Το πιο αμφίρροπο Παγκόσμιο του 21ου αιώνα!

Κράσνονταρ - Ολυμπιακός με αμέτρητες αγορές και σούπερ αποδόσεις στη Vistabet.gr.

Με τον χρόνο να τρέχει πλέον αντίστροφα για το πρώτο τζάμπολ (Αγκόλα-Σερβία) του 18ου Παγκοσμίου Κυπέλλου, με τους αγώνες προετοιμασίας να πλησιάζουν προς το τέλος τους και με τους προπονητές να έχουν καταλήξει στις τελικές 12άδες, νομίζω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή για να αξιολογήσουμε όλα τα δεδομένα για τις 32 ομάδες (τις απουσίες μαζί με τα συν και την πλην καθεμίας από τις συμμετέχουσες) και να προβούμε στα πρώτα συμπεράσματα.

Η αμερικανική κυριαρχία που «απειλείται»

Η μεγάλη διαφορά του τουρνουά που θα διεξαχθεί – για πρώτη φορά στην ιστορία της διοργάνωσης – στην πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου, είναι ότι με τόσες και μάλιστα τόσο ηχηρές απουσίες, η Εθνική ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών δεν προβάλλει ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου. Με εξαίρεση το Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Αθήνας (1998), όπου οι Αμερικανοί δεν «κατέβηκαν» με επαγγελματίες του ΝΒΑ και κατετάγησαν 3οι, από το 1992 και μετά – που η USA Basketball έβαλε στο παιχνίδι τους κορυφαίους από τον «άλλο πλανήτη», η Αμερική ξεκινούσε τους αγώνες της «καταδικασμένη» να ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου.

Στην Κίνα, όμως, ανεξάρτητα από τι θα γίνει στο τέλος, κανείς δεν μπορεί να πει εκ προοιμίου ότι το σύνολο του μεγάλου Γκρεγκ Πόποβιτς διεκδικεί τις δάφνες τις καλύτερης ομάδας. Με τους Χάρντεν, Άντονι Ντέιβις, ΝτεΡόζαν, Λίλαρντ, ΜακΚόλουμ, Λοβ και Μπιλ, να προστίθενται εκ των υστέρων στα μεγάλα ονόματα (Λέοναρντ, Κάρι, ΛεΜπρον Τζέϊμς, Ουέστμπρουκ, Μπάτλερ, Τζορτζ, Ίρβινγκ, Πολ, Ντρ. Γκριν, Γκρίφιν) που «κατέβηκαν» νωρίς από το «τρένο» της προεπιλογής και λαμβάνοντας υπ' όψιν και τους τραυματίες (Ντουράντ,, Κάζενς, Ολαντίπο, Κλ. Τόμπσον, Ουόλ και εσχάτως οι Λόουρι και Κούζμα), αντιλαμβάνεστε ότι η επονομαζόμενη “Dream Team” θα παραταχθεί με σύνθεση 3ης και 4ης διαλογής

Ήδη, γνώρισε την πρώτη της φιλική ήττα (94-98) από την Αυστραλία (μετά από ένα αήττητο σερί 30-0 επί αυστραλιανού εδάφους) κι απώλεσε το αήττητο των 78 συνεχόμενων νικών από την «υπόκλιση» στην Ελλάδα το 2006 και σε γενικές γραμμές η εικόνα της δεν εμπνέει σε καμία περίπτωση το κυρίαρχο πρόσωπο των προηγούμενων διοργανώσεων. Προφανώς και οι Αμερικανοί υπερτερούν σε αθλητικότητα και φυσικά προσόντα, σίγουρα έχουν ποιότητα και άφθονο ατομικό ταλέντο, αλλά με τον Χάρισον Μπαρνς να είναι ο μοναδικός με πρότερη διεθνή εμπειρία σε επίπεδο ανδρών (το 2016 στο Ρίο ντε Τζανέϊρο), η «χημεία» και η έλλειψη παραστάσεων δεν θα είναι αμελητέο πρόβλημα.

