Ο επίτιμος πρόεδρος που έγινε προπονητής στον ΠΑΟΚ

Σάββατο 17 Μαΐου 2014. Οι οπαδοί του ΠΑΟΚ κάνουν συλλαλητήριο στην Καμάρα για να ζητήσουν ισονομία. Στο συλλαλητήριο εμφανίζεται και αποθεώνεται ως λαϊκός ηγέτης ο Ιβάν Σαββίδης, ο οποίος δηλώνει “θέλω να γίνω αρχηγός της οικογένειας του ΠΑΟΚ”. Σε αυτή τους τη συνεύρεση, κάποιοι – λίγοι - οπαδοί του ΠΑΟΚ προτρέπουν τον μεγαλομέτοχο “να φέρεις πίσω τον Αγγελο”. Ο Σαββίδης το ακούει, αντιλαμβάνεται ότι μια επιστροφή του Αναστασιάδη θα υπηρετούσε έναν εκ των βασικών πολιτικών στόχων που είχε θέσει όταν απέκτησε τις μετοχές, τον “να τους έχω όλους εδώ ώστε να μην υπάρχει αντιπολίτευση, εσωτερικά μέτωπα, δυσαρεστημένοι και διαφορετικές τάσεις εντός ΠΑΟΚ” στόχο του. Καταλαβαίνει ότι ο Αναστασιάδης είναι μια επιπλέον ασπίδα. Κουβεντιάζει με τους συνεργάτες του, δηλαδή κυρίως με τον εαυτό του αφού προηγουμένως έχει διώξει τον Γκερμάν Τσιστιακόφ και δεν έχει προσλάβει νέο πρόεδρο. Και φυσικά ουδείς του φέρνει αντίρρηση στην επιστροφή του Αναστασιάδη. Το μόνο που του λένε όσοι είχαν κάποιο παραπανίσιο θάρρος είναι το “φερ' τον, αλλά τουλάχιστον όχι για προπονητή”.

Τον καιρό εκείνο ο Ιβάν δεν είχε κανένα απολύτως στρατηγικό σχέδιο για το αγωνιστικό κομμάτι του ΠΑΟΚ. Είχε μόνο αποφασίσει να μην βάλει λεφτά για μεταγραφές και να ζητήσει την προώθηση των νεαρών ποδοσφαιριστών – μελών της ακαδημίας του ΠΑΟΚ. Ο Σαββίδης κάλεσε τον Αναστασιάδη το επόμενο κιόλας απόγευμα στο Μακεδονία Παλλάς για να του προτείνει τη θέση του επίτιμου προέδρου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Ενήμερος για αυτή την συνάντηση ήταν και ο – τότε πρόεδρος - Ζήσης Βρύζας, ο οποίος βρέθηκε στο ξενοδοχείο προκειμένου να μπει κατά την εξέλιξή της σε αυτή την κουβέντα και να καλωσορίσει τον νέο επίτιμο πρόεδρο. Αντί του Βρύζα όμως στο τραπέζι της συνάντησης προστέθηκε, κατά την εξέλιξή της, ένας ρασοφόρος μοναχός. Επρόκειτο πιθανότατα για τον πνευματικό του Αναστασιάδη, αφού ο Αγγελος στην εξέλιξη της κουβέντας έψησε τον Σαββίδη ότι δεν πρέπει να επιστρέψει στον ΠΑΟΚ ως επίτιμος πρόεδρος αλλά ως ενεργός προπονητής.

Την παραπάνω ιστορία την θυμήθηκα διαβάζοντας την ανακοίνωση των οπαδών του ΠΑΟΚ, η οποία πολύ εύστοχα σχολίασε: “Υπεύθυνοι για όλα τα παραπάνω, είστε εσείς και μόνο εσείς. Επενδύσατε στην σιγουριά σας ότι ο λαός του ΠΑΟΚ αποτελείται από πρόβατα και νομίζατε ότι με κινήσεις όπως η έλευση Γκαρσία και Αναστασιάδη θα ενεργοποιούνταν η προσωπολατρία μικρής μερίδας οπαδών και δεν θα δεχόσασταν κριτική για τα εμφανή εκούσια λάθη σας. Όπως το ότι αφήσατε την ομάδα χωρίς παίκτες από το καλοκαίρι. Θέλετε κοινώς να κρύψετε τη βρώμα κάτω από το χαλί”. Επειδή, ευτυχώς, τα γραπτά μένουν, μπορείς να θυμηθείς την άποψή μου τότε, όχι τώρα...

