Στα χρόνια μετά το 2006 οι Νερατζούρι είδαν το scudetto που έμοιαζε καταραμένο από το 1989 να γίνεται ρουτίνα, το Champions League του 2010 τους απογείωσε και παράλληλα, ενώ τα ζούσαν όλα αυτά, η Γιουβέντους παρέπαιε. Τι παραπάνω να ζητήσει, δηλαδή, ο τύπος στην Curva Nord; Από το 2012 το χαρτί άλλαξε... Οι Μπιανκονέρι είδαν τον εφιάλτη του Calciopoli να λαμβάνει τέλος, στα επόμενα έξι χρόνια χάρισαν στους αντιπάλους τους λιγότερα από όσα θα χάριζαν αν έγραφε ο... Μότζι το σενάριο, επέστρεψαν δυναμικά στην Ευρώπη με τους δύο τελικούς και παράλληλα, ενώ τα ζούσαν όλα αυτά, η Ιντερ παρέπαιε. Μάλλον ευτυχισμένος είναι δηλαδή και ο θαμώνας στην Curva Sud. Με λίγα λόγια, σε αυτά τα 11 προς 12 χρόνια, με εξαίρεση την σφήνα της Μίλαν το 2011, Γιουβεντίνος και Ιντερίστα πέρασαν καλά. Και τώρα συνειδητοποιούν ότι μπορούν να περάσουν και καλύτερα αφού όσο κι αν απεχθάνεται ο ένας τον άλλον, είναι πάντα πιο ωραίο να έχεις τον αντίπαλο σου δυνατό, γιατί θα το χαρείς περισσότερο αν τον νικήσεις. Ή θα πονέσεις περισσότερο αν χάσεις...

«Θέλω να τους ισοπεδώσουμε, να τους διώξουμε από τον πλανήτη, να τους αφαιρέσουμε κάθε επιθυμία, κάθε ελπίδα να είναι μια φυσιολογική ομάδα. Πρέπει να παραμείνουν στους υπονόμους όπου ήταν τα τελευταία χρόνια, να κρύβονται στις τρύπες τους». Τα παραπάνω λόγια ανήκουν σε κάποιον καλεσμένο του JTV το βράδυ της Τετάρτης και προκάλεσαν την έντονη αντίδραση των οπαδών της Ιντερ και την απολογία του διευθυντή του καναλιού της Γιουβέντους την επόμενη μέρα. Λογικό είναι στο Μιλάνο να τρελάθηκαν από τις ανοησίες που είπε αυτός που τα είπε, αλλά αν το σκεφτείς πιο καθαρά, σαν "κοπλιμέντο" για τους Νερατζούρι μοιάζει το γεγονός ότι από το Τορίνο ειπώθηκε κάτι τέτοιο. Γιατί είναι κι αυτό μία απόδειξη, έστω με άσχημο τρόπο, ότι η Ιντερ προκαλεί και πάλι εκνευρισμό στους Γιουβεντίνους, δεν τους είναι αδιάφορη ή αντίπαλος απλά και μόνο επειδή έτσι λέει η ιστορία ή το γόητρο. Είναι και πάλι αντίπαλος στο γήπεδο, γιατί εκεί αποδεικνύεται προς το παρόν ανίκητη, ούσα η μοναδική ομάδα της Serie A χωρίς ήττα.

