Ζιλ Βιλνέβ: Ένα ίνδαλμα που έφυγε νωρίς
Οι πίστες της Formula 1 έχουν φιλοξενήσει αμέτρητους ταλαντούχους και ικανούς οδηγούς. Λίγοι όμως έχουν αφήσει στίγμα τόσο έντονο όσο ο Ζιλ Βιλνέβ, ο οποίος στη σύντομη σχετικά καριέρα του πέτυχε πολλά και έμεινε στη μνήμη των φίλων του σπορ για πάντα και τον μνημονεύουμε ακόμα και σήμερα, 39 χρόνια από τον τραγικό χαμό του στην πίστα του Zolder στο Βέλγιο. Ήταν μόλις 32 ετών.
Ο Ζιλ Βιλνέβ δεν προέρχεται από οικογένεια με αγωνιστικές περγαμηνές ούτε πέρασε τα νιάτα του λιώνοντας λάστιχα στις πίστες καρτ. Από μικρή ηλικία ωστόσο τον είχαν συναρπάσει η ταχύτητα και οι αγώνες. Προτού όμως γνωρίσει την καταξίωση στης ασφάλτινες πίστες, έβγαζε τα προς το ζην ως επαγγελματίας οδηγός σε αγώνες με σνοουμομπίλ, στην πατρίδα του τον Καναδά, στους οποίους είχε πολύ μεγάλη επιτυχία. Από εκείνους τους αγώνες κέρδισε δύο πολύ σημαντικά πράγματα για τη μετέπειτα καριέρα του. Η οδήγηση του σνοουμομπίλ τον βοήθησε να αναπτύξει μια ιδιαίτερη αίσθηση ελέγχου του γλιστρήματος του οχήματος. Αργότερα, όταν η καριέρα του στα μονοθέσια ήταν ακόμα στο ξεκίνημα, ο κατασκευαστής σνοουμομπίλ με τον οποίο έτρεχε στους αγώνες χρηματοδότησε τη 2η σεζόν του στη Formula Atlantic για να μπορέσει να την ολοκληρώσει.
Η ευκαιρία στη Formula 1
Νωρίτερα, είχε προλάβει να τρέξει στην τοπική Formula Ford του Κεμπέκ και να εντυπωσιάσει, κερδίζοντας τους επτά από τους δέκα αγώνες της σεζόν. Έτσι, το πέρασμα στη Formula Atlantic ήταν το φυσιολογικό επόμενο βήμα. Σε έναν από τους αγώνες του στη Formula Atlantic το 1977 έτρεξε μαζί με τον Τζέιμς Χαντ, που αμέσως εντυπωσιάστηκε από την ταχύτητά του. Ο Χαντ μετέφερε τις εντυπώσεις του στη McLaren και εκείνοι πρόσφεραν στον Βιλνέβ συμβόλαιο για περιορισμένους αγώνες μέσα στη χρονιά με το 3ο μονοθέσιο της ομάδας. Ο Βιλνέβ δέχτηκε έτσι στο Μπραντς Χατς το 1977 έκανε το ντεμπούτο του στη Formula 1.
Η McLaren επέλεξε να μη συνεχίσει μαζί του, αλλά ο αποφασισμένος Βιλνέβ αφού άνοιξε η πόρτα της F1 δεν είχε σκοπό να την κλείσει. Συζήτησε για λίγο το ενδεχόμενο να ενταχθεί στην ομάδα της Wolff αλλά το ραντεβού που καθόρισε την πορεία της ζωής του και της καριέρας του έγινε τον Αύγουστο του 1977 στο Μαρανέλο. Εκεί συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον Έντσο Φεράρι και μπήκαν τα θεμέλια μιας πολύ δυνατής σχέσης ανάμεσά τους. Ο μικρόσωμος και νευρώδης Καναδός θύμισε στον Έντσο Φεράρι τον τεράστιο προπολεμικό πρωταθλητή Τάζιο Νουβολάρι και αποφάσισε να του δώσει την ευκαιρία να οδηγήσει το μονοθέσιο της Scuderia. Ο «Γέρος» λέγεται ότι είχε ιδιαίτερη αδυναμία στον Βιλνέβ και ότι στο γραφείο του είχε τη φωτογραφία του, κάτι που δεν είχε γίνει για κανέναν άλλον οδηγό της Ferrari.