Παρ' όλα αυτά, οι Αμερικανοί, δεν θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες στο να τερματίσουν πρώτοι κι αήττητοι στον 5o όμιλο της Σανγκάης και στην 2η φάση (Σενζέν) να τεθούν αντιμέτωποι των ομάδων που θα προκριθούν από τον δικό μας όμιλο! Η 2η θέση θα κριθεί κατά κύριο λόγο μεταξύ της Τουρκίας (φαβορί) και της Τσεχίας, χωρίς να ξεγράφει κανείς την πολύ επικίνδυνη Ιαπωνία του εντυπωσιακού “rookie” των Ουίζαρντς, Ρούι Χατσιμούρα (νο9 στο εφετινό draft) και του «νατουραλιζέ», Νικ Φαζέκας, που από το 2012 αγωνίζεται στην χώρα του «ανατέλλοντος ηλίου».

Φαβορί για το χρυσό η Σερβία!

Οι Σέρβοι βρίσκονται στον 4ο όμιλο (Φοσάν) και λογικά δεν θα έχουν κανέναν πρόβλημα κόντρα στην Ιταλία (Αγκόλα και Φιλιππίνες οι άλλες δύο ομάδες), η οποία είναι η μοναδική ομάδα πο,υ υπό προϋποθέσεις, μπορεί να τους «ανησυχήσει» στην 1η φάση. Αν και δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η απουσία του Τεόντοσιτς, μόνο σε καλό μπορεί να τους βγει (δεν συμφωνώ γιατί αν έχουν κάποια αδυναμία, αυτή είναι στην θέση του δημιουργικού point-guard), πιστεύω ότι ο Σάσα Τζόρτζεβιτς έχει μία μεγάλη ευκαιρία να επαναφέρει την χώρα του στην κορυφή του μετά από 17 χρόνια (2002) και να γίνει ο πρώτος παγκόσμιος πρωταθλητής ως παίκτης (1998) και ως προπονητής! Ο play-maker ρακέτας Γιόκιτς, οι ψηλοί Μαριάνοβιτς και Μιλουτίνοφ, οι σκόρερ Μπογκντάνοβιτς και Γκούντουριτς και ο all-around Μπιέλιτσα συνθέτουν μία ασυναγώνιστη εξάδα, που στην καλή της βραδιά δύσκολα μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Πάντα υπολογίσιμη (αλλά πόσο φέτος;) η Ισπανία

Σε μία μεταβατική φάση, η «ρόχα» θα παραταχθεί για πρώτη φορά μετά από 18 χρόνια σε διεθνή διοργάνωση (Eurobasket 2001), χωρίς παίκτη της «χρυσής γενιάς» των 80άρηδων (Π.Γκασόλ, Ναβάρο, Ρέγιες) και με τους καταξιωμένους στο ΝΒΑ, πλέον, Μαρκ Γκασόλ (εφετινός πρωταθλητής με τους Ράπτορς), Ρούμπιο αλλά και τα αδέλφια Ερνανγκόμεζ να σηκώνουν το μεγαλύτερο βάρος. Ο Ρούντι έχει πάει υπερβολικά καλά στα φιλικά (σε αντίθεση με τον Γιουλ), που αν εξαιρέσουμε εκείνο με τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Καλιφόρνια (81-90) και την χωρίς Βαλαντσιούνας, Λιθουανία (78-70), δεν δεν έγιναν απέναντι σε ισχυρούς αντιπάλους. Στην Γκουανγκζού, δεν θα έχει πρόβλημα κόντρα σε Ιράν, Τυνησία και Πουέρτο-Ρίκο (3ος όμιλος), ωστόσο, εκ πρώτης δεν με πείθει ότι διαθέτει το βάθος και τις προσωπικότητες για να διεκδικήσει με αξιώσεις θέση στο βάθρο.

Ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος στο πρώτο νοκ-άουτ!

Μέχρι και το 2009, η Γαλλία ήταν από τους καλύτερους «πελάτες» μας. Τη νικήσαμε το 2006 στα προημιτελικά του Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας (Σαϊτάμα), το 2005 στην πρεμιέρα των ομίλων και στον αλήστου μνήμης ημιτελικό του Βελιγραδίου (Eurobasket), ενώ από το 1986 (στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας) μέχρι και το 1997, μετρούσαμε 7/7 σε επίσημους αγώνες, σε Προολυμπιακό τουρνουά (το 1988 στο Ρότερνταμ) και τελική φάση Eurobasket (1987, 1989, 1991, 1993 & 1997).

