Τα 5 (πολύ) ευχάριστα και τα 4 (λίγο) δυσάρεστα για τον Ολυμπιακό

Αντί προλόγου: ο Άβιλα γυρεύοντας πάει να μας τρελάνει. Έχοντας νωπή τη φάση του πέναλτι στο 97΄του ντέρμπι με τον ΠΑΟ (άσχετα αν δεν ήταν, δεν θα συνέβαινε τίποτα εφόσον έκανε το στοιχειωδώς απλό κι άφηνε την μπάλα να πάει προς το κόρνερ), μπήκε στο 76΄αλλαγή χθες στη Λιβαδειά και στο τελευταίο λεπτό, στο 93’, κάνει ένα διώξιμο μέσα στην περιοχή του Πασχαλάκη πάνω σε αντίπαλο κι ευτυχώς για τον ίδιο και για τον Ολυμπιακό ο παίκτης του Λεβαδειακού αστόχησε από θέση που μόνο κακή δεν την λες για ένα νέο πιθανό σοκαριστικό 1-1. Λίγη προσοχή δεν βλάπτει.

Αρκετά πραγματικά καλά, αλλά και κάποια όχι ευχάριστα είχε το παιχνίδι του Ολυμπιακού στη Λιβαδειά.

Ας τα προσεγγίσουμε:

Ένα. Ο πρωταθλητής συνέχισε και πήρε άλλο ένα τρίποντο με τον Μίτσελ από αυτά που «πρέπει να πάρει». Μετά από εκείνα με Ατρόμητο (2-0), ΟΦΗ (2-1), Λαμία (2-0), Παναιτωλικό (2-0), τώρα και στο Λεβαδειακό (1-0). Σε μία αγωνιστική που νίκησαν και ο ΠΑΟ (για 5^η φορά με γκολ προς το τέλος του αγώνα!) και η ΑΕΚ (5^ο πέναλτι στα 6 τελευταία παιχνίδια της!), θα ήταν μεγάλη αποτυχία εάν δεν κέρδιζε κι ο Ολυμπιακός και δη ένα αντίπαλο πραγματικά αξιόμαχο, με προπονητή (Βέλιτς) αξιόλογο, αλλά που αυτή την εποχή έχει εφτά σημαντικούς παίκτες του τραυματίες και έχασε μεσούσης του αγώνα και ένα αμυντικό (Λιάγκα) λόγω τραυματισμού.

Δύο. Ο Ολυμπιακός κράτησε αυτή τη φορά τη νίκη με 1-0, διατηρώντας απαραβίαστη την εστία της για πέμπτη φορά με τον Μίτσελ στον πάγκο του παρότι έπαιξε με μία αμυντική τετράδα που δεν είχε ξαναεμφανίσει, με Ανδρούτσο, Βρουσάι στα πλάγια και Ντόη, Ρέτσο στην καρδιά. Μάλιστα, ο Ανδρούτσος ήταν ο σκόρερ του μοναδικού γκολ, οι δύο στόπερ ήταν εξαιρετικοί κι ο Βρουσάι είχε ένα πραγματικά γεμάτο 60λεπτο σε ρόλο καθαρά επιθετικογενή μπακ-μετά μπήκε ο Γιαννιώτας και τον «κράτησε» πιο πίσω. Καλό και για το ηθικό του Πασχαλάκη ότι σε έξι παιχνίδια κάτω από τα δοκάρια του Ολυμπιακού έχει εντυπωσιακά καλά ποσοστά.

Τρία. Στην κυριολεξία από το 1^ο (Ελ Αράμπι) έως το 90^ο (Φορτούνης) λεπτό, ο Ολυμπιακός παρήγαγε ευκαιρίες, φτάνοντας συνολικά τις 16 τελικές. Φάσεις που έφτιαχνε με κάθε τρόπο και πάνω απ΄ όλα με δημιουργικό ποδόσφαιρο. Με κάποιο τρόπο δεν σκόραραν ούτε ο Μπιέλ, ούτε ο Χάμες, ούτε ο Μασούρας, ούτε ο Ελ Αράμπι, ούτε ο Μπακαμπού! Ο γκολκίπερ Μάρκοβιτς είχε έξι αποκρούσεις, εκ των οποίων οι δύο (στα σουτ Χάμες και Μπιέλ) πολύ υψηλού επιπέδου. Μία φορά ο στόπερ Βινίσιους έβγαλε την μπάλα από τα δίκτυα (εμένα μου φάνηκε ότι εμφανώς πέρασε την γραμμή), τα δε φαρμακερά σουτ των Μπιέλ, Μπακαμπού στο β΄ ημίχρονο είναι να απορείς πώς δεν κατάληξαν στα δίκτυα.

Τέσσερα. Τα πρώτα βιολιά του Ολυμπιακού, ο Χάμες κι ο Χουάνγκ, ήταν πάλι σε καλή βραδιά, δείχνοντας πλέον σε διάρκεια ότι είναι σε μία πολύ καλή κατάσταση, μολονότι υποχρεώθηκαν να παίξουν στον χειρότερο αγωνιστικό χώρο της Α΄Εθνικής! Πολύ απειλητικοί οι Μασούρας, Μπιέλ, ανεβασμένος ο Εμβιλά, ενώ δεν ξέρω αν ο Αράμπι φυλαγόταν ενόψει ΑΕΚ, αλλά ο Μπακαμπού νομίζω ότι μοιάζει πιο έτοιμος για την αρχική ενδεκάδα την Κυριακή.

