Πρόκειται για τον πιο ιστορικό σύλλογο της Σλοβενίας.

Το όνομά της έχει διαφοροποιηθεί αρκετές φορές ανά τα χρόνια, αλλά ήταν πάντα στην κορυφή (16 πρωταθλήματα και 20 Κύπελλα).

Από το ρόστερ της έχουν περάσει παίκτες και παίκτες: άλλοι που ήταν φτασμένοι, άλλοι που έκαναν τα πρώτα τους βήματα και άλλοι που αδίκησαν εαυτούς.

Με αφορμή την αναμέτρηση με την ΑΕΚ (30/01, 21:00), το gazzetta.gr επέλεξε 10+1 παίκτες που έχουν φορέσει τη φανέλα της Ολίμπια Λιουμπλιάνας και σας τους παρουσιάζει.

1. ΓΙΟΥΡΙ ΖΝΤΟΒΤΣ

Ε, αφού έχουμε να κάνουμε με ΑΕΚ, βάλαμε πρώτο ένα πρόσωπο που συνδέει τις δύο ομάδες, αφού ο Σλοβένος υπήρξε προπονητής στη «Βασίλισσα» (2015-17).

Ο Ζντοβτς μπορεί να έχει μείνει χαραγμένος στη μνήμη κάποιων για τα νεύρα του, που δεν μπορούσε να τα συγκρατήσει, σαν παίκτη, όμως, όλοι λένε ότι ήταν ήρεμος και... παικταράς!

Άρχισε τα βήματά του από την Ολίμπια το 1983 και παρέμεινε μέχρι το 1991. Μετά από Ιταλία, Γαλλία, Ελλάδα (Ηρακλής) και Τουρκία, ο πρώην γκαρντ επέστρεψε στην Ολίμπια (1998-2000), ενώ έκανε και τρίτη θητεία εκεί (2001-02), μετά από μια στάση στον Πανιώνιο (2000-01).

Μαζί της κατέκτησε 2 Πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα και 1 Αδριατική λίγκα. Βέβαια, γύρισε και πάλι στην... αγάπη του, αφού το 2006-07 ανέλαβε χρέη αθλητικού διευθυντή, ενώ το 2009-11 έκατσε και στον πάγκο της.

2. ΙΒΟ ΝΤΑΝΕΟΥ

Μία «δόξα» του Γιουγκοσλαβικού μπάσκετ, που πέρασε μια... ζωή στην Ολίμπια. Φόρεσε τη φανέλα της από το 1956 ως το 1970 και πανηγύρισε 6 Πρωταθλήματα. Αφού σταμάτησε το μπάσκετ, ανέλαβε και χρέη προπονητή στην ομάδα (1970-71).

Με την εθνική Γιουγκοσλαβίας κατέκτησε 2 χρυσά μετάλλια, 6 αργυρά και 1 χάλκινο, ενώ το 2007 εισήλθε και στο «Naismith Memorial Hall of Fame»!

Εμφύσησε την αγάπη για το μπάσκετ και στον γιο του, Γιάκα, ο οποίος φόρεσε επίσης τη φανέλα της Λιουμπλιάνα (1988-99), πανηγύρισε το Κύπελο Σαπόρτα το 1994, κατέκτησε 8 Πρωταθλήματα και 7 Κύπελλα, ενώ ήταν και βοηθός προπονητή από το 2010 ως το 2013.

3. ΜΠΟΡΙΣ ΓΚΟΡΕΝΣ

Ένας παίκτης που έπεσε «θύμα» τραυματισμών.

Ο Γκόρενς άρχισε και τελείωσε την καριέρα του στην Ολίμπια Λιουμπλιάνας. Στην αρχή πέρασε μια εξαετία στην ομάδα (1990-96) και έβαλε στην τροπαιοθήκη της ομάδας 5 Πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα και το Κύπελλο Σαπόρτα.

Μετά από ένα χρόνο στη Στρασμπούρ, δοκιμάστηκε στους Μπουλς, όπου και υπέγραψε συμβόλαιο. Οι τραυματισμοί, όμως, έκαναν την εμφάνισή τους κι έτσι επέστρεψε στη Γαλλία (Πο Ορτέζ). Μετά από αρκετά χρόνια στην Ιταλία, ήρθε στον Ολυμπιακό (2002-03), για να επιστρέψει στον Πειραιά στο δεύτερο μισό της σεζόν 2004-05. Τον Οκτώβριο του 2008 ανακοίνωσε πως αποσύρεται από την ενεργό δράση, εξαιτίας των τραυματισμών.

