Ο Ολυμπιακός που είδαμε, μόνο εικόνα ομάδας Νο 6 στο ranking της UEFA στο Europa δεν είχε

Ο Πέδρο Μαρτίνς δεν έκρυψε τη δυσαρέσκεια του για το 2-2 του Ολυμπιακού στην Μπρατισλάβα, χαρακτηρίζοντας κακό το αποτέλεσμα. Στα δικά μου μάτια είναι απαράδεκτο.

Όπως και πέρυσι στην Κύπρο με την Ομόνοια, μετά το 2-0 στο Καραϊσκάκη, έτσι και τώρα, μετά το 3-0 στο Καραϊσκάκη, ο Ολυμπιακός απέτυχε να κερδίσει στη ρεβάνς. Τότε, στα 30 τελευταία λεπτά έχανε τη μία ευκαιρία μετά την άλλη για να κάνει το διπλό. Τώρα, είχαμε μία ακόμη χειρότερη εκδοχή: την αντίπαλο ομάδα να παίζει από το 25’ με 10 παίκτες, τον Ολυμπιακό να προηγείται δύο φορές στο σκορ και δύο φορές να ισοφαρίζεται μέσα σε οκτώ λεπτά και τις δύο!!! Το δε χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι την ισοπαλία δεν την λες άδικη: οι δύο αντίπαλοι σημείωσαν από δύο γκολ κι είχαν από μία μεγάλη ευκαιρία, το δοκάρι οι Σλοβάκοι και το τετ α τετ του Ελ Αραμπί οι «ερυθρόλευκοι».

Να καταλάβω ότι ο αγωνιστικός χώρος ήταν προβληματικός, ότι οι γηπεδούχοι μετά το 3-0 στον Πειραιά ήθελαν να βγάλουν αντίδραση μπροστά στον κόσμο τους, ότι έριξαν και ξύλο (με αποκορύφωμα την στιγμή της αποβολής του Καμαρά) προκειμένου να περισώσουν την αξιοπρέπεια τους φοβούμενοι κάποιο αποτέλεσμα που θα τους έκανε ρεζίλι παίζοντας με παίκτη λιγότερο. Αλλά ακόμη κι έτσι η εικόνα του Ολυμπιακού μόνο αξιοπιστία, σοβαρότητα και συνέπεια δεν έβγαλε. Ήταν αυτή η ομάδα που είδαμε χθες το Νο 6 στο ranking της UEFA από τις 32 ομάδες που θα πάρουν μέρσος στη φάση των ομίλων του Γιουρόπα Λιγκ;

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω. Χωρίς καν να υπάρχει παιχνίδι πρωταθλήματος την Κυριακή, για να υπάρχει η δικαιολογία ότι λόγω και του 3-0 του πρώτου αγώνα, το μυαλό ήταν και στον αγώνα με τον Ατρόμητο για την πρεμιέρα. Κι αν ήταν μόνο στο χθεσινό παιχνίδι αυτή η εικόνα, θα το ξεπερνούσαμε πιο εύκολα. Αλλά εδώ ο Ολυμπιακός έχει πλέον έξι ευρωπαϊκά παιχνίδια στα πόδια του και η συνολική εικόνα που προκύπτει μόνο ενθαρρυντική δεν την λες.

Είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχουν θέματα και αγωνιστικής φύσεως και θέματα νοοτροπίας. Για παράδειγμα στη φάση του πρώτου γκολ της Σλόβαν ο Ολυμπιακός πλαγιοκοκοπήθηκε άσχημα από τη δεξιά πλευρά του. Κι επειδή δεν μπορούμε να τα ρίχνουμε όλα στο εύκολο θύμα, τον Λαλά, να προσέξουμε ότι ο Βαλμπουενά μάρκαρε εξ αποστάσεως (20 μέτρων!) τον αντίπαλο αριστερό μπακ που πέρασε τη σέντρα για το γκολ. Στην ίδια φάση ούτε ο Παπασταθόπουλος νομίζω είχε τη σωστή αντίδραση (δεν πήγε ποτέ να πιέσει τον κυνηγό στον άξονα, που έσπασε την μπάλα), ούτε ο Σισέ προσπάθησε να διώξει πριν τον σκόρερ (πιθανότατα φοβούμενος αυτογκόλ). Αλλά ένας εξτρέμ πολύ απλά δεν γίνεται να επιστρέφει τόσο αργά πίσω στην άμυνα σε τέτοιο επίπεδο. Κι αφού το ξέρουν στον Ολυμπιακό ότι ο Ματιέ (παρεμπιπτόντως, καλύτερος όλων και χθες δημιουργικά) δεν μπορεί σε αυτό το κομμάτι, ας φροντίσουν να βρουν μια λύση, για όσο παίζει βασικός. Τι θα γίνει στη φάση των ομίλων;

