Το «ταξίδι» του 2Κ στον χώρο του gaming πριν τον Γιάννη!
Μπορεί σήμερα ο Γιάννης να μπαίνει στο σπίτι κάθε ανθρώπου, σε κάθε σημείο της γης, ακόμα και όταν δεν αγωνίζεται, αλλά για να φτάσουμε στο σημείο αυτό το NBA 2Κ χρειάστηκε να διανύσει την δική του... διαδρομή.
Από μια ιδέα που ξεκίνησε το 1988 από τον Σκοτ Πάτερσον και πολλές δυσκολίες αργότερα το 2Κ κατάφερε να πρωταγωνιστεί στον χώρο του gaming. Η εταιρεία δοκίμασε αρκετά πράγματα, οι αποτυχίες δεν έλειψαν μέχρι να φτάσουμε στο 1997 και το ΝΒΑ Action 98, ένα παιχνίδι που δεν τα πήγε καλά, αλλά έδωσε αρκετά στοιχεία σε αυτό που βλέπουμε και παίζουμε σήμερα.
Μέχρι και το 2004 η κόντρα μεταξύ EA Sports και 2K Sports είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις με τα δύο παιχνίδια να παλεύουν να επικρατήσουν σε έναν χώρο που χρειάστηκε πολλή δουλειά και πολλές δοκιμές για να φτάσουμε στο εντυπωσιακό αποτέλεσμα που έχουμε σήμερα. Για να γίνει το παιχνίδι τόσο πραγματικό όλα όσα χρειάστηκε να γίνουν ξεπερνούν κάθε φαντασία.
Στα πρώτα στάδια του παιχνιδιού οι υπεύθυνοι της Visual Concepts κατάλαβε ότι το βασικό πρόβλημα ήταν ότι όλοι οι παίκτες είχαν πάνω κάτω τις ίδιες κινήσεις, ενώ σούταραν με τον ίδιο τρόπο. Ενώ στο πραγματικό άθλημα υπήρχε τέτοια διαφορά προσωπικότητας και παίκτες που ξεχώριζαν όπως ο Σακίλ στο παιχνίδι όλοι έμοιαζαν το ίδιο.
Κάπως έτσι ξεκίνησε το εγχείρημα με τους προσομοιωτές όπου οι 30 παίκτες φόρεσαν την ειδική φόρμα και έκαναν κάποια σουτ, μέσα σε αυτούς και οι Κόμπι Μπράιντ και Ντιρκ Νοβίτσκι.
Και όλο αυτό δεν σταμάτησε εκεί. Στον Στιβ Νας έβαλαν το γλύψιμο των δακτύλων του, ενώ ξεκίνησε η προσπάθεια να μπουν πολλές παραπάνω κινήσεις στους παίκτες, κυρίως από παίκτες κολεγίου που χρησιμοποιήθηκαν γι' αυτόν τον σκοπό.
Ένας παραγωγός εξομολογείται: «Το πιο δύσκολο πράγμα; ήταν να καρφώσει ένας παίκτης πάνω από έναν άλλον. Μόλις γνωριζόντουσαν έλεγαν ο ένας στον άλλον, ' δεν μπορείς να καρφώσεις σε εμένα και δεν θέλω να το κάνεις'. Έχουν τρομερή υπερηφάνεια. Αλλά παράλληλα ήταν τα πιο ωραία γυρίσματα αυτά».
Σταδιακά μπήκε και το pregame στο παιχνίδι, ενώ οι λεπτομέρειες άρχισαν να απασχολούν όλο και πιο πολύ.
Κάπου εκεί μπήκε στην ζωή όλων μας το rating και η συζήτηση φούντωσε και μεταξύ των παικτών, ενώ πολλοί το χρησιμοποιούν πλέον και ως εργαλείο εκμάθησης. Άλλωστε ο Φοξ των Σακραμέντο Κινγκς παραδέχτηκε ότι έμαθε να διαβάζει το pick and roll από το 2Κ, ενώ πλέον οι υπεύθυνοι του παιχνιδιού μιλούν με τους προπονητές για να έχουν τα playbooks των ομάδων.
«Πλέον υπάρχει τρελό επίπεδο στις λεπτομέρειες του παιχνιδιού. Οι περισσότεροι παίκτες δεν ξέρουν ότι υπάρχουν». Το 2018 όλα είναι διαφορετικά. Το ΝΒΑ 2Κ έχει αλλάξει επίπεδο, τα γραφικά είναι μοναδικά, όπως και οι εκφράσεις των παικτών.
«Κάθε κάρφωμα είναι διαφορετικό, οπότε πρέπει να μπορείς να τα διαχειριστείς όλα. Μερικοί παίκτες φωνάζουν πριν καρφώσουν. Μερικοί φωνάζουν όταν κατεβαίνουν. Μερικοί για να πανηγυρίσουν».
Το παιχνίδι πλέον μπορεί και φέρνει τον κάθε παίκτη μέσα στο σπίτι του καθενός. Οι αναβαθμίσεις που γίνονται είναι καθημερινές και για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο πολλά έχουν αλλάξει μέσα στα χρόνια. Το αποτέλεσμα πάντως είναι όντως μοναδικό.