Ποδοσφαιρικός - αστυνομικός - δικαστικός ρεπόρτερ!

Έλληνας ρεπόρτερ ομάδας ποδοσφαίρου. Πρέπει να παρακολουθήσει ή να έχει νέα της προπόνησης. Να κλείσει συνεντεύξεις, να προετοιμάσει ερωτήσεις, να κάνει απομαγνητοφώνηση, να μελετήσει στατιστικά, να κάνει pre game, να παρακολουθήσει τον αγώνα, να καταγράψει τα highlights, να πάει στη συνέντευξη τύπου, να κάνει ρεπορτάζ αποδυτηρίων, να στείλει το θέμα του. Τελείωσε; Όχι.

Πιθανώς να πρέπει να πάει βράδυ σε κάποιο τμήμα, να καταγράψει μια μήνυση σε παράγοντα ή διαιτητή, αν είναι μερακλής να παρακολουθήσει όλα τα ευρωπαϊκά γκολ και φάσεις ξένων πρωταθλημάτων μέχρι αργά τη νύχτα και να βάλει ξυπνητήρι νωρίς νωρίς για να πεταχτεί μέχρι τα δικαστήρια (η μήνυση που λέγαμε) ή να είναι έτοιμος για ρεπορτάζ και απαντήσεις για θέματα που άπτονται των Υπουργείων Αθλητισμού, Δικαιοσύνης, Προστασίας του Πολίτη, Εργασίας, Οικονομικών, Περιβάλλοντος, για το Κτηματολόγιο, την Πολεοδομία με ολίγον από κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ. Ποδοσφαιρικός ρεπόρτερ ε;

Πρέπει να είναι από τα δυσκολότερα επαγγέλματα. Από τα πιο πολυσχιδή, τα πιο απαιτητικά σε γνώσεις, γνωριμίες και ωράρια. Έρχομαι λόγω επαγγελματικής δραστηριότητας πολύ συχνά σε επαφή με νέα παιδιά που ονειρεύονται τη ζωή του αθλητικού ρεπόρτερ για το επαγγελματικό τους μέλλον. Φαντάζομαι η συλλογιστική τους βασίζεται στο «κάνε το χόμπι σου επάγγελμα για να μη δουλέψεις ποτέ.» Μαζί τους κι εγώ, πολύ καλά τα σκέφτονται.

Ακούραστοι στην παρακολούθηση αγώνων, με αγάπη για το σπορ, πολύ συχνά με αγάπη για μια συγκεκριμένη ομάδα, θέλουν να ζήσουν στο περιβάλλον της, να την υπηρετήσουν από το δημοσιογραφικό λειτούργημα. Προφανώς προσπαθώ να τους εξηγήσω ότι αυτό δεν είναι δημοσιογραφία, η αντικειμενικότητα ακόμα κι αν έχουμε συλλογική προτίμηση είναι το ζητούμενο. Η υπερβολική προσκόλληση σε μια ομάδα ή σε ένα σπορ θα τους στερήσει επαγγελματικές ευκαιρίες, θα περιορίσει πολύ τις επιλογές των Μέσων και των ειδών του ρεπορτάζ. Άλλο η εξειδίκευση, άλλο η μονομανία.

Που να ξέρει ο κάθε πιτσιρικάς που ακολουθεί το δρόμο του αθλητικού ρεπορτάζ ότι στην Ελλάδα ελάχιστα θα ασχοληθεί με το άθλημα και περισσότερο με τις επιτροπές, τους ανακριτές, τους νομικούς συμβούλους, τα εξώδικα, τις ανακοινώσεις, τους αθλητικούς δικαστές. Ο Έλληνας ποδοσφαιρικός ρεπόρτερ περισσότερες φορές συζητά για το CAS παρά για την UEFA, γνωρίζει τα δικαστήρια όσο και τα προπονητήρια και πρέπει να είναι ένα κλικ πιο κάτω από τον μέσο οδηγό ταξί σε πολυσυλλεκτικότητα γνώσεων.

Φαντάζομαι ο μέσος Άγγλος ρεπόρτερ ποδοσφαίρου δεν επισκέπτεται τη Scotland Yard τόσο συχνά, όσο ο Έλληνας συνάδελφος του τη ΓΑΔΑ, ούτε ξημεροβραδιάζεται στο αντίστοιχο βρετανικό εφετείο. Λογικά δεν περιμένει να διαβάσει και την ανακοίνωση του κάθε Άγγλου παράγοντα στο ημίχρονο κάθε αγώνα αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση!

Παρέλειψα να αναφέρω ότι ο Έλληνας ποδοσφαιρικός ρεπόρτερ πρέπει να είναι και ισορροπιστής! Να του μιλάει ο πρόεδρος, να του μιλάει ο προπονητής, να σηκώνουν το τηλέφωνο οι ποδοσφαιριστές, να τον ανέχονται και οι οπαδοί! Δεν μπορώ να φανταστώ πόσες λέξεις γράφτηκαν και σβήστηκαν στην οθόνη του υπολογιστή, με ένα συννεφάκι πάνω από το κεφάλι να γράφει, «αυτό καλύτερα να το παραλείψω». Να τον αδικήσω τον ρεπόρτερ; Να πω κακώς, πρέπει να γράψει ό,τι ξέρει; Ποιος είμαι εγώ να το πω; Όταν το καπάκι του ποδοσφαιρικού μας βόθρου ανοίγει, προτιμώ να γράφω για τένις, μουσική και βιβλία.

Μήπως υπάρχει συνδικαλιστικό όργανο, ΜΜΕ ή Δικαιοσύνη να τον προφυλάξει; Από ποιον ζητάμε να γίνει ήρωας; Ή ποιον στέλνουμε στην αγκαλιά της απόλυτα στρατευμένης δημοσιογραφίας για να τον κατηγορήσουμε μετά ως υποκειμενικό;

Αντικειμενική αλήθεια είναι μια. Όταν τσακώνονται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια. Αντί να μιλάμε και να γράφουμε για την ελληνική Superleague λοιπόν, θέλετε να μιλήσουμε για τένις, για NBA, για τον Ζλάταν και για το Champions League; Μου έρχεται κομμάτι ευκολότερο και … πιο φιλικό για την υγεία μου.

Υ.Γ. Μην κάνετε το λάθος να μπερδεύετε τους ρεπόρτερ με τους διευθυντές / ιδιοκτήτες / εκδότες. Είναι προφανείς οι διαφορές, δεν είναι;

Υ.Γ. 2 Θα ήθελα να πιστεύω ότι το φαινόμενο είναι αμιγώς ποδοσφαιρικό αλλά ξέρουμε ότι με την πρώτη ευκαιρία γίνεται εξαγωγή τεχνογνωσίας και σε άλλα σπορ.