Ρέθυμνο & Ήφαιστος: Η ζωή μακριά από την Basket League (pics)
Από τη στιγμή που ο Κωστής Ζομπανάκης και η οικογένεια Μπούμπουρα κοινοποίησαν την πρόθεσή τους να αποστασιοποιηθούν από τα κοινά των ομάδων τους και το επαγγελματικό μπάσκετ, το Ρέθυμνο και ο Ήφαιστος Λήμνου δεν μπήκαν στη διαδικασία απλώς να περιμένουν τα πράγματα να χειροτερέψουν και πάλι. Η αποχώρηση των ιδιοκτητών τους παρέσυρε τις δυο ομάδες στα σχοινιά, δίχως όμως να τις ρίξει νοκ άουτ.
Στην Κρήτη ακολούθησε γενική συστράτευση ενώ σε ό,τι αφορά τον Ήφαιστο που πρόλαβε να κάνει θόρυβο έστω και αν αγωνίστηκε μόλις δυο χρόνια στην Basket League, οι Ακαδημίες αποτελούν τη μεγάλη ελπίδα για ένα καλύτερο μπασκετικό αύριο. Η πανδημία ανέστειλε την αθλητική δραστηριότητα και το gazzetta.gr παρουσιάζει τη ζωή στο «Μελίνα Μερκούρη» και το «Νίκος Σαμαράς» μακριά από τους προβολείς της Α1.
- Ο άλλοτε αρχηγός του Ρεθύμνου και μέχρι πρότινος τεχνικός Διευθυντής, Γιώργος Κούμουλος, φόρεσε φέτος ξανά σορτσάκι και αναλύει το πλάνο των Κρητικών, εξηγώντας πως δεν έχει βγάλει από το μυαλό του την επιστροφή στη μεγάλη κατηγορία.
- Ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη ΑΓΟΡ, Γιάννης Καλαϊτζάκης αναφέρεται στο θέμα του γηπέδου, την επόμενη μέρα και τον… Μπρεντ Πέτγουεϊ.
- Ο προπονητής του ανδρικού και παιδικού τμήματος του Ήφαιστου Λήμνου, Μανώλης Παπαμακάριος ξεκαθαρίζει πως ουδέποτε τέθηκε ζήτημα όσον αφορά τη λειτουργία των Ακαδημιών και περιγράφει τις δυσκολίες του εγχειρήματος.
- Ο άμεσος συνεργάτης του Μανώλη Παπαμακάριου στο προπονητικό τιμ του Ήφαιστου, Μάρκος Κολώκας μιλάει για την κληρονομιά που άφησε η οικογένεια Μπούμπουρα στο νησί και τη μεγαλύτερη πρόκληση.
ΡΕΘΥΜΝΟ
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΥΜΟΥΛΟΥ
Η απόφαση για το restart
«Αρχικώς, υπήρχε ένας προβληματισμός. Μια στεναχώρια. Μια… ψυχρολουσία από τη στιγμή που έγινε γνωστό πως το Ρέθυμνο αποσύρεται από την Α1. Τον περασμένο Μάρτιο λοιπόν, όταν οι παίκτες μας άρχισαν να αποχωρούν στο πρώτο κύμα της πανδημίας, συνειδητοποιήσαμε αυτό που έρχεται. Εκείνη την περίοδο είχα κάνει μια κουβέντα με τον Κωστή Ζομπανάκη και δεν σου κρύβω πως έπεσε μέσα ο άνθρωπος! Με την έννοια ότι κάποιοι ήταν αισιόδοξοι πως αυτό που ζούσαμε τότε θα τελείωνε πολύ γρήγορα όμως ο Κωστής πίστευε πως θα κρατήσει μίνιμουμ ένα χρόνο! Η αλήθεια