Μια καριέρα σαν παραμύθι
Έτσι ξεκίνησε το παραμύθι της καριέρας του Ζιλ Βιλνέβ στη Ferrari, στην ομάδα με την οποία έχτισε το μύθο του. Αν και οι πρώτες του δοκιμές στο Φιοράνο δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές, ο Φεράρι τον εμπιστεύθηκε και δεν μετάνιωσε ποτέ γι’ αυτό. Την επόμενη χρονιά, το 1978, ο Βιλνέβ κέρδισε τον πρώτο του αγώνα με τη Ferrari, που μάλιστα ήταν ο αγώνας της πατρίδας του, το Καναδικό GP στην πίστα που αργότερα πήρε το όνομά του στο Μόντρεαλ. Στη συνέχεια της καριέρας του ήρθαν συνολικά 6 νίκες 13 βάθρα, 2 πολ ποσίσιον και ταχύτεροι γύροι, αλλά στην ιστορία έχει μείνει η επική μάχη τροχό με τροχό που έδωσε με τον Ρενέ Αρνού στη Ντιζόν. Οι δύο οδηγοί διεκδικούσαν τη 2η θέση αλλά ο τρόπος που πάλεψαν γι’ αυτήν είναι επικός, όπως μπορείτε να απολαύσετε στο παρακάτω βίντεο.
Το Βελγικό GP του 1982 ήταν το τελευταίο για τον Ζιλ Βιλνέβ. Στις κατατακτήριες δοκιμές του Σαββάτου ο σπουδαίος Καναδός οδηγός έχασε τη ζωή του ύστερα από ένα τραγικό ατύχημα. Βγαίνοντας από το πρώτο σικέιν της πίστας το μονοθέσιό του συγκρούστηκε με εκείνο του Γιόχεν Μας. Ήταν πραγματικά μια πολύ άτυχη στιγμή, καθώς ο Μας δεν βρισκόταν σε γρήγορο γύρο και όταν είδε τον Βιλνέβ πίσω του κινήθηκε προς τα δεξιά για να του κάνει χώρο. Προς την ίδια κατεύθυνση όμως κινήθηκε και ο Βιλνέβ, με αποτέλεσμα η σύγκρουση να είναι σφοδρή και ο Καναδός να τραυματιστεί πολύ σοβαρά και να αφήσει την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο το ίδιο βράδυ.
Η σπουδαία κληρονομιά
Όλοι όσοι γνώρισαν τον Ζιλ Βιλνέβ αναγνωρίζουν το σπάνιο ταλέντο του. Ήταν ένας από τους πιο γρήγορους οδηγούς που έχουν περάσει από τη Formula 1 και ταυτόχρονα ιδιαίτερα αποφασισμένος και ατρόμητος. Το παρατσούκλι του τα πρώτα χρόνια στη Ferrari ήταν “The Aviator” (Αεροπόρος) γιατί συχνά-πυκνά «απογείωνε» το κόκκινο μονοθέσιο. Ωστόσο, όσο παθιασμένος ήταν μέσα στο μονοθέσιο τόσο ήρεμος και γλυκομίλητος ήταν έξω από αυτό. Ήταν πολύ προσιτός και συνομιλούσε με ευχαρίστηση με δημοσιογράφους ή με απλό κόσμο όποτε του δινόταν η ευκαιρία. Στην είσοδο της πίστας του Φιοράνο υπάρχει μια μπρούτζινη προτομή του ενώ και στη στροφή που έχασε τη ζωή του στο Ζόλντερ υπάρχει αναμνηστική πλάκα με το όνομά του και την ημερομηνία του θανάτου του.
Ο Τζόντι Σέκτερ, μιλώντας στην κηδεία του Βιλνέβ, έδωσε με λίγες λέξεις την περιγραφή του ανθρώπου και οδηγού που όλος ο κόσμος αποχαιρετούσε εκείνη την ημέρα: «Ο Ζιλ θα μου λείψει για δύο λόγους. Πρώτον, ήταν ο πιο αυθεντικός άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Δεύτερον, ήταν ο ταχύτερος οδηγός σε ολόκληρη την ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Η μνήμη όσων έχει καταφέρει θα είναι πάντα εδώ».
Ακόμα και ο Νίκι Λάουντα, που ο ερχομός του Βιλνέβ στη Ferrari το ’77 τον «εξώθησε» σε παραίτηση από την ομάδα, τον εκθείασε: «Ήταν ο πιο τρελός ‘διάβολος’ που συνάντησα ποτέ στη Formula 1. Το γεγονός ότι παρόλα αυτά ήταν ένας ευαίσθητος και αξιαγάπητος χαρακτήρας αντί για ένας ακραίος ταραχοποιός τον έκανε να είναι ένας τόσο ξεχωριστός άνθρωπος».
Το όνομα Βιλνέβ ακούστηκε ξανά στη Formula 1 λίγα χρόνια αργότερα. Ο Ζακ Βιλνέβ, γιος του σπυδαιου Ζιλ, έτρεξε στην κορωνίδα των μηχανοκίνητων σπορ και κατάφερε αυτό που ο αδικοχαμένος πατέρας του στερήθηκε: τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή. Η έλλειψη αυτή όμως ποτέ δεν σκίασε τη λάμψη του άστρου του. Το όνομα Ζιλ Βιλνέβ έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στο βιβλίο της ιστορίας της F1 και όπως όλοι ξέρουμε η λάμψη του χρυσού δεν ξεθωριάζει ποτέ.
Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!
