To κρίσιμο σταυροδρόμι της Σουόνσι

Το πρότζεκτ που χτίζει τα δύο τελευταία χρόνια στο Λίμπερτι ο Γκάρι Μονκ είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο. Στρατιώτης του συλλόγου, ο 36χρονος δούλεψε με όλους τους πρόσφατους τεχνικούς των «Κύκνων», πήρε στοιχεία από τη φιλοσοφία τους και εξέλιξε το παιχνίδι-σήμα κατατεθέν της Σουόνσι, όντας εργασιομανής και απόλυτα εντός της κουλτούρας του κλαμπ. «Σωστό» ποδόσφαιρο με κατοχή, συνεχές πάσινγκ γκέιμ, ομαδικό πνεύμα. Ωστόσο, για να οδηγήσει τη Σουόνσι στην όγδοη θέση της περσινής βαθμολογίας, ο Μονκ έβαλε τις δικές του πινελιές. Προσαρμοστικότητα στην τακτική του αντιπάλου, πρωτοβουλίες στα μπακ, περισσότερη κινητικότητα στην επίθεση και έτοιμο plan b.

Ένα από τα βασικά στοιχεία, που είχε από την εποχή που ήταν ακόμα αρχηγός στους Ουαλούς, είναι το man management. Κατάφερε να κερδίσει τους παίκτες του και να βγάζει το 100% από αυτούς σε κάθε ματς. Το καλοκαίρι, το όνομά του ακούστηκε για αρκετές ομάδες, ενώ έφτασε να συζητείται ως επιλογή για την Εθνική Αγγλίας. Ωστόσο εκείνος συνέχισε το έργο του στο Λίμπερτι, με το κλίμα να είναι εξαιρετικό.

Μόνο που η συνέχεια δεν ήταν η αναμενόμενη. Με μία μόλις νίκη στα τελευταία δέκα παιχνίδια, το κλίμα άρχισε να γίνεται αποπνικτικό από τις αρχές του Νοεμβρίου. Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, η διοίκηση προσπάθησε να τον πλαισιώσει με έναν πιο έμπειρο τεχνικό, θεωρώντας πως έλλειψη εμπειρίας αποτελεί τροχοπέδη στην προσπάθεια ανάκαμψης. Εκείνος αρνήθηκε. Το άσχημο σερί συνεχίστηκε και πλέον, με τρία δύσκολα ματς μπροστά τους, οι «Κύκνοι» βρίσκονται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Ο ίδιος ο Μονκ στην συνέντευξη Τύπου ενόψει της αυριανής αναμέτρησης με τη Λίβερπουλ ξεκαθάρισε πως η διοίκηση θέλει μεν βαθμούς, ωστόσο τον στηρίζει. «Έχω πολύ καλή επικοινωνία με τον πρόεδρο. Είναι υποστηρικτικός. Τα υπόλοιπα είναι απλή φημολογία για ανθρώπους που δεν ξέρουν πως λειτουργούν τα πράγματα εδώ και θεωρούν ότι δεν μπορώ να τα ελέγξω», τόνισε ενώ έδωσε το σύνθημα: «Θα βγούμε από αυτή την κατάσταση παλεύοντας. Δεν θα κάτσουμε να κλάψουμε. Οι παίκτες το ξέρουν».

Στο τελευταίο ματς οι ποδοσφαιριστές του έδειξαν όντως διάθεση για μάχη, κάνοντας το 0-2 από τη Μπόρνμουθ σε 2-2. «Ως αρχηγός ο Μονκ "ανέβαζε" τους πάντες στον αγωνιστικό χώρο και ως προπονητής προσπαθεί το ίδιο σκληρά. Δίνει κίνητρο στον καθένα, κάθε μέρα στις προπονήσεις», έλεγε πέρυσι ο Άνχελ Ράνχελ μιλώντας για τον προπονητή του. Ωστόσο, στα προσεχή ματς με τη Λίβερπουλ, την «καμικάζι» Λέστερ και την Μάντσεστερ Σίτι, αυτό ίσως δεν είναι αρκετό.

