Αν ήταν άλλος στη θέση του, δεν θα έβρισκε κίνητρο για να δώσει το παρών. Μια καριέρα γεμάτη τίτλους, που τον κατατάσσει εδώ και χρόνια στο πάνθεον των τροπαιούχων και δεν έχει ανάγκη ένα μετάλλιο για να την κάνει ακόμη πιο πλούσια. Όσα όμως τρόπαια κι αν είχε ήδη σηκώσει, για τον Ντάνι Άλβες οι επιτυχίες με την εθνική Βραζιλίας είναι υπεράνω μεταλλίων. Όπως αυτό που εν τέλει μπορεί να προσθέσει στην αμύθητη συλλογή των 42 τίτλων του, το χρυσό. Αυτό που κατέκτησε η Σελεσάο για δεύτερη σερί φορά μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Ρίο το 2016, αυτή τη φορά στη Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας και σε ένα δραματικό ματς κόντρα στην Ισπανία που κρίθηκε στην παράταση με «ήρωα» τον Μάλκομ (2-1).

Στον τρίτο διαδοχικό τελικό (ασημένιο στο Λονδίνο το 2012), το σύνολο του coach Ζαρντίνε πήρε τα ηνία του ματς από το πρώτο ημίχρονο. Παρά το χαμένο πέναλτι του Ριτσάρλισον (είχε και δοκάρι στο δεύτερο μέρος), οι Βραζιλιάνοι πανηγύρισαν πριν από την εκπνοή χάρη στον Ματέους Κούνια, με τον Ντάνι Άλβες να πιστώνεται την ασίστ. Οι Ισπανοί του ακούραστου Πέδρι και των υπολοίπων αστεριών της κατάφερε να ισοφαρίσει σχετικά άμεσα, με έναν από τους έξι που έφτασαν στα ημιτελικά του περασμένου Euro. Ο Μίκελ Ογιαρθάμπαλ μετέτρεψε σε γκολ την πάσα του Σολέρ και οι Φούριας Ρόχας βρήκαν στη συνέχεια τη μεγαλύτερη ευκαιρία για το χρυσό στην κανονική διάρκεια, αλλά ο «κεραυνός» του Χιλ σταμάτησε στο δοκάρι.

Το ματς οδηγήθηκε στην παράταση κι εκεί κυρίαρχος ήταν η Σελεσάο, με τον Μάλκομ που είχε περάσει αλλαγή στο 91' να χρίζεται σκόρερ και ήρωας με εντυπωσιακό σόλο στο 108', απονέμοντας ουσιαστικά το χρυσό στην ομάδα του.