Με την αποβολή του Σεμέδο, έχασε και τον καλύτερο του εξτρέμ ο Ολυμπιακός!

Τεράστιο πλήγμα ήταν για τον Ολυμπιακό η αποβολή του Σεμέδο στο 28^ο λεπτό του πρώτου αγώνα του με τη Γουλβς. Μία αποβολή που άλλαξε καθ΄ ολοκληρία όλο το παιχνίδι-οποιοσδήποτε άλλος ισχυρισμός είναι εκτός κάθε ποδοσφαιρικής λογικής.

Κατ΄ αρχάς, είναι εξόφθαλμο ότι προχθές το βράδυ είδαμε δύο διαφορετικά παιχνίδια μέσα στο ίδιο το παιχνίδι! Ένα μέχρι το 28 κι ένα άλλο από το 29’ κι έπειτα…Ξέρετε ποια ήταν η κατοχή της μπάλας ακριβώς στο 28^ο λεπτό, όταν πήρε την κόκκινη ο Πορτογάλος στόπερ; 85-15%!!! Δεν παίζει τέτοιο νούμερο, παρά μόνο σε Μπαρτσελόνα στα πολύ καλά της επί Γκουαρντιόλα! Το 70-30 που κάποια στιγμή είχαμε δει στην τηλεοπτική εικόνα, είχε φτάσει στο απίστευτο 85-15, με τον Ολυμπιακό στα προηγούμενα λεπτά της αποβολής να επιτίθεται συνεχώς, να έχει δύο σουτ με τους Καμαρά και Γκιγιέρμε και να έχει και το δοκάρι στη φάση με τον Μασούρα, που υποδείχθηκε ορθά οφσάϊντ στο ξεκίνημα της επίθεσης ο Ελ Αραμπί.

Από εκεί λοιπόν, που βλέπαμε ένα μονόλογο του Ολυμπιακού και το γκολ να «ψήνεται», ξαφνικά αλλάζει όλο το ματς, μάλλον αναπόφευκτα με την διαφοροποίηση της αριθμητικής ισορροπίας, κάτι που αποτυπώθηκε στο τέλος του αγώνα και από τα στατιστικά του, καθώς η κατοχή της μπάλας από 85-15 για τον Ολυμπιακό έκλεισε τελικά με 49-51 για τη Γουλβς και οι τελικές 6-13 επίσης για τη Γουλβς, ενώ ήταν 3-0 για τον Ολυμπιακό στο πρώτο τρίτο του αγώνα…

Για να καταλάβουμε πόσο επηρέασε τον Ολυμπιακό το ότι έμεινε τόσο νωρίς με δέκα παίκτες, πρέπει να πάμε σε κάποιες λεπτομέρειες του παιχνιδιού. Για παράδειγμα, ο Τσιμίκας είναι ουσιαστικά ο καλύτερος εξτρέμ του Ολυμπιακού κι ας παίζει αριστερός μπακ. Αυτός είναι ο πιο διεισδυτικός παίκτης, αυτός βγάζει τις πιο επικίνδυνες σέντρες, αυτός μπουκάρει συνεχώς, αφού και το έχει και έτσι θέλει ο προπονητής να παίζει η ομάδα, με τον μεν Μασούρα να «χώνεται» και να γίνεται δεύτερος σέντερ φορ δίπλα από τον Ελ Αραμπί, τον δε Βαλμπουενά να συγκλίνει προς τον άξονα και να γίνεται περισσότερο δεκάρι.

Ο Τσιμίκας λοιπόν μέχρι την αποβολή του Σεμέδο ήταν η πιο μεγάλη απειλή για τη Γουλβς! Τον είχε λιανίσει τον Ντόχερτι με τις κούρσες του από τα αριστερά. Και φάουλ έξω από την περιοχή, μαζί με κίτρινη κάρτα κέρδισε από τον μπακ της Γουλβς…Και σέντραρε επικίνδυνα…Και άλλες τρεις καλές προωθήσεις είχε, απλά στη μία δεν είχε καλή πάσα στον Ελ Αραμπί, ενώ στην άλλη είχε καλή πάσα στον Καμαρά…Μέσα σε 28 λεπτά ο Τσίμι είχε τουλάχιστον πέντε φορές προωθηθεί και πλαγιοκοπήσει τους Άγγλους. Κι αν υπολογίσουμε ότι το ίδιο είχε κάνει κι από δεξιά ο Ομάρ, έστω με μικρότερη συχνότητα, διαπιστώνουμε ότι ο Ολυμπιακός στρίμωχνε από τα πλάγια και δη από αριστερά την ομάδα του Νούνο Εσπίριτο.

