Ηταν έτοιμος, πλέον έχει αποδείξει ότι είναι και ικανός να γίνει ο Πεπ της Ρεάλ
Περίπου ενάμιση χρόνο πίσω, τον Ιανουάριο του 2016, όταν ο Φλορεντίνο Πέρεθ, ο οποίος μόλις είχε απολύσει τον Ράφα Μπενίτεθ, αποφάσιζε να δώσει το χρίσμα στον Ζινεντίν Ζιντάν, η υψηλή κοινωνία των αναλυτών της ζωής της Ρεάλ Μαδρίτης πάγωνε. Το καταλάβαινες διαβάζοντας τα πρώτα, γεμάτα από αμφιβολίες σε σχέση με την ετοιμότητα του “Ζιζού” για αυτή την αποστολή, άρθρα, και αν επιχειρούσες να σκαλίσεις στο βάθος αυτών των κειμένων και να αναζητήσεις τους λόγους των αμφιβολιών έφτανες στο συμπέρασμα ότι οι δημοσιογράφοι και οι προπονητές που παρακολουθούσαν την Ρεάλ δεν αμφέβαλαν απλώς σε σχέση με το αν είναι έτοιμος για την ευκαιρία ο Ζιντάν· αμφέβαλαν έντονα σχετικά με το αν μπορεί να γίνει προπονητής αυτού του επιπέδου.
Μοναδικές Στοιχηματικές Αποδόσεις, Άμεσες Αναλήψεις & Καλύτερη Εξυπηρέτηση (21+)!
Περίπου 18 μήνες αργότερα ο παρατηρητής μένει με την απορία: πώς είναι δυνατόν να μην είχαν δώσει σημασία στην “είμαι έτοιμος να αναλάβω” δήλωση του Ζιντάν την εποχή που αποχωρούσε ο Κάρλο Αντσελότι; Πώς είναι δυνατόν να μην είχαν ψάξει οι Ισπανοί κάτω από την επιφάνεια, των αποτελεσμάτων που είχε ο Ζιντάν με την δεύτερη ομάδα της Ρεάλ, για να ερευνήσουν αν και πόσο είχε προετοιμαστεί για αυτή τη στιγμή, η οποία ήρθε για εκείνον 8 μήνες αργότερα, όταν απολύθηκε ο Μπενίτεθ; Λόγω αυτής της επιφανειακής και ελλιπούς έρευνας των Ισπανών, οι οποίοι δεν είχαν δώσει σημασία στα ρεπορτάζ της γαλλικής εφημερίδας Equipe για τις σπουδές και τα βήματα προετοιμασίας του “¨Ζιζού” για την προπονητική, ο Ζιντάν παρουσιάστηκε τον Ιανουάριο του 2016 ως ένας “φυτευτός” από τον Πέρεθ στη Ρεάλ, δηλαδή ως μια επιφανειακή, δίχως πραγματικό βάθος, κίνηση του λαοπλάνου προέδρου για να ηρεμήσει την κοινωνία των θεατών του Μπερναμπέου φέρνοντας στον πάγκο έναν πρώην ποδοσφαιριστή που αγαπούσαν πολύ. Ως παρατηρητής από μακριά έμενες με την εντύπωση ότι ο Ζιντάν έπαιρνε την ευκαιρία απλώς επειδή είναι ο Ζιντάν και όχι επειδή είχε ολοκληρώσει έναν μεγάλο κύκλο προετοιμασίας για να φέρει τον εαυτό του στο επίπεδο να είναι επαρκής σε γνώσεις και εμπειρία για να μανατζάρει μια μεγάλη ομάδα. Κι είναι πολλοί αυτοί που είχαν μείνει μέχρι χθες σε εκείνη, την αρχική εντύπωση, με συνέπεια σήμερα να δυσκολεύονται πολύ να εξηγήσουν, επειδή δεν έχουν κατανοήσει, πώς είναι δυνατόν ένας “φυτευτός” προπονητής να φτάνει σε διάστημα 18 μηνών σε 2 Champions League και να ξανακάνει την Ρεάλ πρωταθλήτρια Ισπανίας μετά από μια 5ετία.