είναι πως… γέλασα! Δεν πίστευα πως εν έτει 2020 μια πανδημία θα διαρκούσε τόσο καιρό, με την τεχνολογία και την επιστήμη να έχουν προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό. Κάναμε συνεχόμενες συσκέψεις, βάλαμε κάτω τα πράγματα και αποφάσισε να αποτραβηχτεί, θεωρώντας πως ο κορονοϊός θα είχε άμεσες επιπτώσεις όχι μόνο στον αθλητισμό αλλά γενικότερα, στην οικονομία. Αμέσως συζητήσαμε την επόμενη μέρα. Ποιο είναι το πλάνο; Τι κάνουμε από εδώ και πέρα;
Ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη ΑΓΟΡ, Γιάννης Καλαϊτζάκης ανέλυσε το πλάνο. Κάναμε μια έκκληση στον κόσμο και τους φιλάθλους του Ρεθύμνου να ενισχύσουν έμπρακτα την ομάδα ώστε να μην πέσουμε στο τοπικό αλλά να συνεχίσουμε στη Β Εθνική. Η αλήθεια είναι ότι μαζεύτηκαν κάποια χρήματα όμως δεν ήταν αρκετά για τις απαιτήσεις της κατηγορίας. Ακόμα βέβαια και σε αυτή την περίπτωση που τελικά παίζαμε στη Β Εθνική, υπήρχε σκεπτικισμός. Θα αρχίσει η χρονιά; Θα ολοκληρωθεί; Τι θα γίνει με την πανδημία; Μήπως είναι καλύτερα να στραφούμε στις Ακαδημίες μας και να στήσουμε το κλαμπ από την αρχή; Πλαισιώσαμε την ομάδα με τεχνογνωσία και αποφασίσαμε να κάνουμε restart, έχοντας τεράστια όρεξη και όραμα, δίνοντας παράλληλα ευκαιρία στα παιδιά του τόπου μας. Αυτό ήταν το πλάνο. Βέβαια, όταν κάνεις σχέδια και πλάνα ο Θεός γελάει. Δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά, τηρούμε και εμείς στάση αναμονής».
Η επιστροφή στο τοπικό μετά από 10 χρόνια στην Α1
«Υπήρχε μια στεναχώρια, θέλοντας και μη αφού σε αυτές τις περιπτώσεις, οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Κοιτάς που ήσουν και βλέπεις ξαφνικά που έχει πέσει η ομάδα που έχεις δεθεί μαζί της. Σε κάθε περίπτωση, κοιτάζω πάντα την αισιόδοξη πλευρά. Εμπέδωσα από νωρίς πως τα πράγματα θα είναι έτσι για λίγο καιρό, πως ο αθλητισμός περνάει μια δύσκολη φάση. Και δεν μιλάω μόνο για την Α1… Καλώς ή κακώς, μέσα σου προσπαθείς να βρεις κίνητρα. Σε οτιδήποτε κάνεις, από πίσω υπάρχει ένα νόημα, ένας στόχος και ένα κίνητρο. Εν προκειμένω, το προσωπικό κίνητρο ήταν να φτιάξουμε ξανά κάτι σπουδαίο, να βοηθήσουμε τους νεαρούς αθλητές από τις υποδομές μας προκειμένου οι Παίδες και οι Έφηβοι να μπουν στη διαδικασία να λειτουργούν ως μέλη της πρώτης ομάδας του Ρεθύμνου. Έστω και αν πλέον καλείσαι να δουλέψεις στις τοπικές κατηγορίες».