Φόρεσε τη φανέλα της Σλοβενίας για 11 χρόνια (1992-2003) και συμμετείχε σε 5 Eurobasket (1993, 1995, 1997, 2001, 2003).

Μετά το τέλος της καριέρας του στα παρκέ, ίδρυσε την «ProStep Agency» κι εκπροσωπεί πολλούς σημαντικούς παίκτες και προπονητές.

4. ΣΑΡΟΥΝΑΣ ΓΙΑΣΙΚΕΒΙΤΣΙΟΥΣ

Ο νυν προπονητής της Ζαλγκίρις πέρασε μια σεζόν στην Ολίμπια (1999-2000), μετά από ένα χρόνο στη Λιέτουβος Ρίτας (1998-99). Κατέκτησε το Κύπελλο και αναδείχθηκε MVP της διοργάνωσης, ενώ έλαβε το ίδιο βραβείο και στο πρωτάθλημα!

Στη συνέχεια, όλοι λίγο πολύ ξέρουμε την πορεία του: Μπαρτσελόνα, Μακάμπι, ΝΒΑ (Πέισερς, Ουόριορς), Παναθηναϊκός (2007-10), μια στάση στη Φενέρ, ξανά Παναθηναϊκός (2011-13), επιστροφή στη Βαρκελώνη και τέλος στην ομάδα του Κάουνας.

Για 15 χρόνια εκπροσώπησε την εθνική Λιθουανίας, με την οποία συμμετείχε σε 4 Ολυμπιακούς Αγώνες (χάλκινο το 2000), ενώ πανηγύρισε την κατάκτηση του Eurobasket το 2003. Στη διοργάνωση του 2007 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο.

5. ΓΚΟΡΑΝ ΝΤΡΑΓΚΙΤΣ

Ένας εν ενεργεία «θρύλος» του σλοβένικου μπάσκετ.

Ο Ντράγκιτς φόρεσε την φανέλα της Ολίμπια για ένα χρόνο (2007-08) και τη βοήθησε να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Στη συνέχεια πήγε προς ΗΠΑ μεριά και πέρασε μια τριετία στους Σανς (2008-11) και μια σεζόν στους Ρόκετς (2011-12). Μετά από ένα πέρασμα στην Μπασκόνια, επέστρεψε στο ΝΒΑ και τους Σανς (2012-15). Πλέον, βρίσκεται στους Μαϊάμι Χιτ.

Φόρεσε το εθνόσημο από το 2004 με τις μικρές εθνικές και τον Σεπτέμβριο του 2017 έβαλε την υπογραφή του στην κατάκτηση του Eurobasket με την εθνική Σλοβενίας, μια διάκριση που έβλεπε για πρώτη φορά η χώρα, με τον ίδιο να παίρνει το βραβείο του MVP. Τότε, ανακοίνωσε και την απόσυρσή του από την εθνική.

6. ΜΑΡΚΟ ΜΙΛΙΤΣ

Ακόμα ένας παίκτης που συνέδεσε το όνομά του με το σύλλογο.

Ο Μίλιτς έκανε τέσσερις θητείες στην Ολίμπια, στην οποία άρχισε να παίζει και μπάσκετ ουσιαστικά: 1994-97, 1999-00, 2006-07 και 2007-08. Με την ομάδα της Λιουμπλιάνας πήρε 4 Πρωταθλήματα και ισάριθμα Κύπελλα, ενώ συμμετείχε και στην Euroleague το 1997.

Αγωνίστηκε επίσης στο ΝΒΑ και τους Σανς, αλλά και στις Φενέρ, Ρεάλ και γενικότερα στην Ιταλία (Μπολόνια, Πεζάρο, Κρεμόνα κ.ά,).

Φόρεσε το εθνόσημο της Σλοβενίας από το 1995 ως το 2006 και συμμετείχε σε 7 Eurobasket και σε ένα Παγκόσμιο (2006).

Στις 14 Οκτωβρίου 2015 ανακοίνωσε το τέλος στην καριέρα του και λίγες ημέρες αργότερα η Ολίμπια απέσυρε τη φανέλα με το νούμερο 12.

