Αφήνοντας ανοιχτούς λογαριασμούς μετά το 0-0, θα κληθούν να τις λύσουν στις 27/04 στο Φάληρο. Παίρνοντας μια πρώτη εικόνα από το σκληρό πόκερ των δυο προπονητών, σε ένα ντέρμπι τακτικής με πολλές μονομαχίες (150-150 ήταν σύμφωνα με το Wyscout), λίγες ευκαιρίες (όπως μας δείχνουν τα 1.28 xG του αγώνα) και πολύ πάθος.

Ξεκινώντας από τους γηπεδούχους, που έδειξαν να θέλουν να εκμεταλλευτούν την δύναμη του κόσμου τους προσπαθώντας να κυκλοφορήσουν την μπάλα και πιέζοντας τους φιλοξενούμενους. Όπως φαίνεται και από τον δείκτη του PPDA με 6.6 έναντι 17.3 στο 1ο ημίχρονο για τον ΠΑΟΚ, έχοντας την κατοχή με 63% και 30’ καθαρού χρόνου με την μπάλα στα πόδια τους έναντι 18’ του Ολυμπιακού, αλλά και τις πιο καθαρές ευκαιρίες του αγώνα με 13 σουτ εκ των οποίων δύο στο στόχο. Ενώ ο Ολυμπιακός έχοντας μια μέτρια εικόνα τους τελευταίους μήνες, μπήκε δυνατά στον αγώνα με 59 (duels win rate) έναντι 33 του ΠΑΟΚ στο διάστημα του πρώτου 15λεπτου, προσπάθησε να πιάσει στον ύπνο τους Θεσσαλονικείς εκμεταλλευόμενος κάποιες γρήγορες μεταβάσεις, είχε ξεκάθαρο στόχο πρώτα να φύγει με το μηδέν παθητικό και δεν έδειξε να θέλει να ρισκάρει πολύ. Ας αναλύσουμε τακτικά τι είδαμε για να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα.

Στην φάση της οργανωμένης επίθεσης ξεκινώντας από το build up, ο ΠΑΟΚ προσπάθησε να περάσει τη μπάλα στο μεσαίο τρίτο του, κυρίως ψάχνοντας τους Κούρτιτς και Μπίσεσβαρ και από εκεί με άλλη μια μεταβίβαση να οδηγήσει το παιχνίδι στα άκρα (έχοντας και τις 38 από τις 51 συνολικές επιθέσεις τους από εκεί). Ετσι προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τις αδυναμίες των μπακ του Ολυμπιακού. Στο 1ο ημίχρονο από αριστερά με τον Ζαμπά να φέρνει προβλήματα στον Λαλά (έχοντας συνολικά 10 μονομαχίες με τις 5 να βγάζουν νικητή τον Βραζιλιάνο) και δημιουργώντας δυνατή πλευρά.

Με τον Μπίσεσβαρ, τα overlap του Σίντκλεϊ η ακόμα και τον Κούρτιτς (κυρίως στο 2ο ημίχρονο). Τους είδαμε να βγαίνουν πολλές φορές στα άκρα και με κινήσεις στα μεσοδιαστήματα να προσπαθούν να φέρουν την μπάλα στην περιοχή του Ολυμπιακού, ψάχνοντας τελική μεταβίβαση στην καρδιά της άμυνας του. Από εκεί προήλθε και η μεγαλύτερη ευκαιρία του ΠΑΟΚ, με τον Ζαμπά να δέχεται πάσα από τον Σίντκλεϊ στο δεξί άκρο και να βγάζει σέντρα. Αν και σε πρώτο χρόνο διώχνει με κεφαλιά ο Ρέαπτσιουκ η μπάλα να πηγαίνει στον Ζίβκοβιτς έξω από την περιοχή. Εκεί με ένα ωραίο προωθητικό κοντρόλ περνάει τον Μασούρα και βρίσκεται μπροστά στην εστία του Τσέχου διεθνή τερματοφύλακα, πραγματοποιώντας ωραίο σουτ με το αριστερό, το οποίο απέκρουσε ο Βατσλίκ με το δεξί χέρι.

Στο δεύτερο ημίχρονο, μετά τον τραυματισμό του Ζαμπά οι γηπεδούχοι είχαν αρκετές επιθέσεις και από το δεξί άκρο. Με τον Ζίβκοβιτς και τον Ρέαπτσουκ να μονομαχούν αρκετές φορές (10 συνολικά με τις 4 να βγάζουν νικητή τον Σέρβο). Αλλα και πολλά overlap-underlap του Λύρατζη να δημιουργούν προβλήματα στην άμυνα του Ολυμπιακού, από εκεί άλλωστε προήλθαν και πολλά στημένα (κόρνερ και φάουλ) για την ομάδα του ΠΑΟΚ. Με αυτούς τους τρόπους προσπάθησε ο Λουτσεσκου και η ομάδα του να δημιουργήσει κάτι αλλά έπεσε σε μια πολύ καλή μέρα των στόπερ του Ολυμπιακού.

ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΜΥΝΑ:

Στην οργανωμένη άμυνα αυτό που σίγουρα παρατηρήσαμε όλοι από την αρχή του παιχνιδιού, ήταν η όρεξη των γηπεδούχων να πιέσουν ψηλά στο γήπεδο τους στόπερ του Ολυμπιακού και να μην τους αφήσουν να κυκλοφορούν με άνεση την μπάλα όταν ξεκινούσαν επιθέσεις (8.0 – 12.9 συνολικό PPDA).

Στο αμυντικό τους μισό, οι γηπεδούχοι κυρίως αμύνονταν με οκτώ παίκτες πίσω από τη μπάλα, με τους Μπίσεσβαρ και Ακπομ να μένουν ψηλά στον αγωνιστικό χώρο (συνήθως από αργές επιστροφές του press που έκαναν). Ενας από τους παίκτες που είχαν περισσότερη δουλειά ήταν ο Λύρατζης. Οι κινήσεις εσωτερικά του Μασούρα, αλλά και τα ανεβάσματα του Ρέαμπτσιουκ του δημιούργησαν προβλήματα. Οπως και ο Σίντκλεϊ που έπεσε σε πολύ καλό βράδυ του Γκάρι Ροντρίγκες χάνοντάς τον σε αρκετές μονομαχίες (6 συνολικά χάνοντας τις 3). Παρόλα αυτά ο ΠΑΟΚ δεν αντιμετώπισε μεγάλα αμυντικά προβλήματα, καθώς ο Ολυμπιακός δυσκολευόταν αρκετά να βρει τελική μεταβίβαση στο επιθετικό του μισό και έτσι ο Πασχαλάκης είχε ένα ξεκούραστο βράδυ.

ΜΕΤΑΒΑΣΕΙΣ:

Ο ΠΑΟΚ προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τις επιθετικές μεταβάσεις που είχε, ήθελε να βγάλει γρήγορα επίθεση και να προσπαθήσει να βρει ανοργάνωτη την άμυνα του Ολυμπιακού. Από εκεί προήλθαν και οι 7 από τις 12 τελικές των γηπεδούχων.

Ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο με την είσοδο του Μιτρίτσα, που με την ταχύτητα του προσπάθησε αρκετές φορές να βγάλει αντεπιθέσεις για τους γηπεδούχους και να γίνει απειλητικός. Στις αμυντικές μεταβάσεις του ο ΠΑΟΚ έδειξε σοβαρός. Παρά τα προβλήματα που είχε ο Σϊντκλεϊ στα πρώτα δέκα λεπτά του αγώνα. Με τον Γκάρι Ροντρίγκες να τον νικά στο «ένας με έναν» δυο φορές και να πραγματοποιεί δυο γεμίσματα στην περιοχή του Πασχαλακη. Δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα στην υπόλοιπη διάρκεια του αγώνα ο ΠΑΟΚ. Παρά τις 69 επανακτήσεις του Ολυμπιακού δέχθηκε μόνο μια άστοχη τελική του Καμαρά από διαγώνιο σουτ.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ:

Το βασικό πλεονέκτημα του ΠΑΟΚ ήταν το high press που άσκησε στον Ολυμπιακό. Αν και ο Ολυμπιακός βρήκε κάποιες μεγάλες μεταβιβάσεις και κέρδισε κάποιες πρώτες μπάλες, ο ΠΑΟΚ δεν επέτρεψε στον αντίπαλό του να κυκλοφορήσει την μπάλα, έβαλε δύσκολα στους αντίπαλους αμυντικούς μέσους και προσπάθησε να κερδίσει την κατοχή στο επιθετικό του τρίτο (11 από τις 62 επανακτήσεις του).

ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:

Στα βασικά μειονεκτήματα του Δικεφάλου ήταν η αμυντική λειτουργιά των άκρων του. Οι Ζίβκοβιτς και Ζαμπά δημιούργησαν προβλήματα στον Ολυμπιακό, αλλά δεν έδωσαν τα απαραίτητα στηρίγματα στους μπακ τους, με τον Ολυμπιακό να καταφέρνει να κάνει κάποιες επικίνδυνες επιθέσεις. Αν είχε βρει καλύτερες τελικές πάσες θα μπορούσε εύκολα να έχει ανοίξει το σκορ ο φιλοξενούμενος.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ:

Στον Ολυμπιακό, ξεκινώντας από το build up τον είδαμε να δέχεται αρκετό press από τους γηπεδούχους, έτσι πολλές φορές πήγε στην επιλογή της μεγάλης μεταβίβασης από τους στόπερ η τον τερματοφύλακα. Με στόχο κυρίως τον Τικίνιο που είχε τον ρόλο του target man, αρκετές φορές τον Γκάρι Ροντρίγκες ή ακόμα και τους κεντρικούς του (Εμβιλά, Μπουχαλάκη, Καμαρά) να προσπαθούν να βγαίνουν στο δεξί άκρο του μεσαίου τρίτου του - συγκεκριμένα 17% έναντι 7% του Δικεφάλου του Βορρά ήταν οι μεγάλες μεταβιβάσεις του Ολυμπιακού.