Τι έχει αλλάξει λοιπόν στους Σουόνς; Μια ματιά στα στατιστικά που έδωσε στη δημοσιότητα το BBC δείχνει ότι φαινομενικά δεν είναι μεγάλη η διαφορά με πέρυσι. Το αντίθετο. Φέτος έχουν 491 πάσες ανά ματς, ενώ την προηγούμενη σεζόν είχαν 470. Το ποσοστό της ευστοχίας στις πάσες αυξήθηκε από 82.1% σε 82.6%, ενώ οι ολοκληρωμένες πάσες στο αντίπαλο μισό παραμένουν σχεδόν στα ίδια επίπεδα (67.6% πέρυσι, 67% φέτος. Οι σέντρες ανέβηκαν από 16.7 μ.ο σε 18.7 και το ποσοστό της επιτυχίας τους από 20.5% πλέον είναι στο 20.2%. Ανεπαίσθητη αλλαγή. Επίσης, έχει περιορίσει τα σουτ που δέχεται (9.8 από 10.5) αν και το παθητικό της έχει ανέβει για λίγο, από 1.29 γκολ/ματς σε 1.38. Το 2014-15, σε αυτή την καμπή της σεζόν, είχε πέντε πόντους περισσότερους. Οπότε, μπορεί να πει κανείς, οι διαφορές δεν είναι και τόσο μεγάλες.

Υπάρχουν, όμως, κάποια βασικά ζητήματα που ταλανίζουν τους «Κύκνους». Το βασικό είναι το πρόβλημα στο σκοράρισμα. Ο Γκομίς έκανε φοβερό φινάλε πέρυσι, με πέντε γκολ σε έξι ματς και σήκωσε επάξια το βάρος στο σκοράρισμα μετά τη φυγή του Μπονί. Φέτος, η ομάδα χτίστηκε με βασική αιχμή του δόρατος εκείνον, αλλά η συνέπειά του δεν είναι η ίδια. Ξεκίνησε με 4 στα 4, αλλά από τον Αύγουστο κι έπειτα έχει σιωπήσει, μένοντας για 9 ματς χωρίς γκολ. Έχουν περάσει 701 λεπτά από την τελευταία φορά που έστειλε τη μπάλα στο πλεκτό. Επίσης, δεν υπάρχει υποστήριξη. Μαζί με τη Στόουκ, οι Ουαλοί έχουν τους λιγότερους σκόρερ στην Premier League, καθώς μόνο ο Αγιού, ο Γκομίς, ο Σίγκουρτσον και ο Σέλβι έχουν βρει δίχτυα και οι δύο τελευταίοι μόνο από στημένες φάσεις.

Το γκολ φυσικά δεν αφορά μόνο τους στράικερς ή τον παίκτη που κάνει την τελική προσπάθεια, αν και στην προκειμένη περίπτωση ο τελικός εκτελεστής δείχνει να αποτελεί το μεγαλύτερο ζήτημα. Η φιλοσοφία παραμένει η ίδια, αλλά οι αντίπαλοι πλέον ξέρουν πως να διαβάσουν καλύτερα το παιχνίδι των Σουόνς. Ο Μοντέρο μπλοκάρεται και μαζί του όλη η ανάπτυξη, η οποία είναι μονοδιάστατη.

Παρότι πέρυσι ο Μονκ είχε δείξει ότι έχει εναλλακτικές όταν το βασικό πλάνο, του συνεχούς pasing game κολλήσει, φέτος δείχνει να ξεμένει από επιλογές. Οι αντιδράσεις είναι ένα κλικ πιο αργές τόσο σε κατάσταση άμυνας, όσο και επίθεσης. Το ποσοστό των επιτυχημένων πασών ίσως ξεγελά, όμως έχει σημασία και η κατεύθυνσή τους. Πλέον, στην προσπάθεια να αποφύγουν την πίεση και να σιγουρέψουν το build up, οι «Κύκνοι» έχουν πολλές παράλληλες και προς τα πίσω μεταβιβάσεις. Το γεγονός αυτό, μειώνει τις επικίνδυνες καταστάσεις στο αντίπαλο 1/3. Ακόμα κι έτσι φέτος η Σουόνσι βγάζει σχεδόν ένα σουτ ανά μέσο όρο παραπάνω από ότι πέρυσι. Τα γκολ της, όμως, έχουν πέσει στο 1.08 από το 1.21 της προηγούμενης σεζόν.

Δεδομένα ο πήχης πέρυσι ανέβηκε ψηλά και οι 14 βαθμοί που ο Μονκ έχει συγκεντρώσει φέτος δεν επαρκούν. Η επιτυχία χτίζει επιπλέον προσδοκίες, πολλές φορές πάνω από τις δυνατότητες της ομάδας. Το συγκεκριμένο δημιούργημα όμως φέρει φαρδιά-πλατιά την σφραγίδα του Μονκ, ο οποίος στα τρία επόμενα ματς θα παίξει τα ρέστα του. Εκεί θα φανεί αν τα όσα ακούγονται για το μέλλον του είναι αποκύημα της φαντασίας των Media η πραγματικές προθέσεις της διοίκησης. Ακόμα κι αν «στραβώσουν», πάντως, τα αποτελέσματα, ο ταλαντούχος manager έχει αποδείξει πως αξίζει τη στήριξη...