Ο Άρης , η ισονομία και τα αυτονόητα!

Λόγω ντέρμπι αναρωτιέμαι, αλλά επαναλαμβάνω , αν δεν γίνομαι κουραστικός ότι ακύρωσαν κανονικό γκολ του Φαμπιάνο στην αναμέτρηση με τον Ατρόμητο.

Κι επειδή οι περισσότεροι είστε ...οπτικοί τύποι και φωτογραφικοί πάρτε και μια φωτογραφία που αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Από μπαλαδόφατσες άλλο τίποτα η πιάτσα , ας έχουν τώρα την φωτογραφία να την βλέπουν , την φωτογραφία όμως και όχι το εμπρός – πίσω της εικόνας στην τηλεόραση και μετά επειδή δεν τους κόβω για πολυάσχολους ας καθίσουν να συζητήσουν τι λέει ο κανονισμός στο γκολ με χέρι ακούσιο ή εκούσιο.

Παρεμπιπτόντως είναι εκούσιο όχι μη ακούσιο! Αν δηλαδή διώξει πάνω στην γραμμή ο αμυντικός και η μπάλα βρει τον επιθετικό μπροστά του, ο οποίος γυρνά λίγο το κορμί του για να μην δεχθεί την μπάλα στα μούτρα κι αυτή βρει στο σώμα του και στο μαζεμένο χέρι του και καταλήξει στα δίχτυα, τότε το γκολ δεν θα μετρήσει γιατί είναι χέρι και δεν έχουμε ακούσιο;

Ε ρε τι θα ακούσουμε ακόμα!!! Τι έχουν να ακούσουν τα αυτάκια μας και να διαβάσουν τα ματάκια μας από όλους αυτούς που έψαχναν τα πέναλτι των αντιπάλων με το μικροσκόπιο και τώρα στην περιστρεφόμενη πλάκα του μικροσκοπίου βλέπουν μόνο 50-50!

Χωρίς καμία διάθεση να περιαυτολογήσω , όσοι με ξέρουν γνωρίζουν, έχοντας άπειρες ώρες μοντάζ στο ενεργητικό μου , φέρτε μου μια μονταζιέρα και θα σας φτιάξω εγώ παιχνίδι με τα frames τέτοιο που στο τέλος κι αυτός που δίνει την πάσα αλλά κι αυτός που την υποδέχεται να είναι οφ σάιντ!

Μισό χιλιοστό να πας πίσω τον κέρσορα και η παράβαση … εξαφανίζεται από την στιγμή που δεν φαίνεται καθαρά πότε έχει φύγει η μπάλα αφού μασκάρει το πόδι του ποδοσφαιριστή.

Μισό του μισού μπροστά και έβγαλες το γόνατο ή το παπούτσι του μπροστά! Οφσάιντ και με τον νόμο! Τι να λέμε τώρα!

Αναφέρομαι φυσικά στις εξαιρετικά οριακές περιπτώσεις. Σε αυτές που έχουμε την αίσθηση, αλλά όχι την σιγουριά, ότι έχει απονεμηθεί δικαιοσύνη.

Σε κάθε περίπτωση η σιγουριά συντροφεύει μόνο αυτόν που ευνοείται!

Έβλεπα μια πρόσφατη έρευνα που έλαβε χώρα στην Ιταλία με αντικείμενο τις αποφάσεις των διαιτητών μετά από χρήση VAR.

Όλες οι φάσεις έμοιαζαν μεταξύ τους. Παρόμοια επεισόδια με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Οι αποφάσεις όμως δεν ήταν για όλες ίδιες. Το αντίθετο. Ήταν μοιρασμένες!

Δεν ήταν επίσης τυχαίο το γεγονός ότι οι αποφάσεις των πιο γνωστών των πιο έμπειρων και καταξιωμένων διαιτητών έμοιαζαν πιο κοντά στην αλήθεια και στην κοινή αποδοχή , αντίθετα οι αποφάσεις των διαιτητών δεύτερης κλάσης έμοιαζαν βουτηγμένες στην αμφιβολία και στα ερωτηματικά.

Το var δεν είναι πανάκεια. Διευκολύνει και βοηθά . Δεν διαιτητεύει το ίδιο το μέσο. Ο διαιτητής αποφασίζει. Ο έμπειρος ρέφερι ο καταρτισμένος όταν χρειαστεί θα πάρει την σωστή απόφαση. Ο ανεπαρκής ακόμα και αν το μέσο τον σώσει σε κάποιες περιπτώσεις τελικά δεν θα αποφύγει το λάθος. Αυτό λέει η έρευνα και λέει αλήθεια.

