Καλίντα Ποπάλ και Μαλάλα Γιουσαφζάι ζητούν απ' τη FIFA να αναγνωρίσει την εξόριστη ομάδα γυναικών του Αφγανιστάν
Το ποδόσφαιρο πρέπει να γίνει «εργαλείο» στα χέρια των καταπιεσμένων. Να γίνει το μέσο, να ακουστεί η φωνή τους, κι η FIFA πρέπει και οφείλει να στείλει ένα μήνυμα στους Ταλιμπάν ότι οι γυναίκες ανήκουν στην εργασία, στην τάξη και στο γήπεδο του ποδοσφαίρου. Η Καλίντα Ποπάλ, ιδρύτρια και πρώην προπονήτρια της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου γυναικών του Αφγανιστάν (και ιδρύτρια του Girl Power) και η Μαλάλα Γιουσαφζάι η νεαρότερη κάτοχος του Νόμπελ Ειρήνης -το κέρδισε στα 17 της για τον αγώνα της για το δικαίωμα των κοριτσιών στην εκπαίδευση- γράφουν στον «Guardian» ζητώντας απ΄την παγκόσμια ποδοσφαιρική ομοσπονδία να αναγνωρίσει την εξόριστη ομάδα γυναικών του Αφγανιστάν.
Η Εθνική Γυναικών του Αφγανιστάν βρήκε ελπίδα στην εξορία κι επέστρεψε στο γρασίδι
Οι προβολείς, το ενδιαφέρον, οι οπαδοί, οι χορηγοί έχουν πλέον εγκαταλείψει το Κατάρ και η FIFA στρέφει την προσοχή της στο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών στην Αυστραλία το προσεχές καλοκαίρι. Η Παγκόσμια Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία που δέχθηκε δριμεία κριτική για την ανάθεση της διοργάνωσης του Μουντιάλ των ανδρών στο Κατάρ με το ιστορικό καταπίεσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το καθεστώς σύγχρονης δουλειάς που επέβαλε στους μετανάστες εργάτες (κοστίζοντας τη ζωή σε χιλιάδες ψυχές), ελπίζει σε μια πιο ομαλή διοργάνωση. Ίσως γι' αυτό έχει αγνοήσει μέχρι στιγμής τις εκκλήσεις της εθνικής ομάδας γυναικών του Αφγανιστάν να αναγνωρίσει επίσημα τις παίκτριές της.
Από τον Αύγουστο του 2021, οι αθλήτριες και οι προπονητές ζουν ως πρόσφυγες μετά από μια οδυνηρή απόδραση από τη χώρα τους, φοβούμενοι συλλήψεις ή και δολοφονίες. Οι Ταλιμπάν απαγόρευσαν γρήγορα στις γυναίκες και τα κορίτσια να αθλούνται και, εβδομάδες μετά την ανάληψη της εξουσίας, φέρεται να αποκεφάλισαν ένα μέλος της εθνικής ομάδας βόλεϊ!
Τον περασμένο μήνα, απαγόρευσαν στις γυναίκες την είσοδο σε όλα τα γυμναστήρια και τα πάρκα, ακόμη και σε εκείνα που έχουν χαρακτηριστεί ως χώροι single-sex. Ο πόλεμος των Ταλιμπάν κατά των γυναικών υπερβαίνει τα αθλήματα και την αναψυχή. Απαγορεύουν στα έφηβα κορίτσια να πηγαίνουν στο σχολείο για περισσότερο από ένα χρόνο και πριν από λιγότερο από δύο εβδομάδες έδιωξαν τις γυναίκες από όλα τα πανεπιστήμια της χώρας. Λίγες ημέρες αργότερα, διέταξαν ότι οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να εργάζονται σε τοπικές και διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις.
Καθώς οι Ταλιμπάν διαγράφουν τις γυναίκες από όλη τη δημόσια ζωή, οι παίκτριες της ποδοσφαιρικής ομάδας γυναικών του Αφγανιστάν παραμένουν σύμβολα θάρρους και αντίστασης για τη χώρα τους. Οι περισσότερες από την ομάδα ζουν τώρα στην Αυστραλία, όπου προπονούνται για ένα αβέβαιο μέλλον. Αφού έχασαν τα σπίτια τους, τα προς το ζην και πολλούς φίλους και συγγενείς, οι γυναίκες είναι αποφασισμένες να κρατήσουν την ομάδα τους ενωμένη.