Να είμαστε έτοιμοι στην κανονικότητα
«Όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, δεν μπορείς να κάνεις εύκολα πλάνα. Στο Ρέθυμνο έχουμε κάτσει σε ένα τραπέζι κι έχουμε καταρτίσει ένα πρόγραμμα έτσι ώστε όταν τελειώσει αυτή η ιστορία που μας ταλαιπωρεί τον τελευταίο χρόνο, να είμαστε απόλυτα έτοιμοι! Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να προετοιμάζουμε το έδαφος έτσι ώστε όταν με το καλό επανέλθουμε στην κανονικότητα, όποια και αν είναι αυτή, να μην μας βρει απροετοίμαστους! Ακόμα και αν χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε κάποιες δυσκολίες στην αρχή. Μαζί με κάποια παιδιά όπως ο προπονητής της ομάδας, ο Δημήτρης Μητρόπουλος, και ο Δημήτρης Τσαρουχάς έχουμε φτιάξει ένα πλάνο για τις Ακαδημίες μας. Από τις μικρές ηλικίες ως το εφηβικό, σχετικά με τον τρόπο που θέλουμε να δουλεύουμε και τη φιλοσοφία που θέλουμε να περάσουμε. Τώρα αν στην πορεία θα… αντέξω να παίζω εγώ ή αν θα είναι κάποιος άλλος, αυτό δεν το γνωρίζω (γέλια)».
Οι Ρεθυμνιώτες συσπειρώνονται
«Οι Ρεθυμνιώτες έχουν αποδείξει πως όταν έχουν να κάνουν με μια συλλογική προσπάθεια που συνδυάζει όραμα, αγάπη και μεράκι, την αγκαλιάζουν και συσπειρώνονται. Είμαι σίγουρος πως αν φέτος είχαν τη δυνατότητα να έλθουν στο γήπεδο, πιστεύω πως στο ματς με το Αρκαλοχώρι θα είχε πολύ κόσμο! Αγαπούν την ομάδα, ενδιαφέρονται, θέλουν να βοηθήσουν, να δουν γνώριμα πρόσωπα ξανά… Και στην τελική, να δουν τα παιδιά τους από τις Ακαδημίες που, παρεμπιπτόντως έχουν 200 νεαρούς αθλητές! Λειτουργούν πολύ με το συναίσθημα, είναι ρομαντικοί».
Δεν έχω βγάλει από το μυαλό μου την επιστροφή
«Το κομμάτι της επιστροφής στη μεγάλη κατηγορία δεν το έχω βγάλει από το μυαλό μου! Θεωρώ πως η πόρτα με τον Κωστή δεν έχει κλείσει! Ίσως και αυτός να το σκέφτεται έτσι… Εμείς κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε. Γίνονται διεργασίες, υπάρχει η προοπτική για την ανακαίνιση του γηπέδου, ακολουθούν εκλογές στην Ομοσπονδία… Ίσως του έλθει ξανά η όρεξη να ασχοληθεί, ποτέ δεν ξέρεις πως θα εξελιχτούν τα πράγματα. Ας πούμε πως βάλαμε μια άνω τελεία…».
Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΑΪΤΖΑΚΗ
Ο Ζομπανάκης εξόφλησε τους πάντες
«Υπήρξε οπωσδήποτε απογοήτευση και θλίψη για αυτή την εξέλιξη. Ήταν κάτι που δεν θέλαμε να συμβεί όμως είμαστε ρεαλιστές και βλέπαμε πως έτσι όπως εξελίσσεται η κατάσταση στην ελληνική οικονομία, το μπάσκετ δεν επρόκειτο να μείνει ανεπηρέαστο. Βρεθήκαμε, λοιπόν μπροστά σε μια νέα και εντελώς διαφορετική κατάσταση όπου νοικοκυρεμένες ομάδες όπως το Ρέθυμνο ήταν δύσκολο να επιβιώσουν σε αυτές τις συνθήκες! Από την πλευρά του, ο Κωστής Ζομπανάκης σκέφτηκε ορθολογιστικά. Είπε πως δεν μπορεί να βάλει πια 1 εκατομμύριο ευρώ από την τσέπη του αυτή την περίοδο. Παρεμπιπτόντως, ήταν κάτι παραπάνω από κύριος όσον αφορά τις υποχρεώσεις του προς την ομάδα, ένας από τους ελάχιστους παράγοντες που έφυγαν από τον χώρο με το κεφάλι ψηλά, εξοφλώντας τους πάντες ως και το τελευταίο ευρώ. Στην ανοιχτή συνέλευση που πραγματοποιήσαμε με τους φίλους του Ρεθύμνου, εξηγήσαμε πώς έχουν τα πράγματα και αφήσαμε ανοιχτή πόρτα σε οποιαδήποτε σοβαρή και φερέγγυα πρόταση που να συνάδει με τη φιλοσοφία Ζομπανάκη, μακριά από… νέφη, παθογένειες και τοξικότητες. Τέτοια πρόταση δεν βρέθηκε κι εν συνεχεία επιστρατεύτηκαν οι πάντες ώστε ο οργανισμός να συνεχίσει να λειτουργεί. Δεν άλλαξε κάτι, κινούμαστε σε επαγγελματικά πρότυπα, διατηρώντας παράλληλα το πρόγραμμα κοινωνικής ευθύνης που είχαμε ενώ η ομάδα συμμετείχε στην Basket League».