Η στιγμή αυτή, με τον αριστερό μπακ της Σλόβαν να έχει μπροστά του ένα…στρέμμα ανοιχτό χώρο και μία άλλη με πρωταγωνιστή τον Εμβιλά πραγματικά ήταν πολύ κακές στιγμές για μία ομάδα που έχει στόχους στην Ευρώπη. Αναφέρομαι στη φάση με τον Εμβιλά δύο λεπτά πριν το 2-2, όταν του βγάζει ωραία σέντρα ο Ρέαμπτσιουκ στο δεύτερο δοκάρι κι ο Γάλλος πάει να κάνει ένα γκολ από εξαιρετικά δύσκολη θέση, λες και ήθελε να περάσει την κλωστή από τη μύτη της βελόνας! Αντί να κάνει μία πάσα παράλληλα με την εστία όπου καιροφυλακτούσαν τόσο ο Παπασταθόπουλος, όσο κι ο Ελ Αραμπί, οπότε νομίζω ότι ήταν απίθανο να μην έσπρωχνε ο ένας εκ των δύο την μπάλα στα δίκτυα.

Αλλά όταν ακόμη και αντικειμενικά σοβαρά παιδιά όπως ο Εμβιλά παίρνουν τέτοιες αποφάσεις μέσα στο παιχνίδι, δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Κι ο Ελ Αραμπί ένα λεπτό νωρίτερα, εκεί που έχασε την ευκαιρία φάτσα με τον αντίπαλο γκολκίπερ, ιδανικά θα μπορούσε να αφήσει την μπάλα πίσω του στον εντελώς αμαρκάριστο Ονιεκούρου, για να τελειώσει αυτός τη φάση. Αλλά του Εμβιλά η επιπολαιότητα ήταν εξόφθαλμη.

Ας δούμε και τη φάση του 2-2: ο Λαλά έχει υπό τον έλεγχο του την μπάλα, αλλά αργεί να επιλέξει τι θα την κάνει (π.χ. να την διώξει αράουτ) και τελικά το μόνο που καταφέρνει είναι να την βγάλει κόρνερ! Και σαν να μην έφτανε αυτό, στην εκτέλεση του κόρνερ χάνει κατά κράτος την κεφαλιά στο πρώτο δοκάρι. Όπως χάνει κατά κράτος κι ο Εμβιλά την προβολή στο δεύτερο δοκάρι. Για να καταγραφεί άλλο ένα γκολ παθητικό του Ολυμπιακού από στημένη φάση. Όπως και στη Βουλγαρία, η Λούντογκορετς προηγήθηκε 2-1 σε φάση συνέχειας εκτέλεσης κόρνερ με τον Μασούρα να χάνει την κεφαλιά και τον Σεμέδο να κάνει το αυτογκόλ, αφού προηγουμένως δεν είχε «βγει» για να παίξει το οφσάιντ. Όπως και στο πρώτο ματς με τους Βούλγαρους, το 0-1 υπέρ της Λούντογκορετς στο Καραϊσκάκη ήταν από απευθείας φάουλ.