Πλέον, είναι ένας εκ των πρεσβευτών του ΝΒΑ στην Ευρώπη, μαζί με τους Ρεντζιά και Τάρλατς, μεταξύ άλλων.

7.ΓΚΟΡΑΝ ΓΙΑΓΚΟΝΤΝΙΚ

Ο πάλαι ποτέ φόργουορντ αγωνίστηκε κυρίως σε Πολωνία (Πρόκομ Τρεφλ), Σερβία (Βρτσατσ) και στη γενέτειρά του, τη Σλοβενία (Χόπσι, Ολίμπια), όπου και λατρεύτηκε.

Στην ομάδα της Λιουμπλιάνας έπαιξε για πρώτη φορά τη διετία 2010-12 και κατέκτησε ένα Κύπελλο. Το 2015 και στα 41 του χρόνια επέστρεψε κι έκανε προπονήσεις με την ομάδα, η οποία τον ενέταξε στο ρόστερ της για την Αδριατική Λίγκα.

Με την εθνική της χώρας του αγωνίστηκε σε 6 Eurobasket και στο Παγκόσμιο του 2010.

8. ΜΠΟΣΤΙΑΝ ΝΑΧΜΠΑΡ

Ο Νάχμπαρ ξεκίνησε το επαγγελματικό μπάσκετ από την Ολίμπια το 1997-98 και κατέκτησε το πρωτάθλημα, ενώ πήρε μέρος και στην Euroleague. Στη συνέχεια βρέθηκε στην Ιταλία, όπου και έμεινε μέχρι το 2002.

Τότε, επελέγη στο Νο. 15 του πρώτου γύρου του draft από τους Ρόκετς, στους οποίους και αγωνίστηκε για δύο χρόνια (2002-04). Επόμενοι σταθμοί ήταν οι Πέλικανς (2004-06) και οι Τζέρσεϊ Νετς (2006-08).

Επέστρεψε στην Ευρώπη και συνέχισε την καριέρα του σε Ντιναμό Μόσχας, Εφές, Ούνικς, Μπάμπεργκ, Μπαρτσελόνα και Σεβίλλη.

Με την εθνική Σλοβενίας πήρε μέρος σε 4 Eurobasket και στο Mundobasket 2006.

Με την απόσυρσή του έμεινε κοντά στο μπάσκετ, αφού δουλεύει ως σκάουτ στους Πίστονς.

9. ΓΚΡΕΓΚΟΡ ΦΟΥΤΣΚΑ

Άλλος ένας που άρχισε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα από τον σλοβένικο σύλλογο.

Ο Φούτσκα πέρασε μια διετία στην Ολίμπια (1988-90), κατά την οποία δεν κέρδισε κάποιον τίτλο. Αγωνίστηκε κυρίως στην Ιταλία (Τρίστε, Αρμάνι, Μπολόνια, Ρόμα, Πιστόια), αλλά και Ισπανία (Μπαρτσελόνα, Τζιρόνα), κατακτώντας την Euroleague το 2003 με τους «μπλαουγκράνα».

Με την εθνική Ιταλίας πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2000, ενώ συμμετείχε σε 5 Eurobasket. Το 1997 κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο με το εθνόσημο και δύο χρόνια αργότερα έζησε την μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας του, καθώς πανηγύρισε το χρυσό και το βραβείο του MVP.

Τώρα πια ζει μόνιμα στην Ιταλία και ανέλαβε χρέη βοηθού προπονητή στην Τραπάνι, η οποία αγωνίζεται στην Α2 της γειτονικής χώρας.

10. ΡΑΝΤΟΣΛΑΒ ΝΕΣΤΕΡΟΒΙΤΣ

Οι συστάσεις είναι περιττές εδώ, αλλά πρέπει να πούμε δυο λόγια.

Ο «Ράσο» για όσους δεν θυμούνται, ήρθε στη χώρα μας, εξαιτίας του πολέμου στην Γιουγκοσλαβία, έκανε τα χαρτιά του για ελληνικό διαβατήριο και πήρε το όνομα «Μακρής», προκειμένου να αγωνιστεί στον ΠΑΟΚ, αλλά ποτέ δεν τα κατάφερε.