Ο Πέτγουεϊ και ο… Κερατούκλης
«Η στεναχώρια κράτησε ελάχιστα… Δεν αντιμετωπίσαμε καμία δυσκολία και το λέω δίχως την παραμικρή υπερβολή. Δεν βρήκαμε καμία κλειστή πόρτα! Έχουμε ακόμα συνεργασία και επαφή με τον Κωστή Ζομπανάκη σε ό,τι αφορά τη λειτουργία της ομάδας. Ευγνωμονούμε όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά που ήταν μαζί μας τα προηγούμενα χρόνια και ανταποκρίθηκαν στα προσκλητήριό μας από το πρώτο δευτερόλεπτο σε αυτό το νέο ξεκίνημα! Προπονητές και παίκτες! Ο Δημήτρης Μητρόπουλος, ο Γιώργος Κούμουλος, ο Τσαρουχάς, ο Ηλίας Θεοδωρίδης που επέστρεψε στο Ρέθυμνο, μολονότι είχε προτάσεις από το Ηράκλειο. Ακόμα και η μασκότ μας, ο Κερατούκλης είναι παρών! Δυστυχώς, δεν μπορέσαμε να δούμε τα αποτελέσματα αυτής της προσπάθειας στο γήπεδο λόγω της διακοπής. Στο ματς με το Αρκαλοχώρι υπήρχε τεράστιο ενδιαφέρον από τον κόσμο να έλθει στο "Μελίνα Μερκούρη"! Θα είχαμε σίγουρα κόσμο, έχουμε φτιάξει μια καλή παρέα, οι προπονήσεις γίνονταν με 17-18 άτομα. Επίσης, μας βοήθησε και ο Μπρεντ Πέτγουεϊ που έχει μείνει στο Ρέθυμνο κι έκανε ατομικές προπονήσεις στους ψηλούς μας»!
Το γήπεδο
«Ο Ζομπανάκης είχε φροντίσει να εκπονήσει στο παρελθόν κάποιες μελέτες όσον αφορά την ανακαίνιση στο "Μελίνα Μερκούρη". Πλέον έχει προχωρήσει η αποσαφήνιση του καθεστώτος όσον αφορά τα γήπεδο, όπως και πράγματα που δεν είχαν επικαιροποιηθεί ή νομιμοποιηθεί ποτέ. Ό,τι δηλαδή γίνεται συνήθως με τα δημόσια έργα, τα σχολεία και τα γήπεδα στην Ελλάδα. Ο Δήμος Ρεθύμνου τα τακτοποίησε και τώρα είμαστε στη φάση που εξετάζουμε αυτές τις μελέτες και έχουμε την υπόσχεση του Περιφερειάρχη Κρήτης, του Σταύρου Αρναουτάκη ότι συνεχίζει να ισχύει η χρηματοδότηση που είχε υποσχεθεί στο παρελθόν ώστε να προχωρήσουμε και να ανακατασκευάσουμε το γήπεδο. Θέλουμε να είμαστε έτοιμοι! Δεν κάνουμε ούτε σκέψεις, ούτε όνειρα, ούτε λέμε μεγάλα λόγια δίχως να υπάρχει λόγος. Εν τέλει, δικαιωθήκαμε με την επιλογή μας να μην ρισκάρουμε με τη συμμετοχή στη Β Εθνική, θα ήταν μια χαμένη χρονιά που απλώς θα μας χρέωνε χρήματα. Παραμένουμε εδώ. Η παρέα είναι εδώ, το μπάσκετ είναι εδώ… Περιμένουμε».
