Το δεύτερο επεισόδιο του ντοκιμαντέρ του Ρόσι (vid)

Στον... αέρα βγήκε χθες το δεύτερο από τα πέντε επεισόδια του ντοκιμαντέρ του Βαλεντίνο Ρόσι (The Doctor Series), το οποίο έχει τίτλο «Racing Mugello». Αυτό μας ταξιδεύει στο Μουτζέλο και αναφέρεται στις μεγάλες επιτυχίες που έχει πανηγυρίσει εκεί, καθώς μετράει εφτά συνεχόμενες νίκες, αλλά και στον τραυματισμό του στις ελεύθερες δοκιμές του 2010, όταν έσπασε το πόδι του.

Επίσης, ο αφηγητής στέκεται στο γεγονός ότι κάθε χρόνο ο «Γιατρός» έχει ξεχωριστό κράνος στην εν λόγω πίστα, όπως είχε και φέτος το «Μουτζάλο». Βέβαια, εκτός από δηλώσεις του ίδιου, φιλοξενούνται και δηλώσεις του Λόρις Καπιρόσι, με τον οποίο είχε μεγάλες μάχες στο παρελθόν, του αφεντικού της Yamaha, Λιν Γιάρβις, του μηχανικού του, Άλεξ Μπριγκς, του σχεδιαστή του κράνους του, Άλντο Νρούντι, καθώς και του επικεφαλής της Dorna Sports, που έχει τα εμπορικά δικαιώματα του Moto GP, Καρμέλο Εζπελέτα.

Πάντως, αξίζει να σημειωθεί ότι δεύτερο επεισόδιο ξεκινάει με την ατάκα: «Το κράνος κρύβει συναισθήματα που δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά», που είπε ο Άιρτον Σένα. Έτσι, η συνέχεια θα δοθεί με το τρίτο επεισόδιο, το οποίο θα έχει να κάνει με την ιδιωτική του πίστα, The Ranch, όπου περνάει πολύ χρόνο και αναδεικνύει νέα ταλέντα.

Αναλυτικά, τα όσα είπαν οι πρωταγωνιστές του βίντεο:

Βαλεντίνο Ρόσι: «Κάθε αναβάτης λατρεύει αυτή την πίστα, αλλά όταν οδηγείς είναι πολύ δύσκολο. Είναι πολύ απαιτητική στη φυσική κατάσταση και είναι πολύ τρομακτική επειδή είναι πολύ γρήγορη. Το ξεχωριστό του Μουτζέλο είναι ότι στο τέλος ο αριθμός του κόσμου γύρω από την πίστα την κάνει να μοιάζει με άλλη πίστα!

Όταν οδηγείς τη μοτοσικλέτα, νιώθεις περισσότερο τον κόσμο και ότι είναι πολύ κοντά. Κάθε χρόνο η πίεση είναι πολύ μεγάλη. Είναι καλή πίεση και είμαι πολύ χαρούμενος που έρχομαι εδώ στο Μουτζέλο. Είναι πολύ ξεχωριστό, αλλά το τίμημα είναι πολύ υψηλό. Έχουμε πολλούς φιλοξενούμενους και πολύ κόσμο στα πάντοκ και πιστεύουμε ότι το Μουτζέλο είναι μία από τις χειρότερες πίστες (από πλευράς κόσμου)!

Όταν βγαίνεις έξω, τα πάντα συμβαίνουν! Οι άνθρωποι που δίνουν το παιδί για τη φωτογραφία ή για να πάρουν το καπέλο. Πρόκειται για μάχη και εκτός πίστας (γέλια)! Κέρδισα πολλές φορές στο Μουτζέλο, εφτά φορές σερί και πολλές φορές το κίνητρο κάνει τη διαφορά. Αν νιώθω περισσότερο τον αγώνα; Όχι».

Για τις μάχες με τον Λόρις Καπιρόσι: «Πάλεψα πολλές φορές με τον Λόρις Καπιρόσι. Το 2006 ήταν από τις μοναδικές φορές στην καριέρα μου που δε θυμάμαι τον τελευταίο γύρο. Ήμασταν αμφότεροι χωρίς ανάσα επειδή ήδη είχαν γίνει 15 προσπεράσεις και μετά από αυτή τη στιγμή δεν ξέρω τι συνέβη.

Τώρα για μένα είναι αδύνατον, αλλά πριν από πολλά χρόνια κάποιες φορές ανέβαινα τον λόφο την Παρασκευή το βράδυ ή Σάββατο βράδυ και έμοιαζε με κόλαση. Οι άνθρωποι είναι εντελώς πιωμένοι, αλλά είναι κάτι σαν του Γούντστοκ του Moto GP».

Για τον τραυματισμό του στις ελεύθερες δοκιμές το 2010, όταν έσπασε το πόδι του: «Ήταν μία πολύ κακή εμπειρία επειδή πονούσα πολύ, όμως μετά ένιωσα μεγάλη ενέργεια και αυτό είναι πολύ σημαντικό για να επιστρέψω πολύ σύντομα».

