Οταν μια ομάδα παίρνει πρωτάθλημα, είναι μάλλον αυτονόητο ότι κατά τη διάρκεια της σεζόν θα δημιουργήσει δυνατές αναμνήσεις στους οπαδούς της... Αναμνήσεις που θα πρέπει να αφορούν νίκες σε ντέρμπι και η ΑΕΚ έχει να επιδείξει αρκετές τέτοιες. Θα πρέπει να αφορούν αγώνες που χρειάστηκε η ομάδα να υποφέρει για να πάρει το αποτέλεσμα, όπως μπορούν να επιβεβαιώσουν οι Τσιγκρίνσκι-Βράνιες. Θα πρέπει να αφορούν γκολάρες, όπως αυτές των Αραούχο-Λιβάια-Λάζαρου. Θα πρέπει να αφορούν στιγμές που το πράγμα έδειχνε να στραβώνει, όπως με τους τραυματισμούς Μάνταλου-Γιόχανσον. Η ΑΕΚ μέσα στη σεζόν έκανε όλα όσα πρέπει να κάνει μία πρωταθλήτρια... κι ακόμη περισσότερα. Γιατί είναι δύσκολο να θυμηθούμε, όχι στην Ελλάδα αλλά γενικά, ομάδα που να παίρνει το πρωτάθλημα έχοντας χρησιμοποιήσει τρεις βασικούς τερματοφύλακες μέσα στη σεζόν...

Μίλαν - Σασουόλο με προσφορά ημέρας*, αμέτρητα ειδικά στοιχήματα και δυνατότητα cashout*! (21+) * Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις

Οτι θα υπήρχε "κίνηση" στη θέση, φάνηκε από νωρίς αφού στις 20 Ιουλίου τα νέα δεν ήταν ευχάριστα. Στην τελευταία φάση του οικογενειακού διπλού στην προπόνηση, ο Βασίλης Μπάρκας υπέστη εξάρθρημα αντίχειρα στο δεξί του χέρι, είχε κοπεί σύνδεσμος και θα έμενε εκτός για μήνες, γεγονός που έφερε ξανά σε πρώτο πλάνο τον Γιάννη Ανέστη. Αν γράφαμε ότι αυτό ενθουσίασε τους ΑΕΚτσήδες θα ήταν ψέμα και το ξέρει και ο ίδιος. Αυτό βασικά είναι και το θέμα με τον 27χρονο πορτιέρε... Το γεγονός ότι δίνει μεγαλύτερη σημασία από όση πρέπει στην άποψη του κόσμου, στις μουρμούρες στο ΟΑΚΑ σε κάποια λάθος έξοδο. Κανείς στην ΑΕΚ δεν έχει κάποια αμφιβολία για το ταλέντο του Ανέστη, με τη μοναδική ένσταση να αφορά στο ότι επηρεάζεται εύκολα ψυχολογικά.

Φέτος πάντως, όποτε έπρεπε, ήταν όπως έπρεπε και στις 19 Οκτωβρίου, στο Μιλάνο, έζησε την κορυφαία βραδιά του όχι μόνο ως Κιτρινόμαυρος αλλά ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Μπορεί το τέλος του από την Ενωση να μην είναι τόσο ευχάριστο όσο θα περίμενε ή θα ήθελε, μπορεί η σεζόν ατομικά να μην εξελίχθηκε όπως θα τη φανταζόταν, αλλά σε αυτό το Μίλαν-ΑΕΚ 0-0 που θα αποτελεί πάντα ένα από τα σπουδαιότερα αποτελέσματα ελληνικής ομάδας στην Ευρώπη, η παρουσία του σε όλες τις εικόνες θα δεσπόζει. Και κανείς δεν παραβλέπει και τη δική του σημαντική συνεισφορά στο πρωτάθλημα που έρχεται, αφού έκανε 10 συμμετοχές σε αυτό.

