Κάποτε στην Γερμανία…

Η ιστορία ξεκινάει μαζί με εκείνη χιλιάδων άλλων Ελλήνων. Κάπου στη δεκαετία του ’60 με το μεγάλο κύμα μετανάστευσης ο παππούς του Παναγιώτη Βλαχοδήμου έφυγε για τη Γερμανία. Εγκαταστάθηκε στην Στουτγάρδη εκεί όπου θα συνέχισαν οι επόμενες γενιές τα όνειρα που έκανε εκείνος για αυτούς. Ο Παναγιώτης και ο τρία χρόνια μικρότερός του, Οδυσσέας αποτελούν την τρίτη γενιά που βρίσκεται στη Γερμανία, ωστόσο πάντα κατάφεραν να κρατούν τη σχέση τους με την Ελλάδα. Γεγονός που μαρτυρά κυρίως η δυνατότητά τους να μιλούν τη γλώσσα με άνεση.

Ο πατέρας της οικογένειας έπαιζε ερασιτεχνικά ποδόσφαιρο και ο θείος τους, ο Νίκος Χατζής ήταν εκείνος που πότισε λίγο παραπάνω το μικρόβιο στο μυαλό τους. Ο 35χρονος παλαίμαχος, πλέον, έπαιξε στο Διαγόρα κι έκανε κυρίως καριέρα στο κυπριακό ποδόσφαιρο, όπου έκλεισε την καριέρα του το 2009 στην ΑΕ Πάφου. Τα δύο αδέλφια ξεκίνησαν με τις ακαδημίες της Βάγκεν, όμως δεν πέρασε καιρός πριν αποφασίσει η Στουτγάρδη να τα εντάξει στις δικές της. Μόλις σε ηλικία 10 ετών, ο Παναγιώτης θα άλλαζε… φίλους και γειτονιά και θα ξεκινούσε μια διαδρομή που θα τον έφερνε πιο κοντά στο επαγγελματικό όνειρο.

«Η Στουτγάρδη ήταν ουσιαστικά το δεύτερό μου σπίτι. Ποτέ δεν είχα σχεδιάσει να αλλάξω σύλλογο, παρότι υπήρχε ενδιαφέρον στο παρελθόν, όμως τελικά τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θες».

Κάνε εγγραφή στην betfair και πάρε μπόνους έως 200 ευρώ

Το λάθος βήμα!

Μια από τις αρετές που έχει ο γερμανικός τρόπος ανατροφής είναι η πειθαρχεία. Και μια άλλη, η υπομονή… Αρετές που αν συνδυαστούν μπορούν να οδηγήσουν στην ανοχή και στην έλλειψη κριτικής σκέψης! Ο Παναγιώτης Βλαχοδήμος έμοιαζε να έχει αρκετά και από τα δύο. Όντας πειθαρχημένος κατάφερε να παραμείνει στη Στουτγάρδη και να αγωνιστεί σε όλες τις ηλικιακές ομάδες της γερμανικής ομάδας κι έχοντας υπομονή έχτισε σιγά-σιγά μια καριέρα, που περίμενε μια ευκαιρία για να εκτιναχθεί. Όταν τα ξέχασε, έχασε την ανοχή του, βρήκε την κριτική σκέψη και κατόπιν ένιωσε λίγο περισσότερο Έλληνας.

Το χειμώνα του 2010, ο 19χρονος επιθετικός θα τολμήσει. Θα επιδιώξει και θα γίνει μέλος της δεύτερης ομάδας της Στουτγάρδης, χωρίς – όπως θα αποδεικνυόταν - να είναι έτοιμος. «Φυσικά και έκαναν λάθη. Υπάρχει άνθρωπος που να μην κάνει λάθη και ειδικά όταν είσαι νεαρός και ακόμα χτίζεις τον χαρακτήρα σου; Δε σταμάτησα να μαθαίνω στα 19 μου, ούτε σαν ποδοσφαιριστής, ούτε σαν άνθρωπος. Πίστευα ότι η 3η κατηγορία θα με βοηθούσε να βελτιωθώ, αλλά αποδείχθηκε πως ήταν πολύ νωρίς για να κάνω τέτοιο άλμα», θα δηλώσει το καλοκαίρι, όταν θα έχει πάρει την απόφαση να έρθει στην Ελλάδα, επηρεαζόμενος από την αγωνιστική απραξία και τις κακές σχέσεις που είχε με τον τελευταίο του προπονητή.

