Το ένα κλικ για τον Μαρτίνς!

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο κάθε προπονητής έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και τον δικό του τρόπο στα διάφορα κομμάτια της δουλειάς του.

Για παράδειγμα ο Πέδρο Μαρτίνς στο κομμάτι των αλλαγών κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, έχει μία συγκεκριμένη διαχείριση: Εάν μεν το παιχνίδι δεν του πάει καλά, από πλευράς αποτελέσματος, δεν έχει πρόβλημα να κάνει αλλαγή πριν καν λήξει το ημίχρονο! Η, να αλλάξει και δύο παίκτες στην ανάπαυλα. Εάν όμως το παιχνίδι του πάει καλά από πλευράς αποτελέσματος νομίζω ότι τις αργεί τις αλλαγές.

Πώς μου ήρθε τώρα να γράψω για τον Πέδρο; Ε, με αφορμή το τελευταίο ματς, το 3-0 του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ. Γιατί νομίζω ότι για άλλη μία φορά τις καθυστέρησε τις αλλαγές. Τους πρώτους παίκτες που άλλαξε ήταν τον Ραντζέλοβιτς και τον Ελ Αραμπί στο 62’, περνώντας στο ματς τον Μπουχαλάκη και τον Μασούρα. Και μπορεί το 62’ να μην είναι θεωρητικά ‘αργά’, αλλά το παιχνίδι φώναζε ότι η ομάδα χρειάζονταν φρέσκο αίμα.

Να σας θυμίσω ότι η ΑΕΚ στο πρώτο 20λεπτο του β΄ ημιχρόνου είχε τέσσερις τελικές, εκ των οποίων οι δύο ευκαιρίες για γκολ, τα σουτ του Μάνταλου μέσα από την περιοχή (συν μία κεφαλιά άστοχη του Αραούχο, από κόρνερ κι ένα σουτ του Λιβάγια, άστοχο). Κι αυτές οι τρεις τελικές δεν ήταν κάτι μεμονωμένο, αλλά συνέχεια της αντίδρασης της ΑΕΚ μετά το πρώτο πραγματικά απίστευτο 20λεπτο του Ολυμπιακού, που την είχε λιώσει. Γιατί μπορούμε να θυμηθούμε ότι από το 28’ έως το 45’ η ΑΕΚ είχε πέντε τελικές, με αποκορύφωμα το τετ α τετ, έστω από πλάγια, του Βέρντε με τον Σα, με νικητή τον «ερυθρόλευκο» γκολκίπερ. Πέντε τελικές στο β΄ μισό του α΄ ημιχρόνου, συν άλλες τρεις τελικές στα πρώτα 13 λεπτά του β΄ ημιχρόνου, μας κάνουν οκτώ τελικές, έναντι καμίας του Ολυμπιακού.

Τι θέλω να πω: όπως υμνούμε τον Ολυμπιακό για την εκπληκτική εικόνα του στο α΄ 20λεπτο του ντέρμπι, με τις εφτά τελικές (!), όλες για γκολ, έτσι πρέπει να κάνουμε την κριτική μας και για το πολύ μεγάλο διάστημα του αγώνα, από το 20΄ έως το 65’. Ένα εντελώς νεκρό διάστημα. Και ναι μεν όταν παίζεις με την ΑΕΚ κι είσαι 2-0 μπορεί να μην σου στοιχίσει, αλλά όταν παίξεις με τη Γουλβς και βραχυκυκλώσεις έτσι, δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να αποφύγεις την τιμωρία.

Κι εδώ έρχονται οι αλλαγές. Όταν ο Πέδρο άλλαξε την ομάδα, πέρασε τον Μπουχαλάκη δίπλα στον Γκιγιέρμε, με τον Καμαρά μπροστά τους και έπαιξε στην επίθεση με Μασούρα, Φορτούνη, Βαλμπουενά, ο Ολυμπιακός άλλαξε. Έφερε πάλι το ματς στα μέτρα του. Κι ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι στο 73’, δηλαδή ένα δεκάλεπτο μετά τις αλλαγές, ο Ολυμπιακός έκανε και τρίτο γκολ και το τέλειωσε το ματς. Παρότι μάλιστα η ΑΕΚ από το 60’ και μετά έπαιζε με την πιο δυνατή της σύνθεση: με Ολιβέϊρα, Λιβάγια, Μάνταλο, Κρίστισιτς, Σιμόες, Σιμάνσκι σε κέντρο κι επίθεση.