Για το κράνος του: «Το κράνος ήταν ένα από τα πιο δύσκολο επειδή μέχρι την Τετάρτη το βράδυ δεν είχαμε ιδέα. Με το πρόσωπο πιστεύω ότι είναι το καλύτερο και αυτό το κράνος κάνει τη διαφορά».

Για την εμπειρία της άφιξης εκεί: «Το 1994 ήρθαμε εδώ με σκούτερ. Όταν φτάνεις εδώ, είναι όνειρο. Λες ότι ''ίσως μία μέρα αγωνιστώ εκεί και θα έχω το κοινό γύρω από μένα''. Ελπίζεις, αλλά δεν ξέρεις τι θα συμβεί στην πραγματικότητα».

Λόρις Καπιρόσι: «Για έναν Ιταλό το Μουτζέλο έχει μερικά δέκατα στο χέρι. Όταν έρχεσαι εδώ (στο Μουτζέλο), είσαι πιο γρήγορος. Πολλοί δεν καταλαβαίνουν ότι για μας είναι ένα σημαντικό τριήμερο. Όλοι οι οπαδοί τρελαίνονται στο Μουτζέλο. Όταν είσαι στη πάνω στη μοτοσικλέτα, η πίστα είναι ξεχωριστή. Σε πάρα μα πάρα πολλούς αγώνες στο Μουτζέλο πάλευα με τον Βαλεντίνο.

Είδαμε τι έκανε για εφτά σερί χρόνια. Εκείνη τη χρονιά, το 2006, ήταν ξεχωριστό τριήμερο για μας. Στην αρχή προσπάθησα να τον πιέσω και να κρατήσω το πλεονέκτημα, αλλά ο Βαλεντίνο ήταν πάντα εκεί. Δώσαμε μεγάλη μάχη στους τελευταίους γύρους, υπήρξαν πολλές προσπεράσεις και στο τέλος κέρδισε.

Με τον Βαλεντίνο ποτέ δεν ξέρεις. Είναι πραγματικά εύκολο να χάσεις τον αγώνα και δεν είναι πολύ εύκολο να κερδίσεις τον αγώνα με αυτόν. Ξέρει πως όταν είμαι πίσω του προσπαθώ και κάνει πάντα το ίδιο».

Λιν Γιάρβις: «Είναι δύσκολο για εκείνον (τον Ρόσι) επειδή είναι το εντός έδρας του Γκραν Πρι. Υπάρχει πολύς περισπασμός και πολλή προσοχή για εκείνον. Το πάθος που παίρνεις από το να έχεις όλους αυτούς τους οπαδούς εδώ: πρέπει να σηκωθείς την αυγή και να μπεις στην πίστα, αλλά καθώς οδηγείς βλέπεις όλο αυτόν τον κόσμο να έρχεται και να έρχεται και να έρχεται! Όταν έρθουν όλοι, επικρατεί χάος. Είναι η κλασσική Ιταλία. Αυτό είναι το Moto GP: το πάθος που βλέπεις σε αυτή την ιδιαίτερη πίστα. Ο Βαλεντίνο Ρόσι και το Μουτζέλο πάνε χέρι-χέρι. Του ανήκει».

Άλεξ Μπριγκς (μηχανικός του Ρόσι): «Όπως για έναν γκόλφερ είναι το Σεντ Άντριους, για έναν τενίστα είναι το Γουίμπλεντον. Για το Moto GP είναι το Μουτζέλο. Εκεί έξω είναι ένας άλλος κόσμος, αλλά εδώ μέσα (στο γκαράζ) προσπαθούμε να διατηρούμε το φυσιολογικό»

Άλντο Ντρούντι (σχεδιαστής του κράνους του Ρόσι): «Έχω δουλέψει πολύ καιρό με τον Βαλεντίνο και πολλές φορές στο Μουτζέλο και νομίζω είναι ένας από τους καλύτερους που έχουμε φτιάξει (κράνος). Μιλάμε για το επίσημο χρώμα του Βαλεντίνο Ρόσι.

Το φουλ κίτρινο είναι η βάση του κράνους και, όπως μπορείτε να δείτε, η λέξη Μουτζέλο έγινε αλλαγή σε Μουτζάλο και αυτή είναι η πίστη του Βαλεντίνο γι' αύριο (για τον φετινό αγώνα). Θέλει όλη την πίστα κίτρινη για να έχει εξτρά ενέργεια για τον αγώνα. Άλλο ένα διάσημο κράνος ήταν το πρόσωπο. Το φανταστικό πρόσωπο με το χαμόγελο του Βαλεντίνο.

Μου εξήγησε την αίσθηση της οδήγησης στο Μουτζέλο και μου μίλησε για την Casanova Savelli, που είναι πολύ δημοφιλής στροφή, κάνει αυτό το φανταστικό πρόσωπο και του είπα ''σταμάτα, κάντο άλλη μία φορά''. Έβγαλα φωτογραφία το πρόσωπό του και είπα ''εντάξει, αυτό είναι το κράνος''».

Καρμέλο Εζπελέτα: «Είναι πολύ δημοφιλής στην Ιταλία, αλλά και σε όλον τον κόσμο. Ο Βαλεντίνο δεν είναι μόνο ένας Ιταλός ήρωας, είναι ένας παγκόσμιος ήρωας».