«Για κάποιους ήταν σα να είχα πεθάνει κυριολεκτικά», θα πει αλληγορικά και θα αναφερθεί με… νοσταλγία στον Γενς Κέλερ. «Ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχα. Εκείνος που με βοήθησε να βελτιωθώ περισσότερο και να γίνω διεθνής». Ο Παναγιώτης θα γίνει διεθνής σε ανεπίσημο αγώνα με την Εθνική Γερμανίας κάτω τω ν 15 ετών, όμως σε αντίθεση με τον αδελφό του Οδυσσέα, θα επιλέξει την Εθνική Ελλάδας. «Απλώς, έκανα μια συζήτηση, μου το ζήτησαν και συμφώνησα. Μπορεί η Ελλάδα να έχει οικονομική κρίση, αλλά είναι και η Πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2004», δήλωσε σα να ένιωθε ότι έπρεπε να απολογηθεί στους Γερμανούς για την επιλογή του.

Η ελληνική πρόκληση!

Σε κάθε ιστορία, υπάρχει και μια ακόμα που εξελίσσεται ταυτόχρονα. Και παρότι δεν είναι γνωστό τι ακριβώς έφερε τον Κώστα Κωνσταντινίδη στο δρόμο του Παναγιώτη Βλαχοδήμου, το αποτέλεσμα είναι εκείνο που μετράει. Ο πρώην παίκτης του ΟΦΗ και του Παναθηναϊκού, έχοντας την εμπειρία και τις γνωριμίες στη Γερμανία έκανε την εισήγηση για τον 20χρονο άγνωστο μέχρι τότε στην Ελλάδα, επιθετικό.

«Δεν ήταν εύκολη απόφαση, αλλά το διάλεξα συνειδητά, το έκανα με την καρδιά μου. Μεγάλωσα στη Στουτγάρδη, από Έλληνας γονείς. Ο πατέρας μου έπαιζε μπάλα στα νιάτα του, όχι επαγγελματικά, αλλά του άρεσε. Με ήθελαν κοντά τους, όμως δεν μου έφεραν αντίρρηση, όταν τους είπα το καλοκαίρι ότι θα πάω στην Ελλάδα, στην Ξάνθη», εξιστορεί ο Παναγιώτης, ο οποίος θα υπέγραφε για πέντε χρόνια στην ακριτική ομάδα.

Η αμοιβή του; Λίγο πάνω από τον βασικό μισθό, οριακά ψηλότερος σε εποχές προ ΔΝΤ. 893 ευρώ το μήνα και συνολικά 136.000 ευρώ για το πενταετές συμβόλαιο, το οποίο προφανώς και δεν θα ισχύσει. Η πρώτη δόση του συμβολαίου, μάλιστα, προβλεπόταν για τον Οκτώβριο του 2012 και μάλλον ο Χρήστος Πανόπουλος την έβγαλε… τζάμπα. Η ρήτρα που είχε μπει στο συμβόλαιό του ήταν ύψους 4 εκ. ευρώ, σχεδόν δέκα φορές ψηλότερη απ’ το ποσό που φέρεται να πλήρωσε ο Ολυμπιακός. Στην Ελλάδα θα πρέπει να ξεχάσει την τελευταία του χρονιά, να ξεχάσει τα όνειρά του και να ζήσει τη στιγμή. «Ήταν πολύ δύσκολο για μένα να φύγω από την Στουτγάρδη. Είμαι ο τύπος που αρνείται να κάθεται στον πάγκο. Έδινα τα πάντα στην προπόνηση αλλά δεν έπαιρνα ευκαιρίες. Είναι κρίμα που έφυγα. Ήταν το όνειρο μου να αγωνιστώ στη Στουτγάρδη», θα πει, ενώ θα είχε μια πραγματικότητα να ακολουθήσει.