Ο Ολυμπιακός, όμως, με τις αλλαγές που έκανε πήρε πάλι τον έλεγχο του παιχνιδιού, ανέβηκε πιο ψηλά, πίεσε πιο οργανωμένα και το κλείδωσε το ματσάκι. Θυμηθείτε πώς έγινε το 3-0: ξεκίνησε το πρεσάρισμα ο Μπουχαλάκης κάνοντας τον παίκτη της ΑΕΚ να κάνει πάσα βεβιασμένα, συνέχισε ο Καμαρά την πίεση κάνοντας τον δεύτερο παίκτη της ΑΕΚ να χάσει την μπάλα και καταλήξαμε στο γκολ από τη συνεργασία Φορτούνη-Βαλμπουενά και το δεύτερο σουτ του Καμαρά από το ριμπάουντ.

Και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει τέτοιο πράγμα. Και με τον Παναθηναίκό στο 3-0 στο Καραϊσκάκη και με την ΑΕΚ στο 2-1 στο ΟΑΚΑ ο Ολυμπιακός είχε ένα διάστημα που υπέφερε περισσότερο η, λιγότερο από τους αντιπάλους του. Και όταν ο Μαρτίνς αποφάσισε να κάνει αλλαγές, τα ξαναπήρε τα παιχνίδια υπό τον έλεγχο του. Όπως ακριβώς συνέβη και την περασμένη Κυριακή.

Το θέμα είναι ότι θα μπορούσε κάνοντας τις αλλαγές ένα κλικ νωρίτερα ο Μαρτίνς, να βοηθούσε πολύ πιο αποτελεσματικά την ομάδα. Γιατί και με την ΑΕΚ δεν ήταν μακριά ο Ολυμπιακός από μία κακή εξέλιξη του αγώνα, παρά το υπέρ του πολύ γρήγορο κι εντυπωσιακό 2-0 στο 20’. Δεν είναι σωστό να στεκόμαστε μόνο στο τελικό σκορ. Όπως ο Ολυμπιακός άξιζε όχι το 2-0, αλλά κι ένα 3-0 στο πρώτο 20λεπτο, έτσι κι η ΑΕΚ άξιζε ένα 2-1, με τις τρεις καθαρές ευκαιρίες για γκολ που έκανε έως το 58’. Και με το σκορ στο 2-1, ουδείς ξέρει τι έκβαση θα είχε το ματς. Με την ψυχολογία που θα έπαιρνε η ΑΕΚ, μπορεί ένα 2-2 να μην ήταν μακριά. Γιατί να χάλαγε η φιέστα του Ολυμπιακού με ένα 2-2 από ένα 2-0;

Πάνω απ΄ όλα, όμως, υπάρχει το ματς με τη Γουλβς. Και παίρνοντας παραδείγματα από τα παιχνίδια των πλέϊ οφς, πρέπει ο Μαρτίνς κι οι παίκτες του Ολυμπιακού να βγάλουν τα σωστά συμπεράσματα. Να διακρίνουν τις αδυναμίες του παιχνιδιού της ομάδας-γιατί έχει κι αδυναμίες-και να τις διορθώσουν ενόψει ενός 90λεπτου που μπορεί να αποδειχθεί ιστορικής σημασίας για τον σύλλογο…

Άσχετο: Όταν έτρωγε κυνήγι ο Μαρτίνς το φθινόπωρο, εγώ έβγαινα κι έγραφα, «ο Ολυμπιακός θα κάνει μεγάλο λάθος αν αλλάξει προπονητή»-και δικαιώθηκα, ε;...Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα κάνω κριτική στον Πέδρο. Και την κάνω όταν είναι στα πάνω του, γιατί τότε αποκτάει μεγαλύτερη αξία! Και καταλαβαίνει κι ο ίδιος ότι είναι κριτική για πρόοδο κι όχι για…τρόχισμα.

https://twitter.com/Esp_Interativo/status/1283906761607516161