Χαρακτηρίστηκε ως «ξεχασμένη ιδιοφυία», αλλά και «Mr. Άγιαξ». Αγωνίστηκε για 17 χρόνια στον «Αίαντα» (1956-73). Μολονότι βρέθηκε στη σκιά των μεγαθηρίων Κρόιφ, Νέεσκενς και Κάιζερ θεωρείται ως η ζωντανή ιστορία του Άγιαξ. Μια μυθική φιγούρα που σέβονται άπαντες στον ολλανδικό σύλλογο.

O 81χρονος σήμερα Σουάρτ είναι ο ποδοσφαιριστής με τις περισσότερες συμμετοχές στην ιστορία του Άγιαξ αφού φόρεσε τα χρώματα της ομάδας 603 φορές, όντας ο απόλυτος ρέκορντμαν συμμετοχών. Στο πρωτάθλημα Ολλανδίας σε 461 εμφανίσεις σημείωσε 170 γκολ, ενώ κατέκτησε σχεδόν τα πάντα. Η συλλογή του περιλαμβάνει 7 πρωταθλήματα Ολλανδίας, 5 Κύπελλα, 3 (συνεχόμενα) Κύπελλα Πρωταθλητριών, 1 Ιντερτότο, 2 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ και 1 Διηπειρωτικό. Ήταν μέλος της ομάδας του Άγιαξ που έκανε την ποδοσφαιρική υφήλιο να παραμιλά, στο πλευρό του τεράστιου Γιόχαν Κρόιφ.

Έζησε μια ζωή που θα μπορούσε να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη, αφού λόγω της εβραϊκής καταγωγής του έπρεπε να κρυφτεί για να γλιτώσει από την θηριωδία που προκάλεσαν οι Ναζί.

Ως ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε μόνο στον Άγιαξ και μάλιστα πήρε μεταξύ άλλων μέρος στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 κόντρα στον Παναθηναϊκό στο Γουέμπλεϊ.

Είναι χαρακτηριστικό πως από την ενδεκάδα της ολλανδικής ομάδας σε εκείνο τον τελικό, μόλις τέσσερις ποδοσφαιριστές βρίσκονται εν ζωή.

Ο Σουάρτ μίλησε στο gazzetta.gr για τον τελικό του Γουέμπλεϊ, τον Παναθηναϊκό, τον Αντώνη Αντωνιάδη, αλλά και τους Αναστασίου, Μαχλά και Χαριστέα.

Πώς θυμάστε τον Παναθηναϊκό στον τελικό του 1971; Περιμένατε πως η ελληνική ομάδα θα έφτανε μέχρι εκεί;

«Ήταν δύσκολο για τον Άγιαξ να νικήσει στον τελικό τον Παναθηναϊκό. Διέθετε πολύ καλή ομάδα με αξιόλογους ποδοσφαιριστές. Δεν περιμέναμε να φτάσει ο Παναθηναϊκός μέχρι τον τελικό του Γουέμπλεϊ, αλλά από την στιγμή που απέκλεισε την Έβερτον τα πάντα ήταν δυνατά για την ελληνική ομάδα».

Υπάρχει κάποιος ποδοσφαιριστής από τον Παναθηναϊκό εκείνης της εποχής που ξεχωρίζατε;

«Ο παίκτης που θυμάμαι από τον Παναθηναϊκό ήταν εκείνος ο ψηλός, ο Αντώνης Αντωνιάδης. Το Νο 9 του Παναθηναϊκού. Ήταν ο πιο επικίνδυνος παίκτης της ελληνικής ομάδας. Ψηλός, αλτικός με καλή αίσθηση του γκολ, δεν μπορούσες να τον μαρκάρεις εύκολα. Πραγματικός κίνδυνος για κάθε άμυνα».

