Ολυμπιακός: Τρώει εύκολα γκολ, αλλά το πιο επώδυνο είναι ο τρόπος που τα τρώει

Γιουβέντους - Κροτόνε: Εκατοντάδες επιλογές και στοιχήματα για σκόρερ, κάρτες, κόρνερ και λεπτό πρώτου γκολ. |21+

Ασφαλώς δεν ήταν κι ό,τι καλύτερο για τον Ολυμπιακό που έχασε πέντε βαθμούς στα δύο τελευταία σημαντικά παιχνίδια του για το πρωτάθλημα, με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο και τον Άρη στο Καραϊσκάκη. Αλλά δεν είναι και για να τα…βάφει μαύρα!

Άλλωστε, ακόμη κι έτσι όπως έπαιξε ο Ολυμπιακός, όχι δηλαδή καλά, θα μπορούσε εύκολα σε αυτά τα δύο παιχνίδια να είχε μία ισοπαλία 2-2 στη Λεωφόρο (με το τετ α τετ του Μασούρα με τον Διούδη) και να κρατούσε το 1-0 χθες (να θυμίσω ότι η ισοφάριση ήρθε στο 83΄, σε μία χρονική περίοδο του παιχνιδιού, στην οποία ο Άρης είχε 20 λεπτά να πατήσει την περιοχή του Σα)…

Το ζητούμενο για τον Ολυμπιακό είναι να προετοιμαστεί σωστά έτσι ώστε να μην τα βάψει μαύρα την Πέμπτη το βράδυ. Όχι γιατί είναι τίποτα φοβερό και τρομερό να αποκλειστεί από την PSV, αλλά έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, με το σκορ (4-2) του πρώτου αγώνα και με την αίσθηση ότι η ομάδα θυσίασε τα δύο ντέρμπι πρωταθλήματος για την πρόκριση στο Γιουρόπα Λιγκ, ένα στραβό αποτέλεσμα (και) στη ρεβάνς της Ολλανδίας θα είναι πραγματικά επώδυνο.

Μόνο που για να μην ζήσει ο Ολυμπιακός ένα επώδυνο αποτέλεσμα, το πρώτο που πρέπει να δει είναι το πώς θα σταματήσει αυτή η ιστορία με τα νερά που κάνει η άμυνα του εδώ και κάμποσα παιχνίδια. Η, αν θέλετε με τα νερά που κάνει όλη η ομάδα στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού της. Και τα κάνει στο χειρότερο σημείο, τώρα δηλαδή που κρίνονται οι προκρίσεις στην Ευρώπη, αλλά και στο Κύπελλο, και τώρα που ΄χουν έρθει τα πολλά μαζεμένα ντέρμπι (δύο τα πιο πρόσφατα κι άλλα οκτώ στα πλέι οφς).

Το δε πιο…επικίνδυνο δεν είναι ότι ο Ολυμπιακός τρώει συχνά γκολ-αυτό συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Είναι ο τρόπος που τα δέχεται. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Ειδικά μετά το 3-0 επί του ΠΑΟΚ είναι λες κι απωλέσθηκε εντελώς ο παράγοντας συγκέντρωση. Το είχαμε δει, εξάλλου, αμέσως μετά από αυτή την θριαμβευτική νίκη του Ολυμπιακού, όταν πήγε στη Ριζούπολη κι ο Σεμέδο έκανε γκάφα κι είχε μειώσει ο Απόλλωνας.

Έκτοτε, έχουμε δει τον πρωταθλητή να τρώει με χαρακτηριστική ευκολία γκολ από στημένες φάσεις (με τον Μπουχαλάκη, τον Καμαρά και τον Όλεγκ σε πλήρη αδράνεια στα γκολ του Άρη στο Κύπελλο, του ΠΑΟ στο πρωτάθλημα και της PSV στο Γιουρόπα Λιγκ), με το πρώτο να είναι εν τέλει αυτογκόλ του Μπα και το δεύτερο δώρο του Σα. Κι όταν έχεις τέτοια πλήρη έλλειψη συγκέντρωσης, θα έρθει και η ατυχία-βλέπε το πρώτο γκολ της PSV, με την μπάλα να κοντράρει στο γόνατο του Σωκράτη και να καταλήγει στα δίχτυα (αν και χθες ο Ρόουζ, έδωσε μαθήματα για το πώς πρέπει να βγαίνει ο στόπερ σε τέτοια σουτ, με τάκλιν-καμικάζι, όπως έκανε π.χ. σε ένα σουτ του Μπουχαλάκη, το τρίτο στη σειρά που μπλόκαρε μέσα σε έξι λεπτά, μετά από εκείνα των Μασούρα και Φορτούνη!).

Όπως ήρθε χθες το πέναλτι του Άρη, σε μία φάση από το πουθενά, με τον Όλεγκ να αποτυγχάνει να κάνει ένα απλό κοντρόλ κι έτσι να χάνει τον Μπρούνο, τον Ανδρούτσο να είναι πάρα πολύ μακριά από τον Μαντσίνι και τον Σα αρχικά να έχει βγει χωρίς λόγο μακριά από την εστία του προς τα αριστερά και μετά να γυρίζει πίσω και να πηγαίνει προς τα δεξιά, κάνοντας την χειρότερη επιλογή απέναντι στον φορ του Άρη.