Από το Μπίντγκοζ της Πολωνίας, όμως κι εντεύθεν, η παράδοση είναι άκρως αρνητική (0/3 σε επίσημα παιχνίδια Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος και συνολικά 1-4), οπότε στην Κίνα που οι «τρικολόρ» θα παρουσιαστούν με τέσσερις ΝΒΑers στην βασική τους πεντάδα (Ντιλίκινα, Φουρνιέ, Μπατίμ και Γκομπέρ), τότε τα πράγματα θα είναι δύσκολα για οποιαδήποτε ομάδα βρεθεί στον δρόμο τους! Όπως και την Ελλάδα, με την οποία είναι πιθανό να διασταυρωθεί στον προημιτελικό της 11ης Σεπτεμβρίου στη Σανγκάη, αν η Εθνική μας έχει χάσει, εν τω μεταξύ μόνο από τις Ηνωμένες Πολιτείες και οι «πουρκουάδες» έχουν καταλάβει την πρώτη θέση του ομίλου τους στην 2η φάση (Ναντζίνγκ).

Με τον Βενσάν Κολέ να έχει συμπληρώσει δεκαετία στον πάγκο των «μπλε» και με ένα άκρως αθλητικό, εκρηκτικό και συνάμα έμπειρο σύνολο (οι Ντε Κολό, Πουαριέ και ο Λεσόρ έρχονται από τον πάγκο), οι Γάλλοι δεν αποτελούν απλά τον δυσκολότερο αντίπαλο που μπορεί να μας τύχει στον δρόμο για τα ημιτελικά, αλλά αν περάσουν, είναι ικανοί να φτάσουν μέχρι και την διεκδίκηση του τροπαίου.

Με τον καλύτερο αμυντικό του ΝΒΑ στην σύνθεσή τους (Γκομπέρ), τους πολύ έμπειρους στο υψηλότερο επίπεδο Μπατίμ και Ντε Κολό αλλά και τους νεότερους Φουρνιέ και Πουαριέ, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα ηγηθούν του 7ου ομίλου στη Σενζέν (Γερμανία, Δομηνικανή Δημοκρατία και Ιορδανία) και εν συνεχεία, θα είναι φαβορί για να φτάσουν τουλάχιστον μέχρι τις οκτώ καλύτερες ομάδες.

Ο 8ος όμιλος του... «θανάτου»!

Οι αγώνες του διεξαχθούν στην πόλη Ντονγκουάν και εκεί πραγματικά δεν υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί. Οι απουσίες σε Αυστραλία (Μπ. Σίμονς, Έξουμ, Μπρόκχοφ, Μέϊκερ και Μπόλντεν) και Καναδά (Ουίγκινς, Τζ. Μάρεϊ, Τρ. Τόμπσον, Ντ. Πάουελ, Ολίνικ, Μπάρετ, Λάϊλς, Στάουσκας κ.α.), φέρνουν αρχικά σε πλεονεκτική θέση τη Λιθουανία, η οποία θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά με δίδυμο ψηλών από το ΝΒΑ (Βαλαντσιούνας & Σαμπόνις)! Τον όμιλο συμπληρώνει η διόλου ακίνδυνη Σενεγάλη (δεν θα παίξει ο Γκόρτζι Ντιένγκ των Τίμπεργουλβς), με δέκα δίμετρους και το δίδυμο Φαγιέ και Εντουρ να ξεχωρίζει.

Οι «μπούμερς» θα στηριχθούν στους έμπειρους NBAers, Ντελαβεντόβα, Μπόγκουτ, Μπέϊνς, Ίνγκλες και Μιλς, ενώ από το ρόστερ του Καναδά (ερωτηματικό ο Κόρεϊ Τζόζεφ των Κινγκς), ξεχωρίζουν ο πρώην «ερυθρόλευκος» σέντερ των Ορλάντο Μάτζικ, Κεμ Μπιρτς, ο Κάϊλ Ουίλτζερ που πρόσφατα παντρεύτηκε στην Ελλάδα και ο point-guard της Μπαρτσελόνα, Κέβιν Πάνγκος.

