Ολυμπιακός: Όλοι θα έβαζαν τον Φορτούνη, ο Μαρτίνς όμως έβαλε τον Λόπες…

Το σκορ στο Καραϊσκάκη χθες ήταν 2-1 κι ο Μασούρας έχει χάσει την μπάλα τρεις φορές μέσα σε λίγα λεπτά, παρότι μάλιστα την πρώτη φορά από τη λάθος πάσα του ο ΠΑΣ (Γκαρντάφσκι) βρέθηκε τετ α τετ με τον Βατσλίκ.

Είναι φανερό ότι ο Έλληνας διεθνής έχει παραδώσει ψυχή και σώμα. Οι περισσότεροι, τι θα έκαναν; Θα έβαζαν τον Φορτούνη. Ο Μαρτίνς έβαλε τον Λόπες κι ας τον είχε αφήσει εκτός δράσης σχεδόν τρεις μήνες. Λίγο αργότερα, ο ΠΑΣ ισοφαρίζει και ο προπονητής του Ολυμπιακού με μία κίνηση εξαντλεί και τις άλλες τρεις αλλαγές του. Πάλι δεν βάζει τον Φορτούνη, όπως θα έκαναν οι περισσότεροι (για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο με τον Τύπο και τον κόσμο, από την πιθανή κριτική-κράξιμο). Ο Πορτογάλος προτίμησε τον Βαλμπουενά και αλλαγή συστήματος σε 4-4-2, με τον Τικίνιο δίπλα στον Ελ Αραμπί.

Εν τέλει, ο Λόπες όπως όλοι είδαμε, με ένα από τα πιο εντυπωσιακά γκολ, έδωσε τη νίκη στον Ολυμπιακό, αφού δύο λεπτά προηγουμένως ο γκολκίπερ Λοντίγκιν είχε κάνει την απόκρουση του αγώνα, σε άλλο φαρμακερό σουτ του Λόπες. Η σέντρα για το γκολ ήρθε από τον Βαλμπουενά. Ο ίδιος παίκτης, ο Βαλμπουενά, είχε άλλη επικίνδυνη σέντρα νωρίτερα, με τον Τικίνιο να παίρνει την κεφαλιά και τον Λοντίγκιν πάλι να σώζει την εστία του.

Κοινώς, από τις αλλαγές, από τους παίκτες που ήρθαν από τον πάγκο, προέκυψε το τρίποντο για τον Ολυμπιακό.

Μία άλλη συζήτηση ασφαλώς και μπορεί να είναι αν ο Μαρτίνς έκανε καλά που άφηνε τόσο καιρό έξω τον Λόπες. Η απάντηση με βάση την χθεσινή εξέλιξη, είναι αρνητική. Σε συνδυασμό και με το ότι στο αμέσως προηγούμενο ματς στο οποίο είχε παίξει ο Λόπες, πάλι μπαίνοντας αλλαγή, στο Ολυμπιακός-Παναιτωλικός 3-1 για το Κύπελλο, που κρίθηκε στην παράταση, ο αριστεροπόδαρος κυνηγός είχε δώσει τις δύο ασίστ στον Μασούρα για τα δύο του γκολ στο 90+2 του κανονικού αγώνα και στο 115’ της παράτασης.

Η απάντηση με το γενικότερο κάδρο είναι κάτι άλλο: ο Λόπες μέχρι και το Γενάρη είχε πάρει τον χρόνο του-εννιά ματς βασικός και δέκα αλλαγή, εκ των οποίων τις τρεις φορές από ένα ημίχρονο. Τα στατιστικά του ήταν δύο ασίστ από εκτελέσεις κόρνερ και δύο γκολ (το ένα στη Λιβαδειά για το Κύπελλο και το άλλο στο Ηράκλειο, το τρίτο του Ολυμπιακού στο 3-1 με τον ΟΦΗ). Τα λες μάλλον… φτωχά για παίκτη με ένα εκ. Ευρώ συμβόλαιο.

