Αποστολή στο Κατάρ: Γιάννης Σαπουντζάκης

Να’ μαστε λοιπόν, στην Ντόχα. Εδώ όπου για τον επόμενο μήνα θα χτυπά η καρδιά ολόκληρου του πλανήτη και αυτό διότι θα φιλοξενηθεί το 22ο Παγκόσμιο Κύπελλο. Φίλοι της στρογγυλής θεάς από κάθε γωνιά του κόσμου έχουν ήδη φτάσει ή αναμένεται να φτάσουν τις επόμενες ημέρες στο Κατάρ, για να απολαύσουν το πιο σπουδαίο ποδοσφαιρικό ραντεβού.

Το απόγευμα της Παρασκευής (18/11), λοιπόν, φτάσαμε και εμείς, ταξιδεύοντας μαζί με τον Στέλιο Γιαννακόπουλο, ο οποίος και θα έχει το ρόλο του σχολιαστή στον Ant1 που έχει και τα δικαιώματα της τηλεοπτικής μετάδοσης του τουρνουά. Άθελά του, ο άλλοτε παίκτης της Εθνικής μας ομάδας, ξύπνησε άσχημες μνήμες σε δύο Πορτογάλους οπαδούς που ταξίδευαν μαζί με εμάς για την Ντόχα προκειμένου να στηρίξουν τις προσπάθειες των ποδοσφαιριστών του Φερνάντο Σάντος.

Αμφότεροι μόλις αντιλήφθηκαν την παρουσία του, μας ρώτησαν αν πράγματι ήταν εκ των μελών της ομάδας που έγραψε το Έπος του 2004. Αφού, ο ένας εκ των δύο Πορτογάλων στην αρχή τον μπέρδεψε… με τον Καραγκούνη, στη συνέχεια δεν έκρυψε πως ακόμα και αν έχουν περάσει κάτι παραπάνω από 18 χρόνια, εκείνα τα δύο χαμένα παιχνίδια σε πρεμιέρα και τελικό έχουν πληγώσει ανεπανόρθωτα την τότε οικοδέσποινα του τουρνουά.

Στη συνέχεια, μάλιστα, έδωσε και τη δική τους εξήγηση στο αρνητικό για εκείνους αποτέλεσμα του μεγάλου τελικού, αφού όπως χαρακτηριστικά είπε η επιλογή του Φελίπε Σκολάρι να χρησιμοποιήσει τον Ντέκο στο αρχικό σχήμα αντί του Ρούι Κόστα, αποδείχθηκε μοιραία.

Ο εν λόγω κύριος, πάντως, δεν έκρυψε και το μεγάλο του όνειρο. «Θέλω να δω την εθνική Πορτογαλίας σε έναν τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου πριν πεθάνω». Άλλωστε, για αυτόν τον λόγο ξεκίνησαν, μαζί με έναν φίλο του, οδικώς από την πατρίδα τους στα τέλη του Σεπτέμβρη για να φτάσουν στην Ντόχα. Επειδή, ωστόσο, δεν τους επετράπη η διέλευση από τα σύνορα της Αρμενίας με το Ιράν, αναγκάστηκαν να ταξιδέψουν μέσω Αθήνας για το Κατάρ αεροπορικώς. Τουλάχιστον, εντυπωσιακό, το αρχικό τους πλάνο!

Φυσικά και δεν θα μπορούσαμε να μην τους ρωτήσουμε ποια ομάδα υποστηρίζουν στη χώρα τους. Όπως αποδείχθηκε, εκεί οι προτιμήσεις διαφέρουν. Μία πόλη, δύο ομάδες, βλέπετε. Ο ένας εξ’ αυτών είναι φίλος της Μπενφίκα και όπως μας αποκάλυψε έχει αδυναμία στον Οδυσσέα Βλαχοδήμο, ενώ ο έτερος της Σπόρτινγκ Λισαβόνας, έχοντας μεγάλες προσδοκίες από ένα άλλο δικό μας παιδί, τον Σωτήρη Αλεξανδρόπουλο.

Κατά τα άλλα, τα πάντα στην πτήση «μύριζαν» ποδόσφαιρο. Άλλωστε, η αεροπορική εταιρία με την οποία ταξιδέψαμε είναι και χορηγός του Μουντιάλ, έχοντας φροντίσει το λογότυπο της διοργάνωσης να κοσμεί από τα αεροσκάφη της μέχρι τα μαξιλάρια και τα ακουστικά τα οποία και προμηθεύει τους επιβάτες.

Το μήνυμα που έχει τυπωθεί πάνω στα μαξιλάρια μαρτυρά και το κίνητρο των απανταχού φίλων του αθλήματος να ταξιδέψουν στο Κατάρ και να ζήσουν από κοντά την ατμόσφαιρα ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου. «Το ποδόσφαιρο είναι πάθος». Όχι, άδικα. Ποια λέξη θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα τα συναισθήματα που προκαλεί η στρογγυλή θεά;

Έλληνες και μη επιβαίνοντες στην πτήση, μας ρωτούσαν αν σκοπός του ταξιδιού μας είναι το Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ κατά τις 4 περίπου ώρες που αυτή διήρκησε, αρκετοί ήταν εκείνοι που επέλεξαν να παρακολουθήσουν στις οθόνες του αεροπλάνου βίντεο που περιλαμβάνονταν στην πλατφόρμα της εταιρείας και ήταν σχετικά με το ποδόσφαιρο, όπως ένα ντοκιμαντέρ για τον Ντιέγκο Μαραντόνα ή ένα άλλο για την πορεία της Κροατίας ως τον τελικό του Μουντιάλ της Ρωσίας το 2018. Δείγμα ότι τα πάντα γυρίζουν γύρω από μία μπάλα.

Καλησπέρα Ντόχα, λοιπόν! Ή αν προτιμάτε, ως συνέχεια του τίτλου του παρόντος «Boa Tarde Doha»!