Τριφύλλι βαρβάτο και ωραίο!

Ο Μπουζούκαρος ή αλλιώς... Μπαζούκαρος, όπλισε έξω από την περιοχή, έστειλε την... ρουκέτα εκεί που δεν πιάνεται και χάρη στην καταπληκτική γκολάρα του μικρού στο 69᾽, ο πιο ειδικών συνθηκών Παναθηναϊκός που έχει εμφανιστεί ποτέ στα ελληνικά γήπεδα, οι μπέμπηδες του Γιώργου Δώνη, πέρασαν από τα Πηγάδια και ξεκίνησαν ιδανικά το πρωτάθλημα, σβήνοντας το πρώτο -3, τις διοικητικές αμαρτίες που πληρώνει αυτή η ομάδα!

Ο Παναθηναϊκός υπενθύμισε πρωτίστως σε όσους τον έφεραν σε αυτή την κατάσταση, ότι ήταν, είναι και θα είναι τεράστιο μέγεθος, η φανέλα του θα μετράει μέχρι να σβήσει ο ήλιος!

Ένας Παναθηναϊκός που απόψε στα Πηγάδια ήταν άριστα στημένος από τον Δώνη, ένας Παναθηναϊκός που δεν έφαγε ούτε μία κλασσική ευκαιρία από την Ξάνθη, ένας Παναθηναϊκός που στο μεγαλύτερο διάστημα ήταν ανώτερος, μία ομάδα με αρχή, μέση, τέλος που αν είχε έναν κλασσικό σέντερ φορ και περισσότερη ποιότητα μεσοεπιθετικά θα είχε... καθαρίσει το παιχνίδι από το πρώτο ημίχρονο, όταν έφερνε άψογα την μπάλα στο επιθετικό τρίτο αλλά του έλειψαν οι σωστές επιλογές στην τελική πάσα. Ένα τριφύλλι βαρβάτο και ωραίο!

Το τριφύλλι σε μία έδρα που παραδοσιακά έχει πρόβλημα, μπήκε από το πρώτο λεπτό με στόχο να επιβάλλει το παιχνίδι του, να κυκλοφορήσει την μπάλα, να γίνει το αφεντικό της αναμέτρησης. Το εξαιρετικό κάθετο παιχνίδι του Κουρμπέλη δημιούργησε τρεις-τέσσερις επικίνδυνες συνθήκες στην περιοχή της Ξάνθης αλλά έλειψε η συγκέντρωση ή το σωστό τελείωμα, όπως στην κεφαλιά του Μουνιέ στο 13᾽ που πέρασε άουτ αλλά και οι συμπαραστάτες του αρχηγού στο δημιουργικό κομμάτι.

Στο δεύτερο ημίχρονο οι γηπεδούχοι ισορρόπησαν το ματς αλλά... μπούμ! Από μία φάση 100% δουλεμένη στο Κορωπί, ο Μπουζούκης όπως και στο φιλικό με τον Λεβαδειακό έβγαλε τετ-α-τετ τον Χατζηγιοβάνη, με την ίδια κάθετη και διαγώνια πάσα στον χώρο. Στην Καλλιθέα ο ´´Χάτζη´´ το έβαλε, στα Πηγάδια ο Ζίβκοβιτς απόκρουσε το σουτ του νεαρού εξτρέμ αλλά λογάριαζε χωρίς τον... Μπαζούκη!

Η... φωτοβολίδα έγραψε το 1-0 σε ένα ματς που ´´φώναζε᾽᾽ πως όποιος το βάλει θα είναι ο νικητής και η σεμνή τελετή θα είχε τελειώσει πολύ πριν το τελευταίο σφύριγμα του Σιδηρόπουλου, αν ο διεθνής ρέφερι έκανε σωστά την δουλειά του στο 75᾽. Ο Σιλά ανέτρεψε τον Χατζηγιοβάνη μέσα στην περιοχή. Σε μία πεντακάθαρη φάση. Επειδή, μάλιστα, ο μπακ της Ξάνθης δεν πήγε να κόψει την μπάλα αλλά να γκρεμίσει τον παίκτη του Παναθηναϊκού, εκτός από πέναλτι θα έπρεπε να είχαμε και αποβολή.