Η "Lietuva" μπορεί να έχει ασυναγώνιστη front-line αλλά κι έμπειρους forwards (Κουζμίνσκας και Ματσιούλις), αλλά όταν οι βασικοί της guards παραμένουν ακόμη οι Καλνιέτις και Σεϊμπούτις (με την προσθήκη των νεότερων Λεκαβίτσιους και Γκριγκόνις), το κενό που υπάρχει στην περιφέρεια είναι μεγάλο. Αν ο Νικ Νερς (πρωταθλητής του ΝΒΑ με τους Ράπτορς), είχε στην διάθεσή του έστω τους μισούς από τους απόντες, τότε τολμώ να πω ότι θα ήταν φαβορί για την πρωτιά του ομίλου. Γι' αυτό και δίνω μικρό προβάδισμα στα «καγκουρώ».

Οι πιθανότητες ηχηρής έκπληξης

Εντοπίζονται στον 2ο όμιλο που θα διεξαχθεί στην πόλη Γουάν, όπου η πολύ αθλητική και σκληροτράχηλη Νιγηρία του Έκπε Ούντο αλλά κι άλλων NBAer (Αμίνου, Οκόγκιε, Μέτου) αναμένεται να βάλει δύσκολα στην Αργεντινή (θα βασιστεί στην εμπειρία του 39χρονου Σκόλα, στην οξυδέρκεια και την δύναμη του Καμπάτσο και στην ταχύτητα των Λαπροβίτολα και Βιντόθα) πολλώ δε μάλλον στην αποδεκατισμένη Ρωσία, που απόντος του Σβεντ, δεν έχει παίκτη με μεγάλη προσωπικότητα.

Απόλυτα ισορροπημένος είναι ο 1ος όμιλος που θα γίνει στο Πεκίνο, ελέω της διοργανώτριας Κίνας, που θα αντιμετωπίσει την σημερινή μας αντίπαλο (14.30) Βενεζουέλα, την Ακτή Ελεφαντοστού και την Πολωνία. Από τις υπόλοιπες ομάδες, στις οποίες δεν αναφέρθηκα πιο συγκεκριμένα, δώστε βάση στην Γερμανία, που έχει δημιουργήσει ένα διόλου ευκαταφρόνητο σύνολο με ηγέτη και σκόρερ τον Ντένις Σρούντερ των Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ, που όμως συνεπικουρείται από τρεις δίμετρους forwards με θητεία στο ΝΒΑ (Τάϊς, Κλέμπερ και Ζίπσερ) και στην καλή της βραδιά, δείχνει ικανή για μεγάλες ζημιές!

Η «επίσημη αγαπημένη» με την προσθήκη του Σλούκα

Με βάση τα όσα έχουμε δει έως τώρα στα επτά φιλικά ματς προετοιμασίας (ρεκόρ 6-1), στο πρόσωπο του Γιάννη Αντετοκούνμπο, η Ελλάδα διαθέτει μακράν τον πιο κυριαρχικό κι ασταμάτητο παίκτη της διοργάνωσης στο ένας εναντίον ενός, αλλά κινδυνεύει να «παγιδευτεί» άσχημα, αν τα περιμένει όλα από τον MVP του ΝΒΑ. Ο "Greek Freak" χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο ως παίκτης ρακέτας (4άρι και 5άρι), αλλά επειδή αξίζει κι έχει συνηθίσει να έχει την μπάλα στα χέρια, βγαίνει αρκετά στην περιφέρεια για να πάρει προσπάθειες, με αποτέλεσμα να χάνονται συχνά-πυκνά οι αποστάσεις ή να μην βρίσκει αυτές που έχει μάθει στον «μαγικό κόσμο»!

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι εν πολλοίς, η Εθνική μας ομάδα θα φτάσει όσο μακριά την οδηγήσει ο 24χρονος διεθνής forward των Μιλγουόκι Μπακς, που απέναντι στην Δομηνικανή Δημοκρατία έκανε ρεκόρ καριέρας με την «γαλανόλευκη» (26π., 4ρ. & 3κοψ. με 7/8 σουτ & 12/14 βολ. σε 23') και μας σέρβιρε ένα «ορεκτικό πιάτο» του τι θα κάνει όταν θα βρει ρυθμό! Ωστόσο, η ευκταία προσθήκη του Κώστα Σλούκα, ο οποίος ταξιδεύει απόψε για την Κίνα, θα μας δώσει μεγαλύτερη κινητικότητα, δημιουργία κι εκτέλεση απέναντι στις οργανωμένες άμυνες και σίγουρα θα μας ανεβάσει ένα ακόμη επίπεδο.

