Ο Βρσάλικο, οι άλλες τρεις μεταγραφές του Ολυμπιακού και η διαχείριση τους από τον Πέδρο

Ας παρατηρήσουμε λίγο τις κινήσεις των δύο προπονητών στο παιχνίδι της Χάιφα. Κι ας προσέξουμε ότι διαχειρίστηκαν τις μεταγραφές των ομάδων τους με σχεδόν τον ίδιο τρόπο!

Ο Μαρτίνς ξεκίνησε με δύο μεταγραφές στην αρχική ενδεκάδα του Ολυμπιακού, τον Βρσάλικο και τον Ζίνκερναγκελ. Ο Μπακάρ ξεκίνησε κι αυτός με δύο μεταγραφές στην αρχική ενδεκάδα της Μακάμπι τα ακραία μπακ, Σούντγκρεν και Κορνού…

Ο Μαρτίνς έβαλε δύο μεταγραφές ως αλλαγές στη διάρκεια του αγώνα για τον Ολυμπιακό, από το ημίχρονο τον Αμπού Καμαρά (στη θέση του Ζινκ) κι από το 80’ τον Άβιλα (στη θέση του Βρσάλικο). Ο Μπακάρ έβαλε κι αυτός δύο μεταγραφές στη διάρκεια του αγώνα για τη Μακάμπι, τους σέντερ φορ Πιερό και Ρουκάβιτσα, με τη δεύτερη αλλαγή υποχρεωτική, λόγω τραυματισμού του Ατζίτζι…

Μία διαφορά: ο Μαρτίνς δεν θέλησε ποτέ να έχει στο 90λεπτο πάνω από δύο μεταγραφές στην ενδεκάδα του! Όπως θα προσέξατε, έβγαλε δύο μεταγραφές και πέρασε δύο άλλες μεταγραφές! Αντίθετα, ο Μπάρακ τέλειωσε το παιχνίδι με τέσσερις μεταγραφές.

Είναι σαφές ότι ο προπονητής του Ολυμπιακού ήθελε να παρουσιάσει μία ομάδα με όσο το δυνατό καλύτερο βαθμό συνοχής και ομοιογένειας. Ο λόγος, ξεκάθαρος: μέχρι το παιχνίδι της Τετάρτης…

• Ο Βρσάλικο είχε στα πόδια του ένα ημίχρονο φιλικού
• Ο Ζινκ είχε στα πόδια του 70 λεπτά φιλικού κι άλλα τρία 30λεπτα
• Ο Αμπού είχε στα πόδια του 90 λεπτά φιλικού κι άλλα τέσσερα 25λεπτα

Οι τρεις βασικές, δηλαδή, μέχρι στιγμής μεταγραφές του Ολυμπιακού είχαν από ελάχιστο έως μικρό χρόνο συμμετοχής στα φιλικά της προετοιμασίας. Κάτω από αυτή τη συνθήκη, δεν είναι τυχαίο ότι από τους συνολικά 16 παίκτες που χρησιμοποίησε ο Μαρτίνς στο Ισραήλ οι 10 υπήρχαν στην ομάδα από το περασμένο καλοκαίρι, οι δύο ήρθαν τον περασμένο χειμώνα (Μανωλάς, Κανέ) και οι τέσσερις ήταν μεταγραφές του καλοκαιριού, ενώ δεν πρέπει να αγνοούμε την απουσία του Γκάρι Ροντρίγκες, που ασφαλώς θα μπορούσε να δώσει λύσεις, είτε από την αρχή, είχε ως αλλαγή. Μία απουσία που αποκτάει άλλη διάσταση, όταν οι δυο μεταγραφές (Ζινκ, Αμπού) που έπαιξαν εξτρέμ στη Χάιφα, είχαν το ντεζαβαντάζ της έλλειψης καλύτερης προσαρμογής στην ομάδα, με τον Δανό ειδικά να μοιάζει να έχει και θέμα αντοχών.

