Βάλτο και… ξαναβάλτο αγόρι μου!

Τι ζήσαμε… Ήταν κάτι σαν όνειρο! Μία μεγάλη ποδοσφαιρική βραδιά, έστω και σε ένα άδειο γήπεδο. Συμβαδίζουν αυτά τα δύο; Δεν ξέρω… Έτσι το ένιωσα όμως και έτσι το περιγράφω…

Κρίμα για τον κόσμο του ΠΑΟΚ που δεν κατάφερε να είναι μέσα στην Τούμπα ώστε να πανηγυρίσει αυτό τον θρίαμβο. Από την άλλη όμως, σκεφτόμαστε ότι σήμερα ξημέρωσε μία ημέρα περηφάνιας για τόσους πολλούς Έλληνες που… ήθελαν όσο τίποτα αυτή τη νίκη. Οι ΠΑΟΚτσήδες κυρίως και ειδικά πολλοί φίλοι μας στο εξωτερικό, που σε κάτι τέτοιες βραδιές χαίρονται διπλά και τριπλά για τον ΠΑΟΚ.

Η προσπάθεια των παικτών του Δικεφάλου ήταν συγκινητική και αυτό οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε για το χθεσινό ματς. Από την άλλη... αλήθεια είναι ότι ανάλογη προσπάθεια έγινε και σε πολλά άλλα μεγάλα καλοκαιρινά-προκριματικά ματς του Τσάμπιονς ληγκ. Και με τον Άγιαξ, με την Σάλκε, με την Μπενφίκα. Σαν… σκυλί τα παλεύει αυτά τα ματς ο ΠΑΟΚ! Χθες δικαιώθηκε… Άλλες φορές, ήταν –απλά- πιο άτυχος…

Από εκεί και πέρα… Τι να γράψουμε τώρα; Να βγω και να παραδεχθώ ότι περίμενα τέτοιο ματς; Μεγάλος ψεύτης θα ήμουν… Πώς να περιμένεις ένα τέτοιο ματς 28 τελικών και τεσσάρων γκολ, όταν έχεις δει τα τελευταία 7-8 παιχνίδια του ΠΑΟΚ και άλλες 10-15 προπονήσεις όπου ακόμη και το εσωτερικό διπλό έληγε πάντα 0-0;

Τι σου είναι το ποδόσφαιρο; Άτιμο πράγμα και επιπόλαιη κάθε… βέβαιη πρόβλεψη.

Τι να παραδεχθώ ότι αισθάνθηκα άνετα βλέποντας τον προπονητή να διαλέγει τον Ζίφκοβιτς για το τέρμα; Παρολ’ αυτά ο Σέρβος ήταν ξεκάθαρα από τους καλύτερους της ομάδας, σε ένα ματς όπου πρωταγωνίστησαν και ΟΛΟΙ οι επιθετικοί του! Αν σε αυτό το ματς με αυτή την απρόσεκτη Μπεσίκτας ήταν στο ίδιο επίπεδο και η απόδοση του Ίνγκασον, αν και τα δύο χαφ του άξονα είχαν μεγαλύτερη σταθερότητα, τώρα θα κάναμε συγκρίσεις με το σκορ του Μπάγιερν-Μπαρτσελόνα. Αλλά οκ! Και τα τρία καλά ήταν...

Τι να γράψω άλλο; Ότι πίστευα στον Τζόλη και περίμενα να είναι πρωταγωνιστής με δύο γκολ και μία ασίστ στα πρώτα 30 λεπτά; Ούτε αυτό μπορούσα να το φανταστώ.

Για τον συγκεκριμένο 18χρονο, τον οποίο έχω δει και έχω περιγράψει πάνω από 15 φορές, το μόνο που θα σημειώσω είναι ότι… όπως και να τελειώσει πλέον μία φάση, δεν πρόκειται να με εντυπωσιάσει. Αυτά τα… έχει. Είναι εκπληκτικός κοντά στην αντίπαλη εστία. Στα δύσκολα δηλαδή και σε αυτά που πρέπει να πληρώσεις πολλά λεφτά για να τα βρεις, είναι καλός. Περιμένουμε τώρα, μεγαλύτερη σταθερότητα, διάρκεια, άνεση και καθαρό μυαλό και σε άλλους χώρους πιο μακριά από την αντίπαλη εστία. Σε κάθε περίπτωση, η επιτυχία του ΠΑΟΚ και όλου του Οργανισμού (ακαδημιών και ΠΑΕ) με αυτά τα παιδιά, είναι τεράστια. Γιατί αυτή τη στιγμή στον ΠΑΟΚ δεν μιλάνε μόνο για έναν Τζόλη! Ο Μιχαηλίδης είναι ακόμη πιο μπροστά σε ωριμότητα και ετοιμότητα, ενώ για τον 16χρονο Κούτσια δεν υπάρχουν εκφράσεις να περιγράψουν την προοπτική που υπάρχει. Και από πίσω έρχονται και άλλοι...

