Ρεάλ vs Τσέλσι: Το ελληνικό παρελθόν των αναμετρήσεων τους

Ο Δημοσθένης Γεωργακόπουλος γράφει για τους δεσμούς που έχουν με τη χώρα μας οι μονομαχίες της «βασίλισσας» και των «μπλε» στα ευρωπαϊκά κύπελλα.

Για τρίτη διαδοχική σεζόν, Ρεάλ Μαδρίτης και Τσέλσι διασταυρώνουν τα ξίφη τους στα νοκ-άουτ του Champions League. Στις δύο προηγούμενες χρονιές, η ομάδα που περνούσε στον επόμενο γύρο από το συγκεκριμένο ζευγάρι, στο τέλος κατακτούσε και το τρόπαιο. Αν κάτι τέτοιο συμβεί και φέτος, είναι κάτι που μένει να φανεί στις 10 Ιουνίου, όταν διεξάγεται ο τελικός στην Κωνσταντινούπολη. Άλλωστε, από έναν τελικό είχε ξεκινήσει και η δική τους προϊστορία, πολλά χρόνια πριν. Και μάλιστα, επί ελληνικού εδάφους.

Την εποχή που στη χώρα μας μονοπωλούσε το αθλητικό ενδιαφέρον η πρόκριση του Παναθηναϊκού στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ, η Ελλάδα είχε οριστεί να φιλοξενήσει τον τελικό της δεύτερης τη τάξει ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Στις 19 Μαΐου 1971, Τσέλσι και Ρεάλ Μαδρίτης διασταύρωσαν τα ξίφη τους, στο γήπεδο Καραϊσκάκη, στον τελικό του κυπέλλου κυπελλούχων. Παρουσία 45 χιλιάδων Άγγλων, Ισπανών και Ελλήνων θεατών στις εξέδρες, οι δύο ομάδες αναδείχθηκαν ισόπαλες με 1-1, χάρις σε ένα γκολ της «βασίλισσας» στο 90’. Στην παράταση δεν άλλαξε κάτι και επειδή τότε δεν υπήρχε η διαδικασία των πέναλτι, ο τελικός οδηγήθηκε σε επαναληπτικό δύο ημέρες αργότερα.

Στις 21 Μαΐου, οι ομάδες τέθηκαν ξανά αντιμέτωπες, αυτή τη φορά με εντελώς διαφορετικές συνθήκες. Στις εξέδρες του γηπέδου Καραϊσκάκη βρίσκονταν κυρίως Έλληνες φίλαθλοι, αφού οι περισσότεροι ξένοι δεν υπολόγισαν το ενδεχόμενο του επαναληπτικού και είχαν κλείσει εισιτήρια επιστροφής στην πατρίδα τους την επόμενη ημέρα του πρώτου τελικού. Μόνο κάποιοι ελάχιστοι Άγγλοι είχαν παραμείνει στη χώρα μας και μάλιστα είχαν βρεθεί να κοιμούνται στα παγκάκια των δρόμων του Πειραιά. Η ομάδα τους, η Τσέλσι, φρόντισε να τους αποζημιώσει για αυτήν την ταλαιπωρία, αφού στον επαναληπτικό νίκησε με 2-1 τη Ρεάλ Μαδρίτης. Το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας της είχε έρθει επί ελληνικού εδάφους.

Πέρασαν 27 ολόκληρα χρόνια για να κατακτήσει και πάλι η Τσέλσι κάποιο ευρωπαϊκό τρόπαιο. Ήταν ξανά το κύπελλο κυπελλούχων, τη σεζόν 1997-98. Αυτή τη φορά δεν επικράτησε στον τελικό της Ρεάλ Μαδρίτης, αφού την ίδια σεζόν η «βασίλισσα» στέφθηκε για έβδομη φορά – τότε – πρωταθλήτρια Ευρώπης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, η κάτοχος του Champions League και η κάτοχος του κυπέλλου κυπελλούχων να δώσουν ραντεβού στο Μονακό, για τον τελικό του ευρωπαϊκού Super Cup.

Στις 28 Αυγούστου του 1998, Ρεάλ και Τσέλσι αναμετρήθηκαν στο Λουί Ντε, με στόχο το πρώτο τρόπαιο της σεζόν. Όπως είχε συμβεί και το 1971, η αγγλική ομάδα ήταν αυτή που χαμογέλασε στο τέλος, χάρις σε έναν νυν «Έλληνα». Ο ομοσπονδιακός τεχνικός της εθνικής μας ομάδας, Γκουστάβο Πογιέτ, ήταν ο μοναδικός σκόρερ της αναμέτρησης. Με ένα γκολ του Ουρουγουανού (είχε μπει ως αλλαγή στο ματς), η Τσέλσι επικράτησε με 1-0 και για πρώτη φορά στην ιστορία της κατέκτησε το UEFA Super Cup.