«Πετάξου μέχρι το Μιλγουόκι να το πάρεις, αν μπορείς!»

Την ώρα που δημοσιεύονται αυτές οι γραμμές, οι πιο φανατικοί ξενύχτηδες, που είτε πήγαν στην δουλειά κατευθείαν μετά το πρώτο "LA battle" και την ματσάρα Κλίπερς-Λέϊκερς, είτε κοιμήθηκαν με το πρώτο φως του ήλιου, θα είναι μάλλον... «κομμάτια» από τη νύστα και την εξάντληση (οι πρώτοι) ή θα προσπαθούν να συνέλθουν από τον πρωινό ύπνο και να βρουν τους ρυθμούς τους (οι δεύτεροι) για να συνεχίσουν τη μέρα τους.

Έφτασε λοιπόν η ώρα! 129 μέρες μετά την ιστορική (όχι μόνο λόγω του '87) 14η του περασμένου Ιουνίου, οπότε το Larry O'Brien trophy πήγε για πρώτη φορά στην ιστορία του ΝΒΑ στον Καναδά, για χάρη των πρωταθλητών του ΝΒΑ, η δράση στον «άλλο πλανήτη» του μπάσκετ επέστρεψε και πλέον η καθημερινότητα των απανταχού φίλων της πιο δημοφιλούς λίγκας στην υφήλιο, θα είναι διαφορετική και πολύ πιο ενδιαφέρουσα.

Στο gazzetta.gr, που είναι ίσως το μοναδικό site στην Ελλάδα με τόσο πλήρη, εμπεριστατωμένη και διαρκή ενημέρωση για τα τεκταινόμενα στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου (και με πολλά ταξίδια στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού), φέτος έχουμε σκοπό να ανεβάσουμε περισσότερο τον πήχη.

Να σας φέρουμε δηλαδή ακόμη πιο κοντά στους μεγάλους superstars του «μαγικού κόσμου» και φυσικά να «φωτίσουμε» ακόμη πιο πολύ την μυθική πορεία του "Greek Freak" και των Μπακς, που για πρώτη φορά στέκονται στην αφετηρία με ξεκάθαρο πλέον τον στόχο της κατάκτησης του τίτλου.

Η εφετινή σεζόν, η 74η στην ιστορία του πρωταθλήματος (ξεκίνησε την περίοδο 1946-47), είναι ίσως η πιο ελκυστική των τελευταίων ετών, καθώς τουλάχιστον έξι superstars της πρώτης γραμμής άλλαξαν ομάδα (Λέοναρντ, Τζορτζ, Ντέϊβις, Ντουράντ, Ίρβινγκ, Ουέστμπρουκ) και μένει να δούμε αν η νέα μόδα των "duos" (διδύμων) σε Λέϊκερς, Κλίπερς, Νετς, Σίξερς, Ρόκετς, Ουόριορς, Ράπτορς ακόμη και σε Μάβερικς (με Ντόντσιτς και Πορζίνγκις), θα επισκιάσουν το δικό μας παιδί στους Μπακς, που είναι μία ομάδα μόνος του και φέτος ρίχνεται στην μάχη με το μεγαλύτερο βάρος από κάθε άλλη χρονιά.

Άξιζε το MVP; Κι αν ναι, μπορεί να οδηγήσει τα «ελάφια» σε ένα πρωτάθλημα, μετά από σχεδόν μισό αιώνα (1971); Κι όλα αυτά με την επέκταση και το supermax contract των 247 εκατομμυρίων δολαρίων να τον περιμένει το ερχόμενο καλοκαίρι (ο gm Τζον Χορστ προανήγγειλε ήδη ότι θα του το προσφέρει και μάλιστα τιμωρήθηκε με πρόστιμο γι' αυτό!); Αυτά τα ερωτήματα θα ακολουθούν τον Γιάννη σε όλη τη χρονιά, αρχής γενομένης από το πρώτο τζάμπολ της χρονιάς, τα ξημερώματα της Παρασκευής (25/10) στο “Toyota Center” του Χιούστον!

Εκεί που ο Τζέϊμς Χάρντεν (με τον οποίο πράγματι λογομάχησα) θα τον περιμένει με ανοιχτές αγκάλες για το πρώτο από τα δύο "match-ups" της σεζόν. Με την γνωστή αλαζονική όψη του προσώπου του, που παραπέμπει στο «εγώ είμαι ο βασιλιάς και όλοι οι υπόλοιποι είστε υπήκοοί μου»... Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε κύριε... "Μούσια"!

