Μία απ' τα ίδια!

Τα όσα (δεν) κατέθεσε ο Παναθηναϊκός στο χορτάρι του Αγρινίου δεν μπορούν να αποτελούν έκπληξη. Ούτε φυσικά και εξαίρεση. Αυτή η εικόνα, είναι ο κανόνας της ομάδας του Δώνη στο φετινό πρωτάθλημα, είναι η συνήθεια στα παιχνίδια που δεν είναι ντέρμπι, στα παιχνίδια που δεν αποτελούν «βιτρίνα», στους αγώνες που κακώς δεν υπάρχει το ίδιο κίνητρο, όπως αυτό που βρίσκουν οι παίκτες του Έλληνα τεχνικού απέναντι σε ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό και ΑΕΚ. Είναι εμφανές τι συμβαίνει στον... σκληρό δίσκο του εγκεφάλου των ποδοσφαιριστών. Από τα φιλικά του καλοκαιριού και έπειτα. Στα αποδυτήρια υπάρχουν παιχνίδια πρώτης και δεύτερης ταχύτητας. Παιχνίδια που «πρέπει να παίξουμε, να δείξουμε πράγματα» και παιχνίδια που «δεν βαριέσαι, δεν έγινε και τίποτα».

Το «τριφύλλι» δεν κατάφερε να συνεχίσει στον δρόμο των θετικών αποτελεσμάτων, δεν μπόρεσε να πλησιάσει στην εξάδα και έχασε πολύτιμο έδαφος στο κυνήγι των πρώτων θέσεων, πετώντας ακόμη δύο βαθμούς. Όπως έχουμε αναφέρει και σε παλιότερο ποστ, αυτά τα ματς, τα ματς με τους θεωρητικά υποδεέστερους αντιπάλους είναι που θα τον βάλουν στα πλέι-οφ. Με καλή εικόνα μόνο στα ντέρμπι, ο Παναθηναϊκός θα κερδίσει περιστασιακές εντυπώσεις και μέχρι εκεί.

Οι «πράσινοι» πέταξαν το πρώτο ημίχρονο. Περιορίστηκαν σε μια ανούσια κατοχή της μπάλας(61-39) και σε αντίθεση με άλλα δίχως ουσία ημίχρονα, οι παίκτες του Δώνη δεν έφταναν με σωστές προϋποθέσεις στο επιθετικό τρίτο. Πολλά λάθη, έλλειψη ενέργειας και κίνησης και μια ομάδα εντελώς ακίνδυνη, που είχε όλο και όλο ένα σουτ του Κουρμπέλη από μεγάλη απόσταση που πέρασε άουτ.

Το έχουμε ξαναπεί: Ο Παναθηναϊκός του Δώνη είναι μια ομάδα που πονά περισσότερο στην δημιουργία απ'ότι στην εκτέλεση. Όταν στα 7 από τα 11 παιχνίδια κάνεις φάσεις με το «σταγονόμετρο» δεν μπορείς να εστιάζεις στην αποτελεσματικότητα. Το πρόβλημα είναι στην παραγωγή και αυτό βαραίνει τον Έλληνα τεχνικό που δεν έχει καταφέρει μέχρι και σήμερα, να παρουσιάζει μια ομάδα που σταθερά θα φτιάχνει 4-5 καθαρές ευκαιρίες σε κάθε ματς.

Οι «πράσινοι» δεν πήραν τίποτα από τον άξονα της μεσαίας γραμμής, η μεσοεπιθετική τριπλέτα ήταν... εξαφανισμένη ενώ τόσο ο Γιόχανσον όσο και ο Χατζηθεοδωρίδης δεν είχαν ουσιαστικά «ανεβάσματα» για να δημιουργήσουν χώρους και καταστάσεις.

Η απουσία του Ζαχίντ ήταν εμφανέστατη, καθώς ο Νορβηγός έχει αποδείξει πως μπορεί να κρατήσει μπάλα έξω από την περιοχή, μπορεί να δημιουργήσει από τον άξονα, να σκοράρει και γενικά έχει ουσία στο παιχνίδι, εκεί που είναι δύσκολη. Στο επιθετικό τρίτο.