Όταν κατάφερνε και έσπαγε το high press του ΠΑΟΚ, προσπαθούσε να εκδηλώσει γρήγορα επίθεση. Εκεί εκμεταλλευόμενος την καλή μέρα του Γκάρι πηγαίνοντας σε κάποια ένας με έναν (από εκείνη την πτέρυγα είχε και το 0.08 xG) και κάνοντας 15 από τις 25 συνολικά επιθέσεις του, είτε πήγαινε σε κάποιες γρήγορες αλλαγές πλευράς, κυρίως από το δεξί άκρο στο αριστερό με στόχο τον Ρέαμπτσιουκ. Εκεί όπου ο Μολδαβός είχε αρκετό χώρο, καθώς πολλές φορές ο Μασούρας έκανε κινήσεις εσωτερικά με αποτέλεσμα να παρασέρνει τον Λύρατζη και να αφήνει χώρους. Στο 2ο ημίχρονο με την είσοδο του Καρβάλιο και του Κούντε, είδαμε τον Ολυμπιακό να οδηγεί και αρκετές επιθέσεις από το αριστερό άκρο του, εκμεταλλευόμενος τη φρεσκάδα των δυο ποδοσφαιριστών του και κερδίζοντας κάποια στημένα. Στο τελευταίο τρίτο δεν είδαμε κάτι ιδιαίτερο από τον Ολυμπιακό. Σε άλλο ένα ματς γίναμε παρατηρητές της δυσκολίας που έχει να γίνει απειλητικός και να ανεβάσει αρκετούς παίκτες στην αντίπαλη άμυνα. Το μόνο αξίζει παρατήρησης ήταν οι φορές που έμοιαζε να επιτίθεται σε 4-4-2, φέρνοντας τον Καμαρά τόσο ψηλά σαν να είναι σε ρόλο δεύτερου φορ.

ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΑΜΥΝΑ:

Αυτή ήταν και η φάση του παιχνιδιού που ο Ολυμπιακός μας έδωσε αρκετές πληροφορίες, καθώς ο ΠΑΟΚ είχε τον πρώτο λόγο στον αγώνα. O Oλυμπιακός αμύνθηκε σε high block όταν οι γηπεδούχοι είχαν την κατοχή το δικό τους τρίτο. Δεν έκανε high press εκτός από κάποιες εξαιρέσεις, είχε αφοσιωθεί στο να μην αφήσει τον ΠΑΟΚ να πάρει εύκολα μέτρα στο γήπεδο, και στο να κλείνει τους διαδρόμους για μεταβιβάσεις στους Κούρτιτς και Μπίσεσβαρ. Τον είδαμε να αμύνεται σε σχηματισμό 4-4-2 με τον
Καμαρά να γίνεται δεύτερος φορ δίπλα στον Τικίνιο. Με αυτόν τον τρόπο προσπάθησε να δώσει μεγαλύτερη πίεση στους κεντρικούς του ΠΑΟΚ, που βρίσκονταν σχεδόν πάντα ανάμεσα σε 4 παίκτες του Ολυμπιακού.

Στο τελευταίο τρίτο, παρά τα προβλήματα που δημιούργησαν οι γηπεδούχοι στους ακραίους μπακ, ο Ολυμπιακός είχε σε πολύ καλή μέρα τους στόπερ του, Μανωλά -Παπασταθόπουλο. Κατάφεραν να καθαρίσουν τις περισσότερες φάσεις και να μην αφήσουν τον ΠΑΟΚ να γίνει απειλητικός.

ΜΕΤΑΒΑΣΕΙΣ:

Ο Ολυμπιακός ήταν πολύ σοβαρός στις αμυντικές μεταβάσεις. Είχε καλές επιστροφές και δεν άφησε τον ΠΑΟΚ να γίνει απειλητικός. Παρά τις αρκετές τελικές, ο ΠΑΟΚ δεν είχε κάποια κλασική ευκαιρία. Στις επιθετικές μεταβάσεις: ήταν εκεί που ο Πέδρο Μαρτίνς ήθελε να δημιουργήσει πρόβλημα στον ΠΑΟΚ και από τα λίγα στατιστικά που είδαμε τον Ολυμπιακό να είναι νικητής. Είχε 69 επανακτήσεις έναντι 62 του ΠΑΟΚ, οι 19 στο επιθετικό του μισό έναντι 18 του γηπεδούχου. Αν και ο Ολυμπιακός είχε μόνο δύο τελικές και αυτές εκτός στόχου σε όλο το παιχνίδι (ένα απευθείας φάουλ του Μπουχαλάκη και ένα διαγώνιο σουτ του Καμαρά).