Το τραύμα της φυγής τους από το Αφγανιστάν και ο αγώνας προσαρμογής σε μια άγνωστη χώρα, η εκμάθηση μιας νέας γλώσσας και η εύρεση εργασίας τις βαραίνουν.Έχουν βιώσει επαναλαμβανόμενους εφιάλτες, προβλήματα ύπνου και κατάθλιψη. Στο γήπεδο, ωστόσο, χαμογελούν, φωνάζουν και πανηγυρίζουν κάθε γκολ με άγριο ενθουσιασμό.
Θέλουν με αυτόν τον τρόπο να δώσουν ελπίδα στις γυναίκες και τα κορίτσια που ζουν κάτω από το καταπιεστικό, πατριαρχικό καθεστώς του Αφγανιστάν. Χωρίς επίσημη αναγνώριση από τη FIFA η ομάδα δεν μπορεί να εκπροσωπήσει τη χώρα της, να αγωνιστεί σε επαγγελματικούς αγώνες ή να λάβει τη χρηματοδότηση που χρειάζεται για να υποστηρίξει τους παίκτες και το προσωπικό της.
Παρά την υποβολή πολλαπλών αιτήσεων στη FIFA στις οποίες περιγράφονται λεπτομερώς οι παραβιάσεις του κώδικα δεοντολογίας του οργανισμού και αναφέρονται κανόνες που θα έπρεπε να επιτρέπουν στις γυναίκες να παίζουν στην εξορία, δεν έχουν λάβει καμία απάντηση. Τον τελευταίο χρόνο, οι υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καλούν τους ηγέτες του κόσμου να αρνηθούν να διαπραγματευτούν με τους Ταλιμπάν ή να αναγνωρίσουν την κυβέρνησή τους μέχρι να τερματίσουν τις διακρίσεις σε βάρος των γυναικών και να αφήσουν τα κορίτσια να επιστρέψουν στο σχολείο- πολλές χώρες έχουν συμφωνήσει με αυτούς τους όρους.
Ομάδες ανθρωπιστικής βοήθειας εργάζονται στο Αφγανιστάν για να στηρίξουν οικογένειες που λιμοκτονούν εν μέσω μαζικής ανθρωπιστικής κρίσης και οικονομικής κατάρρευσης. Άνθρωποι σε όλο τον κόσμο βοήθησαν στην εκκένωση των Αφγανών που βρίσκονται σε κίνδυνο και άνοιξαν τα σπίτια τους στους πρόσφυγες.
Τώρα, η FIFA καλείται να χρησιμοποιήσει τη δύναμή της για να στείλει ένα μήνυμα και στους Ταλιμπάν: οι γυναίκες ανήκουν στην εργασία, στην τάξη και στο γήπεδο του ποδοσφαίρου. Οι γυναίκες ποδοσφαιρίστριες του Αφγανιστάν αγαπούν το άθλημά τους και τη χώρα τους. Ξέρουν τι σημαίνει για τα κορίτσια και τις γυναίκες του Αφγανιστάν που ζουν κάτω από την καταπίεση των Ταλιμπάν να τις βλέπουν με τις φανέλες τους, να εκπροσωπούν όχι απλά την πατρίδα, αλλά και έννοιες όπως η ελευθερία, η ισότητα, η ελπίδα.
Οργανισμοί όπως το κορυφαίο όργανο του ποδοσφαίρου παγκοσμίως, μπορούν να χρησιμεύσουν ως ελεγκτικός μηχανισμός στις διακρίσεις εις βάρος των γυναικών και να υπερασπιστούν την ισότητα για τις αθλήτριες. Ο κώδικας δεοντολογίας της Ομοσπονδίας απαγορεύει τις διακρίσεις λόγω φύλου- το καταστατικό της διακηρύσσει ότι ο οργανισμός πρέπει να "προσπαθεί να προάγει την προστασία" των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αν θέλει να διορθώσει τα δικά της δεδομένα, μπορεί να ξεκινήσει με την αναγνώριση της εθνικής ομάδας γυναικών του Αφγανιστάν.