Από το 2006, που έβγαλε τα ποδοσφαιρικά, μέχρι τον Μάρτιο του 2009 ο Ζιντάν ήταν σε μια διαδικασία αναζήτησης, κατά της οποίας τη διάρκεια μάλιστα είχε δηλώσει ότι δεν έβλεπε για τον εαυτό του την προοπτική της προπονητικής. Περίπου έναν χρόνο αργότερα, μετά από την εμπειρία που είχε, αρχικά ως σύμβουλος του Πέρεθ και στη συνέχεια ως αθλητικός διευθυντής, ο Ζιντάν έφτασε στην απόφαση να επιχειρήσει να ασχοληθεί με την προπονητική για να εξελιχθεί σε προπονητή του κορυφαίου επιπέδου. Και όλα τα επόμενα βήματά του ήταν, όπως πλέον αποδεικνύεται με τον πιο λαμπερό τρόπο, μελετημένα ως μέρος του σχεδίου του για να αποκτήσει την εμπειρία και τη γνώση και να προετοιμαστεί. Στον καιρό του στη Μαδρίτη, όταν άλλαζε θέσεις στο τεχνικό επιτελείο για να εργαστεί άλλοτε με τους μικρότερους ποδοσφαιριστές, άλλοτε με την ατομική βελτίωση ποδοσφαιριστών της πρώτης ομάδας, άλλοτε με το σκάουτινγκ και την ανάλυση του προσεχούς αντιπάλου και άλλοτε από τη θέση του βοηθού προπονητή δίπλα στον μόνο που ήθελε να θητεύσει, τον Κάρλο Αντσελότι, ο Ζιντάν έκανε κι άλλες δουλειές: Σπούδασε sports management στο Centre for the Law and Economics of Sport, και έπειτα έκανε την επιλογή να φοιτήσει στην γαλλική και όχι την ισπανική σχολή προπονητών για να αποκτήσει το UEFA Pro δίπλωμα της προπονητικής. Οχι, δεν πήγε στα φιλαράκια, τους συμπατριώτες του, για να περάσει άνευ εξετάσεων και να αποκτήσει το δίπλωμα σε dt. Εκανε το ακριβώς αντίθετο, αντί να επιλέξει μια fast track διαδρομή σπουδών στην Ισπανία, της οποίας η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία παρέχει σε τόσο μεγάλους πρώην ποδοσφαιριστές προκειμένου να πάρουν μέσα σε διάστημα μηνών το κορυφαίο προπονητικό σήμα, ο Ζιντάν έκανε την επιλογή να φοιτήσει στο γαλλικό σχολείο που προβλέπει 3ετή διάρκεια φοίτησης για να φτάσει ο σπουδαστής στο δίπλωμα. Δηλαδή τον καιρό που σε διεθνή media διάβαζες ότι ο Ζιντάν είναι ένας προπονητής χωρίς επάρκεια διπλώματος για να μανατζάρει την 2η ομάδα της Ρεάλ, ο Ζιντάν ήταν ήδη ένας απολύτως επαρκής, σε χρόνο σπουδών και εμπειρία, προπονητής για αυτό το επίπεδο, ο οποίος απλώς δεν ανεχόταν από τον εαυτό του να μπει στην διαδικασία να ενδώσει στην πίεση για παράλληλη φοίτηση στην ισπανική σχολή προκειμένου να πάρει εντός 2μήνου το δίπλωμα που θα του επέτρεπε να κάθεται στον πάγκο της β' ομάδας.
Με καθοδηγητή τον – 62χρονο σήμερα – Γκι Λακόμπ, προπονητή του στις Κάννες, ο Ζιντάν ήταν ένας παραπάνω από επιμελής και συνεπής στις απαιτήσεις της γαλλικής σχολής προπονητών φοιτητής καθ' όλη τη διάρκεια της 3ετίας. Και δεν έμενε μόνο στις απαιτήσεις της σχολής. Συγχρόνως έπαιρνε μαθήματα στην Επικοινωνία, την διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού, την επαφή με τα media και την διαχείριση των δημοσίων σχέσεων, την επαφή με διοικητικά στελέχη και με τους οπαδούς, σε μια διαρκή προσπάθεια να βάζει τον εαυτό του σε μια διαδικασία πολυδιάστατης προετοιμασίας για τη στιγμή που θα αναλάμβανε έναν σύλλογο.
