• Οι χειρισμοί Μεντιλίμπαρ

Το επεισόδιο των Εν Νεσίρι και Κίκε Σάντσεθ Φλόρες, με την απειλή της αντιπαράθεσης μεταξύ των δύο για την αλλαγή του Μαροκινού επιθετικού στον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος, είναι ένα ακόμη παράδειγμα για το πόσο κακή είναι η κατάσταση στα αποδυτήρια της Σεβίλλης.

Αν και αυτή η νέα φωτιά σβήστηκε γρήγορα από τον σύλλογο, με την παρέμβαση του αθλητικού διευθυντή, ακόμη και του προέδρου, με τη βοήθεια και ενός διεθνούς διαλείμματος, ώστε ο παίκτης και το προπονητικό επιτελείο να μη βλέπονται για λίγες ημέρες, είναι αλήθεια ότι τον τελευταίο καιρό τα αποδυτήρια της ομάδας της Ανδαλουσίας μοιάζουν... ακυβέρνητα.

Πολλές διαφορετικές κλίκες μέσα στην ομάδα, παίκτες που έχουν ήδη περάσει την κορυφαία επαγγελματική τους στιγμή και διεκδικούν ακόμα τη φανέλα του αρχικού, ενώ άλλοι προσκολλώνται στα μακροχρόνια συμβόλαιά τους αδιαφορώντας για την εξέλιξη της ομάδας. Ολόκληρο αυτό το κοκτέιλ καταλήγει να εκρήγνυται ακόμη και δημόσια, όπως αυτό συνέβη κόντρα στη Θέλτα την Κυριακή στο «Σάντσεθ Πιθχουάν».

Buteur, En-Nesyri n’était pas content de sortir et l’a fait savoir à son entraîneur 😬 https://t.co/shpvagdfMA

— SOCCER212 (@SCCR_212) March 17, 2024

Αυτό που ήθελε ο προπονητής ήταν να δείξει την εξουσία του στους υπόλοιπους συμπαίκτες του φιμώνοντας τον Εν Νεσίρι που διαμαρτυρόταν για την αλλαγή, με στόχο να σεβαστεί την απόφασή του και τον συμπαίκτη που επρόκειτο να τον αντικαταστήσει.

Σύμφωνα με την «Marca», ο 59χρονος τεχνικός θεωρεί ότι μόνο τα μηνύματα δεν αρκούν. Ότι χρειάζεται έναν πολύ υψηλό εσωτερικό κώδικα εργασίας και ένα πολύ υψηλό επίπεδο σεβασμού, ώστε να μην φύγει κανείς από τα όρια, αφού έχει εντοπίσει μια προφανή τάση προς το αντίθετο! Οι παίκτες χάνουν την ψυχραιμία τους μόλις η κατάσταση φαίνεται να είναι ελεγχόμενη βαθμολογικά. Αυτό φάνηκε στην Αλμερία και απέναντι στη Θέλτα. Η αμυντική δουλειά έλαμψε δια της απουσίας της. Για άλλη μια φορά η ομάδα βρέθηκε σε δύσκολη θέση.

Στην πραγματικότητα, μετά την άφιξη του Μαδριλένου προπονητή ορισμένες ιερές αγελάδες έχουν πάρει τον δρόμο της εξόδου. Ο Φερνάντο Ρέγες το είχε ήδη θεωρήσει δεδομένο, ενώ με τον Ράκιτιτς χρειάστηκε να έρθει στη δύσκολη θέση να να το ανακοινώσει σε έναν μεγάλο σταρ. Ο Κικέ έχει μιλήσει σχεδόν με όλα τα μέλη της ομάδας του. Εξήγησε την κατάστασή τους. Και επίσης γιατί παίκτες όπως ο Ισαάκ ή ο Κίκε Σάλας είναι αδιαμφισβήτητα βασικοί, μπροστά από άλλους πιο καταξιωμένους παίκτες. Άλλο αν αποδέχονται την εξήγηση και άλλο αν είναι ικανοποιημένοι από αυτήν

Οι σύμμαχοι μέσα στην ομάδα περιορίζονται στον προπονητή. Ένα προβληματικό αποδυτήριο που έχει ήδη προκαλέσει την απόλυση τεσσάρων προπονητών μέσα σε δύο χρόνια Ένα νοσηρό περιβάλλον μέσα στα αποδυτήρια μιας ομάδας που έχει ήδη προκαλέσει την απόλυση τεσσάρων προπονητών μέσα σε δύο χρόνια. Γιατί τα αποτελέσματα είναι συνέπεια της καθημερινότητας. Ο Λοπετέγκι στρίμωξε την ομάδα του και σε περισσότερα από τρία χρόνια είχε ξεκάθαρα προστριβές με αρκετούς παίκτες. Αυτό που συνέβη είναι ότι η πλειοψηφία τον σεβάστηκε πολύ για όλα όσα πέτυχε υπό τις διαταγές του.

Οι χειρισμοί Μεντιλίμπαρ

Με τον Σαμπαόλι εμφανίστηκε πραγματικά ο χαρακτήρας μιας ομάδας με πάρα πολλά θέματα. Οι συμπατριώτες του ήταν το λιγότερο ευχαριστημένοι με τον τρόπο εργασίας του. Ο Οκάμπος το εξέφρασε δημόσια. Ο Ακούνια έσκισε ένα χαρτί που έδωσε σε έναν συμπαίκτη του με οδηγίες. Ο Μεντιλίμπαρ έπρεπε επίσης να προσαρμοστεί. Έδωσε εντολή στους βετεράνους. Και όταν χρειάστηκε να τους πάρει λίγη από τη δύναμη, πέταξαν σπίθες. Γι αυτό και δεν έπεσαν οι υπογραφές στην αρχή της σεζόν. Είχε δεμένα τα χέρια του. Ακόμη και με την άφιξη του Σέρχιο Ράμος που δεν επέτρεπε στον εαυτό του να παίξει 60 μέτρα μακριά από τον τερματοφύλακά του. Ή αυτό που φάνηκε σε εκείνη την αλλαγή στον Φερνάντο Ρέγες σε ένα πρώτο ημίχρονο. Ακόμα μια καταδικασμένη.

Ο Ντιέγκο Αλόνσο σχεδόν δεν εκτιμήθηκε κανκαν, βλέποντας ότι κατευθυνόταν μόνος του προς τον γκρεμό. Χωρίς καν να τον προειδοποιήσουν. Τώρα ο Κίκε Φλόρες είχε χρόνο να δει από πρώτο χέρι ότι η απελπιστική κατάσταση της Σεβίλλης στο πρωτάθλημα έχει κληρονομηθεί εδώ και πολύ καιρό.

Από μια ομάδα που είχε κερδίσει σχεδόν τα πάντα και που τώρα, στην παρακμή της, είναι ανίκανη να παλέψει.