Πώς ήταν ο Βρσάλικο στο ουσιαστικά ντεμπούτο του στον Ολυμπιακό;

Μου άρεσε που είχε πέντε έξι επεμβάσεις, χαμηλά και ψηλά…που συνήθως μεταβίβαζε με ψυχραιμία την μπάλα…και που βγήκε δύο-τρεις φορές μπροστά, τη μία σπριντάροντας και την άλλη βγάζοντας μία πραγματικά επικίνδυνη σέντρα…

Δεν μου άρεσε που όταν τραβιόντουσαν οι άλλοι αμυντικοί για οφσάιντ, ο ίδιος δεν τους ακολουθούσε μπροστά και ήταν καθαρά θέμα τύχης για τον Ολυμπιακό που δεν μέτρησε το γκολ της Μακάμπι στο 39’, από εντελώς οριακή θέση…που από λάθος μπαλιά του δόθηκε η δυνατότητα στους γηπεδούχους να σουτάρουν από όχι κακή θέση…που γύρισε με ρίσκο μία πάσα πίσω στον Βατσλίκ…που έχασε μία κεφαλιά σε μία εκτέλεση φάουλ της Μακάμπι…

Για Βρσάλικο, παίκτη της εμπειρίας του και του συμβολαίου του, περιμένεις πολύ περισσότερα από μία μάλλον τυπική σχετικά καλή εμφάνιση δεξιού μπακ, που μάλιστα άντεξε για 80 λεπτά κι έγινε αλλαγή. Το ελαφρυντικό, όμως, της καθυστερημένης άφιξης του για την προετοιμασία είναι σοβαρό, οπότε τον περιμένουμε.

Ο Άβιλα που πήρε τη θέση του στο τελευταίο 15λεπτο ήταν δραστήριος, αλλά όχι τόσο προσεκτικός στις πάσες του.

Ο Ζινκ θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι τόσο αργός όσο φαίνεται κι ότι είναι θέμα δυνάμεων και γενικότερα φυσικής κατάστασης η μέτρια «αθλητικά» εικόνα του. Είναι καλό ότι πατάει περιοχή για να γίνει απειλητικός κι ότι μπορεί να πάρει την μπάλα και να κάνει ωραία προσωπική ενέργεια. Δεν μου άρεσε που σε μία στιγμή ενώ είχε πάρει ωραία πάσα κόπηκε εύκολα. Ούτε οι στημένες φάσεις του δεν ήταν καλές, ενώ είχε λάθος ενέργειες και οι πιο πολλές πάσες ήταν κακές παρά καλές. Αδιάφορο ανασταλτικά δεν τον λες, αλλά στην κρίσιμη φάση, στο δεύτερο ακυρωθέν γκολ της Μακάμπι (που ήταν οφσάιντ στην εκτέλεση) είχε απρόσεκτη αντίδραση στο ξεκίνημα.

Ο Αμπού κατά την γνώμη μου ήταν ο καλύτερος από τις μεταγραφές του Ολυμπιακού, χωρίς πάντως κι αυτός να φτάσει σε υψηλά επίπεδα απόδοσης. Είχε, όμως, ωραίες κινήσεις μπροστά, έκλεψε μπάλες, ήταν συνδυαστικός, σπρίνταρε, κέρδισε φάουλ. Ψεγάδια του; Το κακό σουτ από καλή θέση και η ενίοτε ασυνεπής αμυντική συμπεριφορά. Όταν είσαι εξτρέμ στον Ολυμπιακό, πρέπει να γυρνάς και να βοηθάς τον μπακ και δη σωστά.

Σίγουρα και οι τέσσερις μεταγραφές θέλουν χρόνο, αλλά ήδη η ρεβάνς πλησιάζει απειλητικά. Και σε 10 μόλις ημέρες ο Ολυμπιακός ξαναπαίζει στην Ευρώπη, για την επόμενη φάση, είτε με τον Απόλλωνα Λεμεσού για το Τσάμπιονς Λιγκ, είτε με τη Φέρεντσβαρος (η, την Σλόβαν) για το Γιουρόπα Λιγκ.

Άλλα δύο δύσκολα παιχνίδια. Και θα με θυμηθείτε ότι τέτοια θα είναι, ανεξαρτήτως αντιπάλου-και οι τρεις είναι καλές ομάδες.

Άσχετο: Ο πόλεμος ξεκίνησε, όπως βλέπουμε όλοι. Και θα φτάσει στα άκρα. Στα άκρα κι ό,τι βγει. «Κόλαση» θα γίνει. Αν μία φορά δεν κάνουν πίσω οι άλλοι, δύο φορές δεν κάνει πίσω ο δικός μας…