Τελικά, ο Μίτσελ θα μπορούσε να αξιοποιήσει περισσότερο τον Μαρσέλο στον Ολυμπιακό;

Να γράψω δύο πράγματα για την επικείμενη αποχώρηση του Μαρσέλο από τον Ολυμπιακό.

Κατ΄ αρχάς, ακόμη κι όσοι χλευάζουν τώρα την κίνηση του Μαρινάκη να τον φέρει, όταν τον έφερε, πανηγύριζαν. Το ίδιο και για τον Χάμες και για τον Βρσάλικο.

Μέσα στο γήπεδο, αποδείχθηκε ότι η καλή προσθήκη για τον Ολυμπιακό ήταν του Χάμες και οι κακές κινήσεις ήταν του Μαρσέλο και του Βρσάλικο.

Αν γυρίσουμε λίγο πίσω, πάντως, θα δούμε ότι ο Μαρσέλο πέρυσι είχε 18 παιχνίδια στη Ρεάλ, 5 βασικός και 13 αλλαγή, εκ των οποίων τα τρία στο Τσάμπιονς Λιγκ, όπου είχε παίξει αντίστοιχα 25, 30 και 45 λεπτά.

Τελευταίο ματς μάλιστα το Ρεάλ-Τσέλσι 2-3, που είχε πάει στην παράταση τον περασμένο Απρίλιο. Ο δε Βρσάλικο είχε παίξει 29 παιχνίδια στην Ατλέτικο, τα 15 βασικός, εκ των οποίων τα δύο (90λεπτα) με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και τη Μάντσεστερ Σίτι Φεβρουάριο κι Απρίλιο αντίστοιχα. Αντίθετα, ο Χάμες έπαιζε στο…εξωτικό Κατάρ, σε μία πολύ μέτρια ομάδα, όπως η Αλ Ραγιάν, και μάλιστα από τις 2 Μαρτίου έως τα μέσα Σεπτεμβρίου που ήρθε στον Ολυμπιακό, είχε παίξει εκεί μόλις ένα ματς, για 22 λεπτά.

Κι όμως ο Χάμες είναι τώρα ο Νο 1 παίκτης στον Ολυμπιακό, ο Βρσάλικο έχει λύσει το συμβόλαιο του εδώ και τρεις μήνες κι ακόμη δεν έχει βρει ομάδα κι ο Μαρσέλο φεύγει τώρα έχοντας σε 5,5 μήνες παίξει βασικός μόνο σε δύο παιχνίδια Κυπέλλου. Ο ένας χωρίς να παίζει στο Κατάρ, κι οι άλλοι να παίζουν στη Ρεάλ και την Ατλέτικο. Ας πούμε δε για την ηλικία, ότι ο Μαρσέλο ήρθε στα 34-ο Βρσάλικο είναι έξι μήνες μικρότερος από τον Χάμες, 31 ο μεν, 31,5 ο δε.

Μπορεί να μην μας αρέσει, αλλά πρέπει να δεχθούμε το ρίσκο που αναπόφευκτα παίρνει ένας σύλλογος σε τέτοιες ηχηρές μεταγραφές. Ποτέ δεν είσαι σίγουρος. Μπορεί ένας παίκτης να είναι «καμένος», να έχει κάψει λάδια από τα πολλά χιλιόμετρα…μπορεί οι τραυματισμοί να μην του επιτρέπουν πια να παίξει αυτό που θα μπορούσε να παίξει…μπορεί ένας παίκτης να θέλει να πάει σε ένα πιο εύκολο πρωτάθλημα για να είναι άνετος, να το πάει σε χαμηλές στροφές…

Πάνω απ΄ όλα, όμως, έχει να κάνει με τη νοοτροπία και την ψυχοσύνθεση του. Ο Βαλμπουενά ήρθε στον Ολυμπιακό στα 35 του, ένα χρόνο μεγαλύτερος από τον Μαρσέλο, αλλά ακόμη και τώρα, οδεύοντας στα 39 του, μπαίνει μέσα και τα δίνει όλα, σκίζεται. Ο Ριβάλντο ήρθε στον Ολυμπιακό στα 32 κι όταν έφυγε, στα 35, είχε κάνει 17 γκολ στο πρωτάθλημα!

Η κριτική εκ των υστέρων είναι εύκολη, το να ξεχωρίσεις ποιο καρπούζι είναι το νόστιμο από πριν δεν είναι εύκολο. Κάπως έτσι είναι κι οι μεταγραφές, ειδικά παικτών που είναι σε προχωρημένη ηλικία.

