Στις 17 Μαΐου 2022 η Νότια Καρολίνα έγινε η 18η πολιτεία των ΗΠΑ που περνάει νομοθεσία που επιβάλλει περιορισμούς στη συμμετοχή διεμφυλικών ατόμων στο σχολικό και κολεγιακό αθλητισμό. Σύμφωνα με το νόμο «Save Women’s Sports», τα διεμφυλικά άτομα από το δημοτικό έως το πανεπιστήμιο μπορούν να συμμετάσχουν μόνο στις αθλητικές ομάδες που αντιπροσωπεύουν το φύλο που τους αποδόθηκε στη γέννα. Ο νόμος υποχρεώνει επίσης τα δημόσια σχολεία και τα ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα που συμμετέχουν σε πολιτειακά πρωταθλήματα να διαχωρίσουν τις αθλητικές τους ομάδες βάση φύλου και ορίζει ότι το φύλο «θα αναγνωρίζεται μόνο βάση του αναπαραγωγικού συστήματος του ατόμου και τα γονίδιά του».
It’s common sense, boys should play boys sports and girls should play girls sports.
— Gov. Henry McMaster (@henrymcmaster) May 17, 2022
Αν και οι ρεπουμπλικάνοι νομοθέτες που πρότειναν και υπερψήφισαν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο χρησιμοποίησαν ως πρόφαση την προστασία του γυναικείου αθλητισμού, η διατύπωση του νόμου δείχνει πως στην πραγματικότητα στόχος είναι ο αποκλεισμός νεαρών διεμφυλικών ατόμων από αθλητικές δραστηριότητες. Τα δικαιώματα των διεμφυλικών ατόμων ξεκίνησαν να απασχολούν την συντηρητική πολιτική σκηνή των ΗΠΑ μετά το 2015, όταν δηλαδή θεσπίστηκε σε ομοσπονδιακό επίπεδο το δικαίωμα ομόφυλων ζευγαριών στο γάμο. Με άλλα λόγια, όταν οι συντηρητικοί δεν μπορούσαν πλέον να εναντιωθούν στο γάμο των ομόφυλων ζευγαριών για να συσπειρώσουν την πολιτική τους βάση καταπιάστηκαν με τα διεμφυλικά άτομα. Όπως και άλλοι τρανσφοβικοί νόμοι που έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια, το «Save Women’s Sports» βασίζεται σε απαρχαιωμένες γενικεύσεις για τις δυνατότητες των ανδρών και των γυναικών και σε μη επιστημονικές αντιλήψεις για τα ανδρικά και τα γυναικεία σώματα. Συνεπώς, η προστασία του γυναικείου αθλητισμού είναι απλώς ένα πρόσχημα· ο γυναικείος αθλητισμός, μια κατηγορία που θεωρητικά δημιουργήθηκε ως απάντηση στον αποκλεισμό των αθλητριών από τα γήπεδα, προάγεται μέσω της προβολής, της χρηματοδότησης και την δημιουργίας υποδομών και της θέσπισης κινήτρων, όχι μέσω της διαιώνισης στερεοτύπων.
Η διατύπωση του νόμου υπονοεί πως οι τρανς γυναίκες έχουν κάποιο έμφυτο πλεονέκτημα στον αθλητισμό και πως στόχος είναι «οι γυναίκες να μην αναγκάζονται να συναγωνίζονται με άντρες που παίζουν σε γυναικείες ομάδες». Ο ρεπουμπλικάνος βουλευτής Tim McGinnnis δήλωσε μάλιστα πως δεν έχει θέμα με το πώς επιλέγει να ζήσει ο καθένας τη ζωή του και πως «δεν είναι θέμα διάκρισης», αλλά «ένας βιολογικός άντρας είναι διαφορετικός από μια βιολογική γυναίκα και έχει συγκεκριμένα πλεονεκτήματα. Αν το δούμε πιο σφαιρικά, είναι κοινή λογική για να μην αδικήσουμε το κορίτσι που προπονείται όλη της τη ζωή και προσπαθεί να είναι όσο καλύτερη γίνεται στο άθλημά της». Πέρα από το γεγονός ότι οι τρανς γυναίκες είναι γυναίκες σε κάθε πτυχή της ζωής τους, πρέπει να σημειωθεί πως ο νόμος αφορά κατά βάση το σχολικό αθλητισμό και στοχοποιεί κυρίως διεμφυλικά παιδιά, τα οποία αντιμετωπίζουν ήδη τον αποκλεισμό στο σχολικό περιβάλλον. Ο αθλητισμός είναι σημαντικός για την ενδυνάμωση -σωματική και ψυχική- όλων των παιδιών, αλλά μπορεί κυριολεκτικά να σώσει τις ζωές τρανς παιδιών που έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη, διαταραχές πανικού και αυτοκτονικές τάσεις λόγω των προκαταλήψεων που αντιμετωπίζουν.
