Τώρα είναι καλός ο Καμαρά;

Τώρα είναι καλός ο Καμαρά;

Βασίλης Βλαχόπουλος Βασίλης Βλαχόπουλος
Τώρα είναι καλός ο Καμαρά;

bet365

Ο Βασίλης Βλαχόπουλος γράφει για τη σπουδαία νίκη του Άρη στην Τρίπολη αλλά και την ανάδειξη της δικαιοσύνης του ποδοσφαίρου μέσα από το γκολ του Αμπουμπακάρ Καμαρά.

Οι ποδοσφαιρικές πλάκες μοιάζουν πιο ξεκαρδιστικές, ειδικά όταν κινούνται προς την αντίθεση κατεύθυνση σε σχέση μ’ αυτή που ακολουθεί η μάζα. Η τελευταία εύκολα στήνει πρόσωπα στο εκτελεστικό απόσπασμα, ευκολότερα μηδενίζει, λησμονεί, ακυρώνοντας προσπάθειες.

Εκεί στάθηκε στο προηγούμενο διάστημα και ο Αμπουμπακάρ Καμαρά. Σε απόσταση έντεκα βημάτων. Συνεχίζω να διατηρώ αμφιβολίες για το αν ο Μαυριτανός είναι ο επιθετικός που χρειαζόταν ο Άρης βάσει του στιλ παιχνιδιού του αλλά διάβολε, δεν φταίει μόνο αυτός και ταυτόχρονα, είναι υπέρ πολύτιμος. Με δυσκολία στην εκτέλεση, μπορεί να χρειαστεί κι ένα δεύτερο «χάδι» της μπάλας για να μπει στα δίχτυα, σαν αυτό του Ατιένζα στην Τρίπολη.

Αλλά κάπου… μπάστα. Δεν είναι τυχαίος ποδοσφαιριστής, αλλά πολυτέλεια για το δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο. Γιατί ξέρει μπάλα, την κουβαλάει όπως εγώ τον αναπτήρα στην τσέπη μου και για να του την πάρεις θα πρέπει να φτύσεις αίμα. Θα έκανε πολλά περισσότερα αν είχε τη σωστή πάσα στο σωστό timing. Στην Τρίπολη, λόγου χάρη, θα είχε δύο γκολ στο ημίχρονο αν ο Ντανιελ Μαντσίνι του την έδινε τη… ρουφιάνα, εκεί που έπρεπε.

Και τα έφερε έτσι η μοίρα να πετύχει (ίσως) το κρισιμότερο γκολ της χρονιάς γιατί αυτό που σημείωσε μπορεί να οδηγήσει τον Άρη στα Playoffs. Στο βροχερό απόγευμα της εξιλέωσης. Γιατί εξιλεώθηκε και ο ίδιος για τις αμαρτίες του. Κι αυτές είναι πολλές. Τα χαμένα τετ α τετ από τα οποία ο ίδιος θα μπορούσε να είχε διψήφιο αριθμό τερμάτων, όπως θα μπορούσε και ο Άρης να ήταν στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας. Αν τα δει στο βίντεο, μάλλον θα το κάψει το βίντεο από την τσατίλα του. Κυρίως γιατί αντιλαμβάνεται ότι είναι από τα βαρόμετρα του Άρη. Αυτό αποδεικνύεται μέσα και από τη στατιστική. Όποτε σκοράρει, η ομάδα του κερδίζει.

Εξιλέωση Νο2

Μάρτυς μου ο Θεός, θα το έγραφα πριν δώσει την ασίστ στο δεύτερο γκολ του Λούκας Σάσα. Ο Ματέο Γκαρσία ξεκίνησε το παιχνίδι με δύο λάθος πάσες και οι εφιάλτες επέστρεψαν. Επανέφεραν την ξενέρωτη εικόνα του Αργεντίνου. Δεν ξέρω αν τον ξύπνησε η βροχή ή αν υπήρξε κάποια συνάντηση πλανητών αλλά η εικόνα του από τις δύο κακές πάσες κι έπειτα ήταν εξαιρετική. Αν ο Άρης βρήκε αναπνευστήρα στην πίεση που του άσκησε ο Αστέρας, επί τούτου φρόντισε ο βραχύσωμος επιθετικός. Κέρδισε χαμένες μπάλες, κράτησε μπάλες για να αναπνεύσει η άμυνα, κέρδισε φάουλ, πλάγια άουτ και σαν κερασάκι στην τούρτα έδωσε και την ασίστ στον Λούκας Σάσα. Βάσει του ταλέντου του, ο Γκαρσία δεν αξίζει αυτό που βιώνει, ασχέτως του ότι είναι δίκαιο σύμφωνα με την ποδοσφαιρική εικόνα του. Από έφηβος, πλούσιος σε ζωντάνια και ενέργεια, τουλάχιστον έτσι τον γνωρίσαμε πριν από τέσσερα χρόνια, ξαφνικά έγινε το αγέλαστο παιδί. Κάποιος από τους διπλανούς του να χαμογελάσει γιατί λένε ότι είναι μεταδοτικό. Να το απολαύσει όπως το απολάμβανε στην παρθενική χρονιά του στον Άρη. Είναι κρίμα για τον ίδιο, την ομάδα που επένδυσε σ’ αυτόν και τον κόσμο που τον αγάπησε αλλά τώρα νιώθει ότι βρίσκεται σε μια σχέση που είναι σε διάσταση.

