Το δόγμα του «ό,τι πληρώνεις, παίρνεις»

• Ο Φωτιάς δεν πρέπει να ξανασφυρίξει
• Παρασύρθηκε από την εικόνα
• Τι κάνει ο Άρης στις τελευταίες 40 ημέρες;

Το αποτέλεσμα είναι στη λίστα των δεδομένων που οδηγούν σε κρίσεις, καλώς ή καλώς όμως, στο δικό μου μυαλό η εικόνα έχει μεγαλύτερη αξία γιατί οδηγεί σε πιο ασφαλή συμπεράσματα και δίνει τη δυνατότητα εκτίμησης, με μεγαλύτερη ακρίβεια, της αγωνιστικής πορείας μιας ομάδας ή ενός ποδοσφαιριστή. Όταν ο Άκης Μάντζιος προχώρησε στην τριπλή αλλαγή, ρίχνοντας στο παιχνίδι και τον Χουάν Ιτούρμπε, στο Live του Gazzetta έγραψα ότι από τον Παραγουανό προσδοκά τη μία ενέργεια που συνήθως κάνει τη διαφορά. Και τελικώς την πήρε καθώς αυτό το υπέροχο γκολ που σημείωσε ο «κοντούλης» επιθετικός μπορεί να αποδειχθεί καταλυτικό στην εξασφάλιση της πρόκρισης, σίγουρα όμως δίνει σαφέστατο προβάδισμα στον Άρη.

Από την άλλη πλευρά, οφείλω να ομολογήσω ότι πριν έρθει αυτή η βολίδα, μονολογούσα σε βαθμό αντίδρασης λόγω των κινήσεων του Ιτούρμπε στο γήπεδο και του χαμηλότατου επιπέδου επιδραστικότητάς του στο παιχνίδι της ομάδας. Η φαντασία, η ατομική ενέργεια και η ταχύτητα που όφειλε να είχε δώσει, δεν ήρθαν ποτέ, ίσα-ίσα που εμφανίστηκε διστακτικός στην ανάληψη πρωτοβουλιών. Κι όταν περιμένεις από έναν ποδοσφαιριστή να δώσει πράγματα και στην ουσία δεν προσφέρει το παραμικρό, η απογοήτευση είναι εντονότερη. Ήρθε όμως αυτή η βολίδα για να επιβεβαιώσει το απρόβλεπτο του αθλήματος, να γκρεμίσει όλη την εικόνα που είχε σχηματιστεί, δημιουργώντας μια καινούργια.

Η αλήθεια είναι ότι αυτό το γκολ συμπεριλαμβάνεται στο πακέτο των 600.000 ευρώ που κόστισε ο ποδοσφαιριστής στον Άρη, οπότε το δόγμα του «ό,τι πληρώνεις, παίρνεις», μάλλον ταιριάζει στην περίσταση, αλλά θα πρέπει να ακολουθήσουν κι άλλα για να δικαιολογηθεί ή μάλλον να δικαιωθεί η επένδυση. Ο ίδιος εκτίμησε – και δεν έχω τον παραμικρό λόγο να τον αμφισβητήσω – ότι ο τραυματισμός στο γόνατο του κόστισε αρκετά. Δεν αμφισβητείται ότι, όταν ένας ποδοσφαιριστής δε νιώθει καλά η δεν κυριαρχεί μέσα του το συναίσθημα της ασφάλειας για την υγεία του, είναι απίθανο να αποδώσει. Ζυγίζει τα βήματά του, σκέφτεται περισσότερο τις επόμενες κινήσεις του και γενικώς λειτουργεί με αμφιβολία. Ο Ιτούρμπε θα έχει κι άλλες ευκαιρίες για να εξελιχθεί σε man of the match όπως έγινε στον χθεσινό (1/12) πρώτο αγώνα με τον ΟΦΗ, αρκεί να αποδείξει (φαντάζομαι στο σύνολο όλων όσοι ασχολούνται με τα του Άρη) ότι έχει τη διάθεση και τα άντερα να το επιδιώξει.

Ο Φωτιάς δεν πρέπει να ξανασφυρίξει

Εκ του αποτελέσματος, ο Ιτούρμπε έκλεψε τη δόξα του Βασίλη Φωτιά, ενός διαιτητή ο οποίος έχει αποδείξει τη διαιτητική ανεπάρκειά του μα συνεχίζει να είναι στους πίνακες καθώς ο ένας δεν βλέπει αυτό που διαπιστώνουν όλοι οι άλλοι. Δίχως χρήση του VAR ο διαιτητής που έκρινε πέρυσι την άνοδο στη Superleague κι έχει διαλύσει ένα σωρό παιχνίδια, θα είχε προχωρήσει σε αλλοίωση αποτελέσματος μη βλέποντας πράγματα που έγιναν μπροστά στα μάτια του, σαν τις δύο παραβάσεις πέναλτι που τελικά υποδείχθηκαν από το VAR. Και μετά αναρωτιέσαι γιατί θα πρέπει να υιοθετήσεις το δόγμα των Ελλήνων διαιτητών περί αδικίας τους από τον Μαρκ Κλάτενμπεργκ, να τους υποστηρίξεις δηλαδή. Καμία από τις φάσεις δεν ήταν δύσκολες.