Επιπλέον, ο βιολογικός παράγοντας στον οποίο αναφέρεται το νομοσχέδιο είναι από επιστημονική άποψη αβάσιμος, ιδιαίτερα σε μικρές ηλικίες. Ειδικά αν τα διεμφυλικά παιδιά έχουν πρόσβαση σε gender-affirming care, δηλαδή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που επιβεβαιώνει την ταυτότητα φύλου τους και συνεπώς μπορούν να κάνουν θεραπεία αναστολής της ήβης κι έπειτα ορμονοθεραπεία, το ζήτημα του βιολογικού πλεονεκτήματος λόγω φυσιολογίας δεν υφίσταται. Άλλωστε, όπως και οι cisgender αθλητές, έτσι και οι διεμφυλικοί αθλητές διαφέρουν ως προς τις αθλητικές ικανότητες λόγω παραγόντων πέρα από τη φυσιολογία. Για παράδειγμα, ένας δρομέας που είχε πρόσβαση σε τελευταίας τεχνολογίας μεθόδους αποθεραπείας θα έχει διαφορετικά αποτελέσματα από αθλητές με τον ίδιο σωματότυπο που κάνουν μόνο διατάσεις. Παρομοίως, ο αθλητής που προπονείται σε σωστό δάπεδο δεν θα έχει τους ίδιους χρόνους ή τους ίδιους τραυματισμούς με τον αθλητή που έχει πρόσβαση μόνο σε χωματόδρομους. «Ο γονότυπος ενός ατόμου, όπως και η εσωτερική και εξωτερική του ανατομία δεν είναι χρήσιμοι δείκτες αθλητικής απόδοσης», σύμφωνα με τον ενδοκρινολόγο και ερευνητή Joshua D. Safer στο νοσοκομείο Mount Sinai στη Νέα Υόρκη. «Αν μία τρανς αθλήτρια που πληροί τα αθλητικά κριτήρια, δεν υπάρχει λόγος τα χαρακτηριστικά της φυσιολογίας της να αντιμετωπιστούν διαφορετικά από τα χαρακτηριστικά της φυσιολογίας μίας αθλήτριας που δεν είναι τρανς».
Βασιζόμενες σε επιστημονικές έρευνες, όπως αυτή του Δρ. Safer, αθλητικές οργανώσεις όπως το North Carolina High School Athletic Association, το National Intramural-Recreational Sports Association, το NCAA, ακόμα και η ιατρική επιτροπή της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής έχουν θεσπίσει τους δικούς τους κανονισμούς για τους διεμφυλικούς αθλητές, επιτρέποντάς τους να διαγωνιστούν στις κατηγορίες που συμβαδίζουν με την ταυτότητα του φύλου τους. Κανένας από τους παραπάνω οργανισμούς δεν χρησιμοποιεί τα στάνταρ που θέτει το «Save Women’s Sports» και συγκεκριμένα την «αναπαραγωγική βιολογία και γενετική». Αντιθέτως, οι κανονισμοί τους εξελίσσονται μαζί με την επιστημονική έρευνα και λαμβάνουν υπόψη την εξέλιξη της φυλομετάβασης, δεδομένα όπως τα επίπεδα τεστοστερόνης και εκθέσεις από γιατρούς και ειδικούς που παρακολουθούν κάθε αθλητή ή αθλήτρια.
Εφόσον το «Save Women’s Sports» είναι πλέον νόμος στη Νότια Καρολίνα, υπερισχύει κανονισμούς άλλων οργανισμών, όσο ελλιπής κι αν είναι σε σύγκριση. Για παράδειγμα, ο σχετικό κανονισμός του NCAA, της οργάνωση που διαχειρίζεται το μεγαλύτερο μέρος του κολεγιακού αθλητισμού στις ΗΠΑ, λέει ότι ο προσδιορισμός του φύλου είναι πιο σύνθετος από αυτό που εμφανίζεται στο πιστοποιητικό γέννησης του κάθε ατόμου. «Για να σχεδιάσουμε αποτελεσματικές πολιτικές, οι εκπαιδευτικοί πρέπει να καταλάβουν ότι το φύλο είναι βασικό στοιχείο της ταυτότητάς μας και ότι είναι πιο σύνθετο απ’ όσο η κοινωνία αναγνωρίζει. Η ενημέρωση για τις εμπειρίες διεμφυλικών ατόμων μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς το φύλο επηρεάζει τις ζωές μας και να εφαρμόσουμε τις γνώσεις μας για το καλό όλων των μαθητών. Η κάλυψη των αναγκών των διεμφυλικών μαθητών είναι ένα σημαντικό θέμα που αφορά τις ίσες ευκαιρίες για όλους και πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη». Προκύπτει συνεπώς το εξής ερώτημα: αν οι πολιτικοί στη Νότια Καρολίνα ενδιαφέρονται όντως για την ισότητα στο γυναικείο αθλητισμό και εφόσον υπάρχουν ήδη αναλυτικές και επιστημονικά εμπεριστατωμένες πολιτικές που αφορούν τη συμπερίληψη τρανς αθλητών, δεν θα έπρεπε να τις έχουν συμβουλευθεί πριν προτείνουν το δικό τους νομοσχέδιο;
1/20 🧵
— Dr Sheree Bekker (@shereebekker) March 18, 2022
I have been hearing more frequently the narrative that women's sport apparently exists as a 'protected category' so that women can win (because on this account without it no woman will ever win again)
This is: a) *not* the reason why women's sport exists as a category,
Η περίπτωση του «Save Women’s Sports» στη Νότια Καρολίνα δείχνει ότι για μία ακόμη φορά ο γυναικείος αθλητισμός έρχεται στο προσκήνιο μόνο για να εξυπηρετήσει πολιτικές σκοπιμότητες. Στα μαθήματα ζωής που διδάσκουν κάθε μέρα οι αθλήτριες -άσχετα με τον αν είναι transgender ή cisgender- είναι ότι οι γυναίκες δεν είναι αδύναμες, δεν χρειάζονται προστασία και είναι εξαιρετικά περιοριστικό οι επιτυχίες τους να προβάλλονται σε συνάρτηση με την έλλειψη ή παρουσία τεστοστερόνης. Αυτό που χρειάζονται οι γυναίκες αθλήτριες είναι ένα περιβάλλον που τις υποστηρίζει, υποδομές (ναι, ακόμα και gender-affirming care) και κίνητρα για να μπορέσουν να συνεχίσουν να προπονούνται επί ίσοις όροις με τους άντρες συναδέλφους τους.