Μη τους κάνεις όλους μούσκεμα, να χαρείς!

Πάνος Σεϊτανίδης
Σε μία ημέρα όπου οι δρόμοι του λεκανοπεδίου έχουν μετατραπεί σε ποτάμια, ας έχουμε στο μυαλό μας τους πεζούς στην άκρη του δρόμου.

Το παρατεταμένο καλοκαίρι έδωσε τη θέση του στην κακοκαιρία, η οποία τις τελευταίες ώρες δοκιμάζει την πρωτεύουσα και έχει δημιουργήσει πληθώρα προβλημάτων. Η βροχή πέφτει ασταμάτητα, οι γεμάτοι κακοτεχνίες δρόμοι έχουν μετατραπεί στην καλύτερη των περιπτώσεων σε λίμνες και στη χειρότερη, σε ποτάμια!

Οι συνθήκες αυτές απαιτούν διπλή και τριπλή προσοχή πίσω από το τιμόνι, για τη δική μας ασφάλεια και την ασφάλεια των άλλων. Κι επιπρόσθετα, μιας και οι οδηγοί των αυτοκινήτων είμαστε προστατευμένοι από τα καιρικά φαινόμενα, προσοχή στις κινήσεις μας για να μη κάνουμε μούσκεμα τους άλλους.

Κάπου εδώ, θα σας πω μια ιστορία, από την τελευταία φορά που είχαμε έντονες βροχοπτώσεις, περίπου ένα δίμηνο νωρίτερα.

Κινούμαι με το αυτοκίνητό μου στην περιοχή του Πανοράματος Κηφισιάς, κάτω από την εθνική οδό, με προορισμό προς τη Λεωφόρο Κύμης. Συγκεκριμένα, είμαι στην οδό Θηβαϊδός, σε βιομηχανική περιοχή όπου τα συνεχή περάσματα από μεγάλα οχήματα, έχουν προκαλέσει φθορές στους δρόμους.

Είμαι μόνος μου στο αυτοκίνητο και δυστυχώς, το μυαλό μου ταξιδεύει. Τόσο που περνώ με κανονική ταχύτητα και δεν βλέπω εγκαίρως πως στην άκρη του δρόμου (δεν υπάρχει και πεζοδρόμιο εκεί) περπατά ένας πεζός. Με τις συνθήκες να απαιτούν δίπλωμα για ταχύπλοο, καταλαβαίνετε πως στο πέρασμά μου σήκωσα νερά και τον έβρεξα τον άνθρωπο.

Σταματάω αμέσως, δεν υπάρχει άλλο… σκάφος στο δρόμο, κάνω όπισθεν, κατεβάζω το τζάμι και προλαβαίνω να ζητήσω 8 “συγνώμη” σε 3 δευτερόλεπτα. Ο εύλογος αρχικός εκνευρισμός του, μετατρέπεται σε μία παραδοχή πως δεν ήταν κακή πρόθεση αλλά ατυχής στιγμή. Ξεκινάω να φύγω, σταματώ μετά από 10 μέτρα, φρένο και κάνω εκ νέου όπισθεν. Ψελλίζω μερικά συγνώμη ακόμα και του προτείνω να τον πάω εγώ μέχρι τον προορισμό του – να γλιτώσει από τα επόμενα… μπουγέλα.

Αποδεικνύεται πως έχει μαρκάρει 50 μέτρα πιο κάτω, παίρνει μία τελευταία “συγνώμη” για το δρόμο και τα μονοπάτια μας χωρίζουν με χαμόγελο παρά τα βρεγμένα του ρούχα.

Που θέλω να καταλήξω; Προσοχή στο δρόμο, ας έχουμε στο μυαλό μας και τους πεζούς, είναι κρίμα να πάει κάποιος/κάποια στη δουλειά μούσκεμα.
Επειδή μπορεί να τύχει και η στραβή, μία συγνώμη δεν κοστίζει τίποτα. Αντιθέτως, όταν την εννοείς, αξίζει πολλά.

Και αν είστε στην άλλη πλευρά της ιστορίας και κάποιος σας βρέξει στο δρόμο, ίσως να μην είναι εντελώς απερίσκεπτος, ίσως να μην το κάνει επίτηδες, δώστε του το ελαφρυντικό της αμφιβολίας.

Φωτογραφίες: Unsplash