Άλλη πτυχή της κουβέντας: θα μπορούσε ο Μαρτίνς το τελευταίο τρίμηνο να τον χρησιμοποιήσει παραπάνω κι όχι 25 λεπτά χθες και 55 με το Αγρίνιο στο Κύπελλο; Η απάντηση εδώ είναι καταφατική. Θα μπορούσε γιατί έτσι θα έπαιρναν και κάποιες ανάσες ο Μασούρας με τον Ροντρίγκες και δεν θα χρειάζονταν να χρησιμοποιούνται στα άκρα της επίθεσης ο Καρβάλιο κι ο Αγκιμπού, που είναι παίκτες του άξονα. Βεβαίως, αν θα ανταποκρίνονταν ο Λόπες είναι κάτι άγνωστο. Ξέρουμε από την μέχρι τώρα παρουσία του και με δείγμα συνολικά 23 συμμετοχών ότι έχει καλό αριστερό πόδι αλλά κακή διάρκεια. Δεν έχει συνέχεια σε μία καλή απόδοση, ακόμη κι όταν μέσα σε ένα μήνα, αρχές Δεκέμβρη με αρχές Γενάρη, έπαιξε έξι ματς σε επίπεδο αρχικής ενδεκάδας.

Τέλος πάντων, για να φύγουμε από το μεμονωμένο και να πάμε στο ομαδικό: το χθεσινό παιχνίδι απέδειξε, δυστυχώς πανηγυρικά, αυτό το οποίο υποστηρίζω εδώ και κάμποσο καιρό, ότι δηλαδή η ομάδα βγάζει πλέον και μεγάλο ψυχολογικό πρόβλημα. Νιώθουν οι παίκτες να είναι σε πίεση, αγχώνονται υπερβολικά και αυτό τους κάνει να χάνουν ένα σωρό ευκαιρίες, αλλά και να βγάζουν ανασφάλεια και αμυντικά.

Για να είμαι ειλικρινής, χθες όταν μείωσε ο ΠΑΣ στο 45+3, ήμουν βέβαιος στο ημίχρονο ότι το ματς θα λήξει 2-2! Καταλάβαινα ότι τα πόδια θα ήταν βαριά στο β΄ ημίχρονο όχι μόνο από το 120λεπτο της Τετάρτης κόντρα στον ΠΑΟΚ για το Κύπελλο, αλλά ακόμη περισσότερο από το γκολ «από το πουθενά» στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων του α΄ 45λεπτου. Θυμόμουν κι ότι ο ΠΑΣ στο παρελθόν είχε πάρει άλλες δύο φορές 2-2 από τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη (6.2.2014 με Μίτσελ στον πάγκο και 13.3.2010 με Μπάντοβιτς υπηρεσιακό προπονητή), αλλά και ένα ακόμη 2-2, στο ΠΑΣ-Ολυμπιακός στις 21.11.2009 με τον Ολυμπιακό να προηγείται 2-0 μέσα στα Γιάννινα έως το 80^ο λεπτό!...

Ευτυχώς δεν δικαιώθηκα, λόγω Λόπες! Και αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι απέναντι στον Ολυμπιακό θα ήταν πολύ άδικο, για την εικόνα του ειδικά στο α΄ ημίχρονο να μην κερδίσει πάλι (22-7 οι τελικές, 59-41 η κατοχή μπάλας). Το ποδόσφαιρο, όμως, απέδειξε ξανά ότι όσο το κυνηγάς το γκολ, θα έρθει, έστω οριακά. Γιατί οι «ερυθρόλευκοι» μετά το 2-2 του ΠΑΣ στο 80’, και έως το 97.12 που σκόραρε ο Λόπες, είχαν έξι τελικές! Δεν μπήκε η μπάλα μέσα στα σουτ των Βρουσάι, Βαλμπουενά, Λόπες και τις κεφαλιές των Μπα και Τικίνιο, μπήκε στο τελευταίο σουτ, πάλι του Λόπες.