Η περυσινή πραγματικότητα έδειξε ότι το Μιλγουόκι είχε το καλύτερο ρεκόρ στην κανονική περίοδο (60-22) και προχώρησε περισσότερο από τους Ρόκετς στα playoffs (αποκλείστηκαν στον 2ο γύρο από τους Ουόριορς χωρίς τον Ντουράντ), ενώ στις μεταξύ τους αναμετρήσεις ο Αντετοκούνμπο νίκησε και τις δύο φορές (108-94 εντός και 116-109 εκτός), δείχνοντας ότι η πολύπλευρη προσφορά του (μ.ο. 23,0π., 17,5ρ. & 4,5ασ. σ' αυτά τα δύο παιχνίδια) μετράει περισσότερο από τα συνολικά 58 ματς με μίνιμουμ 30 πόντους του Τζέϊμς και τα 32 συνεχόμενα!

Η πρόσφατη δήλωση του "Human Alphabet", άλλωστε («Δεν είπα ποτέ ότι είμαι καλύτερος από τον Χάρντεν, αλλά το αγαλματίδιο είναι σπίτι μου!»), τα είχε όλα! Και σεβασμό και ταπεινοφροσύνη και αυτοπεποίθηση και πρόκληση! Νομίζετε ότι τυχαία το ΝΒΑ τους έβαλε να «κονταροχτυπηθούν» στο πρώτο παιχνίδι της σεζόν;

Πόσο διαφορετικοί και πόσο καλύτεροι είναι όμως οι εφετινοί Μπακς; Κατ' αρχήν είναι πιο έμπειροι και ξέρουν πλέον καλά να διαχειριστούν όλον τον «μαραθώνιο» της κανονικής περιόδου (82 αγώνες) αλλά και τι παραπάνω χρειάζεται για την υπέρβαση στα playoffs. Κατά δεύτερον, έχουν τον ίδιο προπονητή και δέκα παίκτες από τον περυσινό κορμό, ενώ με τις προσθήκες που έκαναν (Κόρβερ, Ρ.Λόπεζ, Μάθιους, Μπέντερ, Θανάσης) έκλεισαν όλες τις τρύπες του ρόστερ και δείχνουν έτοιμοι για... πόλεμο! Κάτι που φάνηκε και από την pre-season, στην οποία τα «ελάφια» ολοκλήρωσαν με το απόλυτο ρεκόρ (5-0).

Οι υπόλοιποι μνηστήρες στην Ανατολή

Ο εξής ένας που ακούει στο όνομα της ομάδας από τη Φιλαντέλφια! Με το δίδυμο Εμπίντ-Σίμονς πιο ώριμο από ποτέ, οι Σίξερς έχουν πλέον όλα τα απαιτούμενα κομμάτια του “παζλ” (κομβικές προσθήκες ο Αλ Χόρφορντ και ο Τζος Ρίτσαρντσον) για να «χτυπήσουν» τους Μπακς και να φτάσουν στους στους τελικούς.

Από τις υπόλοιπες ομάδες, σημαντικό ρόλο θα παίξουν οι Μπρούκλιν Νετς και οι Μαϊάμι Χιτ, οι οποίοι εκτιμώ ότι ενδεχομένως και να υποσκελίσουν τους Μπόστον Σέλτικς, που θεωρούνται από πολλούς ως το τρίτο φαβορί στην Ανατολική περιφέρεια. Εντάξει δύσκολος χαρακτήρας ο Ίρβινγκ, αλλά το συνολικό πακέτο που προσφέρει δεν μπορεί ούτε καν να μπει στην ίδια ζυγαριά με τον αντικαταστάτη του (Κέμπα Ουόκερ). Μένει να φανεί αν ο Τέϊτουμ και ο Μπράουν θα ανταποκριθούν στις υψηλές προσδοκίες που ευδοκιμούν στην Μασαχουσέτη...

Με μεγάλο ενδιαφέρον περιμένω την εφετινή εικόνα των πρωταθλητών χωρίς τον Λέοναρντ και το πως θα αποδώσει ο Πασκάλ Σιάκαμ σε ρόλο πρώτου βιολιού και με 130 εκατομμύρια δολάρια επιπλέον στον λογαριασμό του. Στα limit-up της Ανατολής «βλέπω» τους Ατλάντα Χοκς με ηγέτη τον Τρέϊ Γιανγκ, κάτι που αν συμβεί, θα αποτελέσει την μέγιστη επιβράβευση και το ιδανικό τελείωμα για τον 42χρονο Βινς Κάρτερ, ενώ διαφωνώ με όλους όσοι προβλέπουν ότι ο κατήφορος των Νικς δεν θα έχει ούτε φέτος σταματημό.