Αυτός που έκανε τις περισσότερες, 12 συγκεκριμένα, είναι αυτός που ήταν 3ος όταν άρχιζε η σεζόν. Οσοι παρακολουθούσαν τον Παναγιώτη Τσιντώτα στον Λεβαδειακό, μιλούσαν για έναν ταλαντούχο τερματοφύλακα, ο οποίος θα μπορούσε να σταθεί στην ΑΕΚ λόγω αυτοπεποίθησης. Και αυτό χρειάστηκε να το δείξει πιο γρήγορα από ό,τι περίμενε... Το θέμα που προέκυψε με τον Ανέστη και το γεγονός ότι ο Μπάρκας δεν ήταν στο 100%, έφερε κάτω από τα δοκάρια των Κιτρινόμαυρων τον Τσιντώτα και αυτός τα πήγε καλά. Τόσο καλά, ώστε να γίνει... Τσιντώταρος για τους Ενωσίτες όταν έστελνε με το πόδι την μπάλα σαν Τσιάρτας σε Αραούχο και Λιβάια στη Λιβαδειά, για παράδειγμα, ή όταν κρατούσε όρθια την ΑΕΚ στο ντέρμπι πρωταθλήματος στο Καραϊσκάκη.

Οσοι έχουν δουλέψει μαζί του, λένε ότι έχει τρομερή ταχύτητα για τερματοφύλακας και πολύ καλές τοποθετήσεις. Από την στιγμή που έχει και διάθεση για δουλειά, ο Τσιντώτας μπορεί να αισιοδοξεί για το μέλλον του, έχοντας κάνει μια πολύ καλή πρώτη σεζόν στην Ενωση. Κι όπως ο Ανέστης θα έχει σαν highlight της σεζόν το ματς με τη Μίλαν, στον Τσιντώτα θα υπάρχει πάντα η έξοδος του στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων στη Βιέννη, για να σφραγίσει με... τσαμπουκά την πρόκριση των Κιτρινόμαυρων στους "32" του Europa League.

Εκεί, όταν ήρθε η ώρα για τα ματς με τη Ντιναμό Κιέβου, κάτω από τα δοκάρια ήταν ο Μπάρκας. Αυτός που άρχισε τη σεζόν με ένα σοβαρό τραυματισμό, περνώντας τη δεύτερη δοκιμασία του από όταν υπέγραψε στην ΑΕΚ. Η πρώτη ήταν με τον εαυτό του. «Η ΑΕΚ έχει κόσμο, πήραν λίγο τα μυαλά μου αέρα, μετά το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό πίστεψα ότι ήμουν κάποιος, έκανα πολλά απανωτά λάθη. Ο χρόνος δε γυρίζει πίσω αλλά τώρα προσπαθώ να μάθω από τα λάθη που έκανα και να μην ξαναγίνουν», έλεγε στους απεσταλμένους των ΜΜΕ στην προετοιμασία του περσινού καλοκαιριού, προχωρώντας σε αυτοκριτική. Κι αφού το έκανε αυτό, ήταν δεδομένο ότι θα τα διόρθωνε τα πράγματα.

Ο Μπάρκας έκατσε στον πάγκο όσες φορές χρειάστηκε και ήταν τέλειος όσες φορές έπαιξε, όπως για παράδειγμα στον πρώτο προημιτελικό κυπέλλου στο Καραϊσκάκη. Εκεί που έκανε μεγάλες επεμβάσεις στο ξεκίνημα κρατώντας το 0-0, όπως το κράτησε με ακόμη μία σπουδαία απόκρουση, με το ένα χέρι, στο πρόσφατο ντέρμπι πρωταθλήματος με τον Παναθηναϊκό. Με αυτοπεποίθηση σε extreme βαθμό, όπως λένε στην ΑΕΚ, με δυνατά αντανακλαστικά και με τα καλύτερα χρόνια να είναι μπροστά του, τα οποία στην Ενωση θέλουν να τα ζήσουν μαζί, ο Μπάρκας μπορεί να πιστεύει ότι μόνο καλύτερα μπορούν να πάνε πλέον τα πράγματα. Οπως πήγε και η φετινή σεζόν δηλαδή. Από τον τραυματισμό του Ιουλίου, στις αποκρούσεις του Ιανουαρίου και στη φιέστα του Μαΐου. Ή και νωρίτερα...