώμενου προσώπου όπως και της εποχής του. Η έκδοση συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό.
