Άντριαν Σίνκε: «Η KTM δεν φοβάται να επανεφεύρει τον εαυτό της»

• Ready to Race: Η ταυτότητα πίσω από το σλόγκαν
• Η πρόκληση της ηλεκτροκίνησης
• Η επόμενη γενιά μοτοσικλετιστών
• Η KTM σήμερα - και αύριο
• Supersport και MotoGP: Η σύνδεση δρόμου και πίστας
• Οι δυσκολίες, οι αποφάσεις και οι μοτοσικλέτες που τον καθόρισαν
• Η Ελλάδα και το μεσογειακό πάθος για τη μοτοσικλέτα
• Αντί επιλόγου

Στην KTM, τίποτα δεν μένει στάσιμο. Η αυστριακή εταιρεία, που έχτισε το όνομά της πάνω στο σύνθημα «Ready to Race», βρίσκεται ξανά σε μια περίοδο επαναπροσδιορισμού. Από τη μία, οι οικονομικές δυσκολίες που την έφεραν στο χείλος της χρεωκοπίας. Από την άλλη, η ανάγκη να παραμείνει πιστή σε μια κουλτούρα που βασίζεται στη μηχανική αλήθεια, στην αδρεναλίνη και στην αίσθηση της καθαρής οδήγησης.

Ο άνθρωπος που καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα σε όλα αυτά είναι ο Άντριαν Σίνκε, επικεφαλής Product Manager των μοτοσικλετών KTM. Μηχανικός με βαθιά γνώση του αντικειμένου και -το σημαντικότερο- μοτοσικλετιστής ο ίδιος, γνωρίζει από πρώτο χέρι τι σημαίνει να βρίσκεσαι πίσω από το τιμόνι μιας KTM. Ο ίδιος το περιγράφει απλά: «Η δουλειά μου είναι να συνδέω τον κόσμο του αναβάτη με τον κόσμο του μηχανικού. Να φροντίζω ώστε κάθε νέα KTM να έχει ψυχή, αλλά και να είναι ρεαλιστική για την αγορά».

Είναι ο άνθρωπος που βρίσκεται στο σημείο όπου η ιδέα γίνεται προϊόν, αυτός που συντονίζει ομάδες σχεδίασης, μηχανικών και marketing, μεταφράζοντας το “Ready to Race” σε πραγματικές μοτοσικλέτες παραγωγής. Πάνω απ' όλα όμως ο Άντριαν Σίνκε είναι ένας από «εμάς». Δεν είναι ένα ακόμα στέλεχος μιας μεγάλης εταιρείας - είναι ένας άνθρωπος που δεν μιλά απλώς για προϊόντα, αλλά για εμπειρίες.

Επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα και δεν χάνει ευκαιρία να οδηγήσει στους δρόμους -και στα μονοπάτια- της, δοκιμάζοντας στην πράξη όσα ο ίδιος σχεδιάζει στο χαρτί. «Η KTM ήταν πάντα μια εταιρεία με πολύ ξεκάθαρη ταυτότητα», μας λέει. «Το “Ready to Race” δεν σημαίνει απαραίτητα αγώνες με καρό σημαία. Σημαίνει ότι κάθε μας μοτοσικλέτα πρέπει να είναι άμεση, αυθεντική και να σε κάνει να νιώθεις ζωντανός κάθε φορά που τη βάζεις μπροστά».

Ο Σίνκε μίλησε στο gmotion, σε μια εκ βαθέων προσωπική συνέντευξη, με εντυπωσιακή ειλικρίνεια για το πού πηγαίνει η KTM - από τα επόμενα βήματα στην ηλεκτροκίνηση μέχρι τη στρατηγική της εταιρείας για να προσεγγίσει μια νέα γενιά αναβατών. Και αν κάτι προκύπτει ξεκάθαρα από τη συζήτηση, είναι ότι η KTM θέλει να παραμείνει μια εταιρεία με ψυχή.