Γι’ αυτό ας μην επικαλούνται κάποιοι με τόση ευκολία την χρήση ή τις αποφάσεις του var επειδή αυτές οι αποφάσεις τους συμφέρουν.

Τώρα τους συμφέρουν , γιατί προ καιρού έλεγαν άλλα ακόμα και μετά από την χρήση του VAR!

Η κρίση του διαιτητή βρίσκεται σε πλήρη συνάρτηση με το επίπεδο της κατάρτισης του και η δική μας κρίση σε πλήρη συνάρτηση με την αντικειμενικότητα που μας διακρίνει.

Σε κάθε άλλη περίπτωση κυριαρχεί ο στρουθοκαμηλισμός και μόνο αυτός.

Αν ένας διαιτητής θέλει να σπρώξει μια ομάδα έχει τρόπους να το κάνει. Και ας μην προσπαθούν μερικοί να μας πείσουν για το αντίθετο Σιγά μην περιμένει το var και αν θα προκύψει η επίμαχη φάση που θα τον διευκολύνει σε αυτή την κατεύθυνση.

Θα την σπρώξει με τον τρόπο που θα σφυρίξει τα φάουλ υπέρ και κατά , με το πως θα αφήσει να εξελιχθεί το παιχνίδι, με το πως θα μοιράσει τις κάρτες , με τις καθυστερήσεις , με τα πλεονεκτήματα , με ένα κάρο τρόπους.

Αν θέλεις τα βλέπεις! Αν πάλι δεν θέλεις, κλείνεις τα μάτια και γράφεις αυτά που νομίζεις.

Η ίση μεταχείριση η περιβόητη ισονομία πάντως δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με την διαιτητική παρουσία . Μην τρελαθούμε, με όλα αυτά που ακούμε τον τελευταίο καιρό.

Επειδή ζούμε στην ίδια χώρα και όλοι μας έχουμε ιδέα του τι γίνεται η περιβόητη ισονομία έχει να κάνει σε επίπεδο παραγόντων με τις επαφές και τις σχέσεις αυτών με τα υψηλά κυκλώματα , με τον βαθμό επιρροής τους στα κυβερνητικά κλιμάκια, με τις μετακινήσεις των φιλάθλων , με την προβολή και την επικοινωνιακή πολιτική στα μέσα που ελέγχουν , με τις εκθέσεις των παρατηρητών , τις παρεμβάσεις των αθλητικών δικαστών και άλλα πολλά.

Αν θέλετε συνεχίζω….

Ότι και να ισχυρίζονται κάποιοι δεν έχουμε πρωτάθλημα με ίσους όρους όταν μια ομάδα αγωνίζεται εκτός έδρας με φιλάθλους και άλλες όχι.

Ούτε όταν οι αποφάσεις της δικαιοσύνης αναιρούνται λίγες ώρες πριν την διεξαγωγή ενός παιχνιδιού επιτρέποντας εντελώς ξαφνικά την μετακίνηση οπαδών!

Ούτε όταν αφήνουμε τους προέδρους, τους δημάρχους , τους περιφερειάρχες ή τους κοινοτάρχες και τους κατά τόπους αστυνομικούς διοικητές να επιλέγουν αλά καρτ ποιοι θα ταξιδέψουν και ποιοι όχι!

Ούτε μπορούμε να μιλάμε για σταθερή γραμμή μιας ΠΑΕ όταν σφυρίζεται αμφισβητούμενο πέναλτι υπέρ της και για την υπερασπιστική της γραμμή επικαλείται ότι το ίδιο πέναλτι σφύριξαν πέρσι υπέρ του αντιπάλου, ξεχνώντας φυσικά να αναφέρει ότι για τον καταλογισμό τότε είχε σηκώσει θύελλα διαμαρτυριών!

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις που ανέφερα πιο πάνω ο Άρης καταλήγει στις τελευταίες θέσεις και μάλιστα καταϊδρωμένος.

Δεν θα μπω στην διαδικασία αν είναι η πιο αδικημένη ομάδα του πρωταθλήματος εδώ και σειρά πρωταθλημάτων , αλλά αναμφισβήτητα από τις ομάδες πρώτης γραμμής είναι αυτός που έχει αδικηθεί περισσότερο από κάθε άλλη με τον πιο κατάφωρο τρόπο!

Μην ξεχνάμε ότι μεταξύ άλλων απίθανων γεγονότων και περιστατικών είναι η μόνη ομάδα στην ιστορία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου που έχει τιμωρηθεί παίκτης της μετά από “καταγγελία” ιστότοπου!