Βέβαια, αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, πρέπει να δεχθούμε ότι αυτά τα φτηνά γκολ ο Ολυμπιακός δεν τα δέχεται μόνο στα τελευταία παιχνίδια. Ξεχνάμε τον Μπα να χάνει την μπάλα μέσα από τα πόδια του και να κάνει πέναλτι στον Δουβίκα; Η, τον Σα να μένει καρφωμένος στην εστία του και να ισοφαρίζει η ΑΕΚ με ένα κόρνερ; Η, τα πέναλτι που είχαν κάνει χωρίς κανένα απολύτως λόγο οι Σισέ και Ραφινια στη Μασσαλία κι ο Χολέμπας στο τελευταίο ματς του Τσάμπιονς Λιγκ με την Πόρτο;

Κι αν θέλω να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι τα ουκ ολίγα μαζεμένα γκολ που δέχεται εσχάτως ο Ολυμπιακός τα δέχεται γιατί έχουν γίνει αλλαγές στην άμυνα. Εγώ βλέπω την ομάδα να κάνει χοντρά λάθη στο αμυντικό κομμάτι…

Και με τον Λαλά και με τον Ανδρούτσο από δεξιά, όπως έκανε και με τον Ραφίνια από δεξιά.

Και με τον Όλεγκ και με τον Χολέμπας από αριστερά.

Και με τον Σεμέδο και με τον Μπα και με τον Σωκράτη, όπως έκανε και με τον Σισέ.

Αυτό που νομίζω είναι ότι η ομάδα πρέπει να δουλέψει και σε επίπεδο προπόνησης, αλλά και πνευματικά πολύ περισσότερο.

Χθες ο Όλεγκ, μπαίνοντας στο ημίχρονο, έκανε ό,τι το χειρότερο στη φάση του γκολ του Άρη, όμως δεν είναι η πρώτη φορά που αποτυγχάνει να ελέγξει καταστάσεις σε μπαλιές που γίνονται πίσω από την πλάτη του. Η ταχύτητα κι η αποφασιστικότητα που τον χαρακτηρίζει, του δίνει συχνά πλεονέκτημα κι ακόμη και χθες, σε μία μέτρια βραδιά του, τον βοήθησαν τρεις φορές να βγάλει πολύ καλές άμυνες. Αλλά το να χάσεις δύο φορές τον Μπρούνο (τη δεύτερη τον έκοψε με φάουλ) δεν συνιστά κι επιτυχία…Στο δε επιθετικό κομμάτι, άγγιξε το μηδέν. Με μία σέντρα όλη κι όλη, κι αυτή απογοητευτική.

Ο έτερος ακραίος μπακ, ο Ανδρούτσος ήταν μία άλλη περίπτωση. Βοήθησε πάρα πολύ την ομάδα, και ανασταλτικά, βγάζοντας πολλές καλές άμυνες, αλλά και δημιουργικά, με τις πάρα πολλές προωθήσεις του, με αποκορύφωμα την έξοχη ασίστ στον Φορτούνη για το 1-0. Γενικά ήταν μία ζωντανή παρουσία, έδινε ενέργεια σε μία ομάδα που έδειχνε να μην έχει ένταση στο παιχνίδι της. Μόνο που υπάρχει ένα θέμα, σοβαρό: σε κρίσιμες φάσεις δείχνει να μην έχει καμία αίσθηση της θέσης. Και στο γκολ το είδαμε αυτό, αλλά και στο 38’.. Έχει γυρίσει την μπάλα ο Μπερτόλιο κι ο Ανδρούτσος ενώ ήταν στο ένα μέτρο με τον παίκτη του, τον Χάντε Σίλβα, στην εξέλιξη της φάσης τον άφησε παντελώς αμαρκάριστο, πηγαίνοντας στο δεύτερο δοκάρι, στο οποίο δεν υπήρχε ούτε υποψία παίκτη του Άρη. Δείτε την φωτογραφία.

Κοιτάξτε, επειδή πρέπει να είμαστε δίκαιοι: ο Ανδρούτσος κάνει τεράστια προσπάθεια να καθιερωθεί σε θέση δεξιού μπακ. Χθες είχε και νίκες σε προσωπικές μονομαχίες επί του Σίλβα και του Μπερτόλιο, μπήκε δυναμικά σε φάσεις με τάκλιν, ενώ και μπροστά είχε καλές προσωπικές ενέργειες και προωθήσεις, αν κι έχει πάντα το θέμα με τις όχι καλές σέντρες. Νομίζω ότι το πιο μεγάλο λάθος που κάνει είναι ότι σεντράρει από μακριά, κάτι που δεν το έχει, καθόλου-θα πρέπει να πλησιάζει πολύ την αντίπαλη περιοχή και να βγάζει σέντρες.