Στην Ξάνθη θα εντυπωσιάσει από την αρχή. Και παρότι στα πλάνα του Μαρίνου Ουζουνίδη θα είναι να παίρνει σταδιακά λίγο χρόνο συμμετοχής, εκείνος θα κερδίσει θέση βασικού. Θα κάνει ντεμπούτο στην Τούμπα και θα αναγκάσει με το «καλημέρα» να ακουστεί το όνομά του, παρότι η Ξάνθη θα ηττηθεί με 1-0. Θα σκοράρει και θα έχει μια ασίστ κόντρα στον Παναθηναϊκό σε 29 λεπτά συμμετοχής, θα πετύχει το νικητήριο γκολ κόντρα στον Ολυμπιακό, θα κλείσει το πρωτάθλημα σε 27 συμμετοχές, 15 ως βασικός… Θα κάνει ακόμα και τις τρέλες του, που κάποια στιγμή θα αναγκάσουν τον Μαρίνο Ουζουνίδη να τον αφήσει εκτός αποστολής, σε μια προσπάθεια να τον προσγειώσει.

«Μιλάμε για ένα παιδί 19 ετών. Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα είναι μεγάλο λάθος και πρέπει να αφήσουμε αυτά τα παιδιά ήσυχα και να μην υπάρχουν πολύ θετικά ή πολύ αρνητικά σχόλια. Όσο καλοί ή κακοί είναι θα το δείξουν», είχε σχολιάσει ο συμπαίκτης του Σωτήρης Λυμπερόπουλος για τον ντόρο που γίνεται γύρω από τον Παναγιώτη. Ένα ντόρο που θα μεταφραστεί στο βραβείο του καλύτερου ρούκι του πρωταθλήματος, το οποίο παρέλαβε πριν λίγο καιρό.

Η ζωή που άφησε πίσω του…

«Το δύσκολο κομμάτι ήταν στην αρχή, καθώς ήταν διαφορετική η ζωή εδώ από την Γερμανία. Όμως τώρα που συνήθισα απολαμβάνω τη ζωή μου στην Ελλάδα. Είναι ωραία». Από τη Στουτγάρδη στην Ξάνθη και από εκεί στην Αθήνα. Διαφορετικές εικόνες, παραστάσεις και πειρασμοί. Ο Παναγιώτης Βλαχοδήμος συνεχίζεται να είναι μοιρασμένος ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Γερμανία, όπου ακόμα ζει (και βασιλεύει) η μεγάλη του αδυναμία, ο Οδυσσέας.

«Είναι το μόνο αρνητικό, αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι. Σίγουρα θα μου λείψουν και θα τους λείψω, αλλά πρώτον δεν θα χαθούμε και δεύτερον ξέρουμε και οι δύο πλευρές ότι αυτός ο αποχωρισμός γίνεται για καλό. Όσο για τον Οδυσσέα, όνειρό μου είναι να συνυπάρξουμε στην ίδια ομάδα. Είναι πολύ καλός τερματοφύλακας και εύχομαι κάποια στιγμή να αγωνιζόμαστε για κοινούς στόχους». Σε Εθνικό επίπεδο αποκλείεται, αφού ο 17χρονος γκολκίπερ, που εκτός των άλλων βρίσκεται στο στόχαστρο Άρσεναλ και Μπάγερν, έχει επιλέξει την Εθνική Γερμανίας και ο Παναγιώτης την Ελλάδα.

Η αγάπη για την οικογένειά του έχει απεικονιστεί και με το τατουάζ «Ο Θεός να ευλογεί την οικογένειά μου», ενώ στο σώμα του έχει «χτυπήσει» το Χριστό, την Παναγία, έναν άγγελο και επίσης τη φράση «Μόνο ο Θεός μπορεί να με κρίνει». Αντίθετα, δύο άλλες του αδυναμίες τις εκφράζει μόνο με λόγια.

«Θα ήθελα να παίξω στη Ρεάλ Μαδρίτης. Είμαι μεγάλος θαυμαστής του Κριστιάνο Ρονάλντο. Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που αγωνίζεται και απολαμβάνω να τον βλέπω να αγωνίζεται. Ξέρει τόση μπάλα που και μια ντρίπλα παραπάνω επιτρέπεται», δηλώνει κόντρα στη… Μεσιλατρεία που υπάρχει στην Ελλάδα και προετοιμάζει το Στάδιο Καραϊσκάκη για εκείνο που του έλειπε. Έναν Έλληνα Κριστιάνο Ρονάλντο.

Δείτε μερικά από τα κατορθώματά του