Ανεξάρτητα όμως από το πως θέλουν κάποιοι να παρουσιάζουν την αλήθεια στο δικό τους μέτωπο ο Άρης πληρώνει ακριβά τα δικά του λάθη. Με μια όμως μικρή αλλά σημαντική υποσημείωση. Τα πληρώνει γιατί ακόμα και στις μέτριες ή κακές του βραδιές δεν βρέθηκε κάποιος να του… προσφέρει ένα χέρι βοηθείας! Έστω από συμπόνοια! Λέμε τώρα…. Αυτή είναι η διαφορά!

Ο Άρης στο Περιστέρι ήταν μέτριος στο πρώτο ημίχρονο αλλά το γκολ που πέτυχε δεν μέτρησε και στο δεύτερο αισθητά βελτιωμένος αλλά ανεπαρκής στην τελική προσπάθεια.

Το έγραψα και στο τελευταίο blog. Ο Άρης έχει ανάγκη τον προπονητή του. Αν ο κόουτς δεν σταματήσει τους πειραματισμούς , αν δεν καταλήξει σε πρόσωπα και αν δεν μοιράσει ρόλους σε παίκτες που πραγματικά μπορούν να ανταποκριθούν η ομάδα του θα συνεχίσει να προβληματίζει και να προβληματίζεται.

Ο Άρης σε ένα ακόμα παιχνίδι στερήθηκε ( για ανεξήγητους για μένα λόγους) για ένα ημίχρονο τις υπηρεσίες του Μανού, ενός ποδοσφαιριστή με έφεση στην δημιουργία. Δεν είναι τυχαίο ότι με την είσοδο του στο δεύτερο μέρος η ομάδα βελτίωσε την εικόνα της.

Στις σέντρες ο Άρης δεν έχει παίκτες στην περιοχή κι αυτό γιατί τα χαφ του δεν πατάμε στα αντίπαλα καρέ.

Επίσης σημαντικό ότι τα χαφ του δεν σουτάρουν από μέση απόσταση ακόμα και όταν βρίσκουν τους χώρους ώστε να αναγκάσουν την αντίπαλη άμυνα να βγει!

Ο Άρης στην κυριολεξία παιδεύεται να μπει με την μπάλα στα δίχτυα με πρωταγωνιστές πάντα συγκεκριμένους παίκτες ενώ έχει την δυνατότητα να δημιουργήσει υπεραριθμία στα αντίπαλα καρέ!

Ο ‘Άρης έχει ανάγκη τις κάθετες μπαλιές χωρίς να βρίσκονται όμως πάντα στον αγωνιστικό χώρο οι παίκτες ικανοί να υπηρετήσουν αυτό τον τρόπο παιχνιδιού.

Επίσης πολύ μικρή έως μηδαμινή εκμετάλλευση των στημένων. Φάσεις από τις οποίες ο Άρης στο παρελθόν έπαιρνε πολλά. Η φάση του ακυρωθέντος γκολ αποτελεί πλέον εξαίρεση για τον Άρη.

Ο Άρης έχει πλέον έτοιμους παίκτες. Το θέμα είναι να παίζει σωστά και σύμφωνα με τις δυνατότητες τους. Μόνο έτσι η ομάδα θα αποκτήσει χαρακτήρα , ταυτότητα και αποτελεσματικότητα!

Άφησα για το τέλος όλα αυτά που συνέβησαν μετά την λήξη. Γεγονότα τραγικά που μόνο από τύχη δεν θρηνήσαμε κάποιο θύμα. Ο Άρης και ο κόσμος του δεν χρωστά καμία ευγνωμοσύνη στον Υπουργό ο οποίος επιτέλους έπραξε τα αυτονόητα.

Ευγνωμοσύνη για τα αυτονόητα δεν υπάρχει!

Ήταν καθήκον της Αστυνομίας να παρέμβει όταν ξεκίνησαν τα σουλάτσα στον αγωνιστικό χώρο και φυσικά πριν αρχίσουν οι ανεξέλεγκτες βολές των φωτοβολίδων.

Αμφιβάλλω αν θα υπήρχε Υπουργική παρέμβαση με όσα άκρως επικίνδυνα προηγήθηκαν πριν φτάσουμε στις απαράδεκτες ενέργειες καταστολής κατά την έξοδο των φίλων της ομάδας αν δεν μεσολαβούσε η αυστηρή και επίμονη καταγγελία από μεριάς ΠΑΕ, όσο και τα αποκαλυπτικά γεγονότα με πρωταγωνιστή τον πρόεδρο της ομάδας!

Ο Άρης είναι η μόνη ομάδα που έχει θρηνήσει νεκρό – και μαζί της όλη η φίλαθλη Ελλάδα - από δολοφονική ενέργεια κι όχι από συμπλοκή. Είδαμε και τότε τα αντανακλαστικά στης Αστυνομίας!