Και δεν είναι μόνο τι θα κάνει ο πρόεδρος-ιδιοκτήτης. Είναι κι ο προπονητής. Ο Πέδρο Μαρτίνς όταν άκουσε ότι μπορεί να έρθει ο Βρσάλικο, πέταξε από τη χαρά του, έκανε σαν τρελός. Μία σεζόν νωρίτερα, «έπρηζε» το σύλλογο να φέρει για δεξί μπακ τον Ραφίνια στα 35 του…

Τώρα, ειδικά για τον Μαρσέλο: η συνεργασία του Μίτσελ μαζί του ήταν δύσκολη. Ο προπονητής από τη μία είχε να διαχειριστεί ένα τεράστιο όνομα, από την άλλη έβλεπε ένα παίκτη με εμφανές πρόβλημα στα τρεξίματα του. Και ξέχωρα από το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, να ξέρετε ότι ο Μαρσέλο ήταν πολύ απαιτητικός. Σε όλα. Και προπάντων ήθελε να παίζει. Δεν αποδέχονταν να είναι αναπληρωματικός. Κι ήθελε να παίζει πρωτίστως στη θέση του, αριστερό μπακ. Και έλεγε ότι δεν έχει τρεξίματα γιατί δεν έχει ροή αγώνων κι έτσι δεν μπορούσε να βρει ρυθμό.

Οι μετρήσεις, ωστόσο, έδειχναν άλλα. Κι ο Μίτσελ, που ξέρει ότι κάθε προπονητής στον Ολυμπιακό παίζει το κεφάλι του κάθε Κυριακή και Τετάρτη, έβλεπε ότι τον έβαζε αλλαγή στο 59’ στο Ολυμπιακός-Γκαραμπάγκ με το αποτέλεσμα στο 0-0 και το ματς έληγε 0-3…τον έβαζε αλλαγή στο 70’ στο Ολυμπιακός-Ναντ με το αποτέλεσμα στο 0-0 και το ματς έληγε 0-2…Όταν δε του έδωσε την πρώτη ευκαιρία να παίξει βασικός από την αρχή, στο ματς Κυπέλλου με τον Ατρόμητο στο Καραϊσκάκη, ο Ολυμπιακός έφαγε στο α΄ ημίχρονο τόσες φάσεις που δύσκολα θα τις δέχονταν κι από τη Μάντσεστερ Σίτι του Γκουαρντιόλα. Πάνω δε που ετοιμάζονταν να τον κάνει αλλαγή στο ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου, βάζει δύο γκολάρες ο Βραζιλιάνος!

Κοιτάξτε, ο Μίτσελ δεν τον είχε στα πλάνα του. Δεν θεωρούσε ότι μπορούσε να του δώσει πράγματα και δεν μπορούσε και την γκρίνια του. Αν θέλετε την γνώμη μου, ίσως σε κάποια παιχνίδια ο Μαρσέλο μπαίνοντας αλλαγή για 20-30 λεπτά να έδινε λύσεις, με τον Ολυμπιακό εξυπακούεται να είναι συνεχώς στην επίθεση. Κάτι τέτοιο, όμως, θα προϋπόθετε και τη διάθεση του ίδιου του Μαρσέλο να το κάνει. Μόνο που ο Μαρσέλο έβλεπε τον εαυτό του ως βασικό παίκτη του Ολυμπιακού, δεν μπορούσε να διανοηθεί πώς ήταν βασικός στη Ρεάλ, αλλά δεν έπαιζε στον Ολυμπιακό. Χωρίς παράλληλα, ωστόσο, να κάνει πολλά πράγματα για να είναι fit. Μην κοροϊδευόμαστε: δεν ήταν εικόνα αυτή, με τα παραπανίσια κιλά. Δύσκολα έβρισκες φωτογραφίες καλές για να βάλεις!

Τέλος πάντων, στις μεταγραφές γίνονται αυτά. Άλλοι κρατάνε τον εαυτό τους και είναι απολύτως επαγγελματίες, όπως ο Καμπιάσο που ήρθε στα 35 του κι άλλοι αφήνουν τον εαυτό τους, όπως ο Τουρέ, που κι αυτός στα 35 ήρθε και δεν μπορούσε να κουνηθεί-κι ο Πέδρο Μαρτίνς τον έβλεπε και τρελαινόταν.

Ας μείνουμε στο ότι ο Μαρσέλο διαφήμισε τον Ολυμπιακό σε εκατομμύρια κόσμο με τη μεταγραφή του κι ότι βοήθησε και μόνο με την παρουσία του να έρθουν παίκτες όπως ο Χάμες και συμπατριώτες του όπως ο Ρόντινεϊ. Κι ας τον θυμόμαστε για την υποδοχή 25.000 λαού στο Καρααϊσκάκη, για τις τρεις γκολάρες η μία ωραιότερη από την άλλη που έβαλε και εν τέλει για το ότι ο καλύτερος ίσως αριστερός μπακ όλων των εποχών φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού 5,5 μήνες.

Άσχετο: κι επειδή γίνεται λόγος για μυθικά συμβόλαια κι άλλα τέτοια, εννοείται ότι ο Μαρσέλο ήρθε με ένα πολύ καλό συμβόλαιο, αλλά μην ακούτε διάφορα…τρελά, δεν υπάρχουν αυτά. Και εν πάση περιπτώσει, στο τέλος της ημέρας οι υπολογισμοί μου λένε ότι θα κοστίσει στον Ολυμπιακό λιγότερα από τον Ντε Λα Φουέντε…