Οι δυο δρόμοι για την επιστροφή
«Τα παιδιά που μπήκαν στη διαδικασία να ηγηθούν της προσπάθειας είναι μπασκετικές προσωπικότητες, μπαίνουν στα ματς για να κερδίσουν, ανεξάρτητα με την κατηγορία που συμμετέχουν. Τέλος! Η φιλοσοφία μας είναι να χτίσουμε την ομάδα με νέα παιδιά, να φτιάξουμε μελλοντικά κορμό με Κρητικόπουλα και Ρεθυμνιωτάκια… Για εμάς οι δρόμοι είναι δυο… Ο πρώτος είναι ο εξής: Ξεκινάμε από εκεί που άρχισαν όλα. Από το τοπικό. Αν ο Ζομπανάκης ή κάποιος άλλος επιχειρηματίας της ίδιας φιλοσοφίας έλθει και θέλει να κάνουμε απευθείας το βήμα για την Α1, είμαστε έτοιμοι. Ο μηχανισμός της ομάδας είναι στημένος και έτοιμος… Αν δεν γίνει αυτό, θα πάμε βήμα-βήμα… Ακόμα και τώρα, μέσα στην καραντίνα το συζητάμε μεταξύ μας. Αν είναι να κερδίσουμε κάτι, θα το κερδίσουμε μέσα στο γήπεδο. Όπου φτάνει το χέρι μας, θα κρεμάμε το καλάθι μας. Έτσι θα προχωρήσουμε».
ΗΦΑΙΣΤΟΣ
Του ΜΑΝΩΛΗ ΠΑΠΑΜΑΚΑΡΙΟΥ
Η περίπτωση του Ήφαιστου πρέπει να γραφτεί σε βιβλίο!
«Για να είμαι ειλικρινής, δεν είχαμε λάβει κάποιο μήνυμα ότι ο Ήφαιστος δεν επρόκειτο να συνεχίσει τη λειτουργία του ως ΚΑΕ όμως η γενικότερη κατάσταση στο ελληνικό μπάσκετ ήταν κάτι που ομολογουμένως είχε προβληματίσει την οικογένεια Μπούμπουρα καθ' όλη τη διάρκεια της δεύτερης χρονιάς. Νομίζω πως αυτός ακριβώς ήταν ο βασικός λόγος που σταμάτησε να ασχολείται με το επαγγελματικό μπάσκετ. Σίγουρα ήταν κάτι πολύ στενάχωρο για όλους όσοι έζησαν την ομάδα από την πρώτη στιγμή, από τη γέννησή της. Η οικογένεια είχε κάνει μια τρομερή επένδυση, όχι μόνο στο οικονομικό κομμάτι. Αφιέρωσε απίστευτες… εργατοώρες προκειμένου να ξεπεραστούν όλες οι δυσκολίες ώστε η Λήμνος να καταφέρει να φιλοξενήσει μια ομάδα επιπέδου Α1. Πιστεύω πως αυτό το εγχείρημα θα πρέπει να γραφτεί σε βιβλίο! Να το ακολουθήσουν και να παραδειγματιστούν όσοι θέλουν να επενδύσουν στο μπάσκετ. Να πάρουν αυτό το εγχειρίδιο, να το διαβάσουν και να προχωρήσουν».