Τα κατάφερε λοιπόν ο ΠΑΟΚ και «πάτησε» την Μπεσίκτας μέσα σε ένα 30λεπτο και παρά το ότι μετά δεν είχε τον απόλυτο έλεγχο, κράτησε τη νίκη και έδωσε τεράστια χαρά στον κόσμο του.

Η σημασία του ματς ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ, γι αυτό και αξίζουν πολλά μπράβο στον Φερέιρα και τους παίκτες του που δούλεψαν σκληρά για να είναι όσο το δυνατό πιο έτοιμοι ενόψει του συγκεκριμένου αγώνα.

Αφήνουμε όμως τα πανηγυρικά, που όλοι τα έχουν ανάγκη κι ας πάμε στα πιο σημαντικά που έρχονται…

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ξεγελιόμαστε. Το γράφω και είμαι πολύ σίγουρος γι’ αυτό. Συμφωνώ με τον Γιώργο Σαββίδη: «Ο ΠΑΟΚ θέλει ΠΟΛΛΗ δουλειά».

Η ομάδα χθες κέρδισε πάρα πολλά. Πήρε το ΠΙΟ σημαντικό ματς της χρονιάς, ένα ματς που της δίνει: Χρόνο, χρήματα και ηρεμία! Πολύτιμα και τα τρία στοιχεία τα οποία η ομάδα κέρδισε μέσα σε 90 λεπτά. Ας τα αξιοποιήσει όμως…

Μέχρι τώρα βλέπουμε ότι ο Φερέιρα προσπαθεί να βάλει κάποιες βάσεις για να φτιάξει μία νέα ομάδα. Ξέρει καλά και εκείνος όμως, όπως το ξέρουν και οι διοικούντες, ότι η ομάδα όπως είναι τώρα, δεν έχει πολύ υψηλό ταβάνι. Ας μην ξεγελιόμαστε… Όποιος πιστεύει ότι αυτός ο ΠΑΟΚ που έπαιξε χθες μπορεί να ανταποκριθεί στους υψηλούς στόχους Ελλάδας και Ευρώπης είναι γελασμένος. Μην βγάζουμε λάθος συμπέρασμα από μια και μόνο βραδιά. Στο κάτω-κάτω ξέρουμε ότι όλοι όσοι τώρα δηλώνουν βέβαιοι για την επιτυχία, πρώτοι θα ξεφωνίσουν όταν θα έρθουν τα δύσκολα.

Απλά, τώρα στην αρχή μπήκαν κάποιες βάσεις και έγινε ένα καλό ξεκίνημα σε μία κομβική βραδιά που ανοίγει τον δρόμο. Μέχρι εκεί…

Ο ΠΑΟΚ θα ξαναμπεί στο γήπεδο μετά από 2,5 εβδομάδες, θα παίξει στην Ευρώπη μετά από 20 ημέρες και μέχρι τότε πρέπει να ενισχυθεί σε ποιότητα και προσωπικότητα. Αφού γίνει κάτι τέτοιο ( οι μεταγραφές τελειώνουν αρχές Οκτωβρίου και όλοι πλέον μπορούν να κάνουν υπομονή) θα χρειαστεί ΠΟΛΛΗ δουλειά, ώστε στην πορεία να εμφανιστεί στο γήπεδο μία δυνατή, συμπαγής ομάδα, με ποιότητα, ένα σύνολο που θα συνδυάζει τα νιάτα με την εμπειρία των απαραίτητων μπαρουτοκαπνισμένων αήττητων πρωταθλητών, ένας ΠΑΟΚ που θα πιστέψει στο σχέδιο του προπονητή του, με ισορροπία σε άμυνα και επίθεση, με ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα, μία ομάδα νικητών που θα κάνει πορεία σε όλες τις διοργανώσεις.

Χθες μπήκαν οι βάσεις, ο δρόμος άνοιξε και τώρα ΠΡΟΣΟΧΗ στις επιλογές και ΠΟΛΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ώστε ο ΠΑΟΚ να φθάσει με επιτυχία στο τέλος του δρόμου εκεί όπου τον περιμένει η καταξίωση στην Ευρώπη, αλλά και η εκ νέου κατάκτηση της κορυφής στην Ελλάδα.

Καλή αρχή λοιπόν…