Τον περασμένο Δεκέμβριο ανακοινώθηκε η επιστροφή του Κώστα Μανωλά στον Ολυμπιακό. Ωστόσο, ο 30χρονος Έλληνας κεντρικός αμυντικός όπως δήλωσε στην ιταλική «La Reppublica» δεν γνωρίζει ακόμα και σήμερα τους λόγους που σταμάτησε να αγωνίζεται στους «παρτενοπέι», ρίχνοντας αιχμές στη διοίκηση των Ναπολιτάνων και συγκεκριμένα στον πρόεδρο Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις για τη στάση που κράτησαν απέναντί του.

Μεταξύ άλλων, ο Κώστας Μανωλάς τόνισε πως μεγάλη του επιθυμία ήταν να επιστρέψει στην Ελλάδα για λογαριασμό του Ολυμπιακού, μιας και γνώριζε πως θα έβρισκε ξανά την αγάπη που αναζητούσε.

«Ρωτήστε τον Ντε Λαουρέντις (σ.σ. πρόεδρος της Νάπολι) γιατί έφυγα. Υπήρχαν προβλήματα με το κλαμπ, τα οποία, όμως, από σεβασμό στους πρώην συμπαίκτες μου, που αγωνίζονται ακόμα εκεί, δεν θέλω να πω. Για την επιστροφή μου στην Ελλάδα; Το ήθελα πάρα πολύ! Ήθελα να πάω κάπου και να νιώσω ότι ο κόσμος και η ομάδα με αγαπούν. Και ήξερα ότι εκεί θα το βρω αυτό», ανέφερε αρχικά για την αποχώρησή του από τη Νάπολι και την επιστροφή στην Ελλάδα και στη συνέχεια μίλησε για τη σχέση του με τον Λουτσιάνο Σπαλέτι.

«Στη Νάπολι φέτος έπαιξα στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια και μετά έμεινα εκτός. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί! Έκανα ένα λάθος με τη Γιουβέντους, είναι αλήθεια. Αλλά δεν πιστεύω ότι μου άξιζε να μείνω εκτός. Ο Σπαλέτι ως προπονητής δεν αμφισβητείται, είναι από τους καλύτερους, που έχω γνωρίσει ποτέ. Αλλά η σχέση μας δεν ήταν και η καλύτερη. Με τους άλλους προπονητές, που είχα, η σχέση ήταν πάντα εξαιρετική».

Οσον αφορά το γκολ του με τη φανέλα της Ρόμα κόντρα στην Μπαρτσελόνα και τον αποψινό τελικό των Ρωμαίων στο Europa Conference League, ο Κώστας Μανωλάς δήλωσε: «Ήταν σημαντικό, γιατί όλος ο κόσμος κατάλαβε ότι η Ρόμα είναι μεγάλη ομάδα. Πριν η Ρόμα είχε άλλη εικόνα στην Ευρώπη, άλλη ιστορία. Θα είχαμε φτάσει στον τελικό του Champions League με VAR τότε. Η ομάδα του Μουρίνιο δεν έκανε σπουδαία σεζόν, αλλά ο τελικός είναι τελικός. Θα είμαι με τη Ρόμα με όλη μου την καρδιά, οι οπαδοί το αξίζουν τόσο πολύ γιατί αγαπούν πολύ την ομάδα, είναι υπέροχο κοινό».