Οχι τυχαία, ο Ζιντάν επέλεξε τον Πεπ Γκουαρδιόλα, ο οποίος τον καιρό εκείνο εργαζόταν στην Μπάγερν, για να κάνει μαζί του την – αναγκαία για το γαλλικό δίπλωμα της προπονητικής – τελευταία πτυχιακή εργασία του. Κοντά στις παραστάσεις που είχε από τον καιρό του ως ποδοσφαιριστής και αυτές που είχε αποκτήσει από τη συνεργασία με τον Ζοσέ Μουρίνιο και τον Κάρλο Αντσελότι στη Ρεάλ, ο Ζιζού ήθελε να βάλει ακόμη δύο παραστάσεις: την παρακολούθηση της καθημερινής δουλειάς του Γκουαρδιόλα και αυτής του Μαρσέλο Μπιέλσα, στον καιρό του στη Μαρσέιγ. Και οι δύο τον ενέπνεαν, όπως δήλωνε δημοσίως, δίχως απολύτως κανέναν ενδοιασμό να παραδεχθεί τις αυθεντίες και να ευχηθεί στον εαυτό του να βαδίσει στα μονοπάτια τους.
Και δεν ήταν μόνο αυτά τα μαθήματα, αφού ο Ζιντάν είχε αρχίσει, από το 2014, να διδάσκεται και από τις πρώτες δοκιμασίες και τα “παθήματά” του ως τεχνικός της β' ομάδας της Ρεάλ. Στο διάστημα των πρώτων εβδομάδων έφτασε στο συμπέρασμα ότι έπρεπε να αλλάξει συμπεριφορά, να αφήσει πίσω τον εσωστρεφή χαρακτήρα που είχε στον καιρό του ως ποδοσφαιριστής, και να γίνει πιο εξωστρεφής αλλά και πιο σκληρός στην επικοινωνία του με τους παίκτες του (“πρέπει να τους λες κατά πρόσωπο λόγια που δεν θέλουν να ακούσουν, διαφορετικά δεν έχεις τύχη”). Σε διάστημα μηνών μπήκε στη διαδικασία να αλλάζει τον σχηματισμό της ομάδας του προκειμένου να γίνει πιο λειτουργική και πιο αποτελεσματική. Πειραματίστηκε, δοκιμάστηκε, φορτώθηκε με ήττες, διαχειρίστηκε κρίσεις, έδιωξε παίκτες, έγινε κακός, ήρθε σε δύσκολη θέση απέναντι στον Πέρεθ επειδή δεν έβαζε τα “πουλέν” του, άρχισε να ψήνεται στον φούρνο της δεύτερης ομάδας πολύ προτού εκτεθεί στη δημόσια θέα του πάγκου της πρώτης ομάδας.
Προετοιμασία δείχνουν και οι επιλογές που έκανε στην στελέχωση του επιτελείου που τον υποστηρίζει. Δεν είναι μόνο ο – κολλητός του από την εποχή που έπαιζαν, μικρά παιδιά ακόμη, στις Κάννες – Νταβίντ Μπετόνι, ο οποίος τον ακολουθεί σαν σκιά από το 1996, που ο Ζιζού πήγε στη Γιουβέντους, μέχρι σήμερα, και είναι κάτοχος του UEFA Pro διπλώματος. Ο Ζιντάν δεν πήρε μαζί του στην πρώτη ομάδα μόνο τον “αντίλαλό” του, όπως τον περιγράφουν οι insiders της Ρεάλ, αλλά όλη την ομάδα των συνεργατών που είχε στη β' ομάδα, αυτούς που βλέπεις στη φωτογραφία του κειμένου, ξεκαθαρίζοντας μάλιστα στον Πέρεθ ότι δεν θα αναλάμβανε την δουλειά αν δεν του επέτρεπε να έχει τους συνεργάτες που είχε στην δεύτερη ομάδα. Και το περασμένο καλοκαίρι, κάτω από τα φώτα της κατάκτησης του Champions League και προτού κάνει οποιαδήποτε άλλη μεταγραφή, ο Ζιντάν πήγε στην Ρεάλ έναν νέο προπονητή φυσικής κατάστασης, τον Ιταλό Αντόνιο Πίντους, ο οποίος εργαζόταν στην Λιόν. Ο Ζιντάν του είχε πλήρη εμπιστοσύνη από τον καιρό της συνεργασίας τους στη Γιουβέντους, και δεν τον πήρε απλώς στη Ρεάλ αλλά τον επέβαλε και στους ποδοσφαιριστές, αλλάζοντας το καθεστώς που επέτρεπε σε όλους τους σούπερ σταρς της Βασίλισσας να πηγαίνουν σε φυσιοθεραπευτές της επιλογής τους, με στόχο να βελτιώσει τη φυσική κατάσταση και να μειώσει τον αριθμό των μυϊκών τραυματισμών. Το βράδυ του Σαββάτου βρήκε τον Ζιντάν να κοιτάζει τη Ρεάλ του να καλύπτει, στο τελευταίο ματς της σεζόν, περίπου τον ίδιο αριθμό χιλιομέτρων (104) με τη Γιουβέντους (107) και να υπερέχει σε φυσικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του β' ημιχρόνου, όταν έκανε την παρέλαση για την κατάκτηση του Champions League.
