Μετά από επτά σερί κατακτήσεις της Super League έφτασε η χρονιά όπου ο Ολυμπιακός δεν πέτυχε. Η περσινή αγωνιστική περίοδος τον βρήκε να τερματίζει τρίτος στο πρωτάθλημα, να αλλάζει διαρκώς προπονητές, να προχωράει ακόμα και σε αποδεσμεύσεις παικτών τον... Δεκέμβριο και γενικότερα λίγα πράγματα να του πηγαίνουν καλά. Στο Λιμάνι είδαν όλα τα περσινά κακώς κείμενα και τα... άλλαξαν όλα. Στην κυριολεξία όμως. Σκεφτείτε μόνο πως σε σχέση με το πρώτο περσινό ευρωπαϊκό ματς με την Παρτιζάν και το φετινό με την Λουκέρνη είδαμε μία τελείως διαφορετική 11άδα. Από το τεχνικό επιτελείο και το ρόστερ μέχρι και τα πρόσωπα σε νευραλγικές θέσεις, αναβαθμίζοντας τον ρόλο του Κριστιάν Καρεμπέ στο μεταξύ.

Νέος προπονητής ο Πέδρο Μαρτίνς από τον Απρίλιο για να υπάρξει πιο καλός σχεδιασμός, επιστροφές παλιών σημαντικών του Ελλήνων παικτών όπως οι Φετφατζίδης και Τοροσίδης, το... μπαμ με την απόκτηση του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου, MVP του περσινού πρωταθλήματος, αλλά και σπουδαίες προσθήκες με τον Ποντένσε από Σπόρτινγκ, τον Γκιγιέρμε από την Λα Κορούνια και τον Νάτχο αλλά και προσθήκες νέων Ελλήνων παικτών με τον Μασούρα και την επιστροφή του Τσιμίκα να δεσπόζουν. Ακόμα και με κινήσεις όπως την απόκτηση του ταλαντούχου και πολλά υποσχόμενου μέσου Καμαρά από την Γαλλία. Με όλα αυτά τα... υλικά στον Ολυμπιακό θεωρούν πως η δουλειά έγινε και η ομάδα θα παρουσιαστεί πανέτοιμη και άκρως ανταγωνιστική για να επανακτήσει τα πρωτεία της στο πρωτάθλημα.

Ήρθαν: Γιαννιώτης, Μεριά, Μιράντα, Μασούρας, Ευαγγέλου, Τοροσίδης, Γκιγιέρμε, Νάτχο, Καμαρά, Φετφατζίδης, Τσιμίκας (σ.σ. επιστροφή από δανεισμό), Βούκοβιτς (σ.σ. γύρισε από δανεισμό), Μπουχαλάκης (σ.σ. γύρισε από την Φόρεστ), Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, Ποντένσε, Γκερέρο, Μάνος και Χασάν.

Έφυγαν: Ρισβάνης, Ένγκελς, Λάτσι, Τζούρτζεβιτς, Σεμπά, Οφόε, Προτό, Εμενίκε, Ίγκορ, Ρομαό, Ζιλέ, Ίβουσιτς, Μποτία, Ζντιέλαρ, Λαϊφης, Βιάνα (σ.σ. είχε φύγει νωρίτερα αλλά μετά πωλήθηκε στην Μπράγκα) και Μιραλάς.

Προπονητής: Για πρώτη φορά ο Πέδρο Μαρτίνς (Pedro Rui da Mota Vieira Martins) βγαίνει εκτός Πορτογαλίας να δουλέψει αλλά και αναλαμβάνει τόσο μεγάλη ομάδα. Αποτέλεσε εισήγηση του Κριστιάν Καρεμπέ και έχει αυτό την σημασία του. Τα πρώτα του δείγματα πάντως στο Λιμάνι είναι ιδιαίτερα θετικά. Γεννήθηκε στις 17 Ιουλίου 1970. Ως ποδοσφαιριστής είχε πλούσια καριέρα στην Πορτογαλία, καθώς από το 1988, οπότε και έκανε το ποδοσφαιρικό του ντεμπούτο στην Feirense, αγωνίστηκε κατά σειρά στις Vitória Guimarães, Sporting CP, Boavista, Santa Clara και Alverca. Από το 2004 έως το 2006 διετέλεσε βοηθός προπονητή στις Vitória Setúbal, FC Porto και Belenenses και από το καλοκαίρι του 2006 βρέθηκε για πρώτη φορά σε πάγκο ομάδας ως πρώτος τεχνικός, στην União Lamas.

Το επόμενο καλοκαίρι και για δύο χρόνια ανέλαβε την Lusitânia, ενώ τον Ιούλιο του 2009 βρέθηκε στον πάγκο της Espinho. Το 2010 ανέλαβε προπονητής της Marítimo, όπου και έμεινε για 4 χρόνια και το 2014 μεταπήδησε στην Rio Ave, την οποία κοουτσάρισε για δύο χρόνια. Tο καλοκαίρι του 2016 και μέχρι τον Φεβρουάριο του 2018 κάθισε στον πάγκο της Vitória Guimarães, με την οποία στην πρώτη του σεζόν, τερμάτισε στην 4η θέση της βαθμολογίας και έφτασε έως τον τελικό του Κυπέλλου Πορτογαλίας. Στα 47 του χρόνια ανέλαβε τα ηνία του Ολυμπιακού.

Αστέρι: Εδώ υπάρχει μία δεδομένη δυσκολία σχετικά με την επιλογή. Ωστόσο θα επιλέξουμε παίκτες από τις μεταγραφές.

Τον χαρισματικό και ποιοτικό εξτρέμ Ποντένσε, παίκτη που εάν δεν είχαν γίνει αυτά τα... έκτροπα στην Σπόρτινγκ, δεν θα ερχόταν ποτέ σε ένα πρωτάθλημα όπως το ελληνικό, τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο αλλά και τον μέσο Γκιγιέρμε που μαζί με τον Νάτχο μπορούν να συνθέσουν ένα εξαιρετικό κέντρο. Οι Ποντένσε, Λάζαρος αλλά και ο φορ Γκερέρο πάντως είχαν τρομερές εμφανίσεις στα δύο πρώτα ευρωπαϊκά ματς με Λουκέρνη (σ.σ. το πρώτο 4-0 και το δεύτερο 3-1). Βέβαια υπάρχει και... παλιός του ρόστερ Φορτούνης που μπήκε δυνατά στην σεζόν και απο τον οποίο οι απαιτήσεις παραμένουν υψηλές.

Θα πανηγυρίσει αν: Θέλει και ερώτημα; Για μία ομάδα όπως ο Ολυμπιακός ο τίτλος είναι μονόδρομος. Ειδικά δε από την στιγμή που η ερυθρόλευκη... Αυτοκρατορία των επτά ετών στην Super League σταμάτησε πέρυσι. Ένα κίνητρο παραπάνω.

Θα αποτύχει αν: Εάν μείνει... κολλημένος στην περσινή χρονιά όπου τερμάτισε τρίτος. Ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα μαθημένη στην κορυφή και εκεί θέλει και πρέπει να βρίσκεται. Οτιδήποτε άλλο λοιπόν πλην τίτλου θα είναι αποτυχία.