Η κίνηση-ματ του Μπούργος

Κακά τα ψέματα, ο κύριος με τη βαριά και μεγάλη κορμοστασιά κλείδωσε το παιχνίδι. Η αλλαγή του 81ου λεπτού αποδείχθηκε σοφή κίνηση καθώς από την ώρα που πρόσθεσε ύψος και άτομο στο κέντρο της άμυνας με την είσοδο του Γιοχάν Μπεναλουάν, ο Αστέρας τελείωσε σαν ομάδα γιατί δεν είχε τρόπο έκφρασης στην επίθεση. Αυτή ήταν η λογική του σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Σήκωνε την μπάλα ψηλά κι όταν ο Χερόνιμο Μπαράλες κέρδιζε την κεφαλιά και η δεύτερη μπάλα πήγαινε στον Σίτο, τον Ριέρα ή τον Κρεσπί, ο Αστέρας έβρισκε προϋποθέσεις απειλής. Από το 81’ και μετά (θαρρώ ότι) ο Μπαράλες κέρδισε μόνο ένα φάουλ κι αυτό τραβηγμένο σαν τα 3-4 που έδωσε ο Πορτογάλος διαιτητής και χάλασε την εικόνα του. Με τον τρόπο του, ο Μπούργος έδωσε στην ομάδα του εξιτήριο από το δωμάτιο του πανικού γιατί καθαρίζοντας όλες τις φάσεις ψηλά έβρισκε χώρους στο ανοιχτό γήπεδο. Όποιος δει ξανά τα τελευταία επτά λεπτά θα διαπιστώσει ότι αν μια ομάδα βρήκε προϋποθέσεις, αυτή ήταν ο Άρης. Αντιθέτως, ο Αστέρας παραδόθηκε στη μοίρα του.

Άλλο CAS κι άλλο Ολυμπιακός

Μετά την έντονη βροχή, συνήθως, ακολουθούν τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Κι εκεί που στον Άρη υπήρχε καταχνιά, ξαφνικά βλέπει μια ζωγραφιά. Εκτός απροόπτου, όταν θα υποδεχθεί τον Ολυμπιακό θα ξέρει και τη θέση του στον βαθμολογικό πίνακα, αν δηλαδή θα έχει πάρει τους βαθμούς που κέρδισε στο χορτάρι. Αν ναι, θα πάει στους 42 βαθμούς και θα φτιάξει πλάνο για τα Playoffs. Ωστόσο, ο Χερμάν Μπούργος το έθεσε σωστά. Προτίμησε την τακτική της… ξαφνικής απώλειας μνήμης. Ο Άρης είναι αναγκασμένος να κερδίσει τον Ολυμπιακό. Αν το κάνει (με το +6) αυτομάτως θα ενισχύσει τις πιθανότητές του για την κατάκτηση ευρωπαϊκού εισιτηρίου γιατί θα πάει στους 45! Αν το CAS απορρίψει την προσφυγή, θα είναι ζήτημα παραμονής στα υψηλά πατώματα της βαθμολογίας. Κανείς δεν πρόκοψε περιμένοντας τα αποτελέσματα των άλλων. Άρα, ο αγώνας συνεχίζεται…

Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr

Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!

Βασίλης Βλαχόπουλος
Βασίλης Βλαχόπουλος

Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία στα τελευταία χρόνια της… λαδόκολλας. Χάριν οικονομίας, το λευκό χαρτί χρησιμοποιούταν σε έκτακτες και ιδιαιτέρως σοβαρές καταστάσεις, ούτως ή άλλως ήταν δυσεύρετο. Πρόλαβε τη διαδικασία αποστολής των φαξ, αλλά και τις πρώτες συσκευές κινητής τηλεφωνίας με τη λαστιχένια κεραία που θύμιζαν στρατιωτικούς ασυρμάτους.

Παρακολουθεί όλες… τις μπάλες, αλλά η αδυναμία του είναι η πορτοκαλί, η σπυριάρα, λόγω της ειδοποιού διαφοράς μεταξύ ποδοσφαίρου και μπάσκετ. Στο μπάσκετ ΠΑΝΤΑ κερδίζει ο καλύτερος. Στο ποδόσφαιρο, μπορεί να κερδίσει ο πιο τυχερός.

ΥΓ: Οσα χρόνια κι αν περάσουν, όσα περιοδικά κι αν πέσουν στα χέρια του, το «Τρίποντο» ήταν, είναι και θα είναι το κορυφαίο forever and ever.