«Την περασμένη εβδομάδα παίξαμε με την πρωτοπόρο και αήττητη Νάπολι, τώρα παίζουμε με την πρωτοπόρο και αήττητη Ιντερ. Το να παίξεις μέσα σε μία εβδομάδα με δύο πρωτοπόρους δεν είναι και ό,τι πιο συνηθισμένο», είπε ο Μασιμιλιάνο Αλέγκρι, την ίδια ώρα που ο Λουτσιάνο Σπαλέτι εξηγούσε αυτή την 1η θέση λέγοντας ότι «τώρα έχουμε μια συγκεκριμένη ταυτότητα ως ομάδα και ξέρουμε ότι μπορούμε να ανταγωνιστούμε τους άλλους σε αυτό το επίπεδο. Για να πετύχουμε τον στόχο μας θα χρειαστούν πολλοί βαθμοί και κάθε ματς θα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε ως ευκαιρία να πάρουμε αυτούς τους βαθμούς. Να γιατί πάμε στο Τορίνο για να νικήσουμε». Γενικά, στις συνεντεύξεις Τύπου που παραχώρησαν, οι δύο προπονητές φρόντισαν να πουν τα καλύτερα ο ένας για τον άλλο, δείχνοντας ότι μπορούν να επικοινωνήσουν πιο εύκολα μεταξύ τους παρά με τον Μαουρίτσιο Σάρι, για παράδειγμα.

«Ο Σπαλέτι επιβεβαιώνει και φέτος ποιος είναι, όπως είχε δείξει και στη Ρόμα όπου είχε πολύ καλά αποτελέσματα αλλά έπεσε πάνω σε μια καλύτερη Γιούβε. Είναι ένας προπονητής που ξέρει να παίρνει το καλύτερο από τους παίκτες του και δεν έχει μόνο ένα σύστημα, γεγονός που αποτελεί ό,τι πιο σημαντικό για κάθε προπονητή. Από εκεί και πέρα, είναι πολύ καλός στο να διαβάζει τα παιχνίδια. Είναι ένας από τους καλύτερους», ήταν η... ωδή του Αλέγκρι, με τον Σπαλέτι να είναι πιο λιτός αλλά το ίδιο σαφής, αφού όταν ρωτήθηκε ποιον παίκτη της Γιουβέντους θα έβγαζε από το ματς, απάντησε: «Τον Αλέγκρι». Και κάπως έτσι, οι Ιταλοί περιμένουν με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να δουν πώς θα εξελιχθεί σε επίπεδο τακτικής αυτό το ματς. Και το περιμένουν με μεγαλύτερο ενδιαφέρον -το τακτικό κομμάτι- και από το Νάπολι-Γιουβέντους της περασμένης Παρασκευής.

Γιατί; Επειδή ο Σπαλέτι θα το ψάξει περισσότερο. Ο Σάρι, τουλάχιστον με όσα δείχνει στους Παρτενοπέι, έχει ένα συγκεκριμένο στυλ παιχνιδιού, μια συγκεκριμένη φιλοσοφία. Η ομάδα του μπαίνει στο γήπεδο για να παίξει το παιχνίδι της και δεν προσαρμόζεται ποτέ στον αντίπαλο. Αυτό είναι καλό, αλλά όταν απέναντι σου έχεις μια συγκεντρωμένη και οργανωμένη Γιουβέντους, το αποτέλεσμα είναι να κάνεις 33 σέντρες για τον... Μέρτενς και κάμποσα σουτ χωρίς νόημα από μακριά, αφού η κατοχή μπάλας δεν δίνει από μόνη της την λύση. Σε αντίθεση με τον Σάρι, ο Σπαλέτι είναι προπονητής που προσαρμόζεται στον αντίπαλο, που θα αλλάξει ακόμη και κατά τη διάρκεια του ματς αν χρειαστεί. Επειδή έτσι είναι και ο Αλέγκρι, όπως έδειξε και στο San Paolo όπου έδωσε εντολή στον Ντιμπάλα να "θυσιαστεί" και να πέφτει συνεχώς πάνω στον Ζορζίνιο όταν αυτός έπαιρνε την πρώτη πάσα, έχει τεράστιο ενδιαφέρον το ποιος από τους δύο θα επικρατήσει στη δική τους μάχη.

