Τα δεδομένα ήταν γνωστά και παραμένουν

«Μια ωραία...ατμόσφαιρα» που θα έλεγε και ο Ντίνος Ηλιόπουλος. Πρωτάθλημα να το πιεις στο ποτήρι από την τέταρτη και όλας αγωνιστική. Πόσα γκολ από το Σάββατο ως τη Δευτέρα; Οκτώ σε ισάριθμες αναμετρήσεις. Τα τέσσερα με πέναλτι, έτσι για να έχουμε έστω και συμπτωματικά μια αποτύπωση του περίφημου 50%-50%.

Πόσοι πρωταγωνιστές; Αρκετοί. Τρεις διαιτητές, δύο βοηθοί, δύο πρόεδροι, μια ΕΠΟ, ένα σύστημα ανθρώπων που ξαφνικά δεν είναι τόσο «απόλυτο» σε θέματα κανονισμών και δείχνει τέλος πάντων μια μεγαλύτερη ευαισθησία στο «ανθρώπινο λάθος». Κάποιοι άλλοι ακόμη πιο προχωρημένοι που επιχειρούν να πείσουν ότι ο Ολυμπιακός είναι που -και πάλι- ευνοήθηκε. Και βέβαια οι λίγοι που τώρα διαπιστώνουν όσα έρχονταν με συνέπεια, εδώ και μήνες, για να δημιουργήσουν τη νέα τάξη πραγμάτων.

Έτσι θα πάει, μέχρι κάποια στιγμή να κοπεί η «εξυγίανση» στα δύο γιατί αυτό είναι μαθηματικά βέβαιο ότι την περιμένει. Την Κυριακή το βράδυ ήρθε μια πρώτη ανακοίνωση, αναμένεται με ενδιαφέρον η επόμενη. Πάντως το «αξίωμα» του Βίκτωρα Μητρόπουλου για το «πρώτο πέναλτι» δεν ίσχυσε. Άντεξε το σχοινί. Ακόμη όμως είμαστε στα μέσα Σεπτέμβρη. Ας έχουμε λιγάκι υπομονή. Λογικά τα καλύτερα έρχονται.

Ή μάλλον πιο σωστά: Άνθρωποι που έχουν μια σχετικά καλή εικόνα της κατάστασης, τα...περιμένουν με ατάκες του στιλ «ακόμη δεν είδατε τίποτα».

Και όσο για το ίδιο το παιχνίδι; Σε αυτό το πρώτο δείγμα γραφής δεν πείθει –ιδιαίτερα- κανείς. Η ΑΕΚ έχει το πλεονέκτημα μιας μεγαλύτερης ομοιογένειας και ενός χαρακτηριστικού ενθουσιασμού, αλλά αν δεν ήταν το «όραμα» του Βάτσιου θα είχε και εκείνη όσους βαθμούς ο Ολυμπιακός που δεν «βλέπονταν» το Σάββατο με τον Αστέρα, και ο ΠΑΟΚ που ήδη θυμήθηκε το γνωστό σύνδρομο στις έδρες του Λεβαδειακού και του Απόλλωνα. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη όπως φαίνεται το πάει για σεζόν «εκτός συναγωνισμού» καθώς τα προβλήματα που αντιμετωπίζει δεν του επιτρέπουν καν να συγκεντρωθεί στο ποδόσφαιρο.

Μια συνθήκη λοιπόν το ίδιο το παιχνίδι. Μια επιπλέον τα... παρελκόμενα. Υπολογίζονται και τα δύο. Το πρωτάθλημα όμως -σχεδόν πάντα- το κατακτά ο καλύτερος. Ο πιο ουσιαστικός, εκείνος που καταφέρνει να έχει τη μεγαλύτερη διάρκεια, το ικανότερο ρόστερ κλπ. Μέχρι αυτή τη στιγμή «καλύτερος» αναμενόμενα δεν προκύπτει για αυτό και αναπόφευκτα κουβεντιάζουμε όλα τα υπόλοιπα. Μην ξεχνάμε ότι δεν έχει συμπληρωθεί ούτε μήνας ακόμη στη δράση.

Η ΑΕΚ θα πρέπει να θυμηθεί πως είναι να παίζεις Πέμπτη-Κυριακή. Ο ΠΑΟΚ να ξεπεράσει το...σοκ του Αυγούστου αλλά και της άδειας Τούμπας και να εκμεταλλευθεί το προνόμιο του ένα ματς την εβδομάδα. Και ο Ολυμπιακός; Να συνετιστεί. Διότι ήταν και παραμένει το φαβορί. Όχι μόνο για τα 19 πρωταθλήματα στα τελευταία 21 χρόνια, αλλά κυρίως διότι μέσα στο καλοκαίρι έκανε μια προσπάθεια να βελτιώσει αρκετά το επίπεδο των ποδοσφαιριστών που υπάρχει στον Ρέντη.

Πληρώνει ως τώρα τα προκριματικά και την αδικαιολόγητη χαλάρωση που έφερε η πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Πληρώνει μια μάλλον «πειραματική» προετοιμασία λόγω Ευρώπης, που έχει βγάλει νοκ άουτ με μυϊκούς τραυματισμούς ποδοσφαιριστές που θεωρητικά θα ήταν κλειδιά. Πληρώνει το σοκ της παρουσίας στον δυσκολότερο όμιλο που του έτυχε ποτέ στα...αστέρια.

Πληρώνει και μια σειρά από επιλογές του Μπέσνικ Χάσι το τελευταίο διάστημα που σηκώνουν σίγουρα μεγάλη συζήτηση. Όλα αυτά όμως διορθώνονται. Αρκεί όλοι να θυμηθούν ποιος είναι ο μεγάλος στόχος της σεζόν. Και κατ επέκταση να καταλάβουν πως ο «συντελεστής» δυσκολίας της φετινής Σούπερ Λιγκ είναι υψηλότερος από τον συνηθισμένο.

Η εβδομάδα που διανύουμε είναι καθοριστική για πολλούς λόγους, στο μεγάλο λιμάνι. Κρύβει σοβαρές «αποφάσεις» κάτω από το...χαλάκι του προβληματισμού για την εικόνα. Απόψε υπάρχει μέσω κυπέλλου το δικαίωμα να δοθούν κάποιες ανάσες στους βασικούς, αλλά και να κατακτηθούν κάποια 24ώρα μεγαλύτερης ηρεμίας. Να το δούμε όμως να συμβαίνει, και το κουβεντιάζουμε εκ νέου από αύριο.