Οι δύο φάσεις που ήταν πιο σημαντικές σε όλο τον αγώνα, ήταν παρόμοιες, στα πρώτα 10 λεπτά. Με τον Ολυμπιακό να θέλει να βγει γρήγορα στην επιθετική μετάβαση στέλνοντας την μπάλα στον Γκάρι Ροντρίγκες, και να σεντράρει τη μπάλα στην απέναντι πλευρά, στο δεύτερο δοκάρι, στον Μασούρα. Ο διεθνής εξτρέμ την πρώτη φορά έκανε κοντρόλ και έδωσε χρόνο στον Πασχαλάκη να βγει να μπλοκάρει, τη δεύτερη σκόραρε αλλά το γκολ ακυρώθηκε ως οφσάιντ.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:

Το βασικό πλεονέκτημα του Ολυμπιακού ήταν η άμυνα του. Σε άλλο ένα παιχνίδι, ο Πέδρο Μαρτίνς ξέρει τι κάνει καλά η ομάδα του και προσπαθεί να το εκμεταλλευτεί, παρότι οι ακραίοι μπακ του δεν στέκονται καλά, ούτε επιθετικά ούτε αμυντικά. Ο Παπασταθόπουλος και ο Μανωλάς με την εμπειρία τους κατάφεραν να μην αφήσουν τους επιθετικούς του ΠΑΟΚ να γίνουν απειλητικοί στην εστία του Βατσλίκ και να έχουν πολύ καλή απόδοση. Αλλά και η τακτική επιλογή του Πορτογάλου, να αμυνθεί με 4-4-2 με τους Καμαρά και Τικίνιο μπροστά, έκανε τους γηπεδούχους να μην μπορούν να γίνουν δημιουργικοί και να πάει το παιχνίδι εκεί που θέλει. Σε ένα ματς δύναμης με πολλές μονομαχίες.

ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ:

Το βασικό μειονέκτημα για τον Ολυμπιακό ήταν η μεσαία γραμμή του. Ο Καμαρά έχει χάσει την ενέργεια που είχε τα προηγούμενα χρονιά και τον έκανε έναν από τους καλύτερους κεντρικούς της κατηγορίας. Ο Ολυμπιακός δυσκολεύτηκε να κρατήσει μπάλα, να την κυκλοφορήσει με τους χαφ του και αυτό τον ανάγκασε να πηγαίνει σε γρήγορες επιθέσεις. Σημαντικό στοιχείο είναι ότι δεν έκανε ούτε μια επίθεση άνω των 45 δευτερολέπτων. Με μέσο όρο 11 δευτερόλεπτα και σχεδόν όλες από τα άκρα του.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ (ΣΗΜΕΙΟ ΚΛΕΙΔΙ-ΠΑΙΚΤΗΣ ΚΛΕΙΔΙ):

Δεν γίνεται να μην σταθούμε στο ακυρωμένο γκολ του Ολυμπιακού, κυρίως λόγω του χρονικού σημείου που έγινε η φάση με το οριακό οφσάιντ του Μασούρα. Αν αυτό το γκολ είχε μετρήσει, θα βλέπαμε τελείως διαφορετικό ματς από την μεριά του Δικεφάλου του Βορρά αλλά και των Πειραιωτών. Ο ΠΑΟΚ θα έπρεπε να γίνει πιο επιθετικός και ο Ολυμπιακός θα έβρισκε περισσότερες ευκαιρίες για επιθετικές μεταβάσεις.

Παίκτης - κλειδί στον αγώνα θα μπορούσε να θεωρηθεί ο Μανωλάς. Με την εξαιρετική του παρουσία (88% επιτυχία στις πάσες, 54% επιτυχία στις μονομαχίες, 33% επιτυχία στα τάκλιν και 3⁄4 interception/clearences), κατάφερε να είναι κομβικός παίκτης στην αναμέτρηση. Τόσο με τις αμυντικές του ικανότητες, αλλά και με τις προωθητικές του μεταβιβάσεις. Περιμένουμε τη ρεβάνς στο Φάληρο για να δούμε εάν ο ΠΑΟΚ επαναλάβει μια πρόκριση όπως εναντίον της ΑΕΚ (επίσης 0-0 στον πρώτο αγώνα στην Τούμπα), ή αν ο Ολυμπιακός θα εκμεταλλευτεί την δύναμη του κοινού του και θα έχει διαφορετικό πρόσωπο.

- Η ανάλυση είναι από τον Γιώργο Κάμπουρα.