Η σύγκριση Βατσλίκ-Τζολάκη στα δύο πιο δυνατά φιλικά του Ολυμπιακού

Αναμένουμε με ενδιαφέρον τα δύο επόμενα φιλικά του Ολυμπιακού, με την ΑΖ Άλκμααρ στο Καραϊσκάκη το Σάββατο και με τον Άρη τη Δευτέρα στο Χαριλάου. Για να δούμε βελτίωση από πλευράς της ομάδας του Πέδρο Μαρτίνς. Βελτίωση τόσο αμυντικά, όσο και επιθετικά.

Η εικόνα του Ολυμπιακού να τρώει δέκα φάσεις για γκολ στα δύο τελευταία φιλικά με την Αρμίνια Μπίλεφελεντ (1-3) και με τη Ζάλτσμπουργκ (επίσης 1-3) και τελικά να παραβιάζεται έξι φορές η εστία του, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή, όσο κι αν μιλάμε για φιλικά παιχνίδια. Να βλέπεις τους αμυντικούς πηγαίνουν πίσω και πιο πίσω, αντί να πέφτουν πάνω στην μπάλα…Να μην υπάρχει κανένας συγχρονισμός ανάμεσα στη μεσαία γραμμή και στην αμυντική... Κι από την άλλη, να βλέπεις τους αντίπαλους παίκτες να έχουν καλύτερα τελειώματα μπροστά, αλλά και να μοιάζουν πιο γρήγοροι, πιο δυνατοί, να παίρνουν τις κόντρες, λες και κινούνταν σε ένα σκαλοπάτι πιο πάνω…

Τα πιο χαρακτηριστικά στιγμιότυπα που μου έχουν μείνει είναι οι μονομαχίες του Μπα στο ματς με τους Γερμανούς. Ένας παίκτης που μπορεί να έχει πολλά κουσούρια, αλλά αν μη τι άλλο είναι αθλητικός, έχει ταχύτητα και δύναμη και αλτικότητα. Κι όμως τον έβλεπες να χάνει τις περισσότερες κρίσιμες μάχες, λες και οι παίκτες της Αρμίνια ήταν πολύ πιο δυναμικοί από αυτόν. Όπως κι ο Σισέ έχασε με ευκολία την κεφαλιά από τον αντίπαλο του, και δη σε μία γιόμα από την άμυνα, στο πρώτο γκολ των Αυστριακών.

Το μεγαλύτερο θέμα; Όταν χάνει την μπάλα ο Ολυμπιακός, γίνεται έρμαιο των αντεπιθέσεων των αντιπάλων-όχι μόνο λόγω κακών επιστροφών, αλλά και μίας διαφαινόμενης κακής οργάνωσης. Κατ΄ αρχάς, ο Εμβιλά πουλάει πλέον πιο εύκολα την μπάλα έξω από την περιοχή της ομάδας. Κι όταν το κάνει αυτό, ο βασικός σου αμυντικός μέσος, δεν υπάρχει κάτι πιο επώδυνο.

Τα προβλήματα επεκτείνονται και στο μισό του αντίπαλου. Με τους παίκτες του Ολυμπιακού να βγάζουν ορισμένες πολύ καλές επιθέσεις και αντεπιθέσεις, όμως τις περισσότερες να τις «καίνε», π.χ. στο ματς με την Αρμίνια, τη μία φορά ο Τικίνιο, την άλλη ο Καρβάλιο, την παράλλη ο Φαντιγκά, κάνοντας πολύ κακές κινήσεις την κρίσιμη στιγμή. Όπως με την Ζάλτσμπουργκ βγήκε εκπληκτικά ο Ολυμπιακός σε κόντρα επίθεση και τα χάλασε όλα ο Ραντζέλοβιτς με μία κακή πάσα.