Πέντε. Η εικόνα χιλιάδων Ολυμπιακών στο γήπεδο του Λεβαδειακού, μεσοβδόμαδα μάλιστα, δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τη συσπείρωση της Ολυμπιακής οικογένειας στον πιο φανερό από ποτέ πόλεμο που δέχεται από όσους κινούν, επίσημα και ανεπίσημα, τα ηνία του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά και από όσους τους ανέχονται. Η ομάδα είναι 10 βαθμούς πίσω, έχει κάνει τη χειρότερη παρουσία της στην Ευρώπη εδώ και χρόνια, αλλά ο κόσμος της είναι εκεί! Και την Κυριακή στο Καραϊσκάκη δεν θα πέφτει καρφίτσα!

Τι δεν ήταν ευχάριστο…

Ένα. Συνεχίστηκε για ακόμη ένα παιχνίδι το πέταμα στη θάλασσα πάρα πολλών ευκαιριών. Στη Λεωφόρο έκανε εννιά φάσεις για γκολ για να βάλει ένα στο 84. Χθες έκανε άλλες εννιά (!) για να κάνει πάλι άλλο ένα γκολ, παρότι δε το πέτυχε στο 40’, δεν εκμεταλλεύθηκε την υπέρ του ψυχολογία κι εξακολουθούσε να χάνει τη μία ευκαιρία μετά την άλλη.

Δύο. Το παιχνίδι ήταν ρευστό μέχρι και το 93^ο και τελευταίο λεπτό, με συνέπεια ο Μίτσελ να μην μπορεί να φρεσκάρει παίκτες ενόψει του ντέρμπι της Κυριακής, με εξαίρεση τον Παπασταθόπουλο. Ο Χάμες κι ο Μπιέλ έπαιξαν 83 λεπτά, ο Μασούρας 76, ο Αράμπι 63’ κι ακόμη ο Μπακαμπού 30 κι ο Άβιλα 17. Σε ένα πολύ δύσκολο τερέν. Ο Ολυμπιακός στη Λεωφόρο έβγαλε μεγάλη φρεσκάδα γιατί κανείς βασικός δεν είχε παίξει μεσοβδόμαδα με τη Ναντ. Τώρα θα έχουν παίξει μεσοβδόμαδα όλοι…Ναι, θα μπορούσε να παίξει ο Μπόουλερ από την αρχή αντί του Μπιέλ η, του Μασούρα. Ακόμη ο Σαμασέκου αντί του Εμβιλά η, ο Μπουχαλάκης αντί του Χουάνγκ. Αλλά όταν είσαι 10 βαθμούς πίσω από τον ένα και τέσσερις από τον άλλο, δεν έχεις πολλές πολυτέλειες. Και μην ξεχνάμε ότι εδώ έπαιξαν όλοι οι βασικοί κι η νίκη ήρθε με μόλις 1-0.

Τρία. Δεν έλειψαν ξανά κάποιες πολύ απρόσεκτες επιλογές από τους αμυντικούς, που εκ τύχης δεν κόστισαν. Ο Ντόη έχασε την μπάλα έξω από την περιοχή του Πασχαλάκη, ο Πασχαλάκης έδωσε πάσα σε αντίπαλο (!), από τον Βρουσάι έκλεψαν την μπάλα στα όρια της περιοχής κι ο Άβιλα στο τέλος μόνο καλή απόκρουση δεν είχε. Είναι κρίμα πραγματικά να μην σταματάνε αυτά τα τόσο φτηνά λάθη, παρά την πολύ καλή προσπάθεια μάλιστα που κάνουν οι «ερυθρόλευκοι».

Τέσσερα. Η επικινδυνότητα της διαιτησίας της ΚΕΔ της ΕΠΟ εμφανίστηκε για…νιοστή φορά. Ο Ολυμπιακός δεν πήρε σφύριγμα από τον Γ. Παπαδόπουλο σε παιχνίδι με τον Λεβαδειακό…Θα μπορούσε να παρουσιαστεί και ως ανέκδοτο, αλλά το ίδιο είχε γίνει τις προάλλες και με τον Γκάμαρη στο Αγρίνιο. Αλλά ας μην παίρνει ούτε μισό σφύριγμα! Είναι δυνατόν να του κλέβουν ο ρέφερι κι οι επόπτες τρία πεντακάθαρα κόρνερ στο α΄ ημίχρονο; Ρε κόρνερ είναι δεν είναι πέναλτι, ούτε καν φάουλ για απευθείας σουτ! Εξυπακούεται δε ότι κανείς διαιτητής, κανένας επόπτης (Λ. Δημητριάδης), κανένας VAR (Περράκης) και ασφαλώς κανένας AVAR (Ψαρρής) δεν είδαν το αυτογκόλ του αμυντικού του Λεβαδειακού.

Εν κατακλείδι: άλλο ένα μπλόκο δεν πέρασε. Πάμε για το επόμενο, που θα είναι οριακό…

Άσχετο: Η πιο καλή απόφαση του Μίτσελ ήταν να αφήσει εκτός αποστολής τους Μαρσέλο και Βρσάλικο.