Θεωρώ ότι χθες μαζί με τον Μπουχαλάκη και τον Σεμέδο ήταν οι τρεις καλύτεροι παίκτες του Ολυμπιακού. Ο μπακ, όμως, είναι πρώτα μπακ. Και χθες, σε μία καλή βραδιά του, ο Άνδρου, έφαγε και τρεις ξεκάθαρες ήττες σε μονομαχίες, του πέρασαν σέντρες, αλλά κυρίως είναι αυτό, η εικόνα του στις πιο κρίσιμες φάσεις δεν είναι εικόνα μπακ. Το ίδιο έγινε και σε τρίτη φάση, όταν απέτυχε να κόψει τη σέντρα, βρέθηκε σε θέση βολής ο Μπρούνο κι ευτυχώς σούταρε πάνω στον ίδιο τον Ανδρούτσο.

Ο Σεμέδο είναι μία πραγματικά «άλλη ιστορία». Πώς μπορεί ο ίδιος παίκτης να έχει στο ίδιο ματς δύο πολύ θετικές κρίσιμες επεμβάσεις, να βγαίνει ωραία από την περιοχή και να διώχνει, να παίρνει μονομαχίες, να κόβει, αλλά και να κάνει αυτό που έκανε στη φάση του τραυματισμού του Σωκράτη: να διώχνει δηλαδή την μπάλα με κεφαλιά πίσω προς την εστία του, σε πλήρη ασυνεννοησία με τον συμπατριώτη του γκολκίπερ Σα, και ενώ ο Σωκράτης τον γλιτώνει από αυτογκόλ να πηγαίνει με ψαλίδι κι ο ίδιος να διώξει την μπάλα πριν καταλήξει στα δίκτυα και να σπάει το σαγόνι του συμπαίκτη του!

Και πώς κατάφερε ο Πορτογάλος κεντρικός αμυντικός να φάει κι 7^η κίτρινη κάρτα σε 21 συμμετοχές στο πρωτάθλημα (μία ανά τρία ματς) και δη σε φάση στο κέντρο του γηπέδου στην οποία δεν χρειάζονταν καν να κάνει φάουλ. Όπως έκανε στην αρχή του ματς κι ένα φάουλ σε άριστη θέση για απευθείας σουτ, ενώ μπορούσε να το αποφύγει νομίζω, παρότι το κύριο λάθος στη συγκεκριμένη φάση βάρυνε τον Μπουχαλάκη, που πούλησε την μπάλα στο ξεκίνημα της επίθεσης.

Κι επειδή μιλάμε για άμυνα, είναι κρίμα που ο Σωκράτης έπαθε ζημιά χθες, ακριβώς στη φάση που είχε την καλύτερη στιγμή του σε αυτό το ξεκίνημα της καριέρας του στον Ολυμπιακό, με τη σωτήρια επέμβαση πριν η μπάλα περάσει την γραμμή στο κακό διώξιμο του Σεμέδο. Και γενικά στο α΄ ημίχρονο, στο οποίο πρόλαβε να παίξει, ήταν θετικός στις επεμβάσεις του, βγαίνοντας κι έξω από την περιοχή όταν χρειάστηκε. Κρίμα.

Κρίμα φυσικά και για τη συνεχιζόμενη μέτρια εικόνα του Σα-άραγε τι ήθελε και βγήκε σε αυτή τη φάση που ήλεγχε πλήρως ο Σεμέδο; Από πού κι ως πού να επιχειρεί…ντρίμπλες στην περιοχή του, ρισκάροντας και γκολ, αλλά και προσωπική του μουτζούρα; Η δε έξοδος του στη φάση του πέναλτι δεν ήταν κι ό,τι καλύτερο…Αν θέλουμε να το τραβήξουμε μάλιστα, ενώ είχε πολύ καλές παρουσίες στις εκτελέσεις πέναλτι, είτε αποκρούοντας, είτε πέφτοντας στη σωστή γωνία, πλέον τον βλέπουμε μόνιμα να πέφτει νωρίς σε μία γωνία στην τύχη κι ο αντίπαλος εκτελεστής να του στέλνει την μπάλα στην άλλη γωνία.

Μακάρι την Πέμπτη να είναι στα καλά του γιατί θα φάει πίεση από τους Ολλανδούς.

Άσχετο: Πολύ σκληρή η διαιτησία του Σιδηρόπουλου για τον Ολυμπιακό. Δεν λέω κακή η, καλή, λέω ανεπιφύλακτα όμως σκληρή προς την έδρα. Στο β΄ ημίχρονο δεν έδωσε δύο πεντακάθαρα φάουλ του Σάσα πάνω στον Βαλμπουενά στο 53’ (αυτό κιόλας μπροστά στα μάτια του επόπτη Κωστάρα) και στον Καμαρά στο 73’, γενικά ήταν πολύ πιο αυστηρός στις κάρτες προς τους γηπεδούχους και στο 97’ εύκολα μπορούσε να δώσει το φάουλ του Ρόουζ στον Χασάν σε θέση-σαν πέναλτι...