Νικήσατε 2-0 στον τελικό τον Παναθηναϊκό δίχως να απειληθείτε ιδιαίτερα. Τι εντύπωση σας άφησε η ελληνική ομάδα;

«Δεν ήταν εύκολο να τους καταβάλλουμε. Προηγηθήκαμε νωρίς, όμως λόγω του τρόπου που αγωνιζόταν ο Παναθηναϊκός δυσκολευτήκαμε πολύ για να πετύχουμε δεύτερο γκολ. Έπαιξαν σωστά από τακτικής άποψης προσπαθώντας να μας κλείσουν τους διαδρόμους. Έτσι στο πρώτο ημίχρονο δεν έγιναν πολλές φάσεις και μείναμε στο 1-0.

Ο Μίχελς στην ανάπαυλα έκανε τις δύο αλλαγές που δικαιούμασταν τότε, όμως δεν μπορούσαμε να διασπάσουμε την άμυνα του Παναθηναϊκού, αφού είχε παραταχθεί αμυντικά προσπαθώντας να βγει στην αντεπίθεση. Τελικά με το σουτ του Χάαν και το αυτογκόλ λίγο πριν το φινάλε πήραμε τη νίκη. Επαναλαμβάνω ήταν πολύ καλή ομάδα ο Παναθηναϊκός».

Το 1972 επικρατήσατε 2-0 στον τελικό της Ίντερ, ενώ την αμέσως επόμενη χρονιά νικήσατε την Γιουβέντους; Ήταν με τον Παναθηναϊκό η πιο εύκολη νίκη σας;

«Η πιο εύκολη νίκη μας ήταν κόντρα στην Ίντερ την επόμενη χρονιά (1972). Ήταν το καλύτερο παιχνίδι μας. Η Ίντερ διέθετε σπουδαία ομάδα με τους Φακέτι, Μπονισένια, Ματσόλα και άλλους μεγάλους ποδοσφαιριστές. Το 1973 με την Γιουβέντους ήταν πιο δύσκολο γιατί έπαιζαν κατενάτσιο. Εξακολουθώ να παρακολουθώ όλα αυτά τα παιχνίδια στο dvd και να θυμάμαι όλες εκείνες τις όμορφες στιγμές».

Ποια ομάδα του Άγιαξ θεωρείτε ως την κορυφαία στην ιστορία του συλλόγου;

«Κρατήσαμε τον ίδιο κορμό για μια πενταετία. Ήμασταν οι ίδιοι παίκτες. Νομίζω πως το 1972 η καλύτερη χρονιά του Άγιαξ. Κατακτήσαμε τα πάντα. Το έχει κάνει αυτό η Μπάγερν και η Λίβερπουλ, αλλά εμείς προερχόμαστε από μικρή χώρα. Καταλαβαίνετε το μέγεθος της επιτυχίας μας. Ήμασταν η καλύτερη ομάδα, νικήσαμε τους πάντες. Πήραμε πρωτάθλημα, Κύπελλο Ολλανδίας, Κύπελλο Πρωταθλητριών, αλλά και το Διηπειρωτικό».

Γνωρίζω την εκτίμηση που τρέφετε στους Έλληνες ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στον Άγιαξ...

«Πράγματι υπάρχει μια σύνδεση του Άγιαξ με την Ελλάδα. Ήρθαν πολλοί Έλληνες που έκαναν καριέρα. Εκτιμώ πολύ τον Γιάννη Αναστασίου, με τον οποίο μιλάμε συχνά στο τηλέφωνο. Ο Άγγελος Χαριστέας, ο σκόρερ της Εθνικής Ελλάδας στον τελικό του Euro 2004 είναι ένα πολύ καλό και σεμνό παιδί που πέτυχε αρκετά γκολ. Επίσης, ο Νίκος Μαχλάς, εκπληκτικός σκόρερ, έκανε ωραία πράγματα στον Άγιαξ».

Δείτε εκτενή στιγμιότυπα από τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1971) ανάμεσα στον Άγιαξ και τον Παναθηναϊκό...