Με το που αποβλήθηκε ο Σεμέδο, ο Μαρτίνς ουσιαστικά έχασε αυτό το μεγάλο του επιθετικό όπλο, τις προωθήσεις του Τσιμίκα. Με την παρουσία του Τραορέ σε ρόλο έξω δεξιά στη Γουλβς πρακτικά ήταν αδύνατο ο Έλληνας διεθνής να συνεχίσει τις κούρσες του. Ο Τσίμι έπρεπε να τα δώσει όλα για να αναχαιτίσει αυτή τη δύναμη της φύσης, τον Τραορέ. Κι εδώ μιλάμε για κυνηγό, τον οποίο δεν μπορούν να κάνουν καλά τα πιο ακριβοπληρωμένα μπακ του κόσμου, στην Πρέμιερ Λιγκ.

Μην βλέπετε που εν τέλει ο Τραορέ δεν μπόρεσε να δημιουργήσει κάποια καλή ευκαιρία η, να σκοράρει ο ίδιος, κάνοντας δύο πολύ άσχημα σουτ όταν βρέθηκε σε θέση βολής. Η καταμέτρηση λέει ότι πέρασε εννιά σέντρες (!)-χωρίς να είναι καμία από στημένη φάση. Απλά οι αμυντικοί του Ολυμπιακού είχαν καλές θέσεις και τις εξουδετέρωσαν, με συνέπεια η μπάλα να φτάσει στο κεφάλι του Χιμένες μόνο μία φορά, στο 72’, με τον Σα να μπλοκάρει εύκολα την κεφαλιά του. Αλλά να περνάς εννιά σέντρες στην περιοχή της άλλης ομάδας δεν είναι μικρό πράγμα. Δείχνει την φοβερή ικανότητα αυτού του εξτρέμ, παρότι ο Τσιμίκας τον έπαιξε καλά.

Ο «ερυθρόλευκος» αριστερός μπακ δύο φορές τον νίκησε σε προσωπικές μονομαχίες κι άλλες δύο φορές του έκοψε τις σέντρες, ενώ ίσως του έκαναν, αυτός κι ο Καμαρά, κι ένα δύο φάουλ που δεν δόθηκαν. Νομίζω ότι ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος που αντιμετώπισε στην καριέρα του, μαζί με τον Γάλλο Κομάν της Μπάγερν φέτος μέσα στο Μόναχο. Κι είχε και τις βοήθειες του Καμαρά από κάποια στιγμή, αλλά ο Τραορέ έχει μία τεράστια ευχέρεια στο να βγάζει σέντρες κι από τις πιο δύσκολες θέσεις. Γενικά ήταν μία δοκιμασία για τον Τσιμίκα το αμυντικό κομμάτι αυτού του παιχνιδιού, αφού ενίοτε είχε να αντιμετωπίσει στο α΄ ημίχρονο και τον πολύ επιθετικογενή μπακ, τον Ντόχερτι, ο οποίος σε μία στιγμή του ξέφυγε κιόλας. Ο Έλληνας διεθνής τα κατάφερε αρκετά καλά, είχε κι άλλη μία καλή άμυνα κι ένα κλέψιμο, όμως θεωρώ ότι θα μπορούσε και καλύτερα.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι ότι από εκεί που για την πρώτη μισή ώρα του αγώνα ο Τσιμίκας πλαγιοκοπούσε αυτός την άμυνα της Γουλβς, βρέθηκε λόγω της αποβολής του Σεμέδο να δέχεται ο ίδιος συνεχώς πλαγιοκοπήσεις επί μία ώρα…

Να θυμίσω ότι πέρσι, πάλι στο Καραϊσκάκη, ο Ολυμπιακός είχε μείνει με δέκα παίκτες υποδεχόμενος τη Γουλβς, με αποβολή τότε του Τσιμίκα, αλλά υπό διαφορετικές συνθήκες, με το γήπεδο γεμάτο και με την κόκκινη στο 73’. Και τότε, πάντως, η ομάδα του Μαρτίνς είχε σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και τουλάχιστον είχε κρατήσει το 0-0.

Άσχετο: Για να αντιληφθούμε ακόμη καλύτερα τη δυσκολία του έργου του Ολυμπιακού την Πέμπτη κόντρα στη Γουλβς, ας σκεφθούμε ότι ο ΠΑΟΚ πέρσι είχε υποχρεωθεί να παίξει κόντρα σε αγγλική ομάδα με δέκα παίκτες λόγω γρήγορης αποβολής του Κατσερίδη. Βεβαίως ήταν από το 7’ κι όχι από το 28’, όπως τώρα του Σεμέδο, ενώ ήταν και σε εκτός έδρας αγώνα. Αλλά και για τον Ολυμπιακό ήταν ένα φοβερό πλήγμα, καθώς ναι μεν το ματς εντός έδρας, αλλά κεκλεισμένων των θυρών. Το δε τελικό αποτέλεσμα στο Τσέλσι-ΠΑΟΚ ήταν 4-0 με το σκορ να ανοίγει στο 27’.