Από εκεί και πέρα, υπάρχουν αυτές του αγωνιστικού χώρου, με το Ιγουαΐν vs Ικάρντι να διαφημίζεται περισσότερο αυτή την στιγμή. Οχι μόνο επειδή ο Ντιμπάλα είναι πεσμένος, σε σημείο που ο προπονητής του να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να είναι στον πάγκο αυτή τη φορά, όσο κι επειδή υπάρχει αυτή η εθνική Αργεντινής στη μέση. «Ποιος από τους δύο είναι ο κατάλληλος για την Αλμπισελέτσε;», ρωτήθηκε πριν τρία 24ωρα ο Ερνάν Κρέσπο, για να το λύσει πολύ απλά το θέμα: «Και γιατί να μην είναι και οι δύο στην εθνική; Γιατί δεν χωράνε Ιγουαΐν και Ικάρντι στην ίδια ομάδα ή στην ίδια 11άδα; Αν υπάρχει κοινή θέληση, βρίσκεις τον τρόπο. Οπως εγώ με τον Μπατιστούτα, για παράδειγμα». Οπως και να έχει, οι επιλογές του Χόρχε Σαμπαόλι και το Μουντιάλ που πλησιάζει έχουν ως αποτέλεσμα οι δύο Αργεντίνοι φορ να έρχονται σε πρώτο πλάνο ενόψει αυτού του ντέρμπι, όπου θα δοκιμαστούν και οι άμυνες.

Η Ιντερ έχει (μαζί με Νάπολι και Ρόμα) την καλύτερη του πρωταθλήματος μέχρι στιγμής αλλά τώρα την περιμένει μια πολύ μεγάλη δοκιμασία. Σε ένα γήπεδο που ξαναβρήκε τον ενθουσιασμό του μετά τη νίκη επί της Νάπολι, ένα γήπεδο που ξαναβρήκε και το κίνητρο λόγω του βαθμολογικού ενδιαφέροντος, απέναντι στον φορμαρισμένο Ιγουαΐν και στον Ντάγκλας Κόστα που ανεβάζει συνεχώς στροφές, ή στον Ντιμπάλα που ψάχνει ένα μεγάλο ματς για να ξεμπλοκάρει, οι Μιράντα-Σκρίνιαρ και οι σύντροφοι τους στα άκρα θα δοκιμαστούν πάρα πολύ. Οπως θα δοκιμαστεί και αυτή της Γιουβέντους, η οποία δείχνει να βρίσκει ξανά την συγκέντρωση της αφού μετράει τέσσερα σερί ματς χωρίς να δεχθεί γκολ. Τα δύο ήταν θεωρητικά εύκολα (Κροτόνε, Ολυμπιακός), τα άλλα δύο όμως ήταν θεωρητικά τα πιο δύσκολα (Μπαρτσελόνα, Νάπολι). Τώρα, απέναντι στον killer και με παράδοση κόντρα στη Γιούβε Ικάρντι, τον ζεστό Πέρισιτς και τον ανεβασμένο Καντρέβα, η ανασταλτική λειτουργία των Μπιανκονέρι πρέπει να περάσει με επιτυχία ακόμη ένα πολύ δυνατό τεστ για να πείσει ότι βρίσκει τελικά την λύση.

Ο Αλέγκρι, άλλωστε, χρησιμοποίησε διάφορα σχήματα μέχρι να βρει ένα μπούσουλα, έφτασε ακόμη και στο 3-4-2-1 (Κροτόνε και Μπαρτσελόνα), λάνσαρε για πρώτη φορά το 4-3-2-1 (Νάπολι) και ανάγκασε την Gazzetta dello Sport να γράψει ότι «η Γιουβέντους έχει έναν ατελείωτο πάγκο», με αφορμή το γεγονός ότι πήγε και νίκησε στη Νάπολη χωρίς 3-4 παίκτες ενώ ο allenatore σε κάθε ματς κάνει και 5-6 αλλαγές στην 11άδα. «Επειδή ψάχνει ακόμη το καλύτερο σχήμα»«, είναι η εκτίμηση των δημοσιογράφων, «επειδή τον Μάρτιο θα πρέπει να είμαστε φρέσκοι για την τελική ευθεία της σεζόν», είναι η εξήγηση του Αλέγκρι. Ο Σπαλέτι, από την πλευρά του, δεν έχει τέτοιες ανησυχίες. «Για να σας βγάλω από την δύσκολη θέση, θα παίζω πάντα με τους βασικούς», είπε προς τους δημοσιογράφους όταν του επισημάνθηκε ότι σπάνια αλλάζει κάτι στην 11άδα, προσθέτοντας ότι για αυτόν όλοι όσοι είναι στο ρόστερ είναι βασικοί. Το να μην αλλάζει πολλά ο προπονητής της Ιντερ, πάντως, είναι λογικό. Αφενός επειδή έπρεπε να δέσει η 11άδα και να κάνει ομάδα το χάος που παρέλαβε, αφετέρου επειδή με ένα ματς την εβδομάδα οι Νερατζούρι δεν χρειάζεται να κάνουν εκτεταμένο rotation.