Σε ατομικό επίπεδο, το ΝΒΑ θα είναι σίγουρο φτωχότερο χωρίς τον πιο χαρισματικό εν ενεργεία σκόρερ (ο τραυματίας Κέβιν Ντουράντ δήλωσε ότι δεν θα παίξει), τολμώ να πω ότι ο Μάλκολμ Μπρόγκντον δύσκολα θα έχει στους Πέϊσερς το impact που είχε στους Μπακς, ενώ δώστε βάση στον Τάϊλερ Χίροου των Χιτ, που μαζί με τον βραχύσωμο (επίσης πρωτοεμφανιζόμενο) point-guard των Σέλτικς, Κάρσεν Έντουαρντς, είναι οι καλύτεροι σουτέρ του εφετινού ντραφτ.

“Wild wild west”!

Ο μεσότιτλος περιέχει μία μεγάλη γενίκευση όσον αφορά τον αυξημένο ανταγωνισμό και την διατάραξη των ισορροπιών σε βαθμό, που παραδοσιακές δυνάμεις κινδυνεύουν να μείνουν ακόμη και εκτός playoffs στη δυτική περιφέρεια! Νομίζετε ότι πολύ θέλει να πάρουν την κάτω βόλτα οι πέντε φορές πρωταθλητές Σαν Αντόνιο Σπερς (πέρυσι έκαναν 48 νίκες και βγήκαν 8οι) για πρώτη φορά μετά από 22 χρόνια;

Ή πιστεύετε ότι θα είναι βόμβα μεγατόνων αν οι Ουόριορς (χωρίς τον Κλέϊ Τόμπσον) δουν την πλάτη των Μάβερικς, των Πέλικανς ή των Κινγκς (αυτή τη στιγμή οι ειδικοί τους κατατάσσουν ως 7η καλύτερη ομάδα της Δύσης) και τερματίσουν εκτός 8άδας;

Μοιραία, λοιπόν, η προσθήκη του Άντονι Ντέϊβις στους Λέικερς και η συμφωνία-«πακέτο» του Λέοναρντ και του Τζορτζ στους Κλίπερς, επανέφεραν το showtime στην «πόλη των αγγέλων» στο ΝΒΑ! Μετά από 13 συνεχόμενες χρονιές στα playoffs, η περυσινή απουσία του ΛεΜπρόν στην post-season έχει πεισμώσει τον «Βασιλιά», που προετοιμάζεται για την ολική επαναφορά σε ατομικό επίπεδο (MVP) και ομαδικό (διεκδίκηση πρωταθλήματος).

Γι' αυτό, σε αντίθεση με τους Αμερικανούς ειδικούς και ανεξαρτήτως του τι έγινε στην πρώτη μάχη της χρονιάς, θεωρώ ότι οι Λέϊκερς βρίσκονται μισό βηματάκι πιο πάνω από τους συμπολίτες τους Κλίπερς, όχι μόνο λόγω φανέλας, παράδοσης και ιστορίας του οργανισμού, αλλά και λόγω του supporting cast της ομάδας του Βόγκελ.

Χωρίς να έχω την πρόθεση να υποτιμήσω στο ελάχιστο την δεύτερη τη τάξει ομάδας της πόλης, που πέραν του πολύ έμπειρου προπονητή (Ρίβερς), των δύο superstars (Λέοναρντ και Τζορτζ), του «βιονικού» καλύτερου 6ου παίκτη (Λου Ουίλιαμς) και του εξαιρετικού αμυντικού guard (Μπέβερλι), δεν έχουν άλλες προσωπικότητες κορυφαίου επιπέδου, προτιμώ να κρατήσω μικρότερο καλάθι, μέχρι να μας πείσουν ότι αξίζουν να θεωρούνται φαβορί για τον τίτλο. Με ένα νικηφόρο ντέρμπι δεν στέφθηκε κανείς πρωταθλητής.

