Είναι ο Μαρσέλο η μεγαλύτερη μεταγραφική βόμβα του Ολυμπιακού; (poll)

Όλη η Ευρώπη... ταρακουνήθηκε στο άκουσμα της ανακοίνωσης πως ο Μαρσέλο θα συνεχίσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό. Ένας ποδοσφαιριστής που πριν λίγους μήνες, πρόσθεσε στην τροπαιοθήκη του το 5ο (!) Champions League της καριέρας του, μεγαλώνοντας ακόμα περισσότερο την (ήδη) τεράστια συλλογή του.

Όπως είναι φυσικό, η «βόμβα» των Πειραιωτών, περνάει στην ιστορία ως μία από τις μεγαλύτερες που έχουν γίνει, είναι όμως η κορυφαία που έχουν κάνει οι «ερυθρόλευκοι»; Δύσκολη ερώτηση, μπροστά στα «θηρία» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου που έχουν πιάσει... λιμάνι. Το Gazzetta είναι εδώ για να σας τα... θυμίσει και στη συνέχεια σας δίνει τη δυνατότητα να επιλέξετε εσείς ποια είναι η κορυφαία μεταγραφή του Ολυμπιακού.

Η πρώτη φορά που οι οπαδοί του club χρησιμοποίησαν τη λέξη «μπαμ», ήταν τον Δεκέμβρη του 1984. Το όνομα που μπήκε στα πρωτοσέλιδα ήταν του Μίλος Σέστιτς. Βασικό και αναντικατάστατο μέλος της Εθνικής Γιουγκοσλαβίας και μέλος της «χρυσής» εποχής του Ερυθρού Αστέρα, με παρουσία στο EURO του ίδιου έτους. Οι «ερυθρόλευκοι» τον έφεραν στον Πειραιά και ο ίδιος πρόσφερε πλούσιο θέαμα μέσα σε 1,5 χρόνο. Ήταν η έννοια του βιρτουόζου παρά το ύψος του (1,68 μ.).

Η συνέχεια ανήκει, στον αείμνηστο, Χουάν Χιλμπέρτο Φούνες, ο οποίος στο απόγειο της καριέρας του στη Ρίβερ Πλέιτ, επέλεξε να κάνει το μεγάλο ταξίδι για την Ελλάδα και να ντυθεί στα «ερυθρόλευκα». Μαζί του, ο τεράστιος Λάγιος Ντέταρι. Ο άνθρωπος που έκανε τον Ολυμπιακό να βγάλει από τα ταμεία του το μυθικό ποσό των 3 δισεκατομμυρίων δραχμών (8,7 εκατ. ευρώ δηλαδή), στέλνοντας στους δρόμους 50 χιλιάδες οπαδούς των Πειραιωτών για να αποθεώσουν τον Ούγγρο.

Ο ενθουσιασμός απόλυτα λογικός, αφού μιλάγαμε για το μεγαλύτερο όνομα της Ουγγαρίας, με τις μοναδικές εμφανίσεις με την Άιντραχτ Φρανκφούρτης (είχε κατακτήσει και ένα κύπελλο Γερμανίας). Το καλοκαίρι του 1990, ο Ολυμπιακός ρίχνει ακόμα μία... βόμβα, με τον Όλεγκ Προτάσοφ. Το «10» το... καλό της Σοβιετική Ένωσης που ήταν δεύτερος σκόρερ πίσω από τον Μπλαχίν, ξεσηκώνοντας τον Πειραιά. Παράλληλα, φτάνει στον Πειραιά και ο Γκενάντι Λιτόφτσενκο, ο οποίος είχε ήδη κατακτήσει τα πάντα στην Σοβιετική Ένωση, ενώ το 1985 αναδείχθηκε και καλύτερος ποδοσφαιριστής της χώρας.

Και φτάνουμε στο μέλος του ευρωπαϊκού θαύματος. Ο Ολυμπιακός το 1993, έκανε δικό του τον Μπεντ Κρίστενσεν με τη μορφή δανεισμού από τη Σάλκε και πρόσθεσε στην επιθετική του γραμμή, ένα βασικό μέλος της Εθνικής Δανίας που κατέκτησε το EURO 1992 αλλά και έναν από τους μεγαλύτερους «θρύλους» της Μπρόντμπι. Έπειτα, τη σκυτάλη, πήρε ο Ρασίντ Γιεκίνι το 1993.

Ο ενθουσιασμός ήταν τεράστιος, καθώς οι «ερυθρόλευκοι» τον απέκτησαν όσο ήταν στο Μουντιάλ του 1994 με την Εθνική Νιγηρίας, έχοντας πετύχει και το πρώτο γκολ της χώρας σε τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Καλύτερος Αφρικανός παίκτης, πρώτος σκόρερ στην Πορτογαλία την περασμένη σεζόν και κόστος που έφτανε τα τρία εκατ. ευρώ. Όλα ήταν ιδανικά για να κάνουν τους οπαδούς του Ολυμπιακού να βγουν στους δρόμους.

Οι Πειραιώτες είχαν... συνηθίσει τις «βόμβες» και έτσι, το καλοκαίρι του 1995, είδαν την ομάδα να φέρνει τον Αντρέι Γιουσκόβιακ, ο οποίος είχε το παρατσούκλι του «πολυβόλου» στην Πολωνία και όχι άδικα. Ωστόσο, τίποτα δεν συγκρίνεται, με το χάος που συνέβη ένα καλοκαίρι μετά. Ήταν η εποχή που ο Ολυμπιακός έφερε στην Ελλάδα τον μεγάλο Τζιοβάνι.

Ο Βραζιλιάνος επιθετικός ξεπέρασε τον Ντέταρι στα χρήματα και έναντι 3,3 δισ. δραχμών λέει το μεγάλο «ναι» στον Ολυμπιακό, αφήνοντας τα μεγαλεία της Μπαρτσελόνα. Μέσα σε έξι χρόνια έγραψε παραπάνω από ιστορία στην ομάδα του Πειραιά. Γκολ, θέαμα, μαγεία και στο τέλος, μία σχέση που επιβιώνει μέχρι και σήμερα σαν να αποκτήθηκε ο παίκτης... χθες.

Το ίδιο καλοκαίρι με τον «μάγο» έπιασε λιμάνι και ο Ζλάτκο Ζάχοβιτς. Ο Σλοβένος το είχε... τερματίσει με την Πόρτο, τον ήθελε η μισή Ευρώπη και τελικά, οι «ερυθρόλευκοι» με το ποσό-μαμούθ των 13,5 εκατ. ευρώ, τον έκανα δικό τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η μεταγραφή του Ζε Ελίας, μία σεζόν μετά, να μην έχει ίδιο (τεράστιο) ενθουσιασμό λόγω των χρημάτων αλλά ο Βραζιλιάνος χαφ πρόσφερε μοναδικές στιγμές στους οπαδούς του Ολυμπιακού.

Με τον ίδιο τρόπο δέθηκε με τον κόσμο των «ερυθρολεύκων» και ο Κριστιάν Καρεμπέ. Ο Γάλλος αστέρας είχε πάρει τα πάντα στην καριέρα του, κουβαλώντας δύο Champions League, ένα Παγκόσμιο Κύπελλο και ένα EURO στις αποσκευές του για τον Πειραιά. Έτσι, όταν ήρθε από τη Μίντλεσμπρο, δοξάστηκε από τους οπαδούς και με τον τρόπο παιχνιδιού του, αγαπήθηκε όσο λίγοι. Και από εκεί, να φτάσουμε στον τεράστιο Ριβάλντο.

Για πολλούς, ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής που πέρασε από τα ελληνικά γήπεδα. Στην ίδια κατάσταση με τον Καρεμπέ από θέμα διακρίσεων, με μία μικρή διαφορά. Ο «Ρίμπο» είχε πάρει και τη Χρυσή Μπάλα του 1999 και πέντε χρόνια μετά, έπιασε... λιμάνι, κάνοντας τα δικά του μαγικά στα ελληνικά γήπεδα. Και μετά από αυτό το... μπαμ, έρχεται το καλοκαίρι του 2007.

