ΠΑΟΚ: Και το rebuilding θέλει την ποιότητά του…

Αν κάποιος δεν το έχει καταλάβει, όλο αυτό το πρώτο διάστημα (εξάμηνο ας πούμε...) του 2022 για τον ΠΑΟΚ, θα κυριαρχήσει ως έννοια, ως λέξη και ως κύριος στόχος η… ανακατασκευή. Το περίφημο rebuilding που είπε από νωρίς χθες και στις δηλώσεις του ο Ραζβάν Λουτσέσκου μετά το 2-0 επί του Παναιτωλικού.

Η ομάδα που επιμένω συνέχεια εδώ και πολλές εβδομάδες, ότι «χτίζει» καλύτερα από κάθε άλλη τις επιθέσεις της στο πρωτάθλημα και διασπά με τον πιο ομαδικό τρόπο και το καλύτερο συνδυαστικό ποδόσφαιρο τις αντίπαλες άμυνες, έχει μπει σε μία γενικότερη φάση… ανοικοδόμησης, με στόχο του χρόνου να εμφανιστεί πολύ-πολύ-πολύ πιο δυνατή. Όπως επίσης επιμένω από την πρώτη μέρα της χρονιάς, ότι οι κύριες ελλείψεις του ΠΑΟΚ είναι μεσοεπιθετικές.

Επιστρέφω στο χθεσινό ματς και ξεκινάω από αυτή την… πολύπαθη μεσοεπιθετική γραμμή του ΠΑΟΚ, εκεί όπου τους τελευταίους 2 μήνες παίζει βασικός ο… «ποιος Μουργκ»! Πόσο θα ήθελα να μου πει αυτός που τον έφερε και οδήγησε τον ΠΑΟΚ να δώσει τόσα εκατομμύρια, τι ακριβώς ήθελε να αποδείξει με αυτή την κίνηση-επιλογή. Μαζί του ο Μιτρίτσα που όταν τελευταία φορά έπαιξε… ήμασταν δύο μεταλλάξεις πίσω όσον αφορά στον κορονοϊό! Δίπλα τους, αναγκαστικά ως δεκάρι (ας με συγχωρήσει ο Θεός της μπάλας) ο Ντόουγκλας Αουγκούστο!! Ας βγει ένας από όσους είδαν την ενδεκάδα με τους συγκεκριμένους παρόντες και ας πει ότι… αισιοδοξούσε για ποδόσφαιρο που θα έβλεπε, ενώ μαζί ήταν και οι τρεις 21χρονοι Έλληνες, αλλά και ο Ροντρίγκο που… έχει ήδη φύγει.

Και τι γίνεται μέσα στο ματς με αυτόν τον ΠΑΟΚ; Ο Πασχαλάκης για τον Ίνγκασον, δίπλα στον Λύρατζη, ανεβαίνει ο Κούρτιτς, πλησιάζει ο Τσιγγάρας ή το αντίστροφο, πάει η μπάλα στον Μιχαηλίδη που παίρνει την πρώτη κρίσιμη πάσα, γυρίζει ο Σλοβένος, έχει κλείσει προς τα μέσα ο Μιτρίτσα, ανεβαίνει ο Ροντρίγκο στον ανοικτό διάδρομο, συγκλίνει από εκεί και ο Κούρτιτς, να η υπεραριθμεία στην πλευρά, κλείνουν οι αντίπαλοι, αλλάζει πλευρά η μπάλα, βγαίνει ο φορ από την περιοχή, ανοίγει το χώρο για κάθετη κίνηση άλλου, δεν βγαίνει και αυτό, πάμε σε άλλον αυτοματισμό και άλλον και άλλον μέχρι να φθάσει ΣΩΣΤΑ η μπάλα κοντά στην αντίπαλη περιοχή και σε θέση βολής ή τελικής πάσας.

Αυτό έγινε ΚΑΙ χθες πάνω από 100 φορές. Και χθες ο ΠΑΟΚ με τον σωστό τρόπο ανάπτυξης του έφθασε με καλές προϋποθέσεις στην αντίπαλη περιοχή, σε –περίπου- 25-30 περιπτώσεις. Και εκεί που έπρεπε να γίνει η σωστή τελική πάσα, εκεί που έπρεπε να έρθει μία καλή εκτέλεση, εκεί που έπρεπε να παρθεί η σωστή απόφαση, να η… τσαπατσουλιά. Να το λάθος, να το μπέρδεμα και το μπουρδούκλωμα.

Ο προπονητής όσο και να δουλέψει στο πιο δύσκολο κομμάτι του ποδοσφαίρου που είναι η ανάπτυξη και η διάσπαση κλειστής άμυνας, ό τι και αν κάνει, το καλύτερο που μπορεί να πετύχει είναι να φέρει την μπάλα σωστά, εκεί κοντά στα τελευταία 16 μέτρα. Σωστά, με καλές προϋποθέσεις και με τους αντίπαλους αμυντικούς σχεδόν εξουδετερωμένους. Μετά από όλη αυτή τη διαδικασία… ΜΙΛΑΕΙ ΜΟΝΟ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ. Τελειώσαμε…

Επιστρέφω στο αρχικό… rebuilding. Για να φτιάξει ο ΠΑΟΚ και πάλι την μεγάλη ομάδα πρωταθλητισμού, θα ποντάρει στις… «παραγωγικές ηλικίες». Θα πάρει πολλούς παίκτες μεταξύ 22-26. Θέλει ο ΠΑΟΚ να αποκτήσει παίκτες με περισσότερες εντάσεις. Θα ψάξει πολύ για αυτά τα διαφορετικά χαρακτηριστικά. Θέλει η ομάδα που… ανοικοδομείται, να φτιάξει προσωπικότητες. Να βρει ή να φτιάξει παίκτες-νικητές!

ΑΝ Ο ΠΑΟΚ ΔΕΝ αυξήσει σε μεγάλο βαθμό την ποιότητά του, ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να πετύχει. Αν εκεί μπροστά (ιδιαίτερα) δεν βρει τους παίκτες που θα… κολλάνε την μπάλα στο κοντρόλ, αν δεν βρει εκείνους που με προσποιήσεις θα ελευθερώνονται και θα κάνουν μία επιτυχημένη ντρίμπλα ή τέλος πάντων γρήγορα θα πασάρουν ΑΚΡΙΒΩΣ εκεί που περιμένει ο συμπαίκτης την μπάλα, αν δεν βρει παίκτες με γκολ-ασίστ ΕΙΔΙΚΑ εκεί μπροστά όπου η ποιότητα μεταφράζεται κυρίως σε αυτά τα νούμερα, τότε… άδικος ο κόπος του Λουτσέσκου.

Ο οποίος με τον… ποιος Μουργκ και τον Αουγκούστο δεκάρι, αλλά και με Άκπομ-Σφιντέρσκι, έχει τον ΠΑΟΚ πρώτο στα γκολ, με διαφορά από τους άλλους! Πρώτος στις πάσες, φυσικά πρώτος και στα κερδισμένα πέναλτι. Στην εποχή του VAR όμως για να μην ξεχνιόμαστε, τώρα που (και) το πέναλτι κρίνεται από 4 μάτια και καμιά… 12αριά κάμερες αλλά και 20 ριπλέι και όχι από το τι είδε και τι θέλει να δώσει ο… κάθε Παπουτσέλης. (Τους κανονισμούς να διαβάσουν καλά όλοι για το δεύτερο χθεσινό πέναλτι. Και εγώ μαζί).

Αυτός ο ΠΑΟΚ των πολλών απουσιών, της απραξίας, των ανέτοιμων παικτών και της πολύ μέτριας ποιότητας, κατάφερε και χθες να τελειώσει 17 φάσεις, να βάλει δύο γκολ και να δημιουργήσει μόνο 2-3 ακόμη μεγάλες ευκαιρίες, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις οι μεσοεπιθετικοί του έπαιρναν τις λάθος αποφάσεις. Ο Λουτσέσκου έλεγε ότι… φταίει ο εγωϊσμός τους και ότι θέλουν να δείξουν πράγματα, για να μην χάσουν τη θέση. Οκ! Πάντα ήταν καλός στην πολιτική και στο κλίμα που πρέπει να έχει στα αποδυτήρια αφού… «είναι ο καλύτερος στο να καλύπτει τους παίκτες του» όπως μας είπε το καλοκαίρι ο Μπίσεσβαρ.

• Μακάρι ο Ζαμπά να φθάσει στο 70-80% του Ζαμπά που βλέπαμε το 2019. Αυτή θα είναι επιτυχία μετά τα όσα πέρασε και με τα μυαλά που κουβαλάει και ελπίζουμε να τα άφησε πίσω στη Βραζιλία… Δεν είναι εύκολο.
• Ο Ροντρίγκο από την πρώτη μέχρι την τελευταία του μέρα στον ΠΑΟΚ έπαιζε για 6/10. Οκ! Αν δεν τελείωνε το συμβόλαιό του θα προτιμούσα ως εναλλακτική τον δεξιό μπακ του 6, παρά τον συμπατριώτή του που μια φορά θα παίξει για 7, αλλά 4-5 θα φθάσει στο… 3! (Όπου 3 τα δώρα στους αντίπαλους επιθετικούς για να κάνουν μεγάλη φάση και γκολ). Άλλοι αποφασίζουν βέβαια που κοιτάνε και το κόστος κάθε περίπτωσης-απόφασης.
• Ο Λύρατζης ήταν χθες από τους σημαντικότερους του ΠΑΟΚ. Κάθε εβδομάδα ανεβαίνει και 5%. Αργά και σταθερά. Ο Τσιγγάρας που επίσης παρακολουθώ χρόνια και είναι εξαιρετικός στο κέντρο, πρέπει να βρει τρόπο να μην θολώνει και να γίνει πιο αποφασιστικός κοντά στην αντίπαλη περιοχή.
• Φαντάζομαι τον ΠΑΟΚ μήνα Μάρτιο, σε αυτή τη λειτουργία, με έναν ακόμη χαφ, με υγιή Βιεϊρίνια και Κρέσπο πίσω, με Ζίβκοβιτς-Ελ Καντουρί (μεγάλη και αισιόδοξη φαντασία, ξέρω…) έναν άλλου είδους χαφ στο κέντρο και έναν ποιοτικό μεσοεπιθετικό. Φυσικά και με τον Ολιβέιρα μπροστά…

Τον ΠΑΟΚ του ερχόμενου καλοκαιριού, το νέο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου, δεν μπορώ να τον φανταστώ ακόμη… Ποιοτικά πάντως, πρέπει να είναι κλάσεις ανώτερος από το σχήμα με το οποίο χθες ο Δικέφαλος κέρδισε τον Παναιτωλικό.