Άρης: Πήγε να γίνει το σωστό αλλά έγινε με λάθος τρόπο

Τελικά η αναμέτρηση με τον Βόλο δεν λογίζεται πλέον ως μια κακή παρένθεση . Ο Άρης και στο παιχνίδι με την ΑΕΚ παρουσιάστηκε κάκιστος. Κάκιστος και τυχερός. Τυχερός που οι παίκτες της Ένωσης δεν επέδειξαν στην τελική προσπάθεια την ίδια επιμέλεια όπως στους υπόλοιπους τομείς. Καλό είναι λοιπόν αντιπροσωπεία της ΠΑΕ να επισκεφθεί τις επόμενες μέρες τον Ναό της Οσίας Ξένης πλησίον του γηπέδου ευχαριστώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την Παναγία που γλύτωσε την ομάδα από βέβαιο διασυρμό.

Ο Άρης , το δίχως άλλο, βρίσκεται σε κρίση. Κρίση που την προκάλεσε ο ίδιος. Ο ίδιος έβαλε τα χεράκια του και αν όχι έβγαλε, τότε σίγουρα τραυμάτισε τα ματάκια του. Και μαζί τα ματάκια όλων των φίλων της ομάδας! Η κρίση ως γνωστόν για να μην βαθύνει χρειάζεται σωστή διαχείριση. Και η σωστή διαχείριση επιτυγχάνεται όταν επικρατεί ψυχραιμία και καθαρά μυαλό ώστε ο οργανισμός να λειτουργήσει ορθολογικά. Καθαρό μυαλό και ψυχραιμία τόσο από μεριάς διοίκησης , όσο κι από μεριάς κόσμου που σίγουρα έχει όλα τα δίκαια με το μέρος του.

Το πρόβλημα στην ομάδα αυτή την στιγμή δεν είναι η ταυτότητα αλλά η πληρότητα. Για να αποκτήσει η ομάδα ταυτότητα πρέπει πρώτα να συγκροτηθεί ως σύνολο σε όλες τις γραμμές. Κάτι τέτοιο δεν συναντάται όμως γιατί απουσιάζουν από το παιχνίδι ποδοσφαιριστές σε νευραλγικές θέσεις – κυρίως στα χαφ – ικανοί να βοηθήσουν την ομάδα να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες των παιχνιδιών.

Έχοντας απόλυτη επίγνωση της κατάστασης , γράφω απουσιάζουν από το παιχνίδι γιατί οι παίκτες αυτοί δεν λείπουν από το δυναμικό. Υπάρχουν , αποκτήθηκαν , μάλιστα μετά βαΐων και κλάδων, έκαναν αίσθηση σαν μεταγραφικά αποκτήματα σαν ονόματα με ιστορία και περγαμηνές στο χώρο του ποδοσφαίρου. Μην ξεχνάμε ότι με βάση τα ονόματα που αποκτήθηκαν πολλοί συνάδελφοι αλλά και φίλοι άλλων ομάδων , εκτός βέβαια από τους οπαδούς του Άρη μιλούσαν για το καλύτερο ρόστερ στην ιστορία της ομάδας. Μόλις εφτά αγωνιστικές από την έναρξη του πρωταθλήματος το καλύτερο ρόστερ στην ιστορία του Άρη κοντεύει να απαξιωθεί.

Ούτε άσπρο , ούτε μαύρο! Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση. Η περσινή ομάδα , ένα σύνολο δοκιμασμένο στον χρόνο, κατάφερε στο τέλος και αφού πέρασε από σαράντα κύματα να ανταπεξέλθει σε όλες σχεδόν τις δυσκολίες , αγωνιστικές και εξωαγωνιστικές, που συνάντησε στο δρόμο της. Ομάδα με μέταλλο όπως αποδείχθηκε. Από αυτή την ομάδα έφυγαν πολλοί. Κάποιοι δικαιολογημένα ,αφού ο κύκλος τους στην ομάδα είχε κλείσει οριστικά και κάποιοι άλλοι αφού δέχθηκαν οικονομικές προσφορές στις οποίες ο Άρης δεν μπορούσε να ανταπαντήσει.

Προσυπογράφω την άποψη των πολλών ότι κάποιοι παίκτες από αυτούς που κυρίως στελέχωναν την μεσαία γραμμή της ομάδας δεν έπρεπε τουλάχιστον σε πρώτη φάση να απομακρυνθούν. Η διοίκηση εκτίμησε τα πράματα διαφορετικά! Πίστεψε ότι οι παίκτες αυτοί παρά την απραξία τους , έχοντας σαν εφόδιο το βαρύ τους όνομα αλλά και τις παραστάσεις που χρόνια κουβαλάνε θα μπορούσαν γρήγορα να καλύψουν το χαμένο έδαφος. Τελικά όπως αποδείχθηκε έπεσαν έξω. Οι παίκτες αυτοί είναι σίγουρο ότι θα επανέλθουν – προσωπικά εμμένω σε αυτή την άποψη – αλλά θέλουν χρόνο και σίγουρα ομαλές συνθήκες εξέλιξης και επιστροφής.

Ομαλές συνθήκες εξέλιξης σημαίνει ότι θα έπρεπε να αγωνίζονται μέσα σε συγκεκριμένα χρονικά πλαίσια , χωρίς άγχος και πίεση , μέχρι να φτάσουν στα επιθυμητά επίπεδα γι’ αυτούς αλλά και την ομάδα, υποβοηθούμενοι όμως – και αυτή ήταν η απαραίτητη προϋπόθεση ώστε η διαδικασία να τελεσφορήσει - από έναν κορμό που θα μπορούσε να στηρίξει αυτή την μεταβατική περίοδο. Με λίγα λόγια και απλά να μην έχουν την υποχρέωση , όπως συμβαίνει τώρα , να ξεκινούν βασικοί , αλλά να έρχονται από τον πάγκο συμπληρώνοντας τις απαραίτητες εργατοώρες μέχρι να χριστούν βασικοί. Συνεπώς το λάθος στον προγραμματισμό δεν ήταν ότι αυτοί οι παίκτες δεν ήρθαν πιο μπροστά , ούτε ότι δεν ήρθαν έτοιμοι, ούτε ακόμα ότι ήρθαν μετά από τραυματισμούς.

Ας μην κρυβόμαστε! Ο Άρης δεν ήταν η πρώτη τους επιλογή οπότε λογικό να περιμένουν καλύτερες προτάσεις. Από την άλλη αν ήταν απόλυτα έτοιμοι ή δεν είχαν λαβωθεί από τραυματισμούς δεν θα ερχόντουσαν στην Ελλάδα για να παίξουν ποδόσφαιρο.

Το λάθος στον προγραμματισμό που γράφω εδώ και καιρό στα κείμενα μου δεν είναι η επιλογή στα πρόσωπα τους. Όχι και επιμένω. Το λάθος ήταν ότι δεν έγινε επιλογή στα ονόματα αυτών που αποχώρησαν και έφυγαν όλοι σκούπα!

Τώρα όμως για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς και κυρίως δίκαιοι είναι σωστό από την μία να χρεώνεις στην διοίκηση την αλόγιστη εκπαραθύρωση παικτών δοκιμασμένων – αλλά να μην ξεχνιόμαστε πολύ συγκεκριμένων δυνατοτήτων – αλλά από την άλλη είναι τουλάχιστον άδικο να της ρίχνεις το ανάθεμα - και μόνο αυτό - επειδή θέλησε να κάνει την υπέρβαση και να φέρει ονόματα που στο άκουσμα τους όλη η φίλαθλη Ελλάδα αναρωτιόταν πως είναι δυνατόν να υπογράφουν αυτοί στον Άρη!

Σίγουρα με το να κερδίζεις τις εντυπώσεις δεν κερδίζεις και τίτλους! Συμφωνώ! Πήγε να γίνει το σωστό αλλά έγινε με λάθος τρόπο. Και τώρα το πληρώνει η ομάδα αλλά και η διοίκηση που βλέπει τις επενδύσεις της να χάνουν την αγοραστική τους αξία και τέλος ο κόσμος που κουβαλά όλη αυτή την περιπέτεια στην πλάτη του.

Ότι είχε να διδαχθεί η διοίκηση από το λάθος της το διδάχθηκε. Αυτό τουλάχιστον προσωπικά θέλω να πιστεύω. Το διδάχθηκε και το πληρώνει πολύ ακριβά – πιστέψτε με- και μάλιστα σε όλους τους τομείς . Αγωνιστικό, οικονομικό επικοινωνιακό. Καλό είναι επίσης στους διοικούντες να χρεώνουμε τις ανορθογραφίες κάνοντας σκληρή κριτική αλλά συγχρόνως να αναγνωρίζουμε τις σοβαρές προσπάθειες υπέρβασης ακόμα και όταν αυτές δεν γίνονται με τον σωστό προγραμματισμό. Για την λανθασμένη στρατηγική και εφόσον αυτή συνεχιστεί θα γράφω και ένα αιώνα αν παραστεί η ανάγκη. Για αγαθές και φιλόδοξες προθέσεις δεν πρόκειται ποτέ να κατηγορήσω κανένα.

Να χρεώσω λάθος ναι ! Να κατηγορήσω όχι και πάλι όχι! Η ιστορία του ποδοσφαίρου είναι γεμάτη από λάθη παραγόντων και μάλιστα σπουδαίων! Αν γυρίστε τον χρόνο όχι πολύ πίσω σίγουρα θα θυμηθείτε φιλάθλους άλλων ομάδων στην κυριολεξία να παρακαλούν διοικούντες με οικονομική άνεση υπερδιπλάσια από αυτή της διοίκησης του Άρη να φέρουν παίκτες αξίας. Όλοι γνωρίζουμε τι έφεραν και τι κατάφεραν ανάλογα με το μέγεθός τους. Ας μην δραματοποιούμε καταστάσεις. Ας αφήσουμε τον χρόνο να μας δείξει πόσο σημαντικά είναι τα λάθη, αν αυτά μπορούν να διορθωθούν και με πιο τρόπο και μετά αν χρειαστεί περνάμε τόσο στην Σταύρωση όσο και στην Αποκαθήλωση! Εδώ θα είμαστε!