Ready to Race: Η ταυτότητα πίσω από το σλόγκαν

Από τα πρώτα χρόνια της, η KTM δεν πουλούσε ποτέ απλώς μοτοσικλέτες. Πούλησε τρόπο ζωής. Το σύνθημα «Ready to Race» έγινε σχεδόν μανιφέστο - μια δήλωση ταυτότητας που ξεπερνά τα όρια της πίστας. Κι αν για πολλούς το «race» σημαίνει ανταγωνισμό και χρονόμετρα, για τον Άντριαν Σίνκε σημαίνει κάτι βαθύτερο: «Το “Ready to Race” δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάθε στιγμή βρίσκεσαι σε έναν αγώνα. Σημαίνει να έχεις την αίσθηση ότι η μοτοσικλέτα σου είναι έτοιμη να σε ακολουθήσει παντού - ότι μπορείς να της ζητήσεις το κάτι παραπάνω, κι εκείνη να σου το δώσει».

Η φιλοσοφία αυτή, εξηγεί, είναι ο λόγος που η KTM δεν ακολουθεί την πεπατημένη. Δεν κατασκευάζει μοντέλα για όλους· κατασκευάζει μοντέλα για όσους θέλουν να οδηγούν. «Κάθε KTM πρέπει να σου δημιουργεί συναίσθημα. Μπορεί να είναι μια μικρή Duke ή μια Adventure 1390, αλλά το συναίσθημα πρέπει να είναι το ίδιο: ότι κρατάς κάτι ζωντανό, μια μηχανή που “αναπνέει” μαζί σου».

Η ισορροπία ανάμεσα στην αμιγώς αγωνιστική φύση της KTM και στην ανάγκη να απευθυνθεί σε ευρύτερο κοινό δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ο Σίνκε όμως το βλέπει ως δημιουργική πρόκληση: «Πρέπει να παραμένουμε πιστοί στο DNA μας, αλλά ταυτόχρονα να κάνουμε τα προϊόντα μας πιο προσιτά, χωρίς να τα κάνουμε βαρετά. Αυτό είναι το λεπτό σημείο: να φέρεις νέους ανθρώπους στην KTM χωρίς να “χαλάσεις” την ψυχή της».

Αυτή η προσέγγιση έχει ήδη οδηγήσει τη μάρκα σε ένα πιο ώριμο, τεχνολογικά προηγμένο προφίλ, χωρίς να χάσει τη γνήσια «ωμότητα» που τη χαρακτήριζε. «Δεν χρειάζεται να είσαι επαγγελματίας για να νιώσεις την αίσθηση του “Ready to Race”», λέει. «Αρκεί να έχεις τη διάθεση να ζήσεις την οδήγηση στο έπακρο».

Η πρόκληση της ηλεκτροκίνησης

Αν υπάρχει ένα θέμα που δοκιμάζει σήμερα τη συνέπεια και την ταυτότητα κάθε κατασκευαστή μοτοσικλετών, αυτό είναι η μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση. Για τον Άντριαν Σίνκε, το ζήτημα δεν είναι απλώς τεχνολογικό· είναι φιλοσοφικό. «Η ηλεκτροκίνηση δεν είναι κάτι που μπορούμε να αγνοήσουμε - αλλά δεν είναι και κάτι που μπορούμε να επιβάλουμε στους ανθρώπους», λέει με ειλικρίνεια. «Η μοτοσικλέτα είναι πάθος, και το πάθος δεν αλλάζει εύκολα καύσιμο».

Η KTM, συνεχίζει, δεν αντιμετωπίζει την ηλεκτροκίνηση ως αυτοσκοπό. «Δεν θέλουμε να φτιάξουμε ηλεκτρικές μοτοσικλέτες επειδή πρέπει, αλλά επειδή θα έχουν λόγο ύπαρξης. Το να είσαι “Ready to Race” σημαίνει και να είσαι έτοιμος για το μέλλον, αλλά χωρίς να χάσεις την ψυχή σου στη διαδρομή».