Το θέμα πάντως, παραμονή του ματς, δεν είναι βασικά το rotation του Σπαλέτι ή του Αλέγκρι, αλλά το αν θα έχουμε rotation στην κορυφή της Serie A. Η Νάπολι πήρε από την αρχή κεφάλι και εκμεταλλεύτηκε τις γκέλες της Γιουβέντους, μέχρι που αυτή πήγε και νίκησε στο San Paolo για να "στείλει" στην κορυφή την Ιντερ. Τώρα, οι Νερατζούρι πρέπει να φύγουν με αποτέλεσμα από το Τορίνο για να παραμείνουν εκεί, αλλιώς το σαββατόβραδο θα βρει στην 1η θέση την Κυρία, εν αναμονή του κυριακάτικου Νάπολι-Φιορεντίνα. Η Serie A που αναμενόταν πιο αμφίρροπη φέτος, αποδεικνύεται τέτοια στο γήπεδο, κυρίως επειδή όλες οι μεγάλες έχουν βελτιωθεί και παράλληλα η Γιουβέντους προσπαθεί να βρίσκει συνεχώς το κίνητρο για να μένει εκεί κοντά. Και όσο μένει εκεί κοντά, θα είναι -μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο- και το φαβορί.

«Δεν παίζουμε με την 3η της βαθμολογίας. Παίζουμε με την ομάδα που έχει κατακτήσει έξι σερί πρωταθλήματα, έχει κάνει τρία συνεχόμενα νταμπλ και έχει πάει σε δύο τελικούς Champions League τα τελευταία τρία χρόνια», τόνισε ο Σπαλέτι για να αποφορτίσει τους δικούς του. «Εχουμε απέναντι μας μια ομάδα που όταν την βλέπεις στο γήπεδο, καταλαβαίνεις ότι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της είναι η διάθεση όλων των παικτών να θυσιαστούν, να κάνουν δουλειά που άλλα χρόνια δεν έκαναν. Και τα αποτελέσματα φαίνονται. Είναι μπροστά από εμάς στη βαθμολογία, έχουν την καλύτερη άμυνα, δεν έχουν χάσει ποτέ, παίζουν καλά και επιτρέπουν λίγες φάσεις στον αντίπαλο», είπε ο Αλέγκρι για να τσιτώσει τους δικούς του.

Ο,τι κι αν είπαν πάντως, τώρα ήρθε η ώρα των πράξεων. Γιουβέντους εναντίον Ιντερ δεν είναι απλά το derby d'Italia επειδή έτσι έχει ονομαστεί εδώ και δεκαετίες. Γιουβέντους εναντίον Ιντερ είναι το ματς ανάμεσα στις δύο ομάδες που η πλειοψηφία των Ιταλών οπαδών, όπως εκφράστηκε από δύο διαφορετικές δημοσκοπήσεις τις προηγούμενες μέρες, βλέπει ως ζευγάρι στη μάχη του φετινού scudetto. Κι όταν ένα ματς ανάμεσα σε αυτούς τους δύο δεν έχει σαν έπαθλο μόνο το γόητρο αλλά και την κορυφή της βαθμολογίας, είναι derby d'Italia στο 100%!