Από 'κει πέρα, θεωρώ ότι ακολουθεί ένα group τεσσάρων ομάδων (Γιούτα, Πόρτλαντ, Χιούστον και Ντένβερ), που στα χαρτιά, θα απειλήσει τις δύο ομάδες του Λος Άντζελες, με την Τζαζ (πολύ ενδιαφέρον project) και τους Τρέϊλ Μπλέϊζερς να δείχνουν στα μάτια μου πιο πειστικοί και τους Ρόκετς (θα συνυπάρξουν αποτελεσματικά ο Χάρντεν με τον Ουέστμπρουκ;) με τους Νάγκετς (πέρυσι έπιασαν πολύ κόσμο στον ύπνο και φέτος μου μοιάζουν πιο προβλέψιμοι) να έρχονται από πιο πίσω.

Οι έξι πρώτες θέσεις στην κατάταξη της Δύσης φαίνονται αδιαπραγμάτευτες. Τα δύο τελευταία εισιτήρια των playoffs, πιστεύω ότι θα «παιχτούν» ανάμεσα σε Ουόριορς, Μάβερικς, Πέλικανς και Κινγκς. Η είδηση ότι ο Κλέϊ Τόμπσον θα χάσει όλη τη χρονιά σε συνδυασμό με τον τραυματισμό του «rookie»-φαινόμενο, Ζάϊον Ουίλιαμσον (αν ήταν υγιής πιστεύω η Νεα Ορλεάνη θα ήταν σίγουρα μέσα), που θα επιστρέψει γύρω στα Χριστούγεννα, αυτομάτως αυξάνουν τις πιθανότητες του Ντάλας και του Σακραμέντο.

Σε επίπεδο προσώπων, νομίζω ότι οι πιθανότητες του Στεφ Κάρι να βγει πρώτος σκόρερ συνιστούν ένα από τα πιο ασφαλή bets, ενώ ο Κάρλ Άντονι Τάουνς θα είναι μακράν ο πιο παραγωγικός ψηλός του πρωταθλήματος.

Προσωπικά γουστάρω με τρέλα το δίδυμο Ντόντσιτς-Πορζίνγκις (με bonus τον αξεπέραστο Μπόμπαν) και Λίλαρντ-ΜακΚόλουμ και ανυπομονώ να τους δω να βελτιώνονται και προβλέπω ότι ο Λούκα δεν αποκλείεται να ψηφιστεί μέχρι και starter στο All Star Game του Σικάγο.

Αυτά για αρχή και καλή σεζόν να έχουμε... Time for tip-off baby!

Υγ.1.: Το πόσο μεγάλη είναι η επίδραση των μη Αμερικανών παικτών στο σημερινό ΝΒΑ, φαίνεται από το ότι το 24% των παικτών (108 από τους 450) που βρίσκονται στα ρόστερ των 30 ομάδων, αποτελείται από ξένους!

Υγ.2: Τη «μερίδα του λέοντος» παίρνει ο Καναδάς, η Εθνική ομάδα του οποίου δεν έχει απλά 12άδα στο ΝΒΑ, αλλά 15άδα, δεύτερη έρχεται η Αυστραλία με 9 και τρίτη η Γαλλία με 8 παίκτες!

Υγ.3: Οι Ντάλας Μάβερικς είναι η ομάδα με τους περισσότερους ξένους (7), καθώς οι Ντόντσιτς, Μαριάνοβιτς, Πορζίνγκις, Μπρόκχοφ, Μπαρέα, Κλέμπερ, Πάουελ, καλύπτουν πάνω από το 50% της 12άδας. Ακολουθούν οι Φίνιξ Σανς και οι Φιλαντέλφια Σίξερς με 6 και την 3η θέση μοιράζονται οι Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ, οι Γιούτα Τζαζ, οι Μέμφις Γκρίζλις, οι Σαν Αντόνιο Σπερς, οι Σακραμέντο Κινγκς, οι Τορόντο Ράπτορς και οι Ουάσινγκτον Ουίζαρντς με 5 μη Αμερικανούς παίκτες.

Υγ.4: Η έλευση του Θανάση Αντετοκούνμπο ανέβασε το νούμερο των μη Αμερικανών αδελφών με εγγυημένο συμβόλαιο στο ΝΒΑ σε τρία (αδελφοί Αντετοκούνμπο, Γκασόλ και Ερνανγκόμεζ), ενώ αν προσθέσουμε και τους γηγενείς (αδελφοί Λόπεζ και Χόλιντεϊ) τότε φτάνουμε στους πέντε!