Για καλή τύχη του Σαββίδη ο ΠΑΟΚ στο πρώτο μισό της σεζόν έκανε πρωταθλητισμό. Η πορεία του ήταν υπερβατική, όπως συχνά συνέβαινε στο πρώτο μισό της περιόδου στις ομάδες που είχε παλιότερα ο Αναστασιάδης. Χάρη στην ελαφριά δουλειά της προετοιμασίας, ο ΠΑΟΚ ήταν πιο φρέσκος από τους άλλους στην αρχή. Και επειδή ο Αγγελος δεν έχασε το προτέρημά του στο κοουτσάρισμα την ώρα του αγώνα, τα αποτελέσματα ήταν καλύτερα από τα αναμενόμενα. Μέχρι να σκάσουν οι “αγύμναστοι” ποδοσφαιριστές.

Ο μεγαλομέτοχος και οι συνεργάτες του όμως επέλεξαν να μην αγκαλιάσουν την τύχη τους. Αντί να κάνουν εγκαίρως σημαντικές προσθήκες στο ρόστερ ώστε να δώσουν στον Αναστασιάδη φρέσκα πόδια σε μια περίοδο που τα υπάρχοντα είχαν κλατάρει λόγω της παρωχημένης μεθόδου του, τον άφησαν να παλεύει με τους 13-14 παίκτες που είχε κάψει σωματικά και ψυχικά, χωρίζοντάς τους σε “εσείς που με στηρίζετε” και “εσείς που δεν με στηρίζετε”.

Κάπως έτσι ο ΠΑΟΚ φλερτάρει αυτή την εποχή με τον κίνδυνο να γράψει στον επίλογο και της τρέχουσας σεζόν το “κάναμε μια τρύπα στο νερό” συμπέρασμα, όπως έκανε και πέρσι, που έδιωξε τον προπονητή του και τον γενικό διευθυντή του. Το ίδιο λοιπόν θα κάνει και αυτό το καλοκαίρι ο Σαββίδης: θα χρεώσει όλα τα λάθη στον Αναστασιάδη, στον Αγγελίδη, τον Βρύζα και κάποιους ποδοσφαιριστές, θα τους διώξει, όπως έκανε και πέρσι, και θα φέρει καινούργιους. Και φτου κι απ' την αρχή. Διότι η ρωσική και ελληνική ιστορία του διδάσκει ότι, τουλάχιστον στο ποδόσφαιρο, δεν μαθαίνει από τα λάθη του και συνεχίζει να διοικεί με την “εσείς θα μου λέτε τι πρέπει να κάνω, εγώ θα κάνω αυτό που θέλω και αν στο τέλος αποδειχθεί λανθασμένη η επιλογή μου θα σας αλλάξω όλους” νοοτροπία, την οποία είχε αποκαλύψει προ 2ετίας στους τότε συνεργάτες του.

Μου έχουν πει και επαναλάβει κατά την εξέλιξη της φετινής σεζόν ότι ο Σαββίδης υπήρξε σε αυτή την περίοδο λιγότερο παρεμβατικός και παρορμητικός από την προηγούμενη. Προφανώς όμως έχει ήδη αποδειχθεί ότι και μόνο η παρέμβασή του τον Μάιο, με την μετατροπή της πρότασης στον Αναστασιάδη από επίτιμο πρόεδρο σε προπονητή ήταν αρκετή για να ξεκινήσουν να γίνονται όλα λάθος ώστε να πάει και αυτή η χρονιά χαμένη, δεδομένου ότι ο ΠΑΟΚ ούτε πρωταθλητισμό επιτυγχάνει ούτε νέα ομάδα δημιουργεί μέσα από την ανάδειξη και εξέλιξη των νεαρών ποδοσφαιριστών του και το χτίσιμο ενός κορμού με προοπτική μακροημέρευσης και αγωνιστικής ευημερίας. Ποιος ξέρει; Ισως την ερχόμενη άνοιξη, στις νέες στιγμές απογοήτευσης και προβληματισμού ο Σαββίδης να κάνει την έκπληξη και να μην αποφασίσει για τίποτα που σχετίζεται με το ποδόσφαιρο, με το οποίο αποδεδειγμένα δεν έχει καλή σχέση.