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για να αντιληφθεί κανείς τη δυσκολία του εγχειρήματος ήταν οι μετακινήσεις για τους εκτός έδρας αγώνες του Ήφαιστου. Αν για παράδειγμα έπρεπε να δώσουμε ένα παιχνίδι στην Αθήνα, έπρεπε να μείνουμε στην πρωτεύουσα και την επόμενη μέρα, από τη στιγμή που δεν υπήρχαν διαθέσιμες πτήσεις. Αν αναλογιστεί κανείς τι σημαίνει πρακτικά αυτό το κομμάτι όσον αφορά τα επιπλέον έξοδα με τις διανυκτερεύσεις, κατανοεί τη διαφορά ανάμεσα στις υπόλοιπες ομάδες με τον Ήφαιστο, τον Κολοσσό ή το Ρέθυμνο. Επίσης, για να δώσουμε ένα φιλικό παιχνίδι, έπρεπε να μείνουμε τρεις μέρες στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη. Το ίδιο συνέβαινε και με οποιονδήποτε παίκτη ήθελε να κάνει μαγνητική και έπρεπε να φύγει από τη Λήμνο. Σε κάθε περίπτωση, υπήρχε μια απόλυτα ομαλή και εύρυθμη λειτουργία με την καθημερινή προσπάθεια συγκεκριμένων ανθρώπων και προφανώς με τη συμβολή της οικογένειας Μπούμπουρα».
Οι Ακαδημίες θα συνεχίσουν πάση θυσία!
«Ουδέποτε υπήρξε αμφιβολία ή ενδοιασμός για τις Ακαδημίες και τη λειτουργία τους. Ήταν κάθετοι σε αυτό! Ό,τι και να συμβεί με την πρώτη ομάδα, οι Ακαδημίες θα συνεχίσουν πάση θυσία! Το περασμένο καλοκαίρι και από τη στιγμή που ξέραμε πως η οικογένεια ήταν διατεθειμένη να στηρίξει αυτή την προσπάθεια, δημιουργήθηκε ένας κύκλος ανθρώπων από τη Λήμνο που πλαισίωσαν τον κύριο Παντελή Μπούμπουρα στο Διοικητικό Συμβούλιο. Είναι αυτοί που ουσιαστικά "τρέχουν" την ομάδα φέτος».
270 παιδιά μαθαίνουν μπάσκετ και βόλεϊ στο νησί
«Φέτος ο Ήφαιστος Λήμνου διατηρεί δυο αγωνιστικά τμήματα, το Ανδρικό και το Παιδικό με το ίδιο σήμα και τα ίδια χρώματα. Η ανδρική ομάδα συμμετέχει στην Ένωση Λέσβου – Λήμνου και απαρτίζεται κατά κύριο λόγο από αθλητές του Παιδικού, από τέσσερις Εφήβους και κάποιους φοιτητές που τους έχουμε μαζί μας. Πριν από τη διακοπή των δραστηριοτήτων, το Παιδικό πρόλαβε να δώσει ένα παιχνίδι που μάλιστα επικράτησε του Παλλεσβιακού! Τα παιδιά μας έδειξαν ένα πολύ ωραίο αγωνιστικό πρόσωπο, πήραμε πολλά θετικά μηνύματα ωστόσο δεν υπήρξε συνέχεια εν μέσω πανδημίας. Συνολικά οι Ακαδημίες αριθμούν 270 παιδιά! Τα 220 είναι στο μπάσκετ ενώ δημιουργήσαμε και τμήμα βόλεϊ για κορίτσια. Δίχως αμφιβολία, είμαστε από τους τυχερούς του χώρου γιατί το γήπεδο της Μύρινας μας προσφέρει τη δυνατότητα να δουλέψουμε σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο. Είναι σίγουρα η μεγαλύτερη παρακαταθήκη στο νησί έπειτα από τη συμμετοχή της ομάδας στην Α1. Παρεμπιπτόντως, στη Λήμνο υπάρχουν 11 ομάδες ποδοσφαίρου και καμία άλλη μπάσκετ»!