Όπως επίσης δεν έχω καταλάβει ακόμη γιατί ακυρώθηκε το γκολ του Άρη στο 66ο λεπτό. Στις γραμμές της live μετάδοσης ο Μπαντού Ντιαγέ ο οποίος παίρνει την μπάλα καλύπτεται (αρχικά είναι εκτεθειμένος ο Καμαρά) και στη συνέχεια ο τελευταίος λειτουργεί πίσω από την άμυνα του ΟΦΗ για να έρθει το αυτογκόλ του Διαμαντή. Αναρωτιέμαι τι είδε ο Διαμαντόπουλος στο VAR και οδήγησε τον διαιτητή στην ακύρωση του τέρματος σε μια φάση η οποία ήταν ξεκάθαρη. Αυτή η απόφαση στοιχειοθετεί αλλοίωση. Ο Διαμαντόπουλος γλίτωσε τον Φωτιά στις φάσεις του πέναλτι και εξέθεσε εαυτόν σ' αυτή του κανονικού γκολ στη συγκεκριμένη φάση.

Όπως δεν έχω καταλάβει την γκρίνια των Κρητικών. Η απονομή δικαιοσύνης με την απόφαση για το τελευταίο κόρνερ του αγώνα ήταν μία από τις ελάχιστες σωστές που πήρε ο Φωτιάς κι αντί να δώσουν βάση στην κάκιστη αμυντική συμπεριφορά τους, τα έβαλαν με τον διαιτητή που στο κάτω-κάτω της γραφής, οι δικές του αποφάσεις (δίχως VAR) ήταν 100-0 υπέρ τους.

Παρασύρθηκε από την εικόνα

Ενδεχομένως αυτή η γκρίνια να πηγάζει μέσα από το γεγονός της μη κεφαλοποίησης της πολύ καλής απόδοσης που είχε ο ΟΦΗ στο δεύτερο ημίχρονο. Κακά τα ψέματα, από το 55’ και μετά οι φιλοξενούμενοι ήταν πιο απειλητικοί με την μπάλα στα πόδια τους κι έκαναν αρκετά για να εκμεταλλευτούν την άδεια δεξαμενή ενέργειας του Άρη. Κυκλοφορούσαν καλύτερα την μπάλα, είχαν έξυπνο passing game βγάζοντας γκολ (σαν του Καστάνιος) αλλά και 1-2 φάσεις, εν αντιθέσει με τον Άρη ο οποίος έμοιαζε τρομερά κουρασμένος παρά το φρεσκάρισμα του Άκη Μάντζιου και το πρόβλημα άρχιζε από την πρώτη γραμμή της πίεσης η οποία «κάθισε» πολύ με συνέχεια να χαθεί η δομή. Εκεί οφείλονται οι προσεκτικές κινήσεις του δεύτερου μέρους καθώς η δύναμη της ψυχής δεν ήταν αρκετή για να υπερνικήσει τη σωματική κούραση. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που έδειξε το παιχνίδι στον έμπειρο τεχνικό είναι ότι το 3-1 προσφέρει τη δυνατότητα της έξυπνης διαχείρισης και τίποτε περισσότερο. Ο αγώνας στην Κρήτη θα είναι το ίδιο απαιτητικός με τον χθεσινό.

Τι κάνει ο Άρης στις τελευταίες 40 ημέρες;

Όσο οδυνηρή κι αν χαρακτηρίζεται, η εντός έδρας συντριβή από τον ΠΑΣ μοιάζει με κακή παρένθεση, με ατύχημα όπως έγραψε και ο Βασίλης Σαμπράκος. Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγείται κανείς αν ρίξει μια ματιά στο «καρδιογράφημα» της ομάδας. Έχει «αναταράξεις» στη διάρκεια των αγώνων καθώς υπάρχουν μεγάλα διαστήματα εξαιρετικής απόδοσης αλλά και αντίστοιχα όπου η ομάδα χωλαίνει στη διαχείριση απλών καταστάσεων, αλλά η συνολική εικόνα δείχνει ότι έχει αποκτήσει ομοιογένεια, λειτουργεί πάνω σε συγκεκριμένο πλάνο και γενικώς προοδεύει. Σε αυτό το διάστημα επιβλήθηκε του Παναιτωλικού (5-1), έχασε όπως έχασε (2-1) από την ΑΕΚ, πέρασε από τα… στενά του Βόλου (1-2), κέρδισε στην Τούμπα τον ΠΑΟΚ (0-1) και εξασφάλισε ισχυρό πλεονέκτημα απέναντι στον ΟΦΗ. Κι αν την Κυριακή βγει δίχως απώλειες ένας εξαιρετικά δύσκολος αγώνας, αυτός με τον Αστέρα Τρίπολης, ουσιαστικά θα βρίσκεται σε πορεία αντίστοιχη της περσινής. Για την ακρίβεια, πέρυσι σε 11 αγωνιστικές είχε 23 βαθμούς, αυτούς θα φτάσει (στο χορτάρι) σε περίπτωση νίκης επί του Αστέρα αλλά σε 12 αγώνες.