Αναγνωρίζει ότι η τεχνολογία των μπαταριών έχει προοδεύσει, αλλά παραμένει ρεαλιστής: «Αυτή τη στιγμή, η αγορά για τις ηλεκτρικές μοτοσικλέτες είναι μικρή. Ο κόσμος ενδιαφέρεται, αλλά δεν είναι έτοιμος να τις αγαπήσει. Οι περισσότεροι θέλουν ακόμα να ακούνε τον κινητήρα, να νιώθουν τους κραδασμούς, να έχουν αυτή τη σύνδεση. Αν της τη στερήσεις, πρέπει να της δώσεις κάτι άλλο εξίσου δυνατό».

Για την KTM, αυτό το «κάτι άλλο» μπορεί να είναι η ευελιξία, η απλότητα, ή ακόμη και η πρόσβαση. «Οι ηλεκτρικές μοτοσικλέτες θα γίνουν πραγματικά δημοφιλείς όταν είναι απλές στη χρήση και προσφέρουν μια αυθεντική εμπειρία. Δεν έχει σημασία αν είναι πιο γρήγορες ή πιο “πράσινες”, έχει σημασία αν σου προκαλούν χαμόγελο».

Ο Σίνκε θεωρεί ότι οι κανονισμοί εκπομπών και η τεχνολογική πίεση από την Ε.Ε. αλλάζουν τον χάρτη της βιομηχανίας, αλλά δεν τρομάζουν την KTM. «Η καινοτομία πάντα γεννιέται μέσα από τους περιορισμούς», λέει. «Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να δώσουμε στον αναβάτη μια εμπειρία που θα είναι όσο το δυνατόν πιο “καθαρή”, όχι μόνο οικολογικά, αλλά και συναισθηματικά».

Για εκείνον, το ζητούμενο δεν είναι να αντικατασταθεί η βενζίνη, αλλά να εξελιχθεί το πάθος. «Δεν πιστεύω ότι οι μοτοσικλέτες του μέλλοντος θα είναι σιωπηλές. Μπορεί να αλλάξει ο ήχος, αλλά δεν θα αλλάξει η ουσία: η ελευθερία, η αίσθηση, η σύνδεση με τη μηχανή. Αυτά είναι πράγματα που δεν μπαίνουν σε κανονισμούς».

Η επόμενη γενιά μοτοσικλετιστών

Αν κάτι φαίνεται να απασχολεί βαθιά τον Άντριαν Σίνκε, αυτό είναι το πώς θα μεγαλώσει η επόμενη γενιά αναβατών. Όχι με όρους πωλήσεων, αλλά με όρους κουλτούρας. «Πρέπει να καταλάβουμε τι ζητά ο νέος κόσμος», λέει. «Οι νεότεροι οδηγοί δεν μεγαλώνουν πια με τη μυρωδιά του λαδιού ή τον ήχο της εξάτμισης. Μεγαλώνουν με το smartphone στο χέρι. Αν θέλουμε να τους φέρουμε κοντά στη μοτοσικλέτα, πρέπει να τους δείξουμε ότι η ελευθερία δεν κατεβαίνει με app».

Για την KTM, αυτό σημαίνει αλλαγή νοοτροπίας χωρίς απώλεια ταυτότητας. «Δεν μπορούμε να μιλάμε σε μια νέα γενιά με τα ίδια λόγια που μιλούσαμε πριν από είκοσι χρόνια», παραδέχεται. «Αλλά μπορούμε να τους δείξουμε ότι η μοτοσικλέτα δεν είναι απλώς ένα μέσο μετακίνησης - είναι ένας τρόπος να νιώθεις ζωντανός».

Ο Σίνκε θεωρεί ότι το design, η τεχνολογία και η προσβασιμότητα πρέπει να λειτουργούν ως «γέφυρα» προς αυτό το συναίσθημα. «Οι νέοι θέλουν κάτι όμορφο, αλλά και κάτι που να μπορούν να εμπιστευτούν. Γι’ αυτό μιλάμε συνεχώς για εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη στο προϊόν, στο brand, στον εαυτό σου όταν οδηγείς. Μια KTM δεν είναι ποτέ απρόσωπη. Θέλουμε να είναι σαν έναν φίλο που σε προκαλεί να πας λίγο πιο μακριά».