Σε όποιο επίπεδο και αν επιχειρήσεις να τον κρίνεις, τον βρίσκεις παραπάνω από έτοιμο. Διαχειρίστηκε έξοχα τη μετάβαση του Κριστιάνο Ρονάλντο από την εποχή του εξτρέμ στην εποχή του σέντερ φορ, διατήρησε όλους τους ποδοσφαιριστές του σε εγρήγορση, μεγάλωσε περισσότερο από ποτέ το ροτέισον της Ρεάλ, είχε το θάρρος να παίζει με “τα δεύτερα” σε ματς της μέγιστης βαθμολογικής σημασίας για το πρωτάθλημα, δεν δίστασε ποτέ να αντικαταστήσει οποιονδήποτε κατά τη διάρκεια παιχνιδιού, του Ρονάλντο συμπεριλαμβανομένου, δεν έχασε ποτέ την ψυχραιμία του, δεν είχε ούτε μία δημόσια στιγμή εκδήλωσης εκνευρισμού, άλλαξε σχηματισμούς και πρόσωπα, έπεισε τους επιθετικούς του να αποκτήσουν ισορροπία ανάμεσα σε ανασταλτική και δημιουργική δράση στο τερέν, συνδύασε τον πρωταθλητισμό με την προώθηση και ανάδειξη ποδοσφαιριστών.
Ναι, είναι βέβαιο, ο Ζιντάν δεν έχει το χάρισμα του Πεπ Γκουαρδιόλα στον δημόσιο προφορικό λόγο, δεν έχει τη ρητορική του Πεπ. Κι όσο κι αν έχει βελτιώσει τη στάση και τον λόγο του μπροστά στις κάμερες, είναι φανερό ότι απέχει πολύ. Οπως και στον καιρό του ως ποδοσφαιριστής, ο Ζιντάν συνεχίζει να βάζει τη μπάλα να μιλά για εκείνον. Συνεχίζει να βλέπει και να ακούει περισσότερο από όσο μιλάει, συνεχίζει να μιλά περισσότερο μακριά από τα φώτα, την ώρα της δουλειάς. Ο λόγος του έχει λιγότερη φιλοσοφία από του Πεπ, αλλά οι πράξεις του, οι μέθοδοί του, ο τρόπος του και, τελικά, τα αποτελέσματά του στους πρώτους 18 μήνες έχουν ήδη αποδείξει ότι δεν ήταν απλός έτοιμος για να γίνει ο Πεπ της Ρεάλ. Είναι και ικανός.
Η αφηρημένη απάντηση που έδινε, πίσω στον Ιανουάριο του 2016, όταν του ζητούσαν να αποκαλύψει τον στόχο που έβαλε στον εαυτό του σε σχέση με την προπονητική, ήταν ““I want people to say: ‘What you did as a coach... not bad. Not bad.’”. Τώρα πια που ήδη η απάντησή του έχει αρχίσει να γίνεται πολύ συγκεκριμένη, με τους 5 τίτλους που έχει ήδη κατακτήσει σε διάστημα 18 μηνών, ο Ζιντάν έχει ήδη βάλει τους θαυμαστές του μπροστά στην προοπτική να διαπιστώσουν μια μέρα ότι ο Ζιζού μπορεί να έχει ως προπονητής μεγαλύτερη επιρροή στο ποδόσφαιρο από αυτή που είχε στον καιρό του ως ποδοσφαιριστής.