Απαραίτητη προϋπόθεση θα πρέπει να θεωρείται η συνεχής επιδίωξη του παιχνιδιού στο ανοιχτό γήπεδο και η θεαματική μας βελτίωση στην ατομική άμυνα και το αμυντικό transition. Με δεδομένο ότι καλώς εχόντων των πραγμάτων (αν φτάσουμε μέχρι τα προημιτελικά), θα δώσουμε έξι παιχνίδια σε 11 μέρες, ενθαρρυντική κρίνεται η σταδιακή αγωνιστική άνοδος του Πρίντεζη (μ.ο. 13,0π. & 3,0ασ. με 72,7% διπ. & 60% τριπ. στα δύο τελευταία ματς) και του Παπαγιάννη (μ.ο. 11,0π., 4,5ρ. & 1,5κοψ. με 75% διπ. & 100% βολ. στο τουρνουά "Atlas"), η σταθερότητα του Παπαπέτρου, το «ξεψάρωμα» του Λαρεντζάκη και η «διαθεσιμότητα» του ανά πάσα στιγμή «έτοιμου» Βασιλόπουλου.

Περιμένουμε σαφώς περισσότερα από τον Καλάθη που «ψάχνεται» και χρειάζεται και στήριγμα (διαφορετικός θα είναι Σλούκα παρόντος), τον Παπανικολάου, που επιθετικά δείχνει ακόμη «σφιγμένος» (δεν είναι δα κι εύκολο να βρει ρυθμό και να ξεχωρίσει κανείς με 2-3 σουτ ανά ημίχρονο) και κυρίως από τον αρχηγό, Γιάννη Μπουρούση, που για την ώρα «θυσιάζει» την επιθετική του δράση για να προσφέρει περισσότερο στο ριμπάουντ, με αποτέλεσμα να είναι φυσιολογικά «κρύος» στην επίθεση (ακόμη και το ελεύθερο σουτ δεν μπαίνει εύκολα, όταν ένας παίκτης είναι εκτός ρυθμού).

Με την ευχή και την ελπίδα ότι ο "Slouky Luke" θα μπορέσει να είναι ο εαυτός του, τους αδελφούς Αντετοκούνμπο μην τους φοβάστε! Ο καθένας στον ρόλο του, θα είναι αυτοί που πρέπει. Όσο για την 12η θέση; Με την Δομηνικανή Δημοκρατία (87-75), ο Μάντζαρης (6π., 1ρ., 1ασ. & 1κλ. με 2/2 τριπ σε 15').άφησε για πρώτη φορά αξιοσημείωτα θετικές εντυπώσεις κι έδειξε να παίρνει προβάδισμα από τον Κόνιαρη, που αν είναι καλά σήμερα, ίσως να πάρει χρόνο από τον Θανάση Σκουρτόπουλο.

Αν όλα εξελιχθούν ομαλά και οι διεθνείς μας παρουσιαστούν συγκεντρωμένοι στην άμυνα, το ματς της πρεμιέρας με το Μαυροβούνιο θα χρησιμεύσει ως το πρώτο γερό «γκάζι» στην μηχανή του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Η καλή αρχή, θα δώσει την ώθηση για ακόμη ουσιαστικότερη συνέχεια με την Βραζιλία του Άτσα Πέτροβιτς κι αν με το καλό φτάσουμε στο 2/2, τότε κόντρα στη Νέα Ζηλανδία θα είμαστε πια «λυμένοι» για το πρώτο break-out παιχνίδι μας στην διοργάνωση. Η πρόκριση με αήττητο ρεκόρ, θα έχει βάλει πλέον το βαγόνι της ομάδας στις ράγες της υπερταχείας με στόχο την εκτόξευση! Ο στόχος, άλλωστε, είναι προσεγγίσουμε το peak της απόδοσής μας, από την 2η φάση και μετά, με απόλυτη στόχευση το νοκ-άουτ της 11ης Σεπτεμβρίου. Εκεί που θα φανεί αν έχουμε αλλάξει ή όχι, επίπεδο...