Ο Σιδηρόπουλος που θα πρέπει να τιμωρηθεί, έκλεισε τα μάτια, όπως και ο επόπτης, δεν έδειξε τίποτα και κράτησε την Ξάνθη ζωντανή μέχρι το φινάλε.

Η συγκέντρωση, όμως, ανασταλτικά για τον Παναθηναϊκό άγγιξε το τέλειο και το 1-0 έμεινε μέχρι το φινάλε. Κρίμα που ο Εμαννουηλίδης δεν έγραψε το 2-0 στις καθυστερήσεις σε μία από τις μεγάλες ευκαιρίες που έβγαλε χάρη στην ταχύτητά του. Πόσο αγνό και απόλυτα ποδοσφαιρικό το κλάμα του μικρού στο φινάλε για τις χαμένες ευκαιρίες, ευκαιρίες που σύντομα θα τις κάνει γκολ και αν συνεχίσει να δουλεύει, όλη η Ελλάδα θα μιλά για το τεράστιο ταλέντο του!

Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, ήταν... Παναθηναϊκός, πέρασε με πειστικό τρόπο από την Ξάνθη και επιστρέφει στην Αθήνα με κάποια πράγματα εξίσου πολύτιμα με τους τρεις βαθμούς.

Επιστρέφει έχοντας... ψήσει ένα κομμάτι του κόσμου που μέχρι και σήμερα φοβόταν και έτρεμε για αυτό που θα αντικρίσει, ότι αυτή η έκδοση του Παναθηναϊκού αξίζει στήριξη, αξίζει την παρουσία στο γήπεδο, αξίζει να έχει τον κόσμο στο πλευρό της και όπου την βγάλει.

Επιστρέφει έχοντας βάλει αυτοπεποίθηση και πίστη στα αποδυτήριά του ενόψει της δύσκολης συνέχειας.

Μέχρι εδώ, όμως. Stop. Η μπάλα πρέπει να παραμείνει χαμηλά. Ένα παιχνίδι ήταν, ακολουθούν ακόμη 29. Ναι γεννήθηκε ελπίδα απόψε, ναι αυτός ο Παναθηναϊκός θα είναι ομάδα αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μιλάμε για ένα νεανικό σύνολο, για ένα σύνολο που υστερεί σε εμπειρία, προσωπικότητα και ποιότητα. Νομοτελειακά θα έρθουν και δύσκολες μέρες και παιχνίδια που θα στραβώσουν και ήττες αλλά και ατομικά λάθη που θα προέρχονται από την απειρία και θα κοστίζουν. Είναι το φυσιολογικό αυτό.

Το ζητούμενο είναι ο Παναθηναϊκός να χτίσει κάτι καλό φέτος για του χρόνου, να βγάλει πρωταγωνιστές από τα σπλάχνα του, να φέρει τον κόσμο στο γήπεδο και... βλέπουμε.

Η έλευση του σέντερ φορ δεδομένα θα λύσει κάποια από τα σοβαρά θέματα στην δημιουργία αλλά όπως γράψαμε και χθες, όπως ορθά είπε και ο Δώνης, κάθε παιχνίδι είναι τελικός, κάθε παιχνίδι είναι... μάχη.

Κλείνοντας, δύο λόγια για αυτό το παλικαράκι τον Πούγγουρα. Εξαιρετικός με την μπάλα στα πόδια για στόπερ, μεγάλη αυτοπεποίθηση με το τόπι στην κατοχή του, δίνει πράγματα που δεν μπορείς να πάρεις ούτε από τον Κολοβέτσιο ούτε και από τον Οικονόμου. Ελπιδοφόρο ντεμπούτο...

Ατομική αξιολόγηση

Διούδης 7, Ινσούα 6, Κουλιμπαλί 5, Πούγγουρας 7, Κολοβέτσιος 7, Οικονόμου 7, Δώνης 6, Κουρμπέλης 8, Χατζηγιοβάνης 7, Μπουζούκης 8, Μουνιέ 6, Στάϊκος 6, Τζανδάρης 6, Εμμανουηλίδης(δεν μπορεί να κριθεί).