Επόμενος σταθμός του ήταν η Ολίμπια, στην οποία κι έμεινε δύο χρόνια (1995-97) και είχε κατά μέσο όρο 17 πόντους και 14 ριμπάουντ. Ακόμη, ήταν μέλος της ομάδας που έφτασε στο Final 4 της Euroleague, εκεί όπου η μελλοντική του ομάδα, ο Ολυμπιακός, θα πανηγύριζε το τρόπαιο.

Μετά από μια... στάση στην Μπολόνια, το 1998 επελέγη στο Νο. 17 του α' γύρου του draft και πήγε στο ΝΒΑ, όπου και είχε μία γεμάτη καριέρα σε Τίμπεργουλβς, Σπερς, Ράπτορς και Πέισερς. Το 2005 κατέκτησε το πολυπόθητο «Larry O' Brien Trophy» με τα «σπιρούνια».

Τον Αύγουστο του 2010 ήρθε στους «ερυθρολεύκους», με τους οποίους υπέγραψε διετές συμβόλαιο και στην πορεία κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος. Όμως, η μοίρα δεν του επεφύλλασσε ένα ένδοξο φινάλε, καθώς στο 18ο λεπτό στον αγώνα με την Καβάλα τραυματίστηκε άσχημα στον ώμο, με αποτέλεσμα να μην επανέλθει ποτέ και να βάλει τους τίτλους τέλους στην καριέρα του.

Ήταν αρχηγός της εθνικής Σλοβενίας μέχρι και το 2008, που αποσύρθηκε. Βοήθησε την ομάδα της χώρας του να κατακτήσει την 6η θέση στο Eurobasket 2005 και να εξασφαλίσει την συμμετοχή της στο Παγκόσμιο του 2006.

Τώρα πια εκτελεί χρέη γενικού γραμματέα στην σλοβένικη ομοσπονδία καλαθοσφαίρισης.

10+1. ΚΡΕΣΙΜΙΡ ΤΣΟΣΙΤΣ

Φυσικά και δεν γινόταν να λείπει από τη λίστα ο Τσόσιτς!

Ο άνθρωπος που μεσουράνησε τη δεκαετία του '70 και εισήχθη στο «Naismith Memorial Hall of Fame», αλλά και στο «Hall of Fame» της FIBA.

Άρχισε την καριέρα του στη Ζαντάρ (1965-69) και στη συνέχεια έκανε το ταξίδι για τις ΗΠΑ, όπου και αγωνίστηκε στο Brigham Young University. Εκεί, έκανε πράγματα και θαύματα, με αποτέλεσμα οι Μπλέιζερς να τον επιλέξουν στο Νο. 144 του 10ου γύρου του draft του 1972, εκείνος, όμως, αποφάσισε να μείνει στο Κολέγιό του. Στο draft του επόμενου γύρου επελέγη από τους Λέικερς στο Νο. 84 του 5ου γύρου. Στο τέλος, απέρριψε κάθε επαγγελματική πρόταση που είχε και επέστρεψε στην Ζαντάρ (1973-76).

Την επόμενη διετία βρέθηκε στην Ολίμπια κι έπειτα ακολούθησαν οι Μπολόνια (1978-80) και Τσιμπόνα (1980-83).

Μόλις στα 17 του έκανε το ντεμπούτο του με την εθνική Γιουγκοσλαβίας και πανηγύρισε το αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο του 1967. Ένα χρόνο αργότερα πήρε ξανά το αργυρό, αλλά στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στους οποίους και αγωνίστηκε ακόμα τρεις φορές, με αποκορύφωμα το χρυσό το 1980. Προηγουμένως, είχε κατακτήσει και δύο χρυσά στο Mundobasket 1970 και 1978.

Με την απόσυρσή του από τα παρκέ, έγινε προπονητής. Καθοδήγησε την Γιουγκοσλαβία στο αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1988 και σε δύο χάλκινα: στο Παγκόσμιο του 1986 και στο Eurobasket του 1987. Για μια σεζόν ανέλαβε το «τιμόνι» της Μπολόνια (1987-88) και τελευταία ομάδα ήταν η ΑΕΚ (1988-91).

Απεβίωσε το 1995 από καρκίνο στη Βαλτιμόρη. Το BYU απέσυρε το Νο.11, ενώ το Κύπελλο Κροατίας και το γήπεδο της Ζαντάρ έχουν πάρει το όνομά του.