Κάπως έτσι, τα πέντε γκολ που έχει φάει ο Ολυμπιακός στα έξι προκριματικά παιχνίδια είναι τα δύο από κόρνερ, ένα από απευθείας φάουλ κι ένα από (τραγικό) πέναλτι…

Κι όταν μία ομάδα δεν εμπνέει εμπιστοσύνη αμυντικά, δεν ξέρω πώς μπορεί να προχωρήσει καλά στην Ευρώπη. Στη φάση του δοκαριού της Σλόβαν χθες μόλις στο 14, είχαμε απλά μία βαθιά μπαλιά από πίσω προς την άμυνα του Ολυμπιακού, με τον Σισέ να χάνει αρχικά το σπριντ από τον αντίπαλο φορ και στη συνέχεια ενώ φάνηκε να τον προλαβαίνει, σαν να δίστασε να κάνει ένα τάκλιν, φοβούμενο ς μην βρει τον Βατσλίκ. Γενικά αν μη τι άλλο όχι κι η καλύτερη αντίδραση στόπερ.

Ακόμη κι ο έμπειρος Βατσλίκ, στη φάση του 2-2, δεν είχε την παραμικρή αντίδραση. Δεν λέω ότι είχε ευθύνη, όμως από την πρώτη κεφαλιά είναι σαν να…γλίστρησε, με συνέπεια να μείνει τελικά κολλημένος στην εστία του και να το φάει όρθιος.

Ο Μαντί Καμαρά, αν θέλετε την άποψη μου, δεν έγινε αλλαγή στο 36’ επειδή δέχθηκε το κτύπημα στη φάση της αποβολής. Έτσι όπως το είδα εγώ, ο Μαρτίνς είχε πολλά παράπονα μαζί του, επειδή έκανε πολλά λάθη. Κακές πάσες (που έφεραν στην συνέχεια και τελικές για τους Σλοβάκους), άσχημα κοντρόλ (και μετά για να γλιτώσει την αντεπίθεση έκανε φάουλ και πήρε κίτρινη), πουλήματα της μπάλας. Μία εικόνα καμία σχέση με τον καλό Καμαρά που ξέρουμε. Κι ίσως ο προπονητής να ανησύχησε, βλέποντας τον και σε κακή μέρα, μήπως έπαιρνε και καμία δεύτερη κίτρινη κάρτα, με την αποβολή του παίκτη της Σλόβαν να είχε προηγηθεί, και θέλησε να τον προφυλάξει κιόλας.

Και κάτι τελευταίο: οι παίκτες της Σλόβαν έβαζαν τα πόδια στη φωτιά επί δέκα σε σχέση με τους παίκτες του Ολυμπιακού. Ούτε αυτή ήταν ωραία εικόνα. Ο Ελ Αραμπί έχανε εύκολα την μπάλα υπό πίεση, ενώ ο Ονιεκούρου σίγουρα πρέπει να φανεί πολύ πιο ανθεκτικός στα μαρκαρίσματα, αφού έχανε όλες τις κόντρες.

Κοιτάξτε, ο Ολυμπιακός έκανε το καθήκον του, και θα παίξει, όπως είχα γράψει αμέσως μετά το πρώτο ματς, για 11^η συνεχόμενη φορά σε φάση ομίλων Κυπέλλων Ευρώπης, κάτι πάρα πολύ σπουδαίο για ελληνική ομάδα-και του αξίζουν πολλά μπράβο. Αλλά ήταν το μίνιμουμ που θα μπορούσε να κάνει (ειδάλλως θα έπαιζε στο Κόνφερενς Λιγκ…) και ενώ περιμέναμε να το κάνει τουλάχιστον με στιλ, συνεχίζοντας όπως στο πρώτο ματς, δεν το είδαμε.

Άσχετο: τον είχαν κοιτάξει κι ο ΠΑΟΚ, κυρίως, κι ο Ολυμπιακός. Τελικά ο Μπάμπα περνάει τώρα ιατρικά από την αγγλική Ρέντινγκ.

Ο Ολυμπιακός, κατά τα άλλα, θα πάρει κι άλλο παίκτη, κι ενώ είναι ανοιχτό και το θέμα Μανωλά, σε συνάφεια με την παραχώρηση του Σεμέδο, που λογικά θα προκύψει στο τέλος, έστω με τη μορφή του δανεισμού. Γενικά θα έχει πολλά ψωμιά έως την Τρίτη το βράδυ. Έχει άλλωστε να δώσει και πολλούς. Για τον Ραντζέλοβιτς, πάντως, οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν διάθεση να τον δώσουν στον ΑΠΟΕΛ που τον ζήτησε.