Η προσέγγιση αυτή αντικατοπτρίζεται στα μοντέλα μικρότερου κυβισμού, όπως οι Duke 125 και 390, που έχουν πλέον δική τους ταυτότητα και κοινό. «Αυτά τα μοντέλα είναι ο τρόπος να φέρουμε τους νέους στην οικογένεια. Αν η πρώτη σου μοτοσικλέτα είναι μια KTM, είναι πολύ πιθανό ότι θα παραμείνεις αναβάτης για πάντα», λέει χαμογελώντας.

Παράλληλα, αναγνωρίζει ότι η εποχή απαιτεί και διαφορετικές εμπειρίες. «Οι άνθρωποι σήμερα δεν αγοράζουν προϊόντα, αγοράζουν εμπειρίες. Το ίδιο ισχύει και για τη μοτοσικλέτα. Πρέπει να δημιουργείς κάτι που να τους κάνει να νιώθουν ότι ανήκουν κάπου. Και αν αυτό το “κάπου” είναι μια KTM, τότε έχουμε κάνει σωστά τη δουλειά μας».

Η KTM σήμερα - και αύριο

Η KTM είναι σήμερα μια εταιρεία που μοιάζει να βρίσκεται παντού: στις πίστες του MotoGP, στα βουνά του enduro, στους δρόμους των πόλεων. Και όμως, όπως εξηγεί ο Άντριαν Σίνκε, το ζητούμενο δεν είναι η ποσότητα, αλλά η συνέπεια. «Το σημαντικότερο για εμάς είναι κάθε μοτοσικλέτα που φέρει το λογότυπο της KTM να έχει το ίδιο DNA - είτε είναι 125 είτε 1390», λέει. «Δεν πουλάμε κυβικά, πουλάμε συναίσθημα. Αν μια μοτοσικλέτα δεν σε “ξυπνά” μέσα σου, τότε δεν είναι KTM».

Ο Σίνκε βλέπει τη σημερινή KTM ως ένα brand που εξελίσσεται χωρίς να απαρνιέται το παρελθόν της. «Η ανάπτυξη που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια ήταν τεράστια. Νέα εργοστάσια, νέες συνεργασίες, νέες αγορές. Αλλά αυτό που μετράει είναι να μη χαθεί η ψυχή του brand μέσα σε αυτή την ανάπτυξη», τονίζει. «Πρέπει να παραμείνουμε ευέλικτοι και δημιουργικοί, όπως ήμασταν όταν ήμασταν μικρότεροι».

Η σχέση με τα άλλα δύο brands της Pierer Mobility, τη Husqvarna και τη GasGas, είναι γι’ αυτόν καθαρά στρατηγική, όχι ανταγωνιστική. «Η Husqvarna έχει πιο σκανδιναβικό χαρακτήρα - είναι καθαρή, μινιμαλιστική, με έμφαση στο design. Η GasGas είναι πιο fun, πιο εκρηκτική, πιο ακατέργαστη. Και η KTM βρίσκεται κάπου ανάμεσά τους: τεχνολογική, ώριμη, αλλά πάντα με αυτό το αγωνιστικό DNA που δεν μπορείς να αντιγράψεις».

Όσο για το μέλλον, ο Σίνκε παραμένει αισιόδοξος αλλά και ρεαλιστής. «Ο κόσμος αλλάζει, αλλά το πάθος για τις μοτοσικλέτες δεν πρόκειται να χαθεί. Θα αλλάξουν οι μορφές, θα αλλάξουν οι τεχνολογίες, αλλά η αίσθηση του να οδηγάς -αυτό το μείγμα ελευθερίας, συγκέντρωσης και φόβου- θα μείνει πάντα το ίδιο. Αν το διατηρήσουμε αυτό, τότε η KTM θα παραμείνει αυτό που είναι: μια εταιρεία που δεν φοβάται να επανεφεύρει τον εαυτό της».