Το μπάσκετ είναι ακόμα σε… εμβρυακή στάση
«Τα προηγούμενα δυο χρόνια υπήρχε ξεσηκωμός στο νησί για τους αγώνες του Ήφαιστου. Ουσιαστικά η ομάδα αποτελούσε μια όμορφη συνήθεια. Ο κόσμος ερχόταν με τα παιδιά και την οικογένειά του κάθε Σάββατο στις 15:30 για να δει μπάσκετ! Δεν ξέρω αν υπάρχει πια η δυνατότητα ώστε η ομάδα να επιστρέψει ξανά σε αυτό το επίπεδο ωστόσο, επειδή ακριβώς έχουμε μια πάρα πολύ καλή φουρνιά στο παιδικό τμήμα, θέλουμε να στηριχθούμε σε αυτά τα παιδιά τα επόμενα 2-3 χρόνια. Ο βασικός στόχος είναι να τους διδάξουμε τα βασικά του μπάσκετ, να τα κάνουμε να αγαπήσουν το άθλημα. Το αποτέλεσμα περνάει σε δεύτερη μοίρα… Μην ξεχνάμε άλλωστε πως αυτά τα παιδιά ήλθαν για πρώτη φορά σε επαφή με το μπάσκετ πριν από τρία χρόνια! Το άθλημα είναι ακόμα σε… εμβρυακή φάση στη Λήμνο ωστόσο υπάρχει διάθεση και μεγάλη αγάπη για αυτό που κάνουμε. Υπάρχουν προσδοκίες ώστε να κάνουμε κάτι καλό σιγά – σιγά. Πιστεύω πως στο μέλλον θα δούμε αρκετά όμορφα πράγματα.
Ένας από τους λόγους που πείστηκα να παραμείνω στη Λήμνο και να συνεχίσω στον Ήφαιστο ήταν η αγάπη που δείχνουν τα παιδιά για αυτή την προσπάθεια. Μας έχουν αγκαλιάσει από την πρώτη στιγμή μαζί με τον συνεργάτη μου τον Μάρκο Κολώκα. Γενικώς, είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος και προσπαθώ να τους δημιουργώ κίνητρα. Τους στέλνω, δηλαδή κάποια videos από αγώνες του Ήφαιστου στην Α1 ώστε να τους δουν και να καταλάβουν πως είναι η συνέχεια αυτής της ομάδας. Να φανταστούν τους εαυτούς τους να αγωνίζονται σε τόσο υψηλό επίπεδο με αυτή τη φανέλα….
Του ΜΑΡΚΟΥ ΚΟΛΩΚΑ
Δεν μπορούσαμε να το αφήσουμε έτσι εύκολα
«To τμήμα των Ακαδημιών του Ήφαιστου δημιουργήθηκε μαζί με την πρώτη ομάδα. Γινόταν ήδη σοβαρή προσπάθεια σε αυτό το κομμάτι τα προηγούμενα δυο χρόνια. Ήταν δηλαδή κάτι… στρωμένο και έτοιμο που δεν το βλέπαμε μόνο ως δουλειά. Σε καμία περίπτωση! Όταν είσαι προπονητής σε Ακαδημίες, λειτουργείς παράλληλα σαν παιδαγωγός και βλέπεις την προσπάθεια από άλλη οπτική. Ουσιαστικά, βλέπεις τα παιδιά να μεγαλώνουν μαζί σου, να μαθαίνουν και να εξελίσσονται. Ιδιαίτερα, μάλιστα σε ένα νησί όπως η Λήμνος όπου το μπάσκετ ήταν μέχρι πρότινος άγνωστη έννοια. Γι’ αυτό άλλωστε αγαπήθηκε πάρα πολύ. Υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση, δεν μπορούσαμε να το αφήσουμε έτσι εύκολα! Σε προσωπικό επίπεδο, η παραμονή μου στον Ήφαιστο ήταν μια ασφαλής επιλογή, τώρα μάλιστα που το μπάσκετ δεν είναι σε καλή κατάσταση με αποτέλεσμα να εξαφανίζονται ομάδες που αποτελούσαν πρότυπα. Η ζωή στη Λήμνο είναι ιδανική για να δουλέψεις».