Μόνο που ακριβώς εδώ είμαστε υποχρεωμένοι να καταγράψουμε και ότι ο Ολυμπιακός από την έναρξη του β’ ημιχρόνου έως το 2-2 του ΠΑΣ στο 80’ είχε τέσσερις τελικές (κι ο ΠΑΣ άλλες πέντε τελικές, έστω κι αν οι δύο ήταν στην ίδια φάση)! Τέσσερις τελικές ο Ολυμπιακός σε 35 λεπτά, έξι τελικές σε 17 λεπτά…Κάτι που σημαίνει ότι δεν είναι μόνο ζήτημα αντοχών της ομάδας, αλλά και εσφαλμένης νοοτροπίας της: με το σκορ 2-1, περισσότερο έπαιζε για να υπερασπιστεί το υπέρ της σκορ, παρά για να κάνει το 3-1 και να κλειδώσει το τρίποντο.

Πρόκειται για ξεκάθαρα λανθασμένη τακτική, από την στιγμή άλλωστε κατά την οποία εδώ και τόσο καιρό ο Ολυμπιακός αποτυγχάνει σε όλα (!) τα παιχνίδια του να κρατήσει το υπέρ του σκορ! Όταν δεν το έκανε με τον Άρη μέσα κι έξω (μάλιστα στο Χαριλάου έχασε με ανατροπή), με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ μέσα και με τον ΠΑΣ έξω (σε όλα αυτά τα ματς είχε προηγηθεί με 1-0), γιατί να το έκανε χθες, γιατί να κρατούσε χθες το 2-1…Θα έπρεπε να παίξει πιο πολύ για το 3-1 παρά για το 2-1, πιθανότατα κάνοντας πιο έγκαιρα κι άλλες αλλαγές για φρεσκάρισμα της ενδεκάδας, καθώς μέχρι το 82’ είχαν μπει μόνο οι Μαντί και Λόπες.

Μία σοβαρή διαπίστωση που μπορούμε να κάνουμε από το χθεσινό παιχνίδι είναι ότι μέχρι τώρα ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να κρατήσει το υπέρ του 1-0 και τα παιχνίδια του έληγαν 1-1 η, και τα έχανε κιόλας εσχάτως. Τώρα, αποδείχθηκε ότι δεν μπορεί να κρατήσει και το υπέρ του 2-0! Κάτι που πρέπει να του γίνει μάθημα, να παίζει για να επεκτείνει τη νίκη του κι όχι για να διατηρεί το σκορ που συνήθως από το α΄ημίχρονο εξασφαλίζει.

Για όποιον δεν το έχει αντιληφθεί, οι δύο νίκες του Ολυμπιακού στα οκτώ τελευταία παιχνίδια του έχουν έρθει με γκολ στο 85’ (2-1 τον Άρη) και στο 98’ (3-2 τον ΠΑΣ), δηλαδή σε χρονικό σημείο που ήταν από δύσκολο (με τον Άρη) έως απίθανο (με τον ΠΑΣ) να φάει κι άλλο γκολ! Μόνο έτσι, δηλαδή, κερδίζει-όταν σκοράρει τόσο αργά, που ο αντίπαλος δεν μπορεί να προλάβει να βάλει κι αυτός γκολ! Αν κι ο Άρης στο 95’ είχε επικίνδυνη κεφαλιά του Μπράμπετς που μπλοκαρε ο Βατσλίκ…

Άσχετο: Πήγαμε λίγο από τη μία άκρη στην άλλη, από το…βασικούρας στην εξέδρα (ούτε καν στον πάγκο), αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Αγκιμπού με την απόδοση του τον τελευταίο καιρό μάλλον για προς τα εκεί ήταν…