Supersport και MotoGP: Η σύνδεση δρόμου και πίστας

Η KTM είναι από τις λίγες εταιρείες που κρατούν ακόμη ζωντανό το αγωνιστικό DNA σε κάθε μοντέλο δρόμου. Κι όμως, οι κλασικές Supersport μοτοσικλέτες λείπουν από τη γκάμα της. Ο Άντριαν Σίνκε το γνωρίζει καλά - και δεν αποφεύγει την απάντηση στη σχετική ερώτηση. «Οι Supersport ήταν κάποτε το απόλυτο όνειρο κάθε νεαρού αναβάτη», λέει. «Σήμερα όμως, ο κόσμος της μοτοσικλέτας έχει αλλάξει. Οι οδηγοί θέλουν κάτι πιο πολυχρηστικό, πιο άνετο, με τεχνολογία που τους κάνει να νιώθουν σίγουροι. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα Supersport πέθαναν. Απλώς χρειάζονται επαναπροσδιορισμό».

Η ΚΤΜ, προσθέτει, δεν πρόκειται να φτιάξει μια κλασική supersport απλώς για λόγους εντυπωσιασμού. «Αν επιστρέψουμε σε αυτή την κατηγορία, θα το κάνουμε με τρόπο που να έχει νόημα για εμάς. Δεν θα φτιάξουμε απλώς μια μοτοσικλέτα με φέρινγκ. Θέλουμε κάτι που να μεταφέρει το πνεύμα των αγώνων στον δρόμο, όχι να το μιμείται».

Όταν η κουβέντα πηγαίνει στο MotoGP, το βλέμμα του φωτίζεται. «Οι αγώνες είναι το εργαστήριό μας. Εκεί δοκιμάζουμε πράγματα που αργότερα περνούν στις μοτοσικλέτες παραγωγής. Κι αυτό δεν είναι θεωρία - είναι πραγματικότητα. Από το traction control μέχρι τη γεωμετρία πλαισίου, ό,τι δοκιμάζεται στην πίστα, επιστρέφει στους δρόμους».

Για τον Σίνκε, το MotoGP δεν είναι διαφήμιση. Είναι το σημείο όπου η KTM δοκιμάζει τις αντοχές της - και τις επιβεβαιώνει. «Η επιτυχία στο MotoGP είναι σημαντική, αλλά αυτό που έχει μεγαλύτερη αξία είναι ότι οι μηχανικοί μας, όταν γυρίζουν από τον αγώνα, σκέφτονται πώς να μεταφέρουν αυτή τη γνώση στο επόμενο μοντέλο Duke ή Adventure. Εκεί βρίσκεται το νόημα».

Οι δυσκολίες, οι αποφάσεις και οι μοτοσικλέτες που τον καθόρισαν

Έπειτα από σχεδόν δύο δεκαετίες στη βιομηχανία, ο Άντριαν Σίνκε έχει συμμετάσχει σε δεκάδες projects - κάποια εύκολα, άλλα οριακά εφικτά. Όταν τον ρωτάμε ποια του έμειναν περισσότερο, χαμογελά. «Κάθε project είναι σαν παιδί σου. Αλλά αν έπρεπε να ξεχωρίσω, θα έλεγα την 890 Duke R και την 1290 Super Adventure. Είναι δύο μοτοσικλέτες που γεννήθηκαν από καθαρό πάθος – χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς “να το κάνουμε πιο εύκολο”. Και οι δύο αντιπροσωπεύουν αυτό που είναι η KTM: χαρακτήρας και αίσθηση».

Δεν παραλείπει, βέβαια, να αναφερθεί και στις δυσκολίες. «Η δουλειά μας δεν είναι απλώς να σχεδιάζουμε όμορφα πράγματα. Πρέπει να βρίσκουμε λύσεις μέσα σε περιορισμούς – τεχνικούς, οικονομικούς, νομοθετικούς. Κάθε φορά που λες “δεν γίνεται”, πρέπει να βρεις έναν τρόπο να το κάνεις να γίνεται».

Κάπου εκεί, αποκαλύπτει και μια προσωπική του αδυναμία: «Έχω μια αγάπη για την 450 Rally. Είναι ίσως η πιο ειλικρινής μοτοσικλέτα που έχουμε φτιάξει. Και αν με ρωτήσεις ποιο θα ήταν το project που θα ήθελα πιο πολύ από όλα να δω να γίνεται πραγματικότητα, θα σου πω: μια 450 Rally για τον δρόμο. Όχι για τα δελτία Τύπου, αλλά για τους ανθρώπους που θέλουν να πάνε κάπου μακριά χωρίς να ξέρουν ακριβώς πού».

Η Ελλάδα και το μεσογειακό πάθος για τη μοτοσικλέτα

Όταν η συζήτηση στρέφεται στην Ελλάδα, ο Σίνκε δείχνει αμέσως την οικειότητα κάποιου που ξέρει για ποιο πράγμα μιλάμε. «Έρχομαι συχνά στην Ελλάδα», λέει. «Είναι ένα μέρος που συνδυάζει τα πάντα: ορεινούς δρόμους, φως, ανθρώπους που αγαπούν τη μοτοσικλέτα. Μπορείς να κάνεις μέσα σε μία μέρα αυτό που σε άλλες χώρες χρειάζεται εβδομάδα: να ξεκινήσεις από τη θάλασσα και να βρεθείς στα βουνά».

Δεν είναι μόνο προορισμός διακοπών για εκείνον, αλλά και χώρος έμπνευσης. «Όταν οδηγώ εδώ, βλέπω πώς αντιδρούν οι άνθρωποι, πώς κινούνται, τι σημαίνει για αυτούς η μοτοσικλέτα. Είναι κάτι πολύ ανθρώπινο – δεν αφορά την επίδειξη, αλλά την απόλαυση. Αυτό το μεσογειακό πάθος είναι κάτι που καταλαβαίνω απόλυτα».

Αναφέρει με ενθουσιασμό το πόσο καλά ταίριαξαν τα 390 Adventure και Duke στην ελληνική αγορά. «Είναι μοτοσικλέτες που δείχνουν πώς μπορείς να έχεις διασκέδαση χωρίς υπερβολές. Είναι μικρές, ελαφριές, αλλά γεμάτες χαρακτήρα - όπως και οι άνθρωποι που τις οδηγούν».

Αντί επιλόγου

Η κουβέντα με τον Άντριαν Σίνκε, που πραγματοποιήθηκε στο πολύ φιλόξενο κεντρικό κατάστημα της ΚΤΜ (ΚΤΜ Central Store – Ιερά Οδός 104A, Αθήνα) δεν έμοιαζε ποτέ με συνέντευξη. Περισσότερο έμοιαζε με εκείνες τις συζητήσεις που αρχίζουν μετά από μια καλή διαδρομή. Μιλώντας για το παρόν και το μέλλον της KTM, ο Σίνκε δεν έκρυψε ούτε τον ενθουσιασμό του ούτε τη ρεαλιστική του ματιά: για εκείνον, η μοτοσικλέτα δεν είναι προϊόν, είναι εμπειρία: «Ό,τι κι αν αλλάξει -η τεχνολογία, τα καύσιμα, οι κανονισμοί- αυτό που δεν πρέπει να χαθεί είναι το συναίσθημα. Η μοτοσικλέτα πρέπει πάντα να σε κάνει να νιώθεις ζωντανός».

Ίσως γι’ αυτό και οι μοτοσικλέτες που περνούν από τα χέρια του έχουν αυτό το σπάνιο χαρακτηριστικό: δεν είναι απλώς μηχανές. Είναι μεταφράσεις ενός τρόπου σκέψης. Ενός τρόπου που βλέπει τη ζωή όπως βλέπει και την οδήγηση: χωρίς περιττά φίλτρα, χωρίς φόβο, με το βλέμμα πάντα μπροστά.