Πιστεύαμε πως θα κρατήσει τουλάχιστον μια πενταετία
«Σίγουρα υπήρχε στεναχώρια… Το ζήσαμε πραγματικά από το μηδέν. Όταν δεν υπήρχε ούτε σήμα, ούτε χρώμα, ούτε τίποτα! Ακολούθησαν η ανακατασκευή του γηπέδου, τα συνεχόμενα sold outs την πρώτη χρονιά, οι μεγάλες νίκες και φυσικά η συμμετοχή μας στα playoffs! Δεν περιμέναμε να σταματήσει τόσο γρήγορα. Όταν άρχισε αυτή η προσπάθεια, ευχόμασταν να κρατήσει… εσαεί ωστόσο επειδή είμαστε ρεαλιστές, πατάμε στα πόδια μας και βλέπουμε τις συνθήκες που επικρατούν, ευελπιστούσαμε πως το εγχείρημα θα διαρκούσε τουλάχιστον μια πενταετία ώστε να δικαιωθεί ο κόπος όλων. Είναι στενάχωρο που ο Ήφαιστος δεν συνεχίζει στην Basket League όμως έχουμε μάθει να παλεύουμε. Ειδικά σε μια εποχή που δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει! Εξάλλου, υπάρχει μια συνέχεια στο project με τη λειτουργία των Ακαδημιών».
Η κληρονομιά της οικογένειας Μπούμπουρα στη Λήμνο
«Οι Ακαδημίες και το ανακαινισμένο γήπεδο είναι η τεράστια κληρονομιά που άφησε η οικογένεια στο νησί. Βλέπεις τα παιδιά που απασχολούνται στο κλειστό "Νίκος Σαμαράς" και συνειδητοποιείς ότι πρόκειται για κάτι πραγματικά σπουδαίο! Η ομάδα έμεινε για δυο χρόνια, έπαιξε στην Α1, προκρίθηκε στα playoffs ωστόσο το γήπεδο και η μπασκετική κουλτούρα που χτίζουν τα πιτσιρίκια στη Λήμνο θα μείνουν για άλλα… 100 χρόνια! Δεν έχουμε να κάνουμε με μια οικογένεια που έβαλε κάποια χρήματα και εξαφανίστηκε. Αντίθετα, άφησε κάτι στον τόπο της. Ο κύριος Παντελής Μπούμπουρας παραμένει πρόεδρος στη νέα ομάδα που συμμετέχει στο τοπικό. Πάντα ρωτάει και συνεχώς ενδιαφέρεται. Είχε έλθει μάλιστα σε κάποιες προπονήσεις πριν σταματήσουμε. Το ίδιο και ο Σπύρος. Δίχως να γνωρίζω κάτι, πιστεύω ότι αν με το καλό ο Ήφαιστος επιστρέψει στις εθνικές κατηγορίες, στη Γ' ή τη Β' Εθνική, ίσως ασχοληθούν ξανά πιο ενεργά».
Η μεγάλη πρόκληση
«Η μεγάλη πρόκληση είναι να καθιερωθεί το μπάσκετ σε ένα νησί που μέχρι να έλθει ο Ήφαιστος, ήταν κάτι άγνωστο. Να το αγαπήσουν οι Λημνιοί όπως έχουν αγαπήσει το ποδόσφαιρο. Να το βάλουν στην καθημερινότητά τους ώστε τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν πως αξίζει να ασχολούνται και να αγαπήσουν τον αθλητισμό. Δεν μας ενδιαφέρει να πούμε ότι η ομάδα σημαδεύει ξανά την επιστροφή στην Α1, δεν είναι αυτοσκοπός. Το ζήτημα είναι το μπάσκετ να μείνει στις καρδιές και τη συνείδηση του κόσμου. Έστω και αν δεν υπάρχουν πια τα φώτα της Basket League».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Cover Photo: Άννα - Μαρία Καλογεράκη
Photos Ρεθύμνου: sportsmagazine.gr
Photos Ήφαιστου: Ήφαιστος Λήμνου