Στο δεύτερο ημίχρονο, ο Παναθηναϊκός βρήκε χώρους από την στιγμή που ο Παναιτωλικός άνοιξε τις αποστάσεις στις γραμμές του και έπαιξε με περισσότερο θάρρος(άλλαξε την εικόνα των «καναρινιών» ο εξαιρετικός Αριγίμπι) αλλά ο Κίκο Μακέντα ήταν απελπιστικά μόνος του για να μπορέσει το «τριφύλλι» να βρει με περισσότερες πιθανότητες ένα γκολ. Ο Ιταλός τραβήχτηκε κάποια μέτρα μακριά από την περιοχή, «έφτιαξε» δύο καθαρές φάσεις για γκολ. Στην πρώτη ο Σανιά πρόλαβε τον Χατζηγιοβάνη και στην δεύτερη ο Γιόχανσον αντί να «σκοτώσει» τον Κνετ, έκανε ένα άψυχο πλάσε και έδωσε την ευκαιρία στον Λουσέρο να βάλει την κόντρα!

Οι πιθανότητες να πάρει την νίκη απόψε στο Αγρίνιο ο Παναθηναϊκός ελαχιστοποιήθηκαν όταν λανθασμένα ο Δώνης απέσυρε από το παιχνίδι τον Μπουζούκη στο 64'. Ο Έλληνας μέσος λίγα λεπτά νωρίτερα με την τέλεια μπαλιά έβγαλε τον Μακέντα «φάτσα» με το γκολ.

Η είσοδος του Περέα, του Μολό και του Νούνες δεν άλλαξαν τίποτα στην εικόνα του «τριφυλλιού» και πάλι καλά για την ομάδα του Δώνη που ο Διούδης απόκρουσε το σουτ του Ντίαζ στο φινάλε και κράτησε ανέπαφη την εστία του.

Ο Έλληνας τεχνικός επιμένει στην χρησιμοποίηση του Κολοβού και ο Έλληνας μεσοεπιθετικός επιμένει να μην τον δικαιώνει. Μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει το παραμικρό, μετά από ένα θετικό τέταρτο απόψε στο Αγρίνιο, «εξαφανίστηκε» στην συνέχεια και η απόδοση του συνεχίζει να κυμαίνεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Προκαλεί απορία το γιατί έμεινε εντός αγωνιστικού χώρου μέχρι το 75' σε ένα ματς που «φώναζε» για αλλαγή. Την ώρα που ο Κολοβός σπαταλά τις ευκαιρίες, ο Μολό παίρνει όλο και όλο ένα τέταρτο, ο Καμπετσής βλέπει όλο το παιχνίδι από τον πάγκο και φαίνεται να υπάρχει μια ανισορροπία, όσον αφορά τις ευκαιρίες που δίνει ο 50χρονος κόουτς.

Με αυτά και με αυτά, ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε να βάλει το «τρίποντο» στο σακούλι και πάλι καλά να λέει. Ο πρώτος γύρος ολοκληρώνεται σε δύο στροφές, το σύνολο του Δώνη εξακολουθεί να μην έχει διάρκεια στην απόδοσή του και αν συνεχίσει έτσι, είναι δεδομένο πως δεν θα προλάβει να μπει στην εξάδα.

Υ.Γ1: Ο Παναθηναϊκός το καλοκαίρι αποφάσισε πως δεν μπορεί να επενδύσει άμεσα, να εξελίξει και να αναδείξει στην πρώτη ομάδα το κορυφαίο ταλέντο που έβγαλε τα τελευταία χρόνια από τις ακαδημίες του. Σε μία απόφαση 100% λανθασμένη. Ο Δημήτρης Εμμανουηλίδης με μία ενέργεια που συναντάς σπάνια από 19χρονο Έλληνα μεσοεπιθετικό, έκρινε το τελικό αποτέλεσμα στο Πανιώνιος-Ολυμπιακός και είναι να απορείς:

Δεν χωρούσε στον φετινό Παναθηναϊκό αυτός ο ποδοσφαιριστής;

Άξιζε να πάρει τον Μπεκ το «τριφύλλι» που είναι μόνιμα τραυματίας, για να δώσει δανεικό τον Εμαννουηλίδη σε ένα περιβάλλον, όπου μόνο σίγουρη δεν είναι η εξέλιξή του; Σε ένα περιβάλλον όπου κάθε Κυριακή παίζει την ζωή του.

Την απάντηση την ξέρουν στον Παναθηναϊκό. Ο Δώνης έπρεπε να δουλέψει ακόμη περισσότερο με τον μικρό, έπρεπε να κερδίσει αυτό το στοίχημα. Δεν έχει την πολυτέλεια ο σύλλογος, να βάζει σε αμφιβολία ταλέντα με τις προοπτικές του μικρού.