Για τον Ολυμπιακό, για το κοινωνικό έργο που επιτελεί ο ίδιος αν και μάνατζερ, τον Χολέμπας, την άσχημη εμπειρία που είχε με έναν ρατσιστή ποδοσφαιριστή, για τις απειλές θανάτου προς εκείνον και όχι μόνο.

Προτού ξεκινήσω επιτρέψτε μου να σας πω ότι είναι μεγάλη ευχαρίστηση και τιμή για μένα να μιλάω με ανθρώπους από την Ελλάδα. Έχω βρεθεί στη χώρα σας τόσες φορές για διακοπές τα τελευταία χρόνια και πάντα απολαμβάνω τις στιγμές μου στην πανέμορφη χώρα σας. Έτσι πραγματικά είμαι πολύ χαρούμενος που μπορώ να δίνω αυτή τη συνέντευξη.

Για να απαντήσω στην πρώτη σας ερώτηση: το να γίνεις μάνατζερ δεν είναι κάτι που απλά προγραμματίζεις. Πρώτα απ' όλα γιατί δεν είναι εύκολο. Αλλιώς θα το έκαναν όλοι, έτσι δεν είναι; Δεδομένα χρειάζεσαι πολύ μεγάλη υπομονή και ειδικά σε αυτές τις εποχές. Σε εποχές και στιγμές όπου η επιτυχία δεν έρχεται εάν δεν έχεις δουλέψει πολύ σκληρά. Ωστόσο το να είμαι στην ποδοσφαιρική βιομηχανία και το χώρο αυτό πάντα ήταν ένα όνειρο για μένα.

Όποιος μπορεί να πει ότι είχε την ευκαιρία να κάνει το χόμπι του επάγγελμα είναι πολύ τυχερός άνθρωπος. Η περίπτωσή μου δεν αποτελεί εξαίρεση. Από τη στιγμή που δεν ήμουν ταλαντούχος για να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαριστής, είχα κάποιες μάλλον μικρές επιτυχίες ως προπονητής σε ομάδες Νέων. Ο προπονητής της παλιάς μου ομάδας, SV Wiesbaden, μου πρότεινε να σπουδάσω sports management (αθλητικό μάνατζμεντ). Όταν δουλεύεις σε μία ομάδα για μεγάλο διάστημα και ταξιδεύεις, γνωρίζεις ανθρώπους σε ανάλογες θέσεις καθώς πηγαίνεις σε τουρνουά. Οπότε ήταν θέμα χρόνου να απευθυνθούν σε μένα ερασιτέχνες παίκτες για να πάρουν μία ευκαιρία σε έναν μεγαλύτερο σύλλογο, ακόμα και για προπόνηση!

Φυσικά πάντα το έκανα αυτό με μεγάλη χαρά. Από τη στιγμή που ήμουν καλός άκουσα τη συμβουλή του πρώην προπονητή μου και σπούδασα στη γερμανική αθλητική Ακαδημία της Κολωνίας. Όταν πήρα το δίπλωμά μου έκανα αιτήσεις για πολλές διαφορετικές δουλειές, όμως αντιλήφθηκα πως για μένα το καλύτερο θα ήταν να ανοίξω δικό μου γραφείο για να δουλεύω με τον τρόπο που ήθελα εγώ και να έχω τη δική μου φιλοσοφία και το προσωπικό μου όραμα. Για παράδειγμα προτιμώ να δουλεύω με παίκτες με παίκτες 18 ετών ή πιο μεγάλους. Δεν μετάνιωσα ποτέ για αυτό.

Πραγματικά έχω πολλές ωραίες στιγμές να αναφέρω. Δεν είναι μόνο μία. Στιγμές όπως όταν ένας από τους επιθετικούς που εκπροσωπώ σκοράρει σε ένα παιχνίδι και το πανηγυρίζουμε μαζί (αν και δυστυχώς αυτήν την περίοδο αυτό γίνεται μόνο μέσω τηλεφώνου) ή όταν ερασιτέχνες παίκτες μου λένε πόσο ευγνώμονες είναι για ένα συμβόλαιο. Ή όταν ένας παίκτης σε καλεί στον γάμο του, αυτό είναι αναμφίβολα μία κίνηση εκτίμησης.

Οι πιο άσχημες στιγμές είναι όταν έχεις νομικά θέματα με μία ομάδα, κυρίως λόγω παρεξηγήσεων και βρίσκεσαι σε ένα σημείο όπου υπάρχουν άτομα που αποκαλούνται οπαδοί και σου στέλνουν e-mails απειλώντας να σε σκοτώσουν! Κανείς δεν έχει ανάγκη τέτοια πράγματα, όμως έχω μάθει να ζω και με αυτά. Κανένας δεν θέλει αυτές τις... ανοησίες αλλά μαθαίνεις να ζεις και με αυτά και ας είναι μία πιο μακρά διαδικασία. Παρόλα αυτά είναι όλες αυτές οι τρομερές στιγμές που σε αποζημιώνουν για τις κακές στιγμές, οπότε δεν έχω τόσους πολλούς λόγους να παραπονιέμαι.

Υπάρχει κάτι που θέλω να μοιραστώ μαζί σας και είναι το πιο σημαντικό για μένα απ' όλα. Αυτή την περίοδο φτιάχνουμε μία οργάνωση στη Γερμανία με στόχο να βοηθήσουμε τους Ροχίνγκια στη Μιανμάρ (οι Ροχίνγκια είναι μια κυρίως μουσουλμανική εθνική μειονότητα περίπου 1,1 εκατομμυρίου, που ζει κυρίως στην πολιτεία Ρακίν (Rakhine) στη δυτική Μιανμάρ, στα σύνορα με το Μπαγκλαντές).

Παρόλο που έχουν ζήσει για γενιές στη Μιανμάρ, η Κυβέρνηση της χώρας επιμένει ότι όλοι οι Ροχίνγκια είναι παράνομοι μετανάστες από το Μπαγκλαντές. Η ίδια Κυβέρνηση αρνείται να τους αναγνωρίσει ως πολίτες, καθιστώντας ουσιαστικά την πλειονότητα των Ροχίνγκια απάτριδες. Με αυτή μου την κίνηση ένα on line περιοδικό με έγραψε ως "The Social One" (προφανώς με έμπνευση από το Special One). Με έχει χαροποιήσει πως δύο διασημότητες από τη showbiz θέλουν να στηρίξουν αυτό το εγχείρημα. Εάν δεν ήμουν ποδοσφαιρικός ατζέντης δεν θα μπορούσα να γνωρίσω τέτοια άτομα όμως η θέση μου μου επιτρέπει να κάνω θετικά πράγματα και να προσπαθώ να κάνω τον κόσμο καλύτερο. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο είμαι χαρούμενος.

Εάν θέλουμε να μιλήσουμε για την αγωνιστική εικόνα τότε ο Χοσέ Χολέμπας είναι ο κορυφαίος χωρίς αμφιβολία. Επίσης το γεγονός ότι είναι ένα καλό, θετικό και ειλικρινές άτομο το κάνει πιο εύκολο για μένα να τον συμπαθώ. Δουλεύω μαζί του χωρίς προβλήματα και είναι ένας άνετος τύπος.

Όμως πραγματικά εκτιμώ - και πιστέψτε με σε αυτό - όλους τους παίκτες μου με τον ίδιο τρόπο. Σίγουρα ο κάθε παίκτης έχει άλλον χαρακτήρα και δεν είναι εφικτό να αντιμετωπίζεις όλους το ίδιο. Για παράδειγμα υπάρχει παίκτης που θέλει να μιλάει μαζί μου μετά από κάθε αγώνα. Άλλοι είναι πολύ ήσυχοι και δεν το κάνουν αυτό. Άλλοι είναι πιο κοινωνικοί και άλλοι πιο ευαίσθητοι. Άλλοι δεν θέλουν να μιλάνε στον προπονητή τους για τα προβλήματά τους όπως εάν δεν νιώθουν ευχαριστημένοι για τον ρόλο τους σε μία ομάδα. Είναι κάτι που το κάνω εγώ. Οι χειρότεροι παίκτες είναι περιπτώσεις που για παράδειγμα αγωνίζονται στην 5η κατηγορία και σε 36 αγώνες δεν έχουν εμφανιστεί μία φορά στο γήπεδο και μετά μου ζητούν το λόγο γιατί δεν τους βρίσκω συμβόλαιο σε ομάδες ανώτερων κατηγοριών. Είναι αυτοί οι παίκτες που νομίζουν πως είναι μικροί Μέσι και δεν θέλουν να δουν την πραγματικότητα. Ότι κανένας ατζέντης στον κόσμο δεν μπορεί να κάνει πράξη τις παράλογες απαιτήσεις τους. Έχω εκπροσωπήσει τέτοιους παίκτες στο παρελθόν όμως επειδή είναι χάσιμο χρόνου τις σταμάτησα αυτές τις συνεργασίες. Ο χρόνος μου είναι για παίκτες που τον χρειάζονται πραγματικά.

Ναι. Έχετε δίκιο. Πως να τον ξεχάσω; Αυτός ήταν πραγματικά ο χειρότερος άνθρωπος ever. Επικοινώνησε μαζί μου γιατί ήθελε να γίνω ο ατζέντης του. Συνήθως είμαι ανοιχτός για τέτοιες συζητήσεις όμως όταν του βρήκα δύο ομάδες να τον υπογράψουν, δεν του έφτανε. Ήθελε ένα μεγαλύτερο μισθό, κάτι που ήταν τρελό... Και όταν του είπα πως παίρνει πολλά παραπάνω απ' όσα αξίζει και ότι εγώ δωρίζω το 20% των κερδών μου σε φιλανθρωπίες και κοινωνικές δράσεις, μου είπε πως δεν τον νοιάζει και εάν είναι να δίνω λεφτά πρέπει να το κάνω μόνο σε λευκούς! Εκείνη τη στιγμή η σχέση μας είχε τελειώσει. Ενημέρωσα τις δύο αυτές ομάδες τι σόι άνθρωπος ήταν αυτός που επρόκειτο να κλείσουν και του είπα να πάει στον... αγύριστο. Όταν είδα μετά την καριέρα του συνειδητοποίησα πόσο δίκιο είχα. Καμία ομάδα δεν θέλει να τον υπογράψει. Ο νέος ατζέντης του - πάντα θα βρεις κάποιον σε αυτή τη δουλειά που έχει και 'βρωμιές' να κάνει τα πάντα για το χρήμα - δεν θα τον πάει ποτέ σε καλύτερη ομάδα. Ως ένας άνθρωπος που στηρίζω το αριστερό κόμμα "Die LINKE" δεν θα μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Είτε έχει να κάνει με μένα είτε με την επαγγελματική μου υπόσταση. Δεν θέλω να έχω σχέση με τέτοια άτομα.

Όπως ξέρετε είναι μισός Έλληνας και ήδη είχε παίξει εκεί στο παρελθόν. Είχε περάσει υπέροχα τότε και μετά αποκόμισε πολλές και πολύτιμες εμπειρίες στο εξωτερικό και σε χώρες όπως η Ιταλία και η Αγγλία.

Όμως μιλώντας γενικότερα. Όταν σε καλεί μία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, η Μπάγερν Μονάχου της Ελλάδας, τότε δεν γίνεται να σκεφτείς για πολύ μία τέτοια τρομερή προσφορά. Ειδικά όταν είσαι και Έλληνας. Είναι τιμή να φοράς τη φανέλα του Ολυμπιακού και δεν το σκέφτεσαι δεύτερη φορά.

Πρώτα απ' όλα είναι 36 (γέλια). Να μιλήσουμε όμως σοβαρά. Δεν υπάρχει μυστικό. Είναι η σκληρή δουλειά. Είναι 100% επαγγελματίας και δεν έχει σημασία εάν είναι από την καθημερινή προπόνηση, τη ρουτίνα του ή τη διατροφή του. Ξέρει ακριβώς το πως είναι ένας άνθρωπος του ποδοσφαίρου και το τι να κάνει για να είναι σε φόρμα. Ξέρει το σώμα του καλύτερα από τους νέους παίκτες και πώς να το φροντίζει.

Ο Χοσέ μπορεί να πετύχει ό,τι θέλει. Φυσικά και μπορεί να παίξει έναν χρόνο ακόμα σε αυτό το επίπεδο, ίσως και παραπάνω, όμως εξαρτάται από εκείνον το τι θα γίνει. Αυτή τη στιγμή είναι πολύ χαρούμενος στον Ολυμπιακό και τη χώρα του την Ελλάδα. Ειλικρινά πως να μην αγαπήσεις μία τέτοια χώρα - όμως ποιος ξέρει; Μπορεί από την άλλη σε δύο χρόνια από τώρα να του δοθεί η ευκαιρία να παίξει στην Ασία ή στις ΗΠΑ. Γιατί να μην το κάνει; Είναι ο τύπος του παίκτη που μπορεί να τα πηγαίνει καλά με όλους, σε όποιο μέρος του κόσμου και εάν βρίσκεται. Μπορεί να προσαρμοστεί σε κάθε κουλτούρα και εύκολα. Το απέδειξε και στο παρελθόν. Θα δούμε που θα τον οδηγήσει ο δρόμος του, όμως αυτή τη στιγμή δεν σκεφτόμαστε κάτι άλλο και ο Χοσέ είναι απόλυτα επικεντρωμένος στον Ολυμπιακό.

Φυσικά. Γιατί όχι; Για να γίνει κάτι τέτοιο βέβαια πρέπει το club να επικοινωνήσει μαζί μου. Δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο έως τώρα. Εάν το κάνουν είμαι πάντα έτοιμος για μια καλή συζήτηση για το μέλλον.

Υπήρξαν αρκετές μεταγραφές σε όλη την Ευρώπη. Όπως από τη Γερμανία στην Κροατία και το ανάποδο, από τη Λετονία στην Ισλανδία και άλλες περιπτώσεις. Όμως εάν μιλάμε για όνομα το πιο μεγάλο όνομα είναι ο Χοσέ. Ποιος άλλος να ήταν;

Εκτός των άλλων είμαι και φίλαθλος οπότε δεν θα σας αιφνιδιάσω λέγοντας τα πέντε τοπ πρωταθλήματα στην Ευρώπη: Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία και Γερμανία. Τη Γερμανία φυσικά και δεν την αναφέρω επειδή είμαι Γερμανός αλλά επειδή η Bundesliga πραγματικά έχει πολλούς ενδιαφέροντες παίκτες και μεγάλα πρότζεκτ όπως τον Χάαλαντ φυσικά. Παρακολουθώ και τις κατώτερες κατηγορίες σε όλες αυτές τις χώρες επίσης. Έχοντας όμως και δύο scouts που συνεργάζομαι - ο ένας από την Τσεχία και ο άλλος από τη Σερβία - δίνω βάρος και στις δύο πρώτες κατηγορίες αυτών των χωρών και ειδικά στην Κροατία που είναι γεμάτη πολλά υποσχόμενα ταλέντα.