Το καλό είναι ότι σιγά σιγά βλέπουμε να αναπτύσσεται ο Ολυμπιακός καλύτερα, όταν βρίσκει χώρους τουλάχιστον. Το κακό είναι ότι έστω αυτές τις φάσεις δεν τις τελειώνει σχεδόν ποτέ καλά! Ένα άλλο στιγμιότυπα είναι με τους Ζίνκερναγκελ, Αμπού Καμαρά, Χασάν να συνδυάζονται όπως πρέπει και τον Καρβάλιο από πολύ καλή θέση να αστοχεί…

Ο Ελ Αραμπί στο τελευταίο φιλικό ήταν απογοητευτικός-σε αντίθεση με το προηγούμενο με την Σλάβια. Έχανε την μπάλα, έκανε λάθος πάσες και το εύκολο γκολ που έκανε δεν μπορεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από μία εμφάνιση του τύπου, «ο Ολυμπιακός ήταν σα να έπαιζε χωρίς σέντερ φορ». Με τον Αγκιμπού πίσω του σε χαμηλό κι αυτός επίπεδο (και να φαίνονται οι δυό τους μόνο στη φάση του μοναδικού γκολ), ήταν δύσκολο να ανταποκριθεί επιθετικά ο πρωταθλητής Ελλάδας.

Βάλτε και την αδυναμία των ακραίων μπακ, Άβιλα-Ρέαμπτσιουκ, να βοηθήσουν επιθετικά, με εξαίρεση μία καλή σέντρα του πρώτου προς τον Αραμπί, που όμως ήταν οφσάιντ, κι έτσι εξηγείται η εικόνα της ομάδας επιθετικά κόντρα στη Ζάλτσμπουργκ. Και κάπως έτσι ο Κανέ ήταν ο πιο πειστικός παίκτης του Ολυμπιακού, κλέβοντας την μπάλα όχι απλά περισσότερες φορές από κάθε άλλο συμπαίκτη του, αλλά νομίζω κάνοντας όσα κλεψίματα έκαναν όλοι οι συμπαίκτες του μαζί! Συνδυάζοντας τα και με αρκετές καλές πάσες και σωστό κράτημα της μπάλας. Θυμάμαι σε μία στιγμή που ο Βατσλίκ του δίνει μία πάσα και πιο πολύ πρόβλημα του δημιουργεί, παρά τον βοηθάει, αλλά ο Κανέ μπόρεσε με υπερένταση και έβγαλε την μπάλα από την άμυνα του Ολυμπιακού.

Παρεμπιπτόντως, πώς ήταν ο Βατσλίκ; Γενικά έδειξε μία καλή ετοιμότητα, έβγαινε και μπλόκαρε την μπάλα σε σέντρες, είχε αρκετά γρήγορες κινήσεις, συν μία δύσκολη επέμβαση με τα πόδια. Στις φάσεις των τριών γκολ νικήθηκε, χωρίς να μπορείς να του καταλογίσεις ευθύνη, όμως από έναν γκολκίπερ της εμπειρίας και της αξίας του περιμένεις έστω στο ένα από τα τρία γκολ να αντιδράσει καλύτερα-ίσως π.χ. στο δεύτερο.

Αν κάνουμε μία σύγκριση με τον Τζολάκη, που έπαιξε στο άλλο πιο δυνατό φιλικό, στο 1-1 με την Σλάβια, μου φάνηκε λίγο πιο ετοιμοπόλεμος ο νεαρός Έλληνας γκολκίπερ. Ήταν γρήγορος, με καλές επεμβάσεις όταν χρειάστηκε, αρκετά καλός με τα πόδια (όχι όσο ο Τσέχος), μου άρεσε τέλος πάντων. Και νομίζω ότι θα έπρεπε να παίξει περισσότερο στην προετοιμασία.

Ο άλλος γκολκίπερ, ο Κρίστινσον, είχε παθητικό έξι γκολ σε δυόμιση παιχνίδια που έπαιξε. Στα υπόλοιπα τρεισήμισι παιχνίδια που έπαιξαν οι άλλοι δύο, το παθητικό του Ολυμπιακού ήταν τέσσερα γκολ…

Άσχετο: Κάποιους παίκτες, από τους εκτός πλάνων του Μαρτίνς, τουλάχιστον δύο-τρεις, δεν τους βλέπω να…κουνιούνται μέχρι τέλη του μήνα. Στον Ολυμπιακό θα είναι μέχρι τότε. Μπορεί κιόλας να σκέφτονται, κάτσε να περιμένουμε μήπως υπάρξουν τίποτα εξελίξεις μετά τα ματς με τη Μακάμπι και γυρίσει ο τροχός και για μας…