Η εποχή που οι οπαδοί του Ολυμπιακού απλά δεν... προλάβαιναν να ηρεμήσουν από τις συνεχόμενες υπερβάσεις των «ερυθρολεύκων». Από τη μία ο πρωταθλητής Ευρώπης με τη Ρεάλ Μαδρίτης, Ραούλ Μπράβο για το αριστερό άκρο της άμυνας, από την άλλη ο μεγάλος Λουτσιάνο Γκαλέτι από την Ατλέτικο Μαδρίτης και το... κερασάκι, ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς. Το «όπλο» του Ερυθρού Αστέρα, της Σέφιλντ Γουένσντεϊ, της Σοσιεδάδ, της Γιουβέντους και της Λάτσιο, με σύνολο μεταγραφών στα 50 εκατ. ευρώ.

Δύο χρόνια μετά, με τον Ολυμπιακό να ψάχνει τον βασικό στόπερ του ρόστερ, ο Όλαφ Μέλμπεργκ, ο οποίος ένα καλοκαίρι πριν μας είχε... πληγώσει στο EURO 2008 με την Σουηδία, δέχεται να αφήσει τη Γιουβέντους και έναντι 2,5 εκατ. ευρώ, πιάνει... λιμάνι, προκαλώντας ιδιαίτερο ενθουσιασμό.

Και μπαίνουμε στη νέα εποχή του Ολυμπιακού, με τον Βαγγέλη Μαρινάκη να ρίχνει την πρώτη «βόμβα» με την απόκτηση του Αριέλ Ιμπαγάσα. Ο «βραχύσωμος» μεσοεπιθετικός που λίγοι έχουν αγγίξει την τελειότητα του παιχνιδιού που είχε, όμως ο πραγματικός ενθουσιασμός, ήρθε με την έλευση του Χαβιέ Σαβιόλα. Ένας Αργεντινός θρύλος που είχε τιμήσει τόσο τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, όσο και της Μπαρτσελόνα, έπιασε «λιμάνι» το καλοκαίρι του 2013.

Μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τον Μαρσέλο. Η αντίστροφη μέτρηση ξεκινάει με τον Εστεμπάν Καμπιάσο. Έναν πυλώνα της Ίντερ που είχε πετύχει το μεγάλο τρεμπλ το 2010 επί Ζοσέ Μουρίνιο αλλά και ένα βασικό στέλεχος των Λέστερ και Ρεάλ Μαδρίτης, που ήρθε στον Πειραιά και πρόσφερε τα... πάντα στην διετία που αγωνίστηκε. Αντίστοιχη θέση, έχει κερδίσει και ο Ματιέ Βαλμπουενά.

Μπορεί να ήταν 34 ετών όταν άφησε τη Φενερμπαχτσέ για τον Ολυμπιακό, όμως ο Γάλλος εξτρέμ κατάφερε να μπει για τα καλά στην καρδιά των οπαδών. Παρότι είναι στα 37 του χρόνια, ο Βαλμπουενά συνεχίσει να προσφέρει και να παίζει σαν να είναι 20 χρονών, για αυτό και από τότε, κάθε καλοκαίρι ανανεώνει.

Η λίστα, πριν την κλείσει ο Μαρσέλο, υπάρχει ένας συμπατριώτης του 34χρονου μπακ. Ο λόγος για τον Ραφίνια. Ο δεξιοπόδαρος ακραίος αμυντικός που έφαγε τα γερμανικά γήπεδα με το... κουτάλι, παίζοντας για πέντε χρόνια στη Σάλκε και οκτώ στην Μπάγερν Μονάχου, κατακτώντας επτά πρωταθλήματα Γερμανίας αλλά και ένα Champions League.

Και φτάνουμε στον Μαρσέλο. Τα λόγια περιττά. Ζωντανός θρύλος της Ρεάλ Μαδρίτης, στην οποία έπαιξε για 16 χρόνια, κατακτώντας ότι είναι πιθανό να πάρει, γράφοντας ιστορία με τα πέντε Champions League και φτάνοντας στο «Έβερεστ» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Τα δεδομένα είναι στα χέρια σας, τώρα είναι η σειρά σας να ψηφίσετε. Ποιο είναι το μεγαλύτερο «όνομα» που έπιασε λιμάνι από την καθιέρωση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και έπειτα, ανεξαρτήτως προσφοράς. Μέχρι φυσικά το επόμενο...

Loading...