Η ανάγκη του Άρη να «ταΐσει» τον Καμαρά με ευκαιρίες

Όταν κανείς επιχειρεί μια αξιολόγηση της απόδοσης που είχε ο Άρης στις πρώτες 5 αγωνιστικές του πρωταθλήματος, τον κοιτάζει με βάση τους βαθμούς που αποκόμισε στο τερέν, δηλαδή ξεχνάει το -6 με το οποίο ξεκίνησε την Superleague.

Βάσει των βαθμών που συγκέντρωσε (8), ο Άρης θα βρισκόταν στην έκτη θέση της βαθμολογίας. Μαζί με τον ΠΑΣ Γιάννινα είναι οι ομάδες που έχουν πετύχει τα λιγότερα γκολ - 4 - από τις 6 που έχουν συγκεντρώσει τους περισσότερους βαθμούς. Σύμφωνα με την ανάλυση του Wyscout, o Αρης ανήκει σε μια μειοψηφία ομάδων που έχουν πετύχει λιγότερα γκολ από αυτά που αναλογούσαν στην ποιότητα των ευκαιριών που δημιούργησαν σε αυτά τα 5 παιχνίδια. Από ευκαιρίες στις οποίες αναλογούσαν 5.15 γκολ, ο Άρης πήρε 4. Με άλλα λόγια, μια ομάδα που έτσι κι αλλιώς δημιουργεί λίγες κλασσικές ευκαιρίες (με xG 5.15 o Αρης βρίσκεται στην 12η θέση των xGoals) κάνει το πρόβλημά της μεγαλύτερο επειδή δεν εκμεταλλεύεται ούτε αυτές που δημιουργεί.

Η ομάδα με το μεγαλύτερο ποσοστό κατοχής της μπάλας στην πρώτη 5αδα αγώνων (58.4%), μια ομάδα που σουτάρει αρκετά (έχει την 5η επίδοση) είναι μια ομάδα με το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό ακρίβειας στο σουτ (24.1%), δηλαδή μια ομάδα που σουτάρει αλλά δεν βρίσκει εστία.

Κοιτάζοντας όλους τους δείκτες της ομαδικής απόδοσης, ο παρατηρητής επιβεβαιώνει την αίσθηση με την οποία τον έχει αφήσει ο Άρης σε όλα του τα παιχνίδια. Δεν υστερεί σε κανέναν τομέα απόδοσης, και μάλιστα βρίσκεται ψηλά στην κυκλοφορία της μπάλας στα τελευταία 30 μέτρα του τερέν (4ος στην λίστα) και στις επαφές με την μπάλα εντός της αντίπαλης μεγάλης περιοχής. Είναι μια ομάδα με μεγάλη αποτελεσματικότητα στις επιθετικές μονομαχίες, ομάδα που παίζει κάθετο παιχνίδι με προωθητικές πάσες, ομάδα που προσπαθεί να δημιουργεί, που κερδίζει κόρνερ (3ος) και φάουλ (5ος), σουτάρει (έχει την 5η επίδοση), αλλά δεν δημιουργεί κλασικές ευκαιρίες και έχει πολλά άστοχα σουτ.

Θεωρητικά, ένας προπονητής ξεκινά την διαδικασία για να καλύψει αυτή την αδυναμία αναλύοντας την απόδοση του κεντρικού επιθετικού του. Κι όταν κανείς κοιτάζει την απόδοση του Αμπουμπακάρ Καμαρά, διαπιστώνει ότι σε 5 ματς ολοκλήρωσε 1 (με τον Ατρόμητο) χωρίς τελική προσπάθεια και 3 παιχνίδια στα οποία είχε από 1 τελική προσπάθεια. Με εξαίρεση το ματς απέναντι στον Παναθηναϊκό, στο οποίο πήρε 3 τελικές προσπάθειες, ο Καμαρά δεν είχε πολλές ευκαιρίες - μάλιστα στα 3 ματς είχε κάτω από 20 πάσες (14 με τον Ιωνικό, 10 με τον Ατρόμητο, 16 με τον Παναθηναϊκό).

Τα στοιχεία του Wyscout επιβεβαιώνουν αυτό που βλέπει το γυμνό μάτι στα παιχνίδια: ο 26χρονος επιθετικός δεν έχει καταφέρει ακόμη να διαβάσει καλά το παιχνίδι της νέας του ομάδας, και η ομάδα δεν έχει καταφέρει ακόμη να αξιοποιήσει τα δικά του στοιχεία κατά την ανάπτυξη των επιθέσεων. Και αυτό μοιάζει να είναι η αρχή που μπορεί να κάνει ο Άρης για να λύσει το πρόβλημά του στο γκολ: πρέπει να φέρει τον κεντρικό επιθετικό του πιο πολλές φορές σε θέση να εκτελέσει.

Ακόμη και το heat map των κινήσεων του Καμαρά στα πρώτα 5 παιχνίδια είναι κατατοπιστικό. Φαίνεται καθαρά ότι έχει κάνει πολύ λίγο παιχνίδι εντός της αντίπαλης περιοχής.

Για τον σέντερ φορ η διαδικασία προσαρμογής στη νέα ομάδα έχει συνήθως μεγαλύτερο συντελεστή δυσκολίας συγκριτικά με αυτόν των υπολοίπων θέσεων της ενδεκάδας, διότι ο κεντρικός επιθετικός εξαρτάται από το παιχνίδι των υπολοίπων. Και, όπως έχω σημειώσει από τις ημέρες της μεταγραφής του, για τον Καμαρά υπάρχουν και άλλες σημαντικές παράμετροι. Δεν είναι μόνο ότι προσαρμόζεται σε μια νέα χώρα και ένα νέο πρωτάθλημα. Είναι και ότι παίζει για πρώτη φορά σε ομάδα που κυριαρχεί στο τερέν και αντιμετωπίζει κλειστές άμυνες. Με άλλα λόγια, προτού καταλάβει ο Άρης αν ο Καμαρά μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά στο γκολ, δεδομένου ότι το βιογραφικό του δεν το “εγγυάται”, πρέπει να του δημιουργήσει τις ευκαιρίες.