Can-Am Origin και Pulse: Ηλεκτριζόμαστε εις διπλούν στην πίστα των Μεγάρων (vid)
Η ηλεκτρική Can-Am είναι εδώ! Αρχές Οκτωβρίου στην πίστα καρτ των Μεγάρων, η αντιπρόσωπος εταιρεία Πέτρος Πετρόπουλος ΑΕΒΕ διοργάνωσε ένα test ride event για τις νέες ηλεκτρικές μοτοσικλέτες της Can-Am από τη μητρική BRP. Η εταιρεία που αντιπροσωπεύει για περισσότερα από 25 χρόνια στην Ελληνική αγορά τα προϊόντα της BRP (Sea Doo/Ski Doo/Can-Am) διέθεσε 12 καινούριες μοτοσικλέτες για να τις δοκιμάσουν δημοσιογράφοι από τον ειδικό τύπο.
Συγκεκριμένα στην πίστα καρτ των Μεγάρων υπήρχαν 6 Pulse και 6 Origin. Η Pulse αφορά σε γυμνό roadster και η αντίστοιχη Origin σε On-Off, αμφότερες σε εκδόσεις 15 και 48 ίππων, με αυτονομία που μπορεί να κυμανθεί στα 145-160 χιλιόμετρα, τελική ταχύτητα -που περιορίζεται ηλεκτρονικά- στα 129km/h και βάρος 177 και 187 κιλά αντίστοιχα. Η ροπή και στα δύο μοντέλα αγγίζει τα 72Nm στις 4.600rpm και πρακτικά είναι διαθέσιμη σχεδόν με το πρώτο γύρισμα του δεξιού καρπού. Όλα τα μοντέλα είναι εξοπλισμένα με οθόνη αφής 10.25” που προσφέρει συνδεσιμότητα bluetooth και είναι διαθέσιμα για test ride σε επιλεγμένα καταστήματα του δικτύου προϊόντων BRP.
Στην καρδιά αυτών των μοντέλων έχει εγκατασταθεί μια νέα κινητήρια μονάδα ισχύος, ονόματι Rotax E-Power. Στο σημείο αυτό να πούμε ότι όλες οι μοτοσικλέτες που παρήγαγε η εταιρεία το διάστημα που λειτουργούσε (1972-1987) χρησιμοποιούσαν δίχρονους κινητήρες του αυστριακού εργοστασίου, επίσης μέλους του ομίλου BRP. Τότε θερμικοί κινητήρες, σήμερα ηλεκτρικοί δηλαδή και οι Αυστριακοί ισχυρίζονται ότι έχουν εφαρμόσει όλη την τεχνογνωσία τους προκειμένου να προσφέρουν έναν εξελιγμένο ηλεκτροκινητήρα υψηλής απόδοσης. Η υψηλή ποιότητα κατασκευής είναι άμεσα αντιληπτή, με προσεγμένα υλικά, φινίρισμα και βαφές. Η σχεδίαση είναι πρωτοποριακή και μοναδική και έχει βραβευθεί με το iF Design Award.
Η μπαταρία των δύο μοντέλων φορτίζει από 20% σε 80% σε μόλις 50 λεπτά, είτε μέσω μιας οικιακής παροχής είτε σε σταθμό φόρτισης, ενώ για το 0-100% χρειάζονται 90 λεπτά. Έχει χωρητικότητα 8,9 kWh και έχει υποβληθεί σε σκληρές δοκιμές τόσο στη ζέστη της ερήμου όσο και στις πιο ακραίες χειμερινές συνθήκες. Στην περίπτωση του Pulse, η αυτονομία του στην πόλη μπορεί να φτάσει τα 160km, με την αντίστοιχη του Origin να είναι στα 145km. Τόσο ο ηλεκτροκινητήρας όσο και η μπαταρία, ο εναλλάκτης και ο ενσωματωμένος φορτιστής (6,6kW) είναι υγρόψυκτοι, εξασφαλίζοντας σταθερή απόδοση και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Και στα δύο μοντέλα υπάρχει τεχνολογία ανάκτησης ενέργειας κατά το φρενάρισμα (Active ReGen) και στο κλείσιμο του γκαζιού. Το εν λόγω σύστημα μάλιστα μπορεί να ρυθμιστεί σε δύο επίπεδα έντασης.
Ο χρήστης μπορεί να χρησιμοποιήσει τέσσερα mode οδήγησης (Normal, Sport+, ECO και Rain) που αλλάζουν τις επιδόσεις του κινητήρα ώστε να προσαρμοστεί αυτός σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Στην πιο δυναμική λειτουργία επιτυγχάνει επιτάχυνση 0-100km/h σε μόλις 3,8 δευτερόλεπτα (με τον κινητήρα των 48 ίππων). Επίσης, οι μηχανικοί της Can-Am έχουν εγκαταστήσει ένα σύστημα όπισθεν για να διευκολύνουν τους επιτόπιους ελιγμούς.
Can-Am ξανά στο προσκήνιο
Η Can-Am έκανε το βήμα και όπως είχε υποσχεθεί τον Αύγουστο του 2024 παρουσίασε επίσημα τις δύο πρώτες ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες της. Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον λανσάρισμα, καθώς η εταιρία επιστρέφει στη μοτοσικλέτα από το 1987, αφού ενδιάμεσα αφιέρωσε αρκετές δεκαετίες σε άλλες κατηγορίες οχημάτων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κληρονομιά της Can-Am στη μοτοσικλέτα είναι πολύ σημαντική, με νίκες σε αγώνες εκτός δρόμου στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Τριάντα επτά χρόνια μετά, η επάνοδός της γίνεται με δύο μοντέλα πλήρως ηλεκτροκίνητα!
José Boisjoli, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της BRP: «Πριν από 50 χρόνια η Can-Am γιόρτασε πολλές νίκες σε αγώνες εκτός δρόμου (μοτοκρός/εντούρο) και ανακτούμε αυτή την κληρονομιά εστιάζοντας στην ηλεκτροκίνηση, τη συνδεσιμότητα και το συναίσθημα. Θέλουμε να γίνουμε παγκόσμιοι ηγέτες σε αυτό το χώρο με αληθινή καινοτομία που έχει σχεδιαστεί για να απλοποιήσει την οδηγική εμπειρία στους νέους αναβάτες».
Η πρώτη επαφή
Ξεκίνησα με το Pulse των 48 ίππων, που είναι μια γυμνή μοτοσικλέτα δρόμου με 17ρηδες τροχούς και χυτές ζάντες, Δεν υπάρχει συμπλέκτης φυσικά, ούτε λόγος για κιβώτιο ταχυτήτων, η αίσθηση είναι μοναδική όταν έχεις να οδηγήσεις κάτι που δεν ακούγεται. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ανοίγεις το γκάζι και να πατάς τα φρένα, ευτυχώς που πλαίσιο και ανάρτηση έχουν προδιαγραφές για πολύ μεγαλύτερη ιπποδύναμη, όπερ σημαίνει διασκέδαση με ασφάλεια ανά πάσα στιγμή. Η θέση οδήγησης είναι καθαρά streetfighter και η σέλα προσφέρει πλήρη ελευθερία κινήσεων, παράγοντες που ανεβάζουν τον πήχη της διασκέδασης ακόμα ψηλότερα.
H πίστα καρτ που δοκίμασα τις μοτοσικλέτες έχει μέτρια πρόσφυση αλλά αυτό δεν εμπόδισε το ανάλαφρο Pulse να στρίβει με ακρίβεια και σταθερότητα, κρύβοντας με μεγάλη επιτυχία το βάρος του. Πολύ καλό ζύγισμα σημαίνει αυτό και είναι ένας τομέας που οφελεί την ευκολία οδήγησης, ειδικά από αμύητους και πρωτόλειους αναβάτες. Αμέσως μετά βρέθηκα στη σέλα του Origin, που όπως και το τιμόνι είναι ψηλότερα τοποθετημένα στις επιταγές μίας διπλής χρήσης κατασκευής. Και σε αυτήν την περίπτωση εντυπωσιάστηκα από την ανάλαφρη αίσθηση και τη στιβαρότητα, σίγουρα δεν έχει την ίδια συμπεριφορά με την έκδοση Pulse, καθόσον δεν έλειψαν κάποια ελαφριά κουνήματα και μετατοπίσεις βάρους στα βίαια φρεναρίσματα.
Οι ακτινωτοί τροχοί των 21 και 18” με τα “τρακτερωτά” ελαστικά και οι μεγαλύτερες διαδρομές σε πιρούνι και αμορτισέρ δεν ενδείκνυνται για πίεση στο όριο όταν οδηγείς σε άσφαλτο, εξυπηρετούν όμως τα μάλλα έξω από αυτή. Δυστυχώς δεν μου δόθηκε η δυνατότητα να βάλω τη μοτοσικλέτα σε χώμα, κάτι όμως που θα πράξω όταν την πάρω στα χέρια μου για μία πλήρη δοκιμή.
Προτεινόμενες τιμές λιανικής
- Pulse Standard Bright White: Από 14.000€
- Pulse ’73 Sterling Silver*: 17.000€
- Origin Standard Bright White: Από 14.800€
- Origin ’73 Sterling Silver*: 17.500€
*Οι εκδόσεις '73 έχουν πλουσιότερο εξοπλισμό
Στις τιμές αυτές δεν περιλαμβάνεται η επιδότηση του κρατικού προγράμματος «Κινούμαι Ηλεκτρικά 3» (η οποία ανέρχεται στο 20% της τιμής προ ΦΠΑ, με μέγιστο ποσό επιδότησης 700€). Η Can-Am προσφέρει 2ετή εγγύηση για τις μοτοσικλέτες, ενώ για τη μπαταρία φτάνει τα 5 έτη ή 50.000 χιλιόμετρα. Περισσότερες πληροφορίες για τα μοντέλα μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα της Can-Am
Η ιστορία της Can-Am
Πρόκειται για καναδική ετιαρέια, θυγατρική της Bombardier Recreational Products (BRP), η οποία ιδρύθηκε το 1972 και εδρεύει στο Αλκούρ του Κεμπέκ. Η εταιρεία κατασκεύαζε μοτοσικλέτες εκτός δρόμου από το 1972 έως το 1987. Το 1997 αναδιαμορφώθηκε και ξεκίνησε την παραγωγή οχημάτων ATV, καθώς και της τρίτροχης μοτοσικλέτας Can-Am Spyder. Το 2024 κυκλοφόρησε δύο νέα μοντέλα ηλεκτρικών μοτοσικλετών. Ο αχυρώνας που στέγαζε την αρχική έδρα της Can-Am εξακολουθεί να υπάρχει στις εγκαταστάσεις δοκιμών της Bombardier εντός της πίστας Yvon Duhamel και βρίσκεται λίγα μίλια νότια του Βαλκούρ του Κεμπέκ. Η δεξιά πλευρά του αχυρώνα στέγαζε τα γραφεία σχεδιασμού και μηχανικής, ενώ η αριστερή χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή.
Το όνομα Can-Am προέκυψε από έναν ανταγωνισμό εργαζομένων της Bombardier με βάση την αναμενόμενη καναδική έναντι της αμερικανικής αγοράς, αν και η ύπαρξη της αγωνιστικής σειράς Can-Am απαιτούσε την αγορά των δικαιωμάτων του ονόματος. Με βάση την αρχή σχεδιασμού της Bultaco για ένα πλαίσιο τυπικού μεγέθους που θα μπορούσε να φιλοξενήσει μια σειρά κινητήρων διαφορετικού μεγέθους, οι μηχανικοί Gary Robison, Bob Fisher, Camille Picard και ο πρώην Παγκόσμιος Πρωταθλητής Motocross 500cc Jeff Smith, σχεδίασαν μια αγωνιστική μοτοσικλέτα από την αρχή χρησιμοποιώντας κινητήρες που παρείχε η αυστριακή εταιρεία Rotax, μια άλλη θυγατρική της Bombardier. Ο σχεδιασμός τους περιελάμβανε ρουλεμάν τιμονιού που επέτρεπαν τη ρύθμιση της γωνίας της κεφαλής αυτού.
Οι μοτοσικλέτες είχαν άμεσο αντίκτυπο, με τους αναβάτες να κερδίζουν χρυσά, ασημένια και χάλκινα μετάλλια στο Διεθνές Six Days Trial, γνωστό πλέον ως Six Days Enduro. Eίναι μια μορφή aγώνων μοτοσικλετών εκτός δρόμου, ένας θεσμός που έχει εγκριθεί από την FIM και χρονολογείται από το 1913. Το 1974, η εργοστασιακή αγωνιστική ομάδα Can-Am σάρωσε το εθνικό πρωτάθλημα motocross 250cc AMA με τους αναβάτες Gary Jones, Marty Tripes και Jimmy Ellis, τερματίζοντας πρώτος, δεύτερος και τρίτος στο πρωτάθλημα, αν και ο Tripes είχε αγωνιστεί για το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν με μια μοτοσικλέτα Husqvarna πριν προσληφθεί από την Can-Am για τον τελευταίο αγώνα της σεζόν. Ο αναβάτης enduro Skip Olson τερμάτισε δεύτερος πίσω από τον Dick Burleson στο εθνικό πρωτάθλημα Enduro AMA του 1976. Η επιτυχία της Can-Am στους αγώνες ενίσχυσε την εικόνα της μάρκας και απέκτησε φήμη για την υψηλή ιπποδύναμη των μοντέλων της. Το 1983 η Can-Am κυκλοφόρησε μια μοτοσικλέτα αγώνων δρόμου 250cc χρησιμοποιώντας δύο κινητήρες Rotax 125cc με ενωμένο στροφαλοφόρο άξονα.
Όταν η πετρελαϊκή κρίση του 1973 προκάλεσε μείωση στις πωλήσεις οχημάτων αναψυχής, η Bombardier αναγκάστηκε να μειώσει την παραγωγή οχημάτων χιονιού και μοτοσικλετών. Στη συνέχεια, η Bombardier μετατόπισε την προτεραιότητά της από τα προϊόντα αναψυχής στη βιομηχανία εξοπλισμού μεταφορών και αρκετά χρόνια αργότερα στην κατασκευή αεροσκαφών. Ως αποτέλεσμα, οι επενδύσεις στην ανάπτυξη προϊόντων μειώθηκαν σημαντικά και η Can-Am δεν μπόρεσε να συμβαδίσει με τους Ιάπωνες κατασκευαστές, καθώς οι ραγδαίες εξελίξεις στην τεχνολογία motocross προχώρησαν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και του 1980. Το 1983, η Bombardier χορήγησε άδεια χρήσης της μάρκας και ανέθεσε την ανάπτυξη και παραγωγή των μοτοσικλετών Can-Am στην Armstrong-CCM Motorcycles του Λάνκασαϊρ της Αγγλίας. Το 1987 ήταν το τελευταίο έτος παραγωγής μοτοσικλετών Can-Am.
Το 2006 η Bombardier επανέφερε την επωνυμία Can-Am με τη σειρά οχημάτων παντός εδάφους (ATV) Can-Am Off-Road. Το 2007 η επωνυμία Can-Am χρησιμοποιήθηκε επίσης για το Can-Am Spyder, ένα επαναστατικό